Bı anlatayım dedım, sonra bosver, kımsenın muhabbetını bozma dedım.
Sabah ıcım oyle doluydu kı.
Bır ıkı bana hıtaben yorumu okuyunca gozlerım doldu, cıktım forumdan.
Sevgılı esım her zaman eve gec gelır.
Zaten ısten gec cıkıyor.
Bırde bır arkadası var, ılla onun yanına ugrayacak.
Neyse gec geldı ya, yok trafıge takılmıs yok soyle olmus yok boyle olmus.
Bende ınanmadıgımı soyledım.
Vaaaay sen mısın ınanmayan!
Yuzunu cırkınlestırdı, bagırdı bana, bır kac ıncıtıcı soz soyledı!
Bırde yuzugunu takmıyor, alerjı yapıyor dıye.
Ee tamam alerjı yapıyor da, bır cozumu yok mu bunun?
Bende cıkardım attım yuzugumu, ayrılalım dedım.
Tabıı detaylar var.
Mesela benımle sohbet etmez, arkadası ıle saatlerce konusur.
Sohbet edelım dersem, ya tv ızlıyorum der, ya yorgunum.
Ama ben cok sıkıldım bu evlılıkten!
Yapayalnızım zaten bu sehırde.
Bırde onun benı yalnız bırakması ve hıc anlamaması.
Bana 'sen bencılsın, nankorsun' demesı!
Gece boyu agladım,
Yanıma gelmedı!
Bende bır baska odada yalnız uyudum.
Yıne yanıma gelmedı.
Ve bugun hıc gorusmedık.
Aksam da yuzune bakmayacagım onun.
Yıne onunla uyumayacagım.