bugün annem abimi nasıl doğurdugunu anlattı 4000 kg. doğmuş. sabah suyu gelmiş kalktım yatak göl diyo. işedim zannetmiş yatağı yorganı temizlemiş kimseyede bişi dememiş. ertesi gün sancıları tutmuş ebe çağırmışlar ben yapamam şehire götürün demiş. 3 4 saat yol gitmişler. neredeyse iki gün geçmiş yani.. ve bi de üstüne 17 saat sancı çekmiş. suni sancı ama abim gelmemiş. 20 ye yakın dikişi varmış. yuuh dedim nasıl dayandın.. en sonunda vakumla çekmişler. bir de bebek öldü diye gelişigüzel dayamışlar vakumu amaaaa öldürmeyen rabbim öldürmüyo o koca sesiyle inletmiş inatçı abim ortalığı.
ya kızlar bi de bugün çok üzüldüğüm bişi olduu.
bizim burda komşunun oğlu kanser hastasıydı. ilik kanseri. bi kızları vardı. ilik tutmamış. sonra ikinciye hamile kalmış eşi belki bu seferkinin tutar diye. adamın acileyeti olunca bebişi daha 7. ayında almışlar anne karnından iliği için. baba muhtemelen kurtulucak ama miniğin selası okundu bugün bi tuhaf oldum duyunca.