canım sen bebeğini düşünüp karar vermişsin sonuçta , çok şükür ikinizde sağlıklısınız keşke doğum sonrasıda hemen ayağa kalkabilseymişsin ama bu günlerde geçici , bebişinle bundan sonrası için çok daha mutlu huzurlu bol sütlü gazsız günler sana:)
pazar günü eşimin aöf sınavı vardı ve sabah sınava gitti 7'de kalktım..sancım fln yoktu hatta çok iyi hissediyordum kendimi..
çamaşırları makineye attım,evi süpürdüm ve sildim..oğlumun kahvaltısını yaptırdım..eşim geldi çay içtik kahvaltı yaptık hiç bişeyim yoktu..
daha sonra eşim kuzeniyle bir işini halletmeye kadıköye gitti bende markete gitmiştim ayağımı her attığımda bişeyler batıyor gibi hissettim ve korktum eve nasıl kendimi attığımı bilmiyorum..ardından bebeğin bir yerde toplanması dediğimiz kasılmaların 10 dk'da 3 kez girdiğini ve hafif sancıyla birlikte geldiğini hissettim..anladım sanki birden doğumum geldiğini o an..kapı çaldı..gelen eşim ve kuzeniydi..hiç bişey söylemedim eşime yemek hazırladım ve yedik..kasılmalar devam ediyordu ve ben habire iş yapıyordum..ütümüde yaptıktan sonra eşime hastaneye gitmemiz gerektiğini sancım ve kasılmam olduğunu söyledim..k.validemlerede haber verdikten sonra
toparlandım ve saat 00:30'da gece apar topar hastaneye gittiiiikkk
evettt macera bundan sonra başlıyor
şansım varmış ki nöbetçi doktor benim doktorumdu..doğumhaneye çıktık ve oradaki hemşireye sancım olduğunu söyledim..doğum dosyamı aldı,doktorumun hastane olduğunu söyledi ve muayne için galoşları giyip doğumhaneye girdim..eşim ve k.validem dışarda beklediler..hemşire çatı muaynemi yaptı ve güzelll dedi ..ne güzel ddiye sordum:26:
o anda doktorum girdi içeri ve o da muaynemi yaptı..3cm açılmam olduğunu ve yatacağımı söyledi..o an karma karışık oldum ne hissedeceğimi bilemedim..bi anla doğumhanede bi bağırma sesi geldi kulağıma ve doktoruma ben epidural istiyordum dedim:18:
doktor bey sağolsun epidural hakkında konuştuğumuz halde tekrar bilgi verdi,fark ücretini fln söyledi..ok dedim problem deil tamam o zaman dedi hemşire hanıma anestezi doktoruna haber verin hasta hakkında bilgi verin dedi..beni kendi sancımla sadece serum takıp önce odama aldılar..sonra eşim ve k.validem geldi..nst'yi odaya getirdiler ve bağladılar makineye..ardındanhemşire serumumu taktı ve o sırada annem babam ve kızkardeşimde geldi hastaneye..ben heyecanlıydım..hemşire bi kaç soru sordu dosya için sanırım..ve sedyede üst kata anesteziye gönderdi beni eşim ve kızkardeşimde eşlik ettiler kapıya kadar
amelyathaneye aldılar beni ve arkası çıtçıtlı önlüğü açtı anestezisyen hekim omuzlar aşağı sırt dışarı şekilde durdum derin nefes aldım önce hafif uyuşturucu bir iğne sonrada epidural iğnesini vurup o bölgeden omuzuma bi serum hortumu çıkarıp bantladılar..
odama alındım bu arada saat 1:30 fln dı..epiduralim takılmıştı hemşireler saatte bir alttan açılmama bakıyorlardı..bişey yemek içmek yasaktı ve sancım yoktu..sabah saat 7'ye kadar böyle sancısız ağrısız geyik yapıp arada uyuyarak geçti..en son 5 cm açılmam vardı ve doktor muayneye çağırdı bani..tekerlekli sandalyeyle gittim çatala yattım ve suyumu patlattı doktor..sancı takın ve 1 doz epidural verin dedi..7:30 'da baskılar başladı..acı yoktu,millet ayyyy,oyyyy diye bağırırken ben sadece alta baskı artınca eşime sancı girdi ve çıktı diyordum dk tutsun diye..sancılar 3 dk bir geliyor ve 40 sn sürüyordu..hemşireler yarım saatte bir kontrole geliyordu..9:00 da 6-7 cm açılmam saat 11:30 civarında da 8 cm oldu ve doktor doğumhaneye aldırdı beni...o an doğumum geldiğini anladım..tekerlekli sandalyeyle doğumhaneye gittim ve doktorum muayne etti..8 cm mesaneyi boşaltın sancıyı açın hastayı odaya götürmeyin dedi...hemşire bunları yapana kadar açılmam 10 cm olmuş ve ıkınmam geldi..hemşire hadi ıkınalım dedi doktorumda geldi ve nefesini tutup sancı girdiğinde bütün gücünle ıkın dediler..ilk ve ikinci denemede olmadı bebiş geri kaçtı kendimi bırakınca
3.seferde bütün gücümle onu ittim ve ezgi'mmm viyakkk viyakk bağırmaya başladı..ne sancı ne baskı ne bişey,mosmor olmuştu yavrum tüm dikkatimle onu izlerken söylenilenleri anlamıyordum bile..9 nisan 2012'de saat 12:15'te 3330g,50cm dünyaya gözlerini açtı yavrum..bana benziyor biraz sankiçoook tatlı ve çok minik
umarım hepiniz yavrularınıza kavuşur en az bizim kadar mutlu olursunuz kızlar..eşimin 2 gün izni vardı bugün gitti işe..annemler yanımda..eşim bankaya 300tl'lik tatlı dağıttı..benim kızım ve oğlumun canı sağolsun
herkese hayırlı doğumlar diliyorum
cnm kıyamam cok gecmiş olsun bu doktorlar maalesef cogu böyle kolayına geleni seçiyorlar hangi hastanedeydin nerde oturuosun kıyamam o kadar aglamısın üzülmüşün bide...unut herseyi bebegini kokla gecti gitti birdahada oraya gitme tavsiyem....:Perşembe günü bebeğimin karyolasını silip yatağını hazırladım, dolabını silip kıyafetlerini yerleştirdim, biraz ev işi yaptım, sofrayı hazırlayıp eşimi beklemeye başladım. Saat 7 gibi karnıma sancı girmeye başladı. Bir anda giriyor iki büklüm ediyor, karnım düşecek gibi oluyordu öyle ki karnımı sımsıkı tutmak zorunda hissediyordum kendimi. Bir müddet böyle devam etti bazen kıvrandırıyor bazen rahat bırakıyordu. Eşim geldi, yemeğimizi yedik. “9 ay boyunca seni hiç böyle görmemiştim bugün gelecek herhalde” dedi. Ben emin olamıyordum doğum sancısı nasıl olur bilmiyordum ki. Eğer böyle ise kolaymış diye düşünüyordum. 39+4te olduğumuz için herkesin kulağı sesteydi. Anneme, kayınvalideme, kız kardeşime, teyzelerime sorduk hepsi de sancıların başlamış dedi. Sancılar biraz daha artsın hastaneye gidelim diye düşündük erkenden gidip orda beklemek istemiyordum. Doğumun kolay olması için ılık duş aldım ve beklemeye başladık. Duş çok işe yaramış sancılarım azalmış sadece hafif bir bel ağrısı kalmıştı. Hastaneye gitmeye gerek görmedik. Sabah kalktım, belimde hafif ağrı var ve karnıma da hafif sancı giriyordu. Araya hafta sonu girecek doktora gidip ne var ne yok bir öğreneyim dedim ve gittik.
Doktora girdik kontrol etti “Hiç açılman yok, bunlar ay gün sancıları. Bunlara dayanamıyorsan doğum sancısına hiç dayanamazsın” dedi. Ben de “Dayanamadığım için değil, bilmediğim için araya hafta sonu gireceği için gelmek istedim yoksa dayanamayacağım ağrı değil” dedim. “Bebek de biraz iri doğum anından emin olamıyorum kafası çıkar omzu kalır o şekilde sezeryana geçmek daha kötü ben sezeryana alalım diyorum” dedi. Ben de “Öyle bir risk varsa tamam ama ben dayanamayacağım için sezeryan diyorsanız ben dayanırım herkes nasıl dayanıyor” deyip ağlamaya başladım. Doktorum da “Herkes dayanamıyor ki birçok kişi sancı başlayınca sezeryan istiyor herkesin ağrı eşiği farklı. Kiminin açılması olur doğum başlar farkına varmaz benim biraz ağrım var diye gelir kiminin de tam tersi hem bebek de biraz iri” dedi. Ben de tamam öyleyse dedim ve yatış işlemlerini başlattık.
Odama girer girmez sonda takıldı, lavman yapıldı ve apar topar ameliyathaneye alındım on dakikanın içinde oldu bunlar. Doktora epidural istediğimi söyledim. “Doğum olunca bebeği göğsüme yatırın” dedim. “zaten önce sen öper koklarsın sonra giyinmeye göndeririz” dedi. Belimden iğne vurdular, yattım, örtü serdiler ve işleme başladılar. Dokunduklarını hissediyordum ince uçlu bir şeyle karnımı çizdiklerini hissettim. Ben hissediyorum dedim dokunduğumuzu mu hissediyorsun acı mı dediler ellerinizi ve orayı çizdiğinizi hissediyorum dedim biraz bekleyelim dediler gerisini hatırlamıyorum.
Kendime geldiğimde odamdaydım. Bebeğimi kucağıma verdiler başımı kaldıracak halim yok şoka uğramış gibiyim doğum anına dair hiçbir şey hatırlamıyorum ve bebeğimi kucağıma veriyorlar. Acıdan ağrıdan bebeğime doyasıya sarılamadım bile.
Ameliyathane ve odam arasında yaşananları ise sonradan öğreniyorum. Sabah evden kahvaltı yapıp çıkmıştım 9 gibi. 12.30da da ameliyata alındım. Karnım tok olunca ameliyathanede kusmuşum, genel anestezi yapmışlar, doğum olmuş, beni uyandırmışlar. Narkozun etkisiyle sürekli “Beni kandırdınız bana yalan söylediniz yavrumu bana vermediniz” diye sayıklamışım.
Oğluşumun doğum macerası işte böyle arkadaşlar. Bugün 5. gün. Doktorun iri olur dediği bebek 3500 grammış. Normal olmadı bari epidural olayım dedim o da nasip olmadı. Tecrübesizdik, doktora inandık inşallah bizi kandırmamıştır. İnşallah hayırlısı bu şekilde olmasıdır. Doğumdan bir hafta önce bronşit olmuştum onun ve narkozun etkisiyle sürekli öksürüyorum bu yüzden dikişlerim sancıyor, oğlumu kucağıma kendim alamıyorum kendim yatıp kendim kalkamıyorum yardım alıyorum. Bebeğimin de geceleri zor geçiyor gaz sancısı oluyor. Bize dua edin.
Bunlara rağmen ona bakmak bile tüm acıları unutturuyor. Öyle büyük bir mucize ki Rabbime binlerce kez şükürler olsun. Hepinize kolay doğumlar diliyorum. Allah bir avazda kurtarsın.
darısı başımıza cnm..ne güzel kavuşmuşsun yavruna.
Perşembe günü bebeğimin karyolasını silip yatağını hazırladım, dolabını silip kıyafetlerini yerleştirdim, biraz ev işi yaptım, sofrayı hazırlayıp eşimi beklemeye başladım. Saat 7 gibi karnıma sancı girmeye başladı. Bir anda giriyor iki büklüm ediyor, karnım düşecek gibi oluyordu öyle ki karnımı sımsıkı tutmak zorunda hissediyordum kendimi. Bir müddet böyle devam etti bazen kıvrandırıyor bazen rahat bırakıyordu. Eşim geldi, yemeğimizi yedik. 9 ay boyunca seni hiç böyle görmemiştim bugün gelecek herhalde dedi. Ben emin olamıyordum doğum sancısı nasıl olur bilmiyordum ki. Eğer böyle ise kolaymış diye düşünüyordum. 39+4te olduğumuz için herkesin kulağı sesteydi. Anneme, kayınvalideme, kız kardeşime, teyzelerime sorduk hepsi de sancıların başlamış dedi. Sancılar biraz daha artsın hastaneye gidelim diye düşündük erkenden gidip orda beklemek istemiyordum. Doğumun kolay olması için ılık duş aldım ve beklemeye başladık. Duş çok işe yaramış sancılarım azalmış sadece hafif bir bel ağrısı kalmıştı. Hastaneye gitmeye gerek görmedik. Sabah kalktım, belimde hafif ağrı var ve karnıma da hafif sancı giriyordu. Araya hafta sonu girecek doktora gidip ne var ne yok bir öğreneyim dedim ve gittik.
Doktora girdik kontrol etti Hiç açılman yok, bunlar ay gün sancıları. Bunlara dayanamıyorsan doğum sancısına hiç dayanamazsın dedi. Ben de Dayanamadığım için değil, bilmediğim için araya hafta sonu gireceği için gelmek istedim yoksa dayanamayacağım ağrı değil dedim. Bebek de biraz iri doğum anından emin olamıyorum kafası çıkar omzu kalır o şekilde sezeryana geçmek daha kötü ben sezeryana alalım diyorum dedi. Ben de Öyle bir risk varsa tamam ama ben dayanamayacağım için sezeryan diyorsanız ben dayanırım herkes nasıl dayanıyor deyip ağlamaya başladım. Doktorum da Herkes dayanamıyor ki birçok kişi sancı başlayınca sezeryan istiyor herkesin ağrı eşiği farklı. Kiminin açılması olur doğum başlar farkına varmaz benim biraz ağrım var diye gelir kiminin de tam tersi hem bebek de biraz iri dedi. Ben de tamam öyleyse dedim ve yatış işlemlerini başlattık.
Odama girer girmez sonda takıldı, lavman yapıldı ve apar topar ameliyathaneye alındım on dakikanın içinde oldu bunlar. Doktora epidural istediğimi söyledim. Doğum olunca bebeği göğsüme yatırın dedim. zaten önce sen öper koklarsın sonra giyinmeye göndeririz dedi. Belimden iğne vurdular, yattım, örtü serdiler ve işleme başladılar. Dokunduklarını hissediyordum ince uçlu bir şeyle karnımı çizdiklerini hissettim. Ben hissediyorum dedim dokunduğumuzu mu hissediyorsun acı mı dediler ellerinizi ve orayı çizdiğinizi hissediyorum dedim biraz bekleyelim dediler gerisini hatırlamıyorum.
Kendime geldiğimde odamdaydım. Bebeğimi kucağıma verdiler başımı kaldıracak halim yok şoka uğramış gibiyim doğum anına dair hiçbir şey hatırlamıyorum ve bebeğimi kucağıma veriyorlar. Acıdan ağrıdan bebeğime doyasıya sarılamadım bile.
Ameliyathane ve odam arasında yaşananları ise sonradan öğreniyorum. Sabah evden kahvaltı yapıp çıkmıştım 9 gibi. 12.30da da ameliyata alındım. Karnım tok olunca ameliyathanede kusmuşum, genel anestezi yapmışlar, doğum olmuş, beni uyandırmışlar. Narkozun etkisiyle sürekli Beni kandırdınız bana yalan söylediniz yavrumu bana vermediniz diye sayıklamışım.
Oğluşumun doğum macerası işte böyle arkadaşlar. Bugün 5. gün. Doktorun iri olur dediği bebek 3500 grammış. Normal olmadı bari epidural olayım dedim o da nasip olmadı. Tecrübesizdik, doktora inandık inşallah bizi kandırmamıştır. İnşallah hayırlısı bu şekilde olmasıdır. Doğumdan bir hafta önce bronşit olmuştum onun ve narkozun etkisiyle sürekli öksürüyorum bu yüzden dikişlerim sancıyor, oğlumu kucağıma kendim alamıyorum kendim yatıp kendim kalkamıyorum yardım alıyorum. Bebeğimin de geceleri zor geçiyor gaz sancısı oluyor. Bize dua edin.
Bunlara rağmen ona bakmak bile tüm acıları unutturuyor. Öyle büyük bir mucize ki Rabbime binlerce kez şükürler olsun. Hepinize kolay doğumlar diliyorum. Allah bir avazda kurtarsın.
Bende 02.04.2012 de kızımı spinal sezeryanle dünyaya getirdim. Kayınvalidem yüzünden sonuna kadar normal doğumu destekleyen ben bebeğime artık stresden bişey olucak korkusuyla sezeryan oldum 40. haftamdaydım suni sancıya pek sıcak bakmadım Doktoruma kontrole gittiğimde ayın 2sinde durumu anlattım Hemen sezeryan yapabileceğini söyledi. Hemen eşimi aradım annem yanımdaydı çantamızı getirdi Yatış işlemlerim yapıldı 13.50 de beni odamdan aldılar Annem ve eşim ameliyathane kapısına kadar gelebildiler Daha sonra belimden bir iğne vuruldu hiç canım yanmadı ama öyle bi uyuşma hissettim ki sanki belden aşağım felçli gibi hemen yatırdılar sonda takıldı onunda acısını hissetmedim Ne ara karnımı kestiler bilemiyorum O arada başımın döndüğünü söyledim tansiyonum baya düşmüş ama doktorum saçları sarı kızının demesiyle kızımın odayı sesiyle doldurması bir oldu Dünyanın en güzel duygusu sanırım annelik Daha sonra benim dikişlerim atılırken onu muayene edip bana öptürdüler ve götürdüler zaman geçmedi hiç o kadar sabırsızdım ki onu bi an önce görmek istiyordum ki En sonunda odamda eşim annem ve eşimin babası beni bekliyordu ve kızımı getirdiler hemen emzirme alıştırmalarına başladık cennet kokulu meleğimle Evet kayınvalidemi istemedim bi hayırlı bile olsun demedi Annem ertesi günü eve çağırdı o zaman geldi gördü bebeğimi ki hep laf sokmalarla akrabalarını doldurmuş telefonla doğumdan çıktığım gibi arayan tek akrabasıda diğerleri aramadı bile kayınvalidemi savunuyo edepsiz olduğumu diretiyo hayırlı olsun demek yerine Şuan lohusa sendromuna girmiş olsamda kızımda teselli buluyorum Eşimi kızıma alıştırmaya çalıştırıyorum nedeni kızım mavi gözlü neden olmamış kayınvalidemin kafasına soktuğuna bakın ki allah sağlıklı evlat verdi ben her gün şükrediyorum Allahım tüm bebek bekleyen anne adayı arkadaşlarımın bebeklerini sağlıkla kucaklarına almak nasip etsin
bu tür başlık cok aradım bulamadım...allah ewladınızla mutlu guzel uzun seneler nasıp etsın ıns...hıkayeyı okurken gozlerım doldu...bu nasıl bır duygu ya....allahım bana da nasıp etsın ıns....Merhaba kızlar, ben de sonunda doğum hikayemi paylaşıyorum. 9 Nisan sabahı genel anestezi sezaryen ile doğum yaptım. Sabah 7de hastanedeydik. Kaydımız yapıldı odamıza yerleştik sonra bana ameliyat kıyafetlerini giydirdiler. Doktorum geldi anestezi uzmanı geldi hazır mıyım diye benimle sohbet ettiler. Saat 8'de ameliyathaneye alındım eşim de oğlumuzun ilk anlarını kameraya çekebilmek için benimle birikte geldi. Ameliyathaneye alınınca önüme perde çektiler ve karnıma soğuk birşeyler sürdüler. Ve sonra anestezi verildi bayıldım. Sonrasını da eşimin kamerasından izleyebildim daha sonra :) Oğlumuz ben bayıldıktan 5 dk sonra çıkmış ve ağlamaya başlamış onunla birlikte eşim de ağlamış... Ben yaşayamadım o anı ama en azından babası yaşadı. Oğlum karnımda kaka yapmaya başlamış ve Allah korumuş kakasını yemeye başlasaymış hayatta kalamazmış. Sonra oğlumu temizlemişler ve babasıyla birlikte yukarı çıkmışlar. Ben 1 saat sonra ayılıp odaya çıkarılmışım.
Ben odaya gelince hemen geceliğimi giydirdiler ve oğlumu göğsüme verdiler. Kuzucum bir türlü emmedi. Hemşire göğsümü sıkıp sıkıp zorla emmmesi için uğraştı. Ben buarada çift görüyordum etrafı oğlumu incelemek istiyordum ama birtürlü başaramıyordum :) 1 saat kadar hafif baygın ve sancılıydım sonra kendime geldim ağrımda kalmadı ve korkulacak hiçbirşey yokmuş. Hastanede 1 gün kaldım 2 gün kalmak gereksiz zaten çünkü ertesi gün gayet iyiydim. Sonda falan takılmadı ameliyattan birkaç saat sonra yürüdüm ve tuvalete çıktım. Önemli olan gaz çıkarmakmış onu da ameliyat günü çıkardım ve şimdi evdeyiz oğlumuzla uğraşıyoruz çok güzel bir duygu Allah isteyen herkese nasip etsin inşallah...
Merhaba kızlar, ben de sonunda doğum hikayemi paylaşıyorum. 9 Nisan sabahı genel anestezi sezaryen ile doğum yaptım. Sabah 7de hastanedeydik. Kaydımız yapıldı odamıza yerleştik sonra bana ameliyat kıyafetlerini giydirdiler. Doktorum geldi anestezi uzmanı geldi hazır mıyım diye benimle sohbet ettiler. Saat 8'de ameliyathaneye alındım eşim de oğlumuzun ilk anlarını kameraya çekebilmek için benimle birikte geldi. Ameliyathaneye alınınca önüme perde çektiler ve karnıma soğuk birşeyler sürdüler. Ve sonra anestezi verildi bayıldım. Sonrasını da eşimin kamerasından izleyebildim daha sonra :) Oğlumuz ben bayıldıktan 5 dk sonra çıkmış ve ağlamaya başlamış onunla birlikte eşim de ağlamış... Ben yaşayamadım o anı ama en azından babası yaşadı. Oğlum karnımda kaka yapmaya başlamış ve Allah korumuş kakasını yemeye başlasaymış hayatta kalamazmış. Sonra oğlumu temizlemişler ve babasıyla birlikte yukarı çıkmışlar. Ben 1 saat sonra ayılıp odaya çıkarılmışım.
Ben odaya gelince hemen geceliğimi giydirdiler ve oğlumu göğsüme verdiler. Kuzucum bir türlü emmedi. Hemşire göğsümü sıkıp sıkıp zorla emmmesi için uğraştı. Ben buarada çift görüyordum etrafı oğlumu incelemek istiyordum ama birtürlü başaramıyordum :) 1 saat kadar hafif baygın ve sancılıydım sonra kendime geldim ağrımda kalmadı ve korkulacak hiçbirşey yokmuş. Hastanede 1 gün kaldım 2 gün kalmak gereksiz zaten çünkü ertesi gün gayet iyiydim. Sonda falan takılmadı ameliyattan birkaç saat sonra yürüdüm ve tuvalete çıktım. Önemli olan gaz çıkarmakmış onu da ameliyat günü çıkardım ve şimdi evdeyiz oğlumuzla uğraşıyoruz çok güzel bir duygu Allah isteyen herkese nasip etsin inşallah...
Merhaba kızlar, ben de sonunda doğum hikayemi paylaşıyorum. 9 Nisan sabahı genel anestezi sezaryen ile doğum yaptım. Sabah 7de hastanedeydik. Kaydımız yapıldı odamıza yerleştik sonra bana ameliyat kıyafetlerini giydirdiler. Doktorum geldi anestezi uzmanı geldi hazır mıyım diye benimle sohbet ettiler. Saat 8'de ameliyathaneye alındım eşim de oğlumuzun ilk anlarını kameraya çekebilmek için benimle birikte geldi. Ameliyathaneye alınınca önüme perde çektiler ve karnıma soğuk birşeyler sürdüler. Ve sonra anestezi verildi bayıldım. Sonrasını da eşimin kamerasından izleyebildim daha sonra :) Oğlumuz ben bayıldıktan 5 dk sonra çıkmış ve ağlamaya başlamış onunla birlikte eşim de ağlamış... Ben yaşayamadım o anı ama en azından babası yaşadı. Oğlum karnımda kaka yapmaya başlamış ve Allah korumuş kakasını yemeye başlasaymış hayatta kalamazmış. Sonra oğlumu temizlemişler ve babasıyla birlikte yukarı çıkmışlar. Ben 1 saat sonra ayılıp odaya çıkarılmışım.
Ben odaya gelince hemen geceliğimi giydirdiler ve oğlumu göğsüme verdiler. Kuzucum bir türlü emmedi. Hemşire göğsümü sıkıp sıkıp zorla emmmesi için uğraştı. Ben buarada çift görüyordum etrafı oğlumu incelemek istiyordum ama birtürlü başaramıyordum :) 1 saat kadar hafif baygın ve sancılıydım sonra kendime geldim ağrımda kalmadı ve korkulacak hiçbirşey yokmuş. Hastanede 1 gün kaldım 2 gün kalmak gereksiz zaten çünkü ertesi gün gayet iyiydim. Sonda falan takılmadı ameliyattan birkaç saat sonra yürüdüm ve tuvalete çıktım. Önemli olan gaz çıkarmakmış onu da ameliyat günü çıkardım ve şimdi evdeyiz oğlumuzla uğraşıyoruz çok güzel bir duygu Allah isteyen herkese nasip etsin inşallah...
bu tür başlık cok aradım bulamadım...allah ewladınızla mutlu guzel uzun seneler nasıp etsın ıns...hıkayeyı okurken gozlerım doldu...bu nasıl bır duygu ya....allahım bana da nasıp etsın ıns....
Ben de genel anestezi düşünüyorum.Ayılma anı çok zor oluyor mu? Bu arada Allah analı babalı büyütmek nasip etsin oğlunuzu
canım allah analı babalı büyütsün çok mutlu olun inşallh bebişinle, kafama br şey takıldı çizelgenden anladığım kadarıyla bebişin 38. haftasındayken amaliyat olmuşsun bebiş içerde o kadar erken kakasını yapıyor muki ? birde ka kg doğdu bebişin gelişiminden dolayımı öyle oldu acaba merak ettim şimdi, çok şükr sağ salim almışsın kucağına maşallah.
Amin inşallah sen de bu duyguları sağlıkla yaşarsın...
Amin teşekkürler...Ben biraz geç ayılmışım ama çok zor olmadı spinal düşünmedim çünkü beni hastane bile tutuyor ameliyathanede ayık olmak pek bana göre birşey değildi. Görüntüleri bile izlerken kendime bakamadım korkudan. Ayıldıktan sonra birsürü telefon görüşmesi yaptım birsürü insan gördüm ama bazılarını hatırlamıyorum :) Ama bunları yaparken gayet ayık durumdaydım. Makyaj bile yaptım kendime gelince :) Allah kolay bir doğum nasip etsin.
Amin teşekkür ederim. Şöyleki benim 37. hafta kontrolümde doktor plesantamın fazla olgunlaştığını söyledi ve normalde 10u 12si gibi düşünürken bence 9'unda alalım dedi. Ve biz 10'u olsun istiyorduk ama ısrar etmedik siz nasıl uygun görürseniz dedikki iyiki öyle demişiz. Doktora doğumdan sonra sordum bu anne karnında anlaşılacak bir durummu diye o da tek belirti plesanta olgunlaşması dedi ama malesef bu durumu önceden tespit edemiyoruz dedi. Yani plesanta olgunlaştıysa fazla beklemeden bebeği almak gerekiyormuş. Benimki neden erken olgunlaştı ve neden erken kakasını yaptı bilemiyoruz. Ama oğlumu resmen kakaların içinden çıkarmışlar....2850 gr doğdu yani gelişimiyle ilgili değil.
Amin inşallah sen de bu duyguları sağlıkla yaşarsın...
Amin teşekkürler...Ben biraz geç ayılmışım ama çok zor olmadı spinal düşünmedim çünkü beni hastane bile tutuyor ameliyathanede ayık olmak pek bana göre birşey değildi. Görüntüleri bile izlerken kendime bakamadım korkudan. Ayıldıktan sonra birsürü telefon görüşmesi yaptım birsürü insan gördüm ama bazılarını hatırlamıyorum :) Ama bunları yaparken gayet ayık durumdaydım. Makyaj bile yaptım kendime gelince :) Allah kolay bir doğum nasip etsin.
Amin teşekkür ederim. Şöyleki benim 37. hafta kontrolümde doktor plesantamın fazla olgunlaştığını söyledi ve normalde 10u 12si gibi düşünürken bence 9'unda alalım dedi. Ve biz 10'u olsun istiyorduk ama ısrar etmedik siz nasıl uygun görürseniz dedikki iyiki öyle demişiz. Doktora doğumdan sonra sordum bu anne karnında anlaşılacak bir durummu diye o da tek belirti plesanta olgunlaşması dedi ama malesef bu durumu önceden tespit edemiyoruz dedi. Yani plesanta olgunlaştıysa fazla beklemeden bebeği almak gerekiyormuş. Benimki neden erken olgunlaştı ve neden erken kakasını yaptı bilemiyoruz. Ama oğlumu resmen kakaların içinden çıkarmışlar....2850 gr doğdu yani gelişimiyle ilgili değil.
cnm kıyamam cok gecmiş olsun bu doktorlar maalesef cogu böyle kolayına geleni seçiyorlar hangi hastanedeydin nerde oturuosun kıyamam o kadar aglamısın üzülmüşün bide...unut herseyi bebegini kokla gecti gitti birdahada oraya gitme tavsiyem....:
Cok gecmis olsun, bebegin hayirli ugurlu olsun. Simdi artik gecmise takilmadan, oyle mi oldu boyle mi oldu hesaplasmasina girmeden sadece bebeginle gecirecegin guzel gunlere odaklan canim. Gerisi bos cunku. Sevgiler.
Doğum yapan arkadaşlara gözünüz aydın, hayırlı evlatlar olsunlar inş.
Sizlere sorum bebeklerinizin doğum kilolarını söylermisiniz en son ultrason ölçümlerine göre tutarlılığını anlamak adına çünkü bizim sıkıntımız iri bebek teşhisinden ötürü zorunlu sezaryen ama biz normal doğum istiyoruz, druma güvenyrm fakat özel hastane olması sebebiyle aklımda bir soru işareti var hep.
Şu an 39. haftamzdyz 3600 ptesi muyenemzde.
Ne dersiniz arkadaşlar sezaryene karar vermelimiyim, kararsızım..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?