olsun daha yolun başı senin için rabbim güzellikler göstersin sanada minik kuzunada...
Bunları unuttursun çoook güzel günler sizin olsun...
Duam kabul olur benim sen amin de:)))
canim annem erzurum babam bayburtlu istanbulda dogup büyüdüm.cok büyük konustum geldi beni buldu
daha kimsecikler yazmamış.ilk doğum hikayesi bana nasipmiş demekki.
öncelikle herşeyin başından başlamak istiyorum.bundan 4-5 sene önce 2007 kasım ayında eşimle tanıştık.onun yoğun uğraşları sonucunda tanışmayı kabul ettim.tanıdıkça sevdim eşimi,anlaştık evliliğe karar verdik.ancak ailem kültür farklılığından dolayı vermek istemediler.ben öyle çıkıp dışarlarda buluşan tipten değildim.sadece telefonla konuşuyorduk ve evimizin önüne gelince camdan görüyorduk birbirimizi.çok uğraştım aileme kabul ettirmek için ama onlarında korkuları vardı istemediler.çok zorluk çektim bi yandan eşimi göremiyor bi yandan ailemle sorunlar yaşıyodum.öyle böyle derken biraz tatsız bi şekilde vermeye razı oldular.yüzüklerimiz takıldı ama herşey cenaze havasında ben zaten o kadar zayıflamıştım ki ne elbisem üstümde güzel duruyodu ne de ben nişanlandığıma can-ı gönülden sevinebiliyodum.çok şükür zamanla damatlarını sevdiler.haftada bir görüşüyorduk.derken nişanlımın askere gitme zamanı geldi.çok zor oldu benim için kavuştum derken ayrılmak!!! gel zaman git zaman 2 sene nişanlı kaldık.askerden gelince 2 ay sonra evlendik.
çok seviyoduk birbirimizi en çok ta eşim.ama evlenince değişmiti sanki.bana hiç zaman ayırmıyordu ev geçindirmekten mi bilmem ama eski ilgisini göremedim hiç...evliliğimizin üstünden bir sene kadar geçti,çocuk sahibi olmaya karar verdik.kullandığım doğum kontrol hapını bıraktım ve bi ay sonra hamile kaldım.adetim gecikince hemen test aldım iki çizgiyi gördüm ve kızımla yoloculuğumuz başladı.
eşime haber verdim o da çok sevindi.annem babam kardeşlerim herkes çok mutlu oldular.
kızım beni hiç üzmedi ne midem bulandı,ne dayanılmaz ağrılarım.ne varis hiçbişey olmadı.testler,tahliller derken 9. ayımıza geldik.
37+5 te kontrolümüz vardı.ondan bir gün önce eşim ve ailesiyle sahile pikniğe gitmiştik.orda eşimle bayağı bi yürüdük.ertesi gün kontrole gittim.dr. 2 cm açılmam olduğunu,sancı kanama su gelirse hemen gel yoksa bir hafta sonra kontrole gel dedi.o sevinçle annemle eve geldik.içim kıpır kıpır sanki bugün gelcek.ama ortada hafif sancılardan başka sancı,belirti yok.neyse akşam oldu eşim geldi kaynanamlar bizde.onlara hizmet ediyorum durmadan bi tabak koymaya yardım eden yok.çok üzdü beni eşim hamileliğimde beni hiç mutlu etmedi,değişen psikolojime yardımcı olmadı,beraber gezmelere gidemedik...
neyse beni durduğum yerde ter basıyo ama nasıl ter.kaynanam bi kanepeye kaynatam bi kanepeye uzanmış ben koltukta adet sancısı çekiyorum.atlet bile giymemişim şıpır şıpır ter boşalıyo içimden.neyse saat 1 gibi oldu.yatmaya hazırlanıyorum.pijamalarımı giyerken kızımla bayağı bi konuştum.yavrum hadi gel,ne zaman geleceksin,seni çok özledim,kavuşmamıza az kaldı falan.kızımda tekmelerle karşılık verdi.o gece bayağı bi duygu yüklü yatağa geçtim.eşime uyuma benim hiç uykum yok dedim.baktım uyuyacak dedim ben sanki doğurcam uyuma.neyse o uyudu.beni uyku tutmuyo bi yandan ter boşalıyo bi yandan sancılar vuruyor.dakika tutmadım ama 5 dk.da birdi sanırım çünkü araları çok kısaydı sancıların.ben böyle yatakta sancıyla kıvranırken birden sıcak bi su aktı altıma kaçırdım sandım.tuvalete gittim kanla karışık su akmış.eyvah dedim ben doğuruyorum.ama belki sadece nişandır deyip tekrar yattım.bu sefer daha fazla sıcak su geldi.hemen ışığı yaktım eşimi uyandırdım kalk suyum geliyo dedim.elim ayağıma dolaştı elbisemi zar zor giydim her yerimden su akıyo.eşime kalk diyorum o bi sakin ol diyo.kalk dedim nasıl sakin olayım doğuracak olan benim.hemen annemleri aradım.anne benim suyum geliyo çabuk gelin dedim.komşunun arabasıyla geldiler.eşimde üstünü giydi çantalarımızı aldık.hastaneye gittik.muayene ettiler 3 cm açıklık olmuş sabahtan bu yana.nst ye bağladılar.sonra burda yer yok başka hastaneye gidin dediler.biz de direkt zeynep kamile gittik.orda işlemler yapıldı aynı muayene falan,yatışım yapıldı.annemlere Allahaısmarladık ettim.eşim asansöre kadar benimle geldi ondan güzel sözler moral bekledim baktım bişey demiyo hadi sen git dedim.öptüm allah yardımcın olsun dedi,gitti.beni sancı odasına götürdüler.bi gittim herkes bağırıyo korktum biraz belki de sancım ondan kesildi.sabaha kadar nst ye bakıldı.uyumaya çalıştım uyuyamadım.sabah mueyene olduk 4 cm.açıklık olmuş suni sancı verdiler.aman Allahım o nasıl bi sancı sökmek istedim.sancının nereye vurduğu belli değil nefes aldırmıyo derin nefes alıp vermeye çalışıyorum çok zordu o sancılardan ölcem sandım.ağzım dilim kuruyo su verin diyorum olası sezeryan durumunda su içmemek lazımmış.tuvalete gidicem dedim gittim.o kadar susamıştım ki hayatta hiç yapmayacağım şeyi yaptım tuvaletten su içtim tekrar yattım yatağa.açıklığa baktılar 6 cm.yine o müthiş sancılar ben ölüm döşeğinde gibiyim.dua ediyorum felak,nas...rabbim kızıma kavuştur şu ağrılar bitsin.annem geldi gözümün önüne 4 çocuk... annem dedim hakkın ne çokmuş o yüzden benim cennetimi rabbim ayklarının altına koymuş...
tekrar alttan muayene açıklık 8 cm.hiç bağırmadım halimde kalmamıştı zaten sadece doktor bey lütfen yeter artık beni doğuma alın gözüm kararıyo ölüyorum dedim.az kaldı dediler 4-5 saat sancı çektim.6 cm.e kadar çok geç açıldı 10 dk.sonra büyük tuvaletim gelir gibi oldu ama o ne ağrı kasıklarım bi yandan makatım bi yandan vajina bi yandan ağrıyor.oralarıma bi ağırlık çöktü bebek geliyo dedim sesim çıkmıyo ama yanımda stajyer bi kız vardı çok iyiydi hep destek oldu onun elini tuttum bebek geliyo dedim dr.ları çağırdı baktılar 10 cm.doğumhaneye götürdüler ağrıdan gözümden yaşlar akıyo.zar zor girdim doğumhaneye.çatala çıktım sancı gelince ıkın dediler ama ne mümkün.ıkındım kısa olmuş kafası gelmiş gitmiş.korktum kızıma bişey olmasın diye tuvalet yapar gibi tüm gücümle onun çıkışına kadar ıkındım kafası çıkınca diğer yerleri su gibi kayıp çıktı zaten.ınga ınga diye ağlıyo.yanağıma koydular ellerini öptüm.ben nasıl ağlıyorum.durdurana aşkolsun.öyle bi boşalmışım ki.inanılır gibi değil içinizden bir canlı çıkıyor ve siz bunu görüyorsunuz o ana kadar bebeğimin olacağı rüya ve yalan gibi geliyodu ama oldu işte tüm gerçekliğiyle ağlıyordu.dr.lar tarttılar 2.760 gr. 49 cm. yavrum.26.04.2012 11:32 de dünyaya geldi kızımmmmm.tartıdaki kağıdı sımsıkı tutmuş bırakmıyor.sonra onu muayene etmeye götürdüler.benimde dikişlerim atıldı.3 dikişim var.dr.lar bi daha doğurursan yine buraya gel bi de ilk doğumun iki dakikada doğurdun seni profosyönel gebe ilan ediyoruz dediler.beni yatağa aldılar bişeyler yedim 1 saat sonta yavrum geldi emzirdim ama süt yok.kontroller yapıldı.yukarı odaya götürdüler.saat 11.32 de kızım mina tuana 'm doğdu.saat 1 ile 3 arası ziyaretçi saatinde ailem geldi.annemin gözleri doldu küçük anne dedi benimde gözlerim doldu.o an annemi o kadar iyi anlamıştım ki hayatımda anlamadığım kadar.. sarıldım sımsıkı.eşimde öptü kızımıza baktılar küçücük..çiçek almışlar.
bi gece hastanede yattık kızımla.hiç sütüm yoktu nasıl ağlıyo yavrum o ağladı ben ağladım elimden bişey gelmiyo mama ver dediler istemedim.ama sütün yok kilo kaybeder dediler ağlaya ağlaya biraz verdim.ertesi gün hastaneden çıktık evimize geldik.kabuslarım başladı.kaynanam ne yemek yapmış ne bişe.geldim açım,sütüm yok.annem bi daha eve gitti bana yemek getirdi yedirdi.ılık bi duş aldım 2.gün sütüm geldi.yanımda kaynanam kalıyo ama bana hiç bakmıyo.annem taaa evden yemek yapıp getiriyo kaynanam benden çok uyuyo,yatıyo bide gözü annemin getirdiklerinde.annem olmasa açlıktan ölcem,kızımda sütüm yok((
3-4 gün annem bana yemek getirdi yedirdi kaynanam anneme demezmi yemek yaptınmı.annem ben kızıma getiriyorum sen bunun yanında kalıyosun yapsana dedi.anneme küsmüş anemde kızım ben gidiyorum dedi.annem gidince yanıma geldi yemek yiyodum demezmi ben açım cinlerim tepeme bindi.napiyim bende açım annem getiriyo yediriyo git buzdolabından bişeylerye dedim.diyo yemek yok e yap o zaman dedim yanıma niye geldim bana nasıl bakıyosun bakmadığın gibi annemden yemek bekliyosun ayıp ben lohusayım dedim.bana ne dedi çok zoruma gitti. ben yemek yapamam dedi 3 gün oldu yeter yattığın kalk herkes doğuruyor.sinirimden ağladım.bana annem bakacaktı sana gel bana bakmı dedim.işe yaradığın bile yok bide kalkıp ben yemek yapacakmışım.eşime dedim ben anneme gidiyorum.niye dedi rahat değilim dedm.kendi evinde nasıl rahat değilsin dedi annen bana bakmıyo bide kalk diyo dedim.yetmiş yaşındaki kadından ne bekliyosun dedi(ki annesi 60 yaşında anca var ve çoooook dinç).artık o kaynanam ne dediyse bana annen bi daha bizim eve gelmesin dedi.annem ona kadar yardım ettiki hem bu bebek konusunda hem annesindan çok düşünürdü onu.bende gelmiyorum dedim.defol git gelme dedi.psikolojimi mahvettiler Allaha havale ettim.hakkımı helal etmicem ikisinede.şuan annemdeyim çok iyi bakıyo banada torununada.ama eşim aramadı dün izinliydi gelmedi.kıymetimiz bu kadarmış bu zor günlerimde yaptığına bak.gizli gizli ağlıyorum annem bilmiyo bunları.onlar görmeden ağlıyorum.kızıma bakıp rahatlıyorum teselli buluyorum.Allah kimseye yaşatmasın.lohusayken bunları yaşamaktan korkuyodum ama yaşıyorum işte.
inşallah sizler de kolayca doğar evinize mutlulukla gider eşinizle yavrularınızın mutluluğunu yaşarsınız.
inanın çektiğim acılar kızımın doğduğunu görür görmez bitti.şu minik yavrum herşeye ama herşeye değer.onun o kokusu,uyuyuşu,gülüşü benim mutluluğum.cennet kokulu kızım seni çok seviyorum annemmmm.............
daha kimsecikler yazmamış.ilk doğum hikayesi bana nasipmiş demekki.
öncelikle herşeyin başından başlamak istiyorum.bundan 4-5 sene önce 2007 kasım ayında eşimle tanıştık.onun yoğun uğraşları sonucunda tanışmayı kabul ettim.tanıdıkça sevdim eşimi,anlaştık evliliğe karar verdik.ancak ailem kültür farklılığından dolayı vermek istemediler.ben öyle çıkıp dışarlarda buluşan tipten değildim.sadece telefonla konuşuyorduk ve evimizin önüne gelince camdan görüyorduk birbirimizi.çok uğraştım aileme kabul ettirmek için ama onlarında korkuları vardı istemediler.çok zorluk çektim bi yandan eşimi göremiyor bi yandan ailemle sorunlar yaşıyodum.öyle böyle derken biraz tatsız bi şekilde vermeye razı oldular.yüzüklerimiz takıldı ama herşey cenaze havasında ben zaten o kadar zayıflamıştım ki ne elbisem üstümde güzel duruyodu ne de ben nişanlandığıma can-ı gönülden sevinebiliyodum.çok şükür zamanla damatlarını sevdiler.haftada bir görüşüyorduk.derken nişanlımın askere gitme zamanı geldi.çok zor oldu benim için kavuştum derken ayrılmak!!! gel zaman git zaman 2 sene nişanlı kaldık.askerden gelince 2 ay sonra evlendik.
çok seviyoduk birbirimizi en çok ta eşim.ama evlenince değişmiti sanki.bana hiç zaman ayırmıyordu ev geçindirmekten mi bilmem ama eski ilgisini göremedim hiç...evliliğimizin üstünden bir sene kadar geçti,çocuk sahibi olmaya karar verdik.kullandığım doğum kontrol hapını bıraktım ve bi ay sonra hamile kaldım.adetim gecikince hemen test aldım iki çizgiyi gördüm ve kızımla yoloculuğumuz başladı.
eşime haber verdim o da çok sevindi.annem babam kardeşlerim herkes çok mutlu oldular.
kızım beni hiç üzmedi ne midem bulandı,ne dayanılmaz ağrılarım.ne varis hiçbişey olmadı.testler,tahliller derken 9. ayımıza geldik.
37+5 te kontrolümüz vardı.ondan bir gün önce eşim ve ailesiyle sahile pikniğe gitmiştik.orda eşimle bayağı bi yürüdük.ertesi gün kontrole gittim.dr. 2 cm açılmam olduğunu,sancı kanama su gelirse hemen gel yoksa bir hafta sonra kontrole gel dedi.o sevinçle annemle eve geldik.içim kıpır kıpır sanki bugün gelcek.ama ortada hafif sancılardan başka sancı,belirti yok.neyse akşam oldu eşim geldi kaynanamlar bizde.onlara hizmet ediyorum durmadan bi tabak koymaya yardım eden yok.çok üzdü beni eşim hamileliğimde beni hiç mutlu etmedi,değişen psikolojime yardımcı olmadı,beraber gezmelere gidemedik...
neyse beni durduğum yerde ter basıyo ama nasıl ter.kaynanam bi kanepeye kaynatam bi kanepeye uzanmış ben koltukta adet sancısı çekiyorum.atlet bile giymemişim şıpır şıpır ter boşalıyo içimden.neyse saat 1 gibi oldu.yatmaya hazırlanıyorum.pijamalarımı giyerken kızımla bayağı bi konuştum.yavrum hadi gel,ne zaman geleceksin,seni çok özledim,kavuşmamıza az kaldı falan.kızımda tekmelerle karşılık verdi.o gece bayağı bi duygu yüklü yatağa geçtim.eşime uyuma benim hiç uykum yok dedim.baktım uyuyacak dedim ben sanki doğurcam uyuma.neyse o uyudu.beni uyku tutmuyo bi yandan ter boşalıyo bi yandan sancılar vuruyor.dakika tutmadım ama 5 dk.da birdi sanırım çünkü araları çok kısaydı sancıların.ben böyle yatakta sancıyla kıvranırken birden sıcak bi su aktı altıma kaçırdım sandım.tuvalete gittim kanla karışık su akmış.eyvah dedim ben doğuruyorum.ama belki sadece nişandır deyip tekrar yattım.bu sefer daha fazla sıcak su geldi.hemen ışığı yaktım eşimi uyandırdım kalk suyum geliyo dedim.elim ayağıma dolaştı elbisemi zar zor giydim her yerimden su akıyo.eşime kalk diyorum o bi sakin ol diyo.kalk dedim nasıl sakin olayım doğuracak olan benim.hemen annemleri aradım.anne benim suyum geliyo çabuk gelin dedim.komşunun arabasıyla geldiler.eşimde üstünü giydi çantalarımızı aldık.hastaneye gittik.muayene ettiler 3 cm açıklık olmuş sabahtan bu yana.nst ye bağladılar.sonra burda yer yok başka hastaneye gidin dediler.biz de direkt zeynep kamile gittik.orda işlemler yapıldı aynı muayene falan,yatışım yapıldı.annemlere Allahaısmarladık ettim.eşim asansöre kadar benimle geldi ondan güzel sözler moral bekledim baktım bişey demiyo hadi sen git dedim.öptüm allah yardımcın olsun dedi,gitti.beni sancı odasına götürdüler.bi gittim herkes bağırıyo korktum biraz belki de sancım ondan kesildi.sabaha kadar nst ye bakıldı.uyumaya çalıştım uyuyamadım.sabah mueyene olduk 4 cm.açıklık olmuş suni sancı verdiler.aman Allahım o nasıl bi sancı sökmek istedim.sancının nereye vurduğu belli değil nefes aldırmıyo derin nefes alıp vermeye çalışıyorum çok zordu o sancılardan ölcem sandım.ağzım dilim kuruyo su verin diyorum olası sezeryan durumunda su içmemek lazımmış.tuvalete gidicem dedim gittim.o kadar susamıştım ki hayatta hiç yapmayacağım şeyi yaptım tuvaletten su içtim tekrar yattım yatağa.açıklığa baktılar 6 cm.yine o müthiş sancılar ben ölüm döşeğinde gibiyim.dua ediyorum felak,nas...rabbim kızıma kavuştur şu ağrılar bitsin.annem geldi gözümün önüne 4 çocuk... annem dedim hakkın ne çokmuş o yüzden benim cennetimi rabbim ayklarının altına koymuş...
tekrar alttan muayene açıklık 8 cm.hiç bağırmadım halimde kalmamıştı zaten sadece doktor bey lütfen yeter artık beni doğuma alın gözüm kararıyo ölüyorum dedim.az kaldı dediler 4-5 saat sancı çektim.6 cm.e kadar çok geç açıldı 10 dk.sonra büyük tuvaletim gelir gibi oldu ama o ne ağrı kasıklarım bi yandan makatım bi yandan vajina bi yandan ağrıyor.oralarıma bi ağırlık çöktü bebek geliyo dedim sesim çıkmıyo ama yanımda stajyer bi kız vardı çok iyiydi hep destek oldu onun elini tuttum bebek geliyo dedim dr.ları çağırdı baktılar 10 cm.doğumhaneye götürdüler ağrıdan gözümden yaşlar akıyo.zar zor girdim doğumhaneye.çatala çıktım sancı gelince ıkın dediler ama ne mümkün.ıkındım kısa olmuş kafası gelmiş gitmiş.korktum kızıma bişey olmasın diye tuvalet yapar gibi tüm gücümle onun çıkışına kadar ıkındım kafası çıkınca diğer yerleri su gibi kayıp çıktı zaten.ınga ınga diye ağlıyo.yanağıma koydular ellerini öptüm.ben nasıl ağlıyorum.durdurana aşkolsun.öyle bi boşalmışım ki.inanılır gibi değil içinizden bir canlı çıkıyor ve siz bunu görüyorsunuz o ana kadar bebeğimin olacağı rüya ve yalan gibi geliyodu ama oldu işte tüm gerçekliğiyle ağlıyordu.dr.lar tarttılar 2.760 gr. 49 cm. yavrum.26.04.2012 11:32 de dünyaya geldi kızımmmmm.tartıdaki kağıdı sımsıkı tutmuş bırakmıyor.sonra onu muayene etmeye götürdüler.benimde dikişlerim atıldı.3 dikişim var.dr.lar bi daha doğurursan yine buraya gel bi de ilk doğumun iki dakikada doğurdun seni profosyönel gebe ilan ediyoruz dediler.beni yatağa aldılar bişeyler yedim 1 saat sonta yavrum geldi emzirdim ama süt yok.kontroller yapıldı.yukarı odaya götürdüler.saat 11.32 de kızım mina tuana 'm doğdu.saat 1 ile 3 arası ziyaretçi saatinde ailem geldi.annemin gözleri doldu küçük anne dedi benimde gözlerim doldu.o an annemi o kadar iyi anlamıştım ki hayatımda anlamadığım kadar.. sarıldım sımsıkı.eşimde öptü kızımıza baktılar küçücük..çiçek almışlar.
bi gece hastanede yattık kızımla.hiç sütüm yoktu nasıl ağlıyo yavrum o ağladı ben ağladım elimden bişey gelmiyo mama ver dediler istemedim.ama sütün yok kilo kaybeder dediler ağlaya ağlaya biraz verdim.ertesi gün hastaneden çıktık evimize geldik.kabuslarım başladı.kaynanam ne yemek yapmış ne bişe.geldim açım,sütüm yok.annem bi daha eve gitti bana yemek getirdi yedirdi.ılık bi duş aldım 2.gün sütüm geldi.yanımda kaynanam kalıyo ama bana hiç bakmıyo.annem taaa evden yemek yapıp getiriyo kaynanam benden çok uyuyo,yatıyo bide gözü annemin getirdiklerinde.annem olmasa açlıktan ölcem,kızımda sütüm yok((
3-4 gün annem bana yemek getirdi yedirdi kaynanam anneme demezmi yemek yaptınmı.annem ben kızıma getiriyorum sen bunun yanında kalıyosun yapsana dedi.anneme küsmüş anemde kızım ben gidiyorum dedi.annem gidince yanıma geldi yemek yiyodum demezmi ben açım cinlerim tepeme bindi.napiyim bende açım annem getiriyo yediriyo git buzdolabından bişeylerye dedim.diyo yemek yok e yap o zaman dedim yanıma niye geldim bana nasıl bakıyosun bakmadığın gibi annemden yemek bekliyosun ayıp ben lohusayım dedim.bana ne dedi çok zoruma gitti. ben yemek yapamam dedi 3 gün oldu yeter yattığın kalk herkes doğuruyor.sinirimden ağladım.bana annem bakacaktı sana gel bana bakmı dedim.işe yaradığın bile yok bide kalkıp ben yemek yapacakmışım.eşime dedim ben anneme gidiyorum.niye dedi rahat değilim dedm.kendi evinde nasıl rahat değilsin dedi annen bana bakmıyo bide kalk diyo dedim.yetmiş yaşındaki kadından ne bekliyosun dedi(ki annesi 60 yaşında anca var ve çoooook dinç).artık o kaynanam ne dediyse bana annen bi daha bizim eve gelmesin dedi.annem ona kadar yardım ettiki hem bu bebek konusunda hem annesindan çok düşünürdü onu.bende gelmiyorum dedim.defol git gelme dedi.psikolojimi mahvettiler Allaha havale ettim.hakkımı helal etmicem ikisinede.şuan annemdeyim çok iyi bakıyo banada torununada.ama eşim aramadı dün izinliydi gelmedi.kıymetimiz bu kadarmış bu zor günlerimde yaptığına bak.gizli gizli ağlıyorum annem bilmiyo bunları.onlar görmeden ağlıyorum.kızıma bakıp rahatlıyorum teselli buluyorum.Allah kimseye yaşatmasın.lohusayken bunları yaşamaktan korkuyodum ama yaşıyorum işte.
inşallah sizler de kolayca doğar evinize mutlulukla gider eşinizle yavrularınızın mutluluğunu yaşarsınız.
inanın çektiğim acılar kızımın doğduğunu görür görmez bitti.şu minik yavrum herşeye ama herşeye değer.onun o kokusu,uyuyuşu,gülüşü benim mutluluğum.cennet kokulu kızım seni çok seviyorum annemmmm.............
Canim annem erzurum babam bayburtlu istanbulda dogup büyüdüm.cok büyük konustum geldi beni buldu
daha kimsecikler yazmamış.ilk doğum hikayesi bana nasipmiş demekki.
öncelikle herşeyin başından başlamak istiyorum.bundan 4-5 sene önce 2007 kasım ayında eşimle tanıştık.onun yoğun uğraşları sonucunda tanışmayı kabul ettim.tanıdıkça sevdim eşimi,anlaştık evliliğe karar verdik.ancak ailem kültür farklılığından dolayı vermek istemediler.ben öyle çıkıp dışarlarda buluşan tipten değildim.sadece telefonla konuşuyorduk ve evimizin önüne gelince camdan görüyorduk birbirimizi.çok uğraştım aileme kabul ettirmek için ama onlarında korkuları vardı istemediler.çok zorluk çektim bi yandan eşimi göremiyor bi yandan ailemle sorunlar yaşıyodum.öyle böyle derken biraz tatsız bi şekilde vermeye razı oldular.yüzüklerimiz takıldı ama herşey cenaze havasında ben zaten o kadar zayıflamıştım ki ne elbisem üstümde güzel duruyodu ne de ben nişanlandığıma can-ı gönülden sevinebiliyodum.çok şükür zamanla damatlarını sevdiler.haftada bir görüşüyorduk.derken nişanlımın askere gitme zamanı geldi.çok zor oldu benim için kavuştum derken ayrılmak!!! gel zaman git zaman 2 sene nişanlı kaldık.askerden gelince 2 ay sonra evlendik.
çok seviyoduk birbirimizi en çok ta eşim.ama evlenince değişmiti sanki.bana hiç zaman ayırmıyordu ev geçindirmekten mi bilmem ama eski ilgisini göremedim hiç...evliliğimizin üstünden bir sene kadar geçti,çocuk sahibi olmaya karar verdik.kullandığım doğum kontrol hapını bıraktım ve bi ay sonra hamile kaldım.adetim gecikince hemen test aldım iki çizgiyi gördüm ve kızımla yoloculuğumuz başladı.
eşime haber verdim o da çok sevindi.annem babam kardeşlerim herkes çok mutlu oldular.
kızım beni hiç üzmedi ne midem bulandı,ne dayanılmaz ağrılarım.ne varis hiçbişey olmadı.testler,tahliller derken 9. ayımıza geldik.
37+5 te kontrolümüz vardı.ondan bir gün önce eşim ve ailesiyle sahile pikniğe gitmiştik.orda eşimle bayağı bi yürüdük.ertesi gün kontrole gittim.dr. 2 cm açılmam olduğunu,sancı kanama su gelirse hemen gel yoksa bir hafta sonra kontrole gel dedi.o sevinçle annemle eve geldik.içim kıpır kıpır sanki bugün gelcek.ama ortada hafif sancılardan başka sancı,belirti yok.neyse akşam oldu eşim geldi kaynanamlar bizde.onlara hizmet ediyorum durmadan bi tabak koymaya yardım eden yok.çok üzdü beni eşim hamileliğimde beni hiç mutlu etmedi,değişen psikolojime yardımcı olmadı,beraber gezmelere gidemedik...
neyse beni durduğum yerde ter basıyo ama nasıl ter.kaynanam bi kanepeye kaynatam bi kanepeye uzanmış ben koltukta adet sancısı çekiyorum.atlet bile giymemişim şıpır şıpır ter boşalıyo içimden.neyse saat 1 gibi oldu.yatmaya hazırlanıyorum.pijamalarımı giyerken kızımla bayağı bi konuştum.yavrum hadi gel,ne zaman geleceksin,seni çok özledim,kavuşmamıza az kaldı falan.kızımda tekmelerle karşılık verdi.o gece bayağı bi duygu yüklü yatağa geçtim.eşime uyuma benim hiç uykum yok dedim.baktım uyuyacak dedim ben sanki doğurcam uyuma.neyse o uyudu.beni uyku tutmuyo bi yandan ter boşalıyo bi yandan sancılar vuruyor.dakika tutmadım ama 5 dk.da birdi sanırım çünkü araları çok kısaydı sancıların.ben böyle yatakta sancıyla kıvranırken birden sıcak bi su aktı altıma kaçırdım sandım.tuvalete gittim kanla karışık su akmış.eyvah dedim ben doğuruyorum.ama belki sadece nişandır deyip tekrar yattım.bu sefer daha fazla sıcak su geldi.hemen ışığı yaktım eşimi uyandırdım kalk suyum geliyo dedim.elim ayağıma dolaştı elbisemi zar zor giydim her yerimden su akıyo.eşime kalk diyorum o bi sakin ol diyo.kalk dedim nasıl sakin olayım doğuracak olan benim.hemen annemleri aradım.anne benim suyum geliyo çabuk gelin dedim.komşunun arabasıyla geldiler.eşimde üstünü giydi çantalarımızı aldık.hastaneye gittik.muayene ettiler 3 cm açıklık olmuş sabahtan bu yana.nst ye bağladılar.sonra burda yer yok başka hastaneye gidin dediler.biz de direkt zeynep kamile gittik.orda işlemler yapıldı aynı muayene falan,yatışım yapıldı.annemlere Allahaısmarladık ettim.eşim asansöre kadar benimle geldi ondan güzel sözler moral bekledim baktım bişey demiyo hadi sen git dedim.öptüm allah yardımcın olsun dedi,gitti.beni sancı odasına götürdüler.bi gittim herkes bağırıyo korktum biraz belki de sancım ondan kesildi.sabaha kadar nst ye bakıldı.uyumaya çalıştım uyuyamadım.sabah mueyene olduk 4 cm.açıklık olmuş suni sancı verdiler.aman Allahım o nasıl bi sancı sökmek istedim.sancının nereye vurduğu belli değil nefes aldırmıyo derin nefes alıp vermeye çalışıyorum çok zordu o sancılardan ölcem sandım.ağzım dilim kuruyo su verin diyorum olası sezeryan durumunda su içmemek lazımmış.tuvalete gidicem dedim gittim.o kadar susamıştım ki hayatta hiç yapmayacağım şeyi yaptım tuvaletten su içtim tekrar yattım yatağa.açıklığa baktılar 6 cm.yine o müthiş sancılar ben ölüm döşeğinde gibiyim.dua ediyorum felak,nas...rabbim kızıma kavuştur şu ağrılar bitsin.annem geldi gözümün önüne 4 çocuk... annem dedim hakkın ne çokmuş o yüzden benim cennetimi rabbim ayklarının altına koymuş...
tekrar alttan muayene açıklık 8 cm.hiç bağırmadım halimde kalmamıştı zaten sadece doktor bey lütfen yeter artık beni doğuma alın gözüm kararıyo ölüyorum dedim.az kaldı dediler 4-5 saat sancı çektim.6 cm.e kadar çok geç açıldı 10 dk.sonra büyük tuvaletim gelir gibi oldu ama o ne ağrı kasıklarım bi yandan makatım bi yandan vajina bi yandan ağrıyor.oralarıma bi ağırlık çöktü bebek geliyo dedim sesim çıkmıyo ama yanımda stajyer bi kız vardı çok iyiydi hep destek oldu onun elini tuttum bebek geliyo dedim dr.ları çağırdı baktılar 10 cm.doğumhaneye götürdüler ağrıdan gözümden yaşlar akıyo.zar zor girdim doğumhaneye.çatala çıktım sancı gelince ıkın dediler ama ne mümkün.ıkındım kısa olmuş kafası gelmiş gitmiş.korktum kızıma bişey olmasın diye tuvalet yapar gibi tüm gücümle onun çıkışına kadar ıkındım kafası çıkınca diğer yerleri su gibi kayıp çıktı zaten.ınga ınga diye ağlıyo.yanağıma koydular ellerini öptüm.ben nasıl ağlıyorum.durdurana aşkolsun.öyle bi boşalmışım ki.inanılır gibi değil içinizden bir canlı çıkıyor ve siz bunu görüyorsunuz o ana kadar bebeğimin olacağı rüya ve yalan gibi geliyodu ama oldu işte tüm gerçekliğiyle ağlıyordu.dr.lar tarttılar 2.760 gr. 49 cm. yavrum.26.04.2012 11:32 de dünyaya geldi kızımmmmm.tartıdaki kağıdı sımsıkı tutmuş bırakmıyor.sonra onu muayene etmeye götürdüler.benimde dikişlerim atıldı.3 dikişim var.dr.lar bi daha doğurursan yine buraya gel bi de ilk doğumun iki dakikada doğurdun seni profosyönel gebe ilan ediyoruz dediler.beni yatağa aldılar bişeyler yedim 1 saat sonta yavrum geldi emzirdim ama süt yok.kontroller yapıldı.yukarı odaya götürdüler.saat 11.32 de kızım mina tuana 'm doğdu.saat 1 ile 3 arası ziyaretçi saatinde ailem geldi.annemin gözleri doldu küçük anne dedi benimde gözlerim doldu.o an annemi o kadar iyi anlamıştım ki hayatımda anlamadığım kadar.. sarıldım sımsıkı.eşimde öptü kızımıza baktılar küçücük..çiçek almışlar.
bi gece hastanede yattık kızımla.hiç sütüm yoktu nasıl ağlıyo yavrum o ağladı ben ağladım elimden bişey gelmiyo mama ver dediler istemedim.ama sütün yok kilo kaybeder dediler ağlaya ağlaya biraz verdim.ertesi gün hastaneden çıktık evimize geldik.kabuslarım başladı.kaynanam ne yemek yapmış ne bişe.geldim açım,sütüm yok.annem bi daha eve gitti bana yemek getirdi yedirdi.ılık bi duş aldım 2.gün sütüm geldi.yanımda kaynanam kalıyo ama bana hiç bakmıyo.annem taaa evden yemek yapıp getiriyo kaynanam benden çok uyuyo,yatıyo bide gözü annemin getirdiklerinde.annem olmasa açlıktan ölcem,kızımda sütüm yok((
3-4 gün annem bana yemek getirdi yedirdi kaynanam anneme demezmi yemek yaptınmı.annem ben kızıma getiriyorum sen bunun yanında kalıyosun yapsana dedi.anneme küsmüş anemde kızım ben gidiyorum dedi.annem gidince yanıma geldi yemek yiyodum demezmi ben açım cinlerim tepeme bindi.napiyim bende açım annem getiriyo yediriyo git buzdolabından bişeylerye dedim.diyo yemek yok e yap o zaman dedim yanıma niye geldim bana nasıl bakıyosun bakmadığın gibi annemden yemek bekliyosun ayıp ben lohusayım dedim.bana ne dedi çok zoruma gitti. ben yemek yapamam dedi 3 gün oldu yeter yattığın kalk herkes doğuruyor.sinirimden ağladım.bana annem bakacaktı sana gel bana bakmı dedim.işe yaradığın bile yok bide kalkıp ben yemek yapacakmışım.eşime dedim ben anneme gidiyorum.niye dedi rahat değilim dedm.kendi evinde nasıl rahat değilsin dedi annen bana bakmıyo bide kalk diyo dedim.yetmiş yaşındaki kadından ne bekliyosun dedi(ki annesi 60 yaşında anca var ve çoooook dinç).artık o kaynanam ne dediyse bana annen bi daha bizim eve gelmesin dedi.annem ona kadar yardım ettiki hem bu bebek konusunda hem annesindan çok düşünürdü onu.bende gelmiyorum dedim.defol git gelme dedi.psikolojimi mahvettiler Allaha havale ettim.hakkımı helal etmicem ikisinede.şuan annemdeyim çok iyi bakıyo banada torununada.ama eşim aramadı dün izinliydi gelmedi.kıymetimiz bu kadarmış bu zor günlerimde yaptığına bak.gizli gizli ağlıyorum annem bilmiyo bunları.onlar görmeden ağlıyorum.kızıma bakıp rahatlıyorum teselli buluyorum.Allah kimseye yaşatmasın.lohusayken bunları yaşamaktan korkuyodum ama yaşıyorum işte.
inşallah sizler de kolayca doğar evinize mutlulukla gider eşinizle yavrularınızın mutluluğunu yaşarsınız.
inanın çektiğim acılar kızımın doğduğunu görür görmez bitti.şu minik yavrum herşeye ama herşeye değer.onun o kokusu,uyuyuşu,gülüşü benim mutluluğum.cennet kokulu kızım seni çok seviyorum annemmmm.............
Kızlar aynı kültürden olmak bile yetmiyor mesela ben Erzincan lıyım eşim Erzurum lu kültür mezhep her ne varsa aynı ama gel gör ki onun ailesinde bana garip gelen çok şey var biz daha sıcak kanlıyız konuşkanız birbirimize çok bağlıyız onlar çok farklı örf adette bile farklılıklar var...
Ama önemli olan eşlerimizle uyumumuz..
daha kimsecikler yazmamış.ilk doğum hikayesi bana nasipmiş demekki.
öncelikle herşeyin başından başlamak istiyorum.bundan 4-5 sene önce 2007 kasım ayında eşimle tanıştık.onun yoğun uğraşları sonucunda tanışmayı kabul ettim.tanıdıkça sevdim eşimi,anlaştık evliliğe karar verdik.ancak ailem kültür farklılığından dolayı vermek istemediler.ben öyle çıkıp dışarlarda buluşan tipten değildim.sadece telefonla konuşuyorduk ve evimizin önüne gelince camdan görüyorduk birbirimizi.çok uğraştım aileme kabul ettirmek için ama onlarında korkuları vardı istemediler.çok zorluk çektim bi yandan eşimi göremiyor bi yandan ailemle sorunlar yaşıyodum.öyle böyle derken biraz tatsız bi şekilde vermeye razı oldular.yüzüklerimiz takıldı ama herşey cenaze havasında ben zaten o kadar zayıflamıştım ki ne elbisem üstümde güzel duruyodu ne de ben nişanlandığıma can-ı gönülden sevinebiliyodum.çok şükür zamanla damatlarını sevdiler.haftada bir görüşüyorduk.derken nişanlımın askere gitme zamanı geldi.çok zor oldu benim için kavuştum derken ayrılmak!!! gel zaman git zaman 2 sene nişanlı kaldık.askerden gelince 2 ay sonra evlendik.
çok seviyoduk birbirimizi en çok ta eşim.ama evlenince değişmiti sanki.bana hiç zaman ayırmıyordu ev geçindirmekten mi bilmem ama eski ilgisini göremedim hiç...evliliğimizin üstünden bir sene kadar geçti,çocuk sahibi olmaya karar verdik.kullandığım doğum kontrol hapını bıraktım ve bi ay sonra hamile kaldım.adetim gecikince hemen test aldım iki çizgiyi gördüm ve kızımla yoloculuğumuz başladı.
eşime haber verdim o da çok sevindi.annem babam kardeşlerim herkes çok mutlu oldular.
kızım beni hiç üzmedi ne midem bulandı,ne dayanılmaz ağrılarım.ne varis hiçbişey olmadı.testler,tahliller derken 9. ayımıza geldik.
37+5 te kontrolümüz vardı.ondan bir gün önce eşim ve ailesiyle sahile pikniğe gitmiştik.orda eşimle bayağı bi yürüdük.ertesi gün kontrole gittim.dr. 2 cm açılmam olduğunu,sancı kanama su gelirse hemen gel yoksa bir hafta sonra kontrole gel dedi.o sevinçle annemle eve geldik.içim kıpır kıpır sanki bugün gelcek.ama ortada hafif sancılardan başka sancı,belirti yok.neyse akşam oldu eşim geldi kaynanamlar bizde.onlara hizmet ediyorum durmadan bi tabak koymaya yardım eden yok.çok üzdü beni eşim hamileliğimde beni hiç mutlu etmedi,değişen psikolojime yardımcı olmadı,beraber gezmelere gidemedik...
neyse beni durduğum yerde ter basıyo ama nasıl ter.kaynanam bi kanepeye kaynatam bi kanepeye uzanmış ben koltukta adet sancısı çekiyorum.atlet bile giymemişim şıpır şıpır ter boşalıyo içimden.neyse saat 1 gibi oldu.yatmaya hazırlanıyorum.pijamalarımı giyerken kızımla bayağı bi konuştum.yavrum hadi gel,ne zaman geleceksin,seni çok özledim,kavuşmamıza az kaldı falan.kızımda tekmelerle karşılık verdi.o gece bayağı bi duygu yüklü yatağa geçtim.eşime uyuma benim hiç uykum yok dedim.baktım uyuyacak dedim ben sanki doğurcam uyuma.neyse o uyudu.beni uyku tutmuyo bi yandan ter boşalıyo bi yandan sancılar vuruyor.dakika tutmadım ama 5 dk.da birdi sanırım çünkü araları çok kısaydı sancıların.ben böyle yatakta sancıyla kıvranırken birden sıcak bi su aktı altıma kaçırdım sandım.tuvalete gittim kanla karışık su akmış.eyvah dedim ben doğuruyorum.ama belki sadece nişandır deyip tekrar yattım.bu sefer daha fazla sıcak su geldi.hemen ışığı yaktım eşimi uyandırdım kalk suyum geliyo dedim.elim ayağıma dolaştı elbisemi zar zor giydim her yerimden su akıyo.eşime kalk diyorum o bi sakin ol diyo.kalk dedim nasıl sakin olayım doğuracak olan benim.hemen annemleri aradım.anne benim suyum geliyo çabuk gelin dedim.komşunun arabasıyla geldiler.eşimde üstünü giydi çantalarımızı aldık.hastaneye gittik.muayene ettiler 3 cm açıklık olmuş sabahtan bu yana.nst ye bağladılar.sonra burda yer yok başka hastaneye gidin dediler.biz de direkt zeynep kamile gittik.orda işlemler yapıldı aynı muayene falan,yatışım yapıldı.annemlere Allahaısmarladık ettim.eşim asansöre kadar benimle geldi ondan güzel sözler moral bekledim baktım bişey demiyo hadi sen git dedim.öptüm allah yardımcın olsun dedi,gitti.beni sancı odasına götürdüler.bi gittim herkes bağırıyo korktum biraz belki de sancım ondan kesildi.sabaha kadar nst ye bakıldı.uyumaya çalıştım uyuyamadım.sabah mueyene olduk 4 cm.açıklık olmuş suni sancı verdiler.aman Allahım o nasıl bi sancı sökmek istedim.sancının nereye vurduğu belli değil nefes aldırmıyo derin nefes alıp vermeye çalışıyorum çok zordu o sancılardan ölcem sandım.ağzım dilim kuruyo su verin diyorum olası sezeryan durumunda su içmemek lazımmış.tuvalete gidicem dedim gittim.o kadar susamıştım ki hayatta hiç yapmayacağım şeyi yaptım tuvaletten su içtim tekrar yattım yatağa.açıklığa baktılar 6 cm.yine o müthiş sancılar ben ölüm döşeğinde gibiyim.dua ediyorum felak,nas...rabbim kızıma kavuştur şu ağrılar bitsin.annem geldi gözümün önüne 4 çocuk... annem dedim hakkın ne çokmuş o yüzden benim cennetimi rabbim ayklarının altına koymuş...
tekrar alttan muayene açıklık 8 cm.hiç bağırmadım halimde kalmamıştı zaten sadece doktor bey lütfen yeter artık beni doğuma alın gözüm kararıyo ölüyorum dedim.az kaldı dediler 4-5 saat sancı çektim.6 cm.e kadar çok geç açıldı 10 dk.sonra büyük tuvaletim gelir gibi oldu ama o ne ağrı kasıklarım bi yandan makatım bi yandan vajina bi yandan ağrıyor.oralarıma bi ağırlık çöktü bebek geliyo dedim sesim çıkmıyo ama yanımda stajyer bi kız vardı çok iyiydi hep destek oldu onun elini tuttum bebek geliyo dedim dr.ları çağırdı baktılar 10 cm.doğumhaneye götürdüler ağrıdan gözümden yaşlar akıyo.zar zor girdim doğumhaneye.çatala çıktım sancı gelince ıkın dediler ama ne mümkün.ıkındım kısa olmuş kafası gelmiş gitmiş.korktum kızıma bişey olmasın diye tuvalet yapar gibi tüm gücümle onun çıkışına kadar ıkındım kafası çıkınca diğer yerleri su gibi kayıp çıktı zaten.ınga ınga diye ağlıyo.yanağıma koydular ellerini öptüm.ben nasıl ağlıyorum.durdurana aşkolsun.öyle bi boşalmışım ki.inanılır gibi değil içinizden bir canlı çıkıyor ve siz bunu görüyorsunuz o ana kadar bebeğimin olacağı rüya ve yalan gibi geliyodu ama oldu işte tüm gerçekliğiyle ağlıyordu.dr.lar tarttılar 2.760 gr. 49 cm. yavrum.26.04.2012 11:32 de dünyaya geldi kızımmmmm.tartıdaki kağıdı sımsıkı tutmuş bırakmıyor.sonra onu muayene etmeye götürdüler.benimde dikişlerim atıldı.3 dikişim var.dr.lar bi daha doğurursan yine buraya gel bi de ilk doğumun iki dakikada doğurdun seni profosyönel gebe ilan ediyoruz dediler.beni yatağa aldılar bişeyler yedim 1 saat sonta yavrum geldi emzirdim ama süt yok.kontroller yapıldı.yukarı odaya götürdüler.saat 11.32 de kızım mina tuana 'm doğdu.saat 1 ile 3 arası ziyaretçi saatinde ailem geldi.annemin gözleri doldu küçük anne dedi benimde gözlerim doldu.o an annemi o kadar iyi anlamıştım ki hayatımda anlamadığım kadar.. sarıldım sımsıkı.eşimde öptü kızımıza baktılar küçücük..çiçek almışlar.
bi gece hastanede yattık kızımla.hiç sütüm yoktu nasıl ağlıyo yavrum o ağladı ben ağladım elimden bişey gelmiyo mama ver dediler istemedim.ama sütün yok kilo kaybeder dediler ağlaya ağlaya biraz verdim.ertesi gün hastaneden çıktık evimize geldik.kabuslarım başladı.kaynanam ne yemek yapmış ne bişe.geldim açım,sütüm yok.annem bi daha eve gitti bana yemek getirdi yedirdi.ılık bi duş aldım 2.gün sütüm geldi.yanımda kaynanam kalıyo ama bana hiç bakmıyo.annem taaa evden yemek yapıp getiriyo kaynanam benden çok uyuyo,yatıyo bide gözü annemin getirdiklerinde.annem olmasa açlıktan ölcem,kızımda sütüm yok((
3-4 gün annem bana yemek getirdi yedirdi kaynanam anneme demezmi yemek yaptınmı.annem ben kızıma getiriyorum sen bunun yanında kalıyosun yapsana dedi.anneme küsmüş anemde kızım ben gidiyorum dedi.annem gidince yanıma geldi yemek yiyodum demezmi ben açım cinlerim tepeme bindi.napiyim bende açım annem getiriyo yediriyo git buzdolabından bişeylerye dedim.diyo yemek yok e yap o zaman dedim yanıma niye geldim bana nasıl bakıyosun bakmadığın gibi annemden yemek bekliyosun ayıp ben lohusayım dedim.bana ne dedi çok zoruma gitti. ben yemek yapamam dedi 3 gün oldu yeter yattığın kalk herkes doğuruyor.sinirimden ağladım.bana annem bakacaktı sana gel bana bakmı dedim.işe yaradığın bile yok bide kalkıp ben yemek yapacakmışım.eşime dedim ben anneme gidiyorum.niye dedi rahat değilim dedm.kendi evinde nasıl rahat değilsin dedi annen bana bakmıyo bide kalk diyo dedim.yetmiş yaşındaki kadından ne bekliyosun dedi(ki annesi 60 yaşında anca var ve çoooook dinç).artık o kaynanam ne dediyse bana annen bi daha bizim eve gelmesin dedi.annem ona kadar yardım ettiki hem bu bebek konusunda hem annesindan çok düşünürdü onu.bende gelmiyorum dedim.defol git gelme dedi.psikolojimi mahvettiler Allaha havale ettim.hakkımı helal etmicem ikisinede.şuan annemdeyim çok iyi bakıyo banada torununada.ama eşim aramadı dün izinliydi gelmedi.kıymetimiz bu kadarmış bu zor günlerimde yaptığına bak.gizli gizli ağlıyorum annem bilmiyo bunları.onlar görmeden ağlıyorum.kızıma bakıp rahatlıyorum teselli buluyorum.Allah kimseye yaşatmasın.lohusayken bunları yaşamaktan korkuyodum ama yaşıyorum işte.
inşallah sizler de kolayca doğar evinize mutlulukla gider eşinizle yavrularınızın mutluluğunu yaşarsınız.
inanın çektiğim acılar kızımın doğduğunu görür görmez bitti.şu minik yavrum herşeye ama herşeye değer.onun o kokusu,uyuyuşu,gülüşü benim mutluluğum.cennet kokulu kızım seni çok seviyorum annemmmm.............
siyahlalem seninle hamileliğin başlarından beri pek çok paylaşımımız oldu ama inan doğum hikayen öyle güzel ki tam istediğim gibi gel gelelim etrafındakiler.. ben şuna inanıyorum bir evlenme süreci bi de bu loğusalık sürecinde etrafındaki insanlarla ilişkilerini iyi tutmak çok zor kırgınlıklar anlaşmazlıklar düşüncesizlikler öyle çok oluyor ki benim de bu konuda çoook korkularım var annemle aynı şehirdeyiz ama kaynanam da geliyor cuma günü ve ben hiç doğurcak gibi değilim şu an tek istediğim yalnız kalmak ama öyle olmucak son günlerim hizmetle geçicek ve de eşimin abisi ve kardeşi gelicekmiş 4-5 günlügüne düşün bendeki psikolojiyi işim çok zor ama sen burda kendini ve bebeğini düşün ben öyle yapıcam çünkü en özel günlerini insanların mahvetmesine izin verme kaynanana aşırı derecede sinirlendim ama onun değişmesini bekleme o yaştan sonra değişmicektir öyle kabul et bilmiyorum insanları idare etmek çok zor ama yapabiliriz gibime geliyor eşinle de konuş herşeyi anlat bir yerlerde bir anlaşmazlık var daha önce de benzer şeyler yaşadınız.. ben öyle çok doğurmak istiyorum ki ama cuma eşimin abisinin geleceğini falan öğrenince şimdi bebeğime diyorum bir hafta sonra gel herkes gitsin öyle gel diye..
Helal olsun sana yikilmamissin bu kadar sana yapilan eziyete ragmen... allah sana guc ve kuvvet versin canim inan beni cok etkiledim halan gozyaslarim sapir sapirallahim ne insanlar varya tovbe tovbe inanilcak gibi degil bu arada annende eli opulecek kadinmis onada helal olsun bak halan analigini en guzel sekilde yerine getiriyor,, yalniz hissetme canim kendini bilki kardeslerin var burda her zaman sikintini paylasabilirsin bizimle....kotuluk helede sifa bekleyen insana olursa emin olki allah onlarida cok kotu sinar kendini uzme kizinla ins telkin ol allah sizi birbirinize bagislasin sana kucak deli dualarimi ve sevgilerimi gonderiyorum
canimmm bende okudum nickinde 25 i de gorunce tamam dedim kesin erzurumludur kiii yanilmadimda nenehatunlarin torunuyuz biz tabiki yikilmayacaksin sabirli ol kuzum henuz cokk gencsin seneler gectikce senin icin neyin en kiymetli oldugunu daha iyi anlayacaksin ( en evvel kendi caninin sagligi bunu hic unutma) evlilik arefesi ve dogum sonrasi her evliligin imtihan safhasinin agir yasandigi donemlerdir seninki biraz daha agir olmus ama insaallah hersey yoluna girer sen bu hassas doneminde kafana takip canina yazik etme sonra sen cekersinBabam bayburtlu annem erzurumlu ama cok farkliyiz cok.
canim heryerin iyiside kotusude oluyo ben bu dogu bati ayrimini hic sevmem onemli olan iki tarafinda fedakar olmasiSiyahlale sen nerelisin hakikaten doğu ve batı insanı çok farklı adet örf çok farkediyo...
Mesela eşim karadenizli biz sivaslıyız ama allahtan annem karadenizlide yabancılık çekmiyorum...
Bide karadenizli olunca daha rahat bi aile tipi oluyo doğu ise biraz daha tutucu oluyo çogu konuda o yüzden bu dikişi tutturmak zor...
cok haklisin insanlar amca teyze cocuklariyla evlenip anlasamiyolar bunlara ne diyicez dogu bati farkimi kultur farkimi hayir insanlarin kalinllasmis egolariKızlar aynı kültürden olmak bile yetmiyor mesela ben Erzincan lıyım eşim Erzurum lu kültür mezhep her ne varsa aynı ama gel gör ki onun ailesinde bana garip gelen çok şey var biz daha sıcak kanlıyız konuşkanız birbirimize çok bağlıyız onlar çok farklı örf adette bile farklılıklar var...
Ama önemli olan eşlerimizle uyumumuz..
canimmm bende okudum nickinde 25 i de gorunce tamam dedim kesin erzurumludur kiii yanilmadimda nenehatunlarin torunuyuz biz tabiki yikilmayacaksin sabirli ol kuzum henuz cokk gencsin seneler gectikce senin icin neyin en kiymetli oldugunu daha iyi anlayacaksin ( en evvel kendi caninin sagligi bunu hic unutma) evlilik arefesi ve dogum sonrasi her evliligin imtihan safhasinin agir yasandigi donemlerdir seninki biraz daha agir olmus ama insaallah hersey yoluna girer sen bu hassas doneminde kafana takip canina yazik etme sonra sen cekersin
Haklisin cok sagol tavsiyelerin icin ben böyle görmedigim icin bu insanlari anlayamiyorum
Sagol bitanem beni anlamaniz derdimi paylasmaniz paha bicilemez.hakkinizi helal edin
16 nisan 2012de 38+4 günlük bebeğimle kontrole gittim ultrasonda dr bebeğimin kalp atışının olmadığını söyledi hastaneye yatırdı suni sancı verdi ölü bir bebek için sezeryan yapmayalım dedi 24 saat sonunda hiç açıklığım yoktu 17 nisanda sezeryan oldum dünyam yıkıldı allah kimsenin başına vermesin banada tekrar gebe kalıp bebeğimi kucağıma sağlıklı sıhhatli almayı nasip etsin inşallah(((
Evet canim annemde bende onu diyoruz bana zaten annem bakacakti ben yaparim deyip annemlere gelmemi engelledi.hic bisey yapmadi annem bana yemek getiriyo biraz artiyo aksam yerim diyorum aksama bakiyorum yemegimide yemis.nasil tuhaf bisey anlatamam böyle kadin olunur mu.of günahada giriyorum ama zorla bu duruma getiriyolar.annemler o kdar ilgileniyor Allah razi olsum esim gelmedi aramadida gözüm görmek gstemese de insana cok dokunuyor yaptigisiyahlale canım hikayeni okudum, ne güzel yazmışsın yaşadıklarını.. yaşadıklarını yinede sen iyi bilirsin ama ne güzel normal doğurmuşsun ve doğumun çok kısa sürmüş.. Allah tüm hamilelere böyle kolay doğum nasip etsin.. amin. anne olmak ne zormuş ama dimi..
kayınvalideler neden böyle anlamak zor.. neden gelmiş değilmi, bari gel misafir gibi , sonrada git, bişeyde bekleyen olmasın senden.. hepsi böle değil tabi, ama insan hamileye lohusaya Allah rızası için tanımıyosa bile yardım eder.. onlarsa inadına rahatsızlık veriyor. hiç ona kafayı takıp moralini bozma, şimdi annendesin, bebişini ve kendini düşün.. Allah eşine de akıl fikir versin.. bebişine de hayırlı uzunnn ömürler versin rabbim..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?