- Konu Sahibi yellowdaisyy
-
- #24.961
bende bitki çaylarının doguma sebep oldugunu biliom ondan su zamanlarda içmemek gerektiğini biliom .... senle aramızda bi gun varmıs o alman sitesinde bu hafta boyu ve kilosu için ne dio ?
Kızlar bana almanca bir siteden her hafta bilgi geliyor.hangi hafta ne kadar gelişiyor bebek, boyu posu durumu hakkında. bu hafat öneri olarak böğürtlen yaprağı çayından bahsetmiş bilginiz var mı yada kullanan var mı? rahmi doğuma hazırladığından ve kolaylaştırdığından bahsetmiş. ama doktora sormayı da unuttum açıkçası. belki doktora gidecek arkadaşlar varsa sorabilirler :26:
Not: kimi yerde ahududu yaprağı olarak ta bahsi geçiyor.
07.05. 2012
sabah saat 06 civariydi, tuvalete gittim bir adet sancisi gibi ama cok hafif bir sanciyla.
Tuvalette garip bir sivi ve sekerli bir kokusu olan sivi gelmisti ama cok azdi. Biraz garip oldum ama bu hamileligin bir sureci olabilir diye kendimi rahatlattim.
Sonra esim uyandi, sabah yuruyusune gidecektik, esime sen git istersen ama ben bu sabah gelmeyecem dedim. Cunku bu akinti devam ederse altima kacirmis gibi gorunmek istemedim.
Esime durumu anlattim, hastaneye gidelim ordan spora gideriz dedi.
Hastanede bir asistan kiz hersey normal dedi. Doktoru telefonla aradim oglen 12 de gelecegini soyledi…
Neyse 12 de tekrar doktora geldim, ultrasona girdim. Cok mutluydum cunku yine bebisimi gorecektim. Ultrasona bakan doctor hic suyumun kalmadigimi, hemen bebegin alinmasi gerektigini soylediginde buyuk bir sok yasadim.
Azerbaycan Bakudeydim, burada tip biraz geriden geliyor… Doktora bebegin durumunu sordum, cok kucuk ama yasayabilir Allahtan umut kesilmez, artik Baku de de mucizeler oluyor dedi bana… O an sanirim soka girdim. Aglama krizine girdim. O kadar kendimi kaybettim ki ultrason yerinden kalkip ustumu duzeltemedim. Disarida esim bekliyordu herseyden habersiz ve gayet sakin bir sekilde. Cunku bir hafta onceki kontrolde heresy cok normal hatta cok iyiydi..
Ultrasondan zar zor cikip esimin yanina gittim. Esim gulumsuyordu, gordun mu annesi kizimizi dediginde ben aglamaya basladim, esim o an cok korktu, ….Ben sezeryana giriyorum simdi acil dedim, bebisimizi hemen dunyaya gelmek zorundaymis dedim. Bana endiseli gozlerle bakarken doktorum geldi. Merak etme, umudunu yitirme, yasayabilir dediginde icim cok acidi..Yasar diyemiyordu, yasayabilir…
Esim hemen ambulans ucak tutmak istedigini soyledi ama o kadar vaktimiz yok dedi doctor….
Doktor koluma girip beni dogumhaneye goturmek istedi, ben ise esimden ayrilmak istemiyordum, cook korkuyordum..Sanirim o sokun etkisiyle olecegimi dusunuyordum,
Dogumhanenin kapisinda esimle birbirimize sarilip agliyorduk, Bakude boyle seyler pek raslanan durumlar degildir, yani biraz garipsenir. Erkekler aglamaz, eslerine teselli vermezler burda… Herkes bize bakiyordu, ne var bunda bird aha olur cocugunuz diyenler bile vardi…
Neyse… Epidural sezeryan olacaktim, ama o kadar cok agliyordum bebegim icin bir turlu epidural ise yaramiyordu. Bacagimin biri tamamen uyusmisken digeri hic uyusmamisti. Tam 3 kere epidural anestezi verdiler…Sonradan acisi fena cikti…
Dogum baslamisti, yaklasik 3 dakika sonar bebegimi gordum, agladigini duydum ve 1 kerecik opebildim…
Sonra odama aldilar beni, bebegimi kuveze….Gece boyunca bebek aglamalari duydum, onlar agladikca ben agladim. Bebegim yapayalniz yasam mucadeles veriyordu, ben sadece resmini gordum, her yerinde kablolar hortumlar…..
Icim cok aciyorduuuu..
Gece boyunca bacaklarima can gelsin diye hareket ettirdim, sabah ayaga kalkip bebegimi gorebilmek icin…
Sezeryandan sona ayaga kalkmak zor derlerdi, ben sabah 06 da kendim ayaga kalkip bebegimi gormeye gittim.
Ordaki ebeler doktorlar hemen basima ususup koluma girdiler, ben avaz avaz bagiriyordum, agliyordum bebegimi gorecegim diye…Bebegimin yanina gittim, ……..
Mucizem ordaydi iste. Dokunmak istedim. Ellime ilacla dezenfekte edip o pencereden kizimin eline dokundum…Inanamazsiniz ama parmagimi oyle siki tutu ki anlatamam. O an ben yine aglamaya basladim, krize girmisim, kendimi odamda yatagimda buldum…
Gun boyu odadaki diger annelerin bebekleri gelip duruyordu. Hepsi de kiz annesiydi benim gibi. Anesteziden dolayi asiri bir bas ve boyun agrisindan artik kafami kaldiramiyordum, devamli serum veriyorlari.
Ertesi gun oglen yine odaya annelerin bebisleri gelmeye basladi.. isyan degil ama cok kiskaniyordum, icim aciyordu. Sanki bana nispet yapar gibi aaaaaa benim kizim gelmis diye sevinc gosterileri beni kahrediyordu…
Yine diger kizin bebisi geldi. Yine ayni seyler…AAAAA benim balam gelmisss diye sevinc gosterileri…Neden bana bunu yasatiyorlar, neden beni baska odaya almiyorlar,..basimi cevirip agliyordum….EBE bu Sibelin bebisi dediginde size tariff edemeyecegim bir mutlulugu yasadim.. Kizimi kollarima verdiler. Mucizem 2. gunun sonunda kuvezden cikip annesinin kollarina geldi….Oradaki bir ebe de benimle beraber agliyordu, yazik kadin o kadar acimis ki bana, bunun kimsesi yok yaninda, gurbette dogum yapmak zor diye bana analik yapti, benimle aglayip, benimle guluyordu.
Cok uzun oldu biliyorum ama cok aci gunler de olsa sonuc cok guzeldi.
Simdi bebegim kollarimda, herseyi unuttum ama boyun agrisi ve gogusumun ucunu acmak icin cektigim aciyi asla unutamam :)
Bebisim simdi eve geldiginde 1 750 gr di, simdi 20 gun sonra simdi 2.500 gr oldu :)
Anne sutum yetmiyor takviye yapiyorum..Hic birseyi dert etmiyorum artik, kizim kollarimda daha gucluyum :)
canlarimmm inanin Allahim yardim ediyor..Hiic korkmayin :)
Canım biz bunu anlayamıyoruz maalesef,sadece usg ile ölçümü yapılabiliyor.Çünkü benim şuana kadar hamileliğim çok rahat gitti,son kontrolümde usg ölçümünde haftama göre suyumun azaldıgını öğrenene kadar,nazar değdi diyorum.Sadece bir ay öncesine kadar akıntım yoktu,akıntım başladı,ama doktor onun kontrolünüde yaptı ilk farkettiğimde.Sızıntı falan ya da kesede açılma falan yok dedi,zaten bunun bir açıklaması yokmuş,sadece erken doğum söz konusu dedi.
Canım banada doktor bebeğin hareketlerini sırt üstü yatıp takip etmemi söyledi.Zaten sıvı tüketimi amniyon sıvısı azalma durumu olmasa bile sağlıklı bir gebelik için mutlaka günde 3 lt aşağı olmaması gerektiğini söyledi.Normalde ayda bir olan takiplerim 2 haftaya düştü.Kontrole sanırım benden önce gideceksin,sonucunu paylaşırsan sevinirim.Sağlıkla gelsin bebişlerimiz :))
inan ağlaya ağlaya okudum hikayeni eminim çok zor zamanlar geçirmişsindir inş. bu sıkıntılarınız son olur bundan sonra eşinle bebeğinle mutlu huzurlu saglıklı gunler geçirirsiniz ...... inş. hepimiz bebeklerimizi sağlıkla kucagımıza alıp güzel dogum hikayelerimizi yazarız ......
Canim benimm cook tesekkur ederim. Inan defterimde yazmasaydim o zamanlari hatirlamakta zorlanacaktim.
Cunku herseyi unutmak istedim. Esim o defterimi acip okumami istemiyor, hastanedeki zamanlarda yazdigim.
Su anda hala depresyondayim, aklima gelen kareler ve bebegim agladiginda ben de oturup zir zir agliyorum, bebegimi kucagimdan indirmek istemiyorum. gece karnimin ustunde uyuyor, ikimizde cok rahatliyoruz o zaman. Hala karnimdaymis gibi, ve bebisim de karnimdaki seslerle ve nefesimi hissedince daha rahat uyuyor...
Amaaaa cook guzelll bir duyguuu....
Insalla sag salim sen de kucagina alirsin bebegini...
Sakin merak etme, Allah yardim ediyorrr..
07.05. 2012
sabah saat 06 civariydi, tuvalete gittim bir adet sancisi gibi ama cok hafif bir sanciyla.
Tuvalette garip bir sivi ve sekerli bir kokusu olan sivi gelmisti ama cok azdi. Biraz garip oldum ama bu hamileligin bir sureci olabilir diye kendimi rahatlattim.
Sonra esim uyandi, sabah yuruyusune gidecektik, esime sen git istersen ama ben bu sabah gelmeyecem dedim. Cunku bu akinti devam ederse altima kacirmis gibi gorunmek istemedim.
Esime durumu anlattim, hastaneye gidelim ordan spora gideriz dedi.
Hastanede bir asistan kiz hersey normal dedi. Doktoru telefonla aradim oglen 12 de gelecegini soyledi
Neyse 12 de tekrar doktora geldim, ultrasona girdim. Cok mutluydum cunku yine bebisimi gorecektim. Ultrasona bakan doctor hic suyumun kalmadigimi, hemen bebegin alinmasi gerektigini soylediginde buyuk bir sok yasadim.
Azerbaycan Bakudeydim, burada tip biraz geriden geliyor Doktora bebegin durumunu sordum, cok kucuk ama yasayabilir Allahtan umut kesilmez, artik Baku de de mucizeler oluyor dedi bana O an sanirim soka girdim. Aglama krizine girdim. O kadar kendimi kaybettim ki ultrason yerinden kalkip ustumu duzeltemedim. Disarida esim bekliyordu herseyden habersiz ve gayet sakin bir sekilde. Cunku bir hafta onceki kontrolde heresy cok normal hatta cok iyiydi..
Ultrasondan zar zor cikip esimin yanina gittim. Esim gulumsuyordu, gordun mu annesi kizimizi dediginde ben aglamaya basladim, esim o an cok korktu, .Ben sezeryana giriyorum simdi acil dedim, bebisimizi hemen dunyaya gelmek zorundaymis dedim. Bana endiseli gozlerle bakarken doktorum geldi. Merak etme, umudunu yitirme, yasayabilir dediginde icim cok acidi..Yasar diyemiyordu, yasayabilir
Esim hemen ambulans ucak tutmak istedigini soyledi ama o kadar vaktimiz yok dedi doctor .
Doktor koluma girip beni dogumhaneye goturmek istedi, ben ise esimden ayrilmak istemiyordum, cook korkuyordum..Sanirim o sokun etkisiyle olecegimi dusunuyordum,
Dogumhanenin kapisinda esimle birbirimize sarilip agliyorduk, Bakude boyle seyler pek raslanan durumlar degildir, yani biraz garipsenir. Erkekler aglamaz, eslerine teselli vermezler burda Herkes bize bakiyordu, ne var bunda bird aha olur cocugunuz diyenler bile vardi
Neyse Epidural sezeryan olacaktim, ama o kadar cok agliyordum bebegim icin bir turlu epidural ise yaramiyordu. Bacagimin biri tamamen uyusmisken digeri hic uyusmamisti. Tam 3 kere epidural anestezi verdiler Sonradan acisi fena cikti
Dogum baslamisti, yaklasik 3 dakika sonar bebegimi gordum, agladigini duydum ve 1 kerecik opebildim
Sonra odama aldilar beni, bebegimi kuveze .Gece boyunca bebek aglamalari duydum, onlar agladikca ben agladim. Bebegim yapayalniz yasam mucadeles veriyordu, ben sadece resmini gordum, her yerinde kablolar hortumlar ..
Icim cok aciyorduuuu..
Gece boyunca bacaklarima can gelsin diye hareket ettirdim, sabah ayaga kalkip bebegimi gorebilmek icin
Sezeryandan sona ayaga kalkmak zor derlerdi, ben sabah 06 da kendim ayaga kalkip bebegimi gormeye gittim.
Ordaki ebeler doktorlar hemen basima ususup koluma girdiler, ben avaz avaz bagiriyordum, agliyordum bebegimi gorecegim diye Bebegimin yanina gittim, ..
Mucizem ordaydi iste. Dokunmak istedim. Ellime ilacla dezenfekte edip o pencereden kizimin eline dokundum Inanamazsiniz ama parmagimi oyle siki tutu ki anlatamam. O an ben yine aglamaya basladim, krize girmisim, kendimi odamda yatagimda buldum
Gun boyu odadaki diger annelerin bebekleri gelip duruyordu. Hepsi de kiz annesiydi benim gibi. Anesteziden dolayi asiri bir bas ve boyun agrisindan artik kafami kaldiramiyordum, devamli serum veriyorlari.
Ertesi gun oglen yine odaya annelerin bebisleri gelmeye basladi.. isyan degil ama cok kiskaniyordum, icim aciyordu. Sanki bana nispet yapar gibi aaaaaa benim kizim gelmis diye sevinc gosterileri beni kahrediyordu
Yine diger kizin bebisi geldi. Yine ayni seyler AAAAA benim balam gelmisss diye sevinc gosterileri Neden bana bunu yasatiyorlar, neden beni baska odaya almiyorlar,..basimi cevirip agliyordum .EBE bu Sibelin bebisi dediginde size tariff edemeyecegim bir mutlulugu yasadim.. Kizimi kollarima verdiler. Mucizem 2. gunun sonunda kuvezden cikip annesinin kollarina geldi .Oradaki bir ebe de benimle beraber agliyordu, yazik kadin o kadar acimis ki bana, bunun kimsesi yok yaninda, gurbette dogum yapmak zor diye bana analik yapti, benimle aglayip, benimle guluyordu.
Cok uzun oldu biliyorum ama cok aci gunler de olsa sonuc cok guzeldi.
Simdi bebegim kollarimda, herseyi unuttum ama boyun agrisi ve gogusumun ucunu acmak icin cektigim aciyi asla unutamam :)
Bebisim simdi eve geldiginde 1 750 gr di, simdi 20 gun sonra simdi 2.500 gr oldu :)
Anne sutum yetmiyor takviye yapiyorum..Hic birseyi dert etmiyorum artik, kizim kollarimda daha gucluyum :)
canlarimmm inanin Allahim yardim ediyor..Hiic korkmayin :)
zeynepcim ev işi zor adıyamana gelince 3 aydA 2 ev taşıdık epey zor oldu. çok şükür şimdi lojmandayız memnunum. ortam iyi. akşamları eşimle parka gidiyoruz.huzurlu bir ortam çok önemli.bebek olunca herşey değişecek hayatımızda.insan yinede bir arkadaş bir dost arıyor
07.05. 2012
sabah saat 06 civariydi, tuvalete gittim bir adet sancisi gibi ama cok hafif bir sanciyla.
Tuvalette garip bir sivi ve sekerli bir kokusu olan sivi gelmisti ama cok azdi. Biraz garip oldum ama bu hamileligin bir sureci olabilir diye kendimi rahatlattim.
Sonra esim uyandi, sabah yuruyusune gidecektik, esime sen git istersen ama ben bu sabah gelmeyecem dedim. Cunku bu akinti devam ederse altima kacirmis gibi gorunmek istemedim.
Esime durumu anlattim, hastaneye gidelim ordan spora gideriz dedi.
Hastanede bir asistan kiz hersey normal dedi. Doktoru telefonla aradim oglen 12 de gelecegini soyledi
Neyse 12 de tekrar doktora geldim, ultrasona girdim. Cok mutluydum cunku yine bebisimi gorecektim. Ultrasona bakan doctor hic suyumun kalmadigimi, hemen bebegin alinmasi gerektigini soylediginde buyuk bir sok yasadim.
Azerbaycan Bakudeydim, burada tip biraz geriden geliyor Doktora bebegin durumunu sordum, cok kucuk ama yasayabilir Allahtan umut kesilmez, artik Baku de de mucizeler oluyor dedi bana O an sanirim soka girdim. Aglama krizine girdim. O kadar kendimi kaybettim ki ultrason yerinden kalkip ustumu duzeltemedim. Disarida esim bekliyordu herseyden habersiz ve gayet sakin bir sekilde. Cunku bir hafta onceki kontrolde heresy cok normal hatta cok iyiydi..
Ultrasondan zar zor cikip esimin yanina gittim. Esim gulumsuyordu, gordun mu annesi kizimizi dediginde ben aglamaya basladim, esim o an cok korktu, .Ben sezeryana giriyorum simdi acil dedim, bebisimizi hemen dunyaya gelmek zorundaymis dedim. Bana endiseli gozlerle bakarken doktorum geldi. Merak etme, umudunu yitirme, yasayabilir dediginde icim cok acidi..Yasar diyemiyordu, yasayabilir
Esim hemen ambulans ucak tutmak istedigini soyledi ama o kadar vaktimiz yok dedi doctor .
Doktor koluma girip beni dogumhaneye goturmek istedi, ben ise esimden ayrilmak istemiyordum, cook korkuyordum..Sanirim o sokun etkisiyle olecegimi dusunuyordum,
Dogumhanenin kapisinda esimle birbirimize sarilip agliyorduk, Bakude boyle seyler pek raslanan durumlar degildir, yani biraz garipsenir. Erkekler aglamaz, eslerine teselli vermezler burda Herkes bize bakiyordu, ne var bunda bird aha olur cocugunuz diyenler bile vardi
Neyse Epidural sezeryan olacaktim, ama o kadar cok agliyordum bebegim icin bir turlu epidural ise yaramiyordu. Bacagimin biri tamamen uyusmisken digeri hic uyusmamisti. Tam 3 kere epidural anestezi verdiler Sonradan acisi fena cikti
Dogum baslamisti, yaklasik 3 dakika sonar bebegimi gordum, agladigini duydum ve 1 kerecik opebildim
Sonra odama aldilar beni, bebegimi kuveze .Gece boyunca bebek aglamalari duydum, onlar agladikca ben agladim. Bebegim yapayalniz yasam mucadeles veriyordu, ben sadece resmini gordum, her yerinde kablolar hortumlar ..
Icim cok aciyorduuuu..
Gece boyunca bacaklarima can gelsin diye hareket ettirdim, sabah ayaga kalkip bebegimi gorebilmek icin
Sezeryandan sona ayaga kalkmak zor derlerdi, ben sabah 06 da kendim ayaga kalkip bebegimi gormeye gittim.
Ordaki ebeler doktorlar hemen basima ususup koluma girdiler, ben avaz avaz bagiriyordum, agliyordum bebegimi gorecegim diye Bebegimin yanina gittim, ..
Mucizem ordaydi iste. Dokunmak istedim. Ellime ilacla dezenfekte edip o pencereden kizimin eline dokundum Inanamazsiniz ama parmagimi oyle siki tutu ki anlatamam. O an ben yine aglamaya basladim, krize girmisim, kendimi odamda yatagimda buldum
Gun boyu odadaki diger annelerin bebekleri gelip duruyordu. Hepsi de kiz annesiydi benim gibi. Anesteziden dolayi asiri bir bas ve boyun agrisindan artik kafami kaldiramiyordum, devamli serum veriyorlari.
Ertesi gun oglen yine odaya annelerin bebisleri gelmeye basladi.. isyan degil ama cok kiskaniyordum, icim aciyordu. Sanki bana nispet yapar gibi aaaaaa benim kizim gelmis diye sevinc gosterileri beni kahrediyordu
Yine diger kizin bebisi geldi. Yine ayni seyler AAAAA benim balam gelmisss diye sevinc gosterileri Neden bana bunu yasatiyorlar, neden beni baska odaya almiyorlar,..basimi cevirip agliyordum .EBE bu Sibelin bebisi dediginde size tariff edemeyecegim bir mutlulugu yasadim.. Kizimi kollarima verdiler. Mucizem 2. gunun sonunda kuvezden cikip annesinin kollarina geldi .Oradaki bir ebe de benimle beraber agliyordu, yazik kadin o kadar acimis ki bana, bunun kimsesi yok yaninda, gurbette dogum yapmak zor diye bana analik yapti, benimle aglayip, benimle guluyordu.
Cok uzun oldu biliyorum ama cok aci gunler de olsa sonuc cok guzeldi.
Simdi bebegim kollarimda, herseyi unuttum ama boyun agrisi ve gogusumun ucunu acmak icin cektigim aciyi asla unutamam :)
Bebisim simdi eve geldiginde 1 750 gr di, simdi 20 gun sonra simdi 2.500 gr oldu :)
Anne sutum yetmiyor takviye yapiyorum..Hic birseyi dert etmiyorum artik, kizim kollarimda daha gucluyum :)
canlarimmm inanin Allahim yardim ediyor..Hiic korkmayin :)
Canim benimm cook tesekkur ederim. Inan defterimde yazmasaydim o zamanlari hatirlamakta zorlanacaktim.
Cunku herseyi unutmak istedim. Esim o defterimi acip okumami istemiyor, hastanedeki zamanlarda yazdigim.
Su anda hala depresyondayim, aklima gelen kareler ve bebegim agladiginda ben de oturup zir zir agliyorum, bebegimi kucagimdan indirmek istemiyorum. gece karnimin ustunde uyuyor, ikimizde cok rahatliyoruz o zaman. Hala karnimdaymis gibi, ve bebisim de karnimdaki seslerle ve nefesimi hissedince daha rahat uyuyor...
Amaaaa cook guzelll bir duyguuu....
Insalla sag salim sen de kucagina alirsin bebegini...
Sakin merak etme, Allah yardim ediyorrr..
07.05. 2012
sabah saat 06 civariydi, tuvalete gittim bir adet sancisi gibi ama cok hafif bir sanciyla.
Tuvalette garip bir sivi ve sekerli bir kokusu olan sivi gelmisti ama cok azdi. Biraz garip oldum ama bu hamileligin bir sureci olabilir diye kendimi rahatlattim.
Sonra esim uyandi, sabah yuruyusune gidecektik, esime sen git istersen ama ben bu sabah gelmeyecem dedim. Cunku bu akinti devam ederse altima kacirmis gibi gorunmek istemedim.
Esime durumu anlattim, hastaneye gidelim ordan spora gideriz dedi.
Hastanede bir asistan kiz hersey normal dedi. Doktoru telefonla aradim oglen 12 de gelecegini soyledi
Neyse 12 de tekrar doktora geldim, ultrasona girdim. Cok mutluydum cunku yine bebisimi gorecektim. Ultrasona bakan doctor hic suyumun kalmadigimi, hemen bebegin alinmasi gerektigini soylediginde buyuk bir sok yasadim.
Azerbaycan Bakudeydim, burada tip biraz geriden geliyor Doktora bebegin durumunu sordum, cok kucuk ama yasayabilir Allahtan umut kesilmez, artik Baku de de mucizeler oluyor dedi bana O an sanirim soka girdim. Aglama krizine girdim. O kadar kendimi kaybettim ki ultrason yerinden kalkip ustumu duzeltemedim. Disarida esim bekliyordu herseyden habersiz ve gayet sakin bir sekilde. Cunku bir hafta onceki kontrolde heresy cok normal hatta cok iyiydi..
Ultrasondan zar zor cikip esimin yanina gittim. Esim gulumsuyordu, gordun mu annesi kizimizi dediginde ben aglamaya basladim, esim o an cok korktu, .Ben sezeryana giriyorum simdi acil dedim, bebisimizi hemen dunyaya gelmek zorundaymis dedim. Bana endiseli gozlerle bakarken doktorum geldi. Merak etme, umudunu yitirme, yasayabilir dediginde icim cok acidi..Yasar diyemiyordu, yasayabilir
Esim hemen ambulans ucak tutmak istedigini soyledi ama o kadar vaktimiz yok dedi doctor .
Doktor koluma girip beni dogumhaneye goturmek istedi, ben ise esimden ayrilmak istemiyordum, cook korkuyordum..Sanirim o sokun etkisiyle olecegimi dusunuyordum,
Dogumhanenin kapisinda esimle birbirimize sarilip agliyorduk, Bakude boyle seyler pek raslanan durumlar degildir, yani biraz garipsenir. Erkekler aglamaz, eslerine teselli vermezler burda Herkes bize bakiyordu, ne var bunda bird aha olur cocugunuz diyenler bile vardi
Neyse Epidural sezeryan olacaktim, ama o kadar cok agliyordum bebegim icin bir turlu epidural ise yaramiyordu. Bacagimin biri tamamen uyusmisken digeri hic uyusmamisti. Tam 3 kere epidural anestezi verdiler Sonradan acisi fena cikti
Dogum baslamisti, yaklasik 3 dakika sonar bebegimi gordum, agladigini duydum ve 1 kerecik opebildim
Sonra odama aldilar beni, bebegimi kuveze .Gece boyunca bebek aglamalari duydum, onlar agladikca ben agladim. Bebegim yapayalniz yasam mucadeles veriyordu, ben sadece resmini gordum, her yerinde kablolar hortumlar ..
Icim cok aciyorduuuu..
Gece boyunca bacaklarima can gelsin diye hareket ettirdim, sabah ayaga kalkip bebegimi gorebilmek icin
Sezeryandan sona ayaga kalkmak zor derlerdi, ben sabah 06 da kendim ayaga kalkip bebegimi gormeye gittim.
Ordaki ebeler doktorlar hemen basima ususup koluma girdiler, ben avaz avaz bagiriyordum, agliyordum bebegimi gorecegim diye Bebegimin yanina gittim, ..
Mucizem ordaydi iste. Dokunmak istedim. Ellime ilacla dezenfekte edip o pencereden kizimin eline dokundum Inanamazsiniz ama parmagimi oyle siki tutu ki anlatamam. O an ben yine aglamaya basladim, krize girmisim, kendimi odamda yatagimda buldum
Gun boyu odadaki diger annelerin bebekleri gelip duruyordu. Hepsi de kiz annesiydi benim gibi. Anesteziden dolayi asiri bir bas ve boyun agrisindan artik kafami kaldiramiyordum, devamli serum veriyorlari.
Ertesi gun oglen yine odaya annelerin bebisleri gelmeye basladi.. isyan degil ama cok kiskaniyordum, icim aciyordu. Sanki bana nispet yapar gibi aaaaaa benim kizim gelmis diye sevinc gosterileri beni kahrediyordu
Yine diger kizin bebisi geldi. Yine ayni seyler AAAAA benim balam gelmisss diye sevinc gosterileri Neden bana bunu yasatiyorlar, neden beni baska odaya almiyorlar,..basimi cevirip agliyordum .EBE bu Sibelin bebisi dediginde size tariff edemeyecegim bir mutlulugu yasadim.. Kizimi kollarima verdiler. Mucizem 2. gunun sonunda kuvezden cikip annesinin kollarina geldi .Oradaki bir ebe de benimle beraber agliyordu, yazik kadin o kadar acimis ki bana, bunun kimsesi yok yaninda, gurbette dogum yapmak zor diye bana analik yapti, benimle aglayip, benimle guluyordu.
Cok uzun oldu biliyorum ama cok aci gunler de olsa sonuc cok guzeldi.
Simdi bebegim kollarimda, herseyi unuttum ama boyun agrisi ve gogusumun ucunu acmak icin cektigim aciyi asla unutamam :)
Bebisim simdi eve geldiginde 1 750 gr di, simdi 20 gun sonra simdi 2.500 gr oldu :)
Anne sutum yetmiyor takviye yapiyorum..Hic birseyi dert etmiyorum artik, kizim kollarimda daha gucluyum :)
canlarimmm inanin Allahim yardim ediyor..Hiic korkmayin :)
07.05. 2012
sabah saat 06 civariydi, tuvalete gittim bir adet sancisi gibi ama cok hafif bir sanciyla.
Tuvalette garip bir sivi ve sekerli bir kokusu olan sivi gelmisti ama cok azdi. Biraz garip oldum ama bu hamileligin bir sureci olabilir diye kendimi rahatlattim.
Sonra esim uyandi, sabah yuruyusune gidecektik, esime sen git istersen ama ben bu sabah gelmeyecem dedim. Cunku bu akinti devam ederse altima kacirmis gibi gorunmek istemedim.
Esime durumu anlattim, hastaneye gidelim ordan spora gideriz dedi.
Hastanede bir asistan kiz hersey normal dedi. Doktoru telefonla aradim oglen 12 de gelecegini soyledi
Neyse 12 de tekrar doktora geldim, ultrasona girdim. Cok mutluydum cunku yine bebisimi gorecektim. Ultrasona bakan doctor hic suyumun kalmadigimi, hemen bebegin alinmasi gerektigini soylediginde buyuk bir sok yasadim.
Azerbaycan Bakudeydim, burada tip biraz geriden geliyor Doktora bebegin durumunu sordum, cok kucuk ama yasayabilir Allahtan umut kesilmez, artik Baku de de mucizeler oluyor dedi bana O an sanirim soka girdim. Aglama krizine girdim. O kadar kendimi kaybettim ki ultrason yerinden kalkip ustumu duzeltemedim. Disarida esim bekliyordu herseyden habersiz ve gayet sakin bir sekilde. Cunku bir hafta onceki kontrolde heresy cok normal hatta cok iyiydi..
Ultrasondan zar zor cikip esimin yanina gittim. Esim gulumsuyordu, gordun mu annesi kizimizi dediginde ben aglamaya basladim, esim o an cok korktu, .Ben sezeryana giriyorum simdi acil dedim, bebisimizi hemen dunyaya gelmek zorundaymis dedim. Bana endiseli gozlerle bakarken doktorum geldi. Merak etme, umudunu yitirme, yasayabilir dediginde icim cok acidi..Yasar diyemiyordu, yasayabilir
Esim hemen ambulans ucak tutmak istedigini soyledi ama o kadar vaktimiz yok dedi doctor .
Doktor koluma girip beni dogumhaneye goturmek istedi, ben ise esimden ayrilmak istemiyordum, cook korkuyordum..Sanirim o sokun etkisiyle olecegimi dusunuyordum,
Dogumhanenin kapisinda esimle birbirimize sarilip agliyorduk, Bakude boyle seyler pek raslanan durumlar degildir, yani biraz garipsenir. Erkekler aglamaz, eslerine teselli vermezler burda Herkes bize bakiyordu, ne var bunda bird aha olur cocugunuz diyenler bile vardi
Neyse Epidural sezeryan olacaktim, ama o kadar cok agliyordum bebegim icin bir turlu epidural ise yaramiyordu. Bacagimin biri tamamen uyusmisken digeri hic uyusmamisti. Tam 3 kere epidural anestezi verdiler Sonradan acisi fena cikti
Dogum baslamisti, yaklasik 3 dakika sonar bebegimi gordum, agladigini duydum ve 1 kerecik opebildim
Sonra odama aldilar beni, bebegimi kuveze .Gece boyunca bebek aglamalari duydum, onlar agladikca ben agladim. Bebegim yapayalniz yasam mucadeles veriyordu, ben sadece resmini gordum, her yerinde kablolar hortumlar ..
Icim cok aciyorduuuu..
Gece boyunca bacaklarima can gelsin diye hareket ettirdim, sabah ayaga kalkip bebegimi gorebilmek icin
Sezeryandan sona ayaga kalkmak zor derlerdi, ben sabah 06 da kendim ayaga kalkip bebegimi gormeye gittim.
Ordaki ebeler doktorlar hemen basima ususup koluma girdiler, ben avaz avaz bagiriyordum, agliyordum bebegimi gorecegim diye Bebegimin yanina gittim, ..
Mucizem ordaydi iste. Dokunmak istedim. Ellime ilacla dezenfekte edip o pencereden kizimin eline dokundum Inanamazsiniz ama parmagimi oyle siki tutu ki anlatamam. O an ben yine aglamaya basladim, krize girmisim, kendimi odamda yatagimda buldum
Gun boyu odadaki diger annelerin bebekleri gelip duruyordu. Hepsi de kiz annesiydi benim gibi. Anesteziden dolayi asiri bir bas ve boyun agrisindan artik kafami kaldiramiyordum, devamli serum veriyorlari.
Ertesi gun oglen yine odaya annelerin bebisleri gelmeye basladi.. isyan degil ama cok kiskaniyordum, icim aciyordu. Sanki bana nispet yapar gibi aaaaaa benim kizim gelmis diye sevinc gosterileri beni kahrediyordu
Yine diger kizin bebisi geldi. Yine ayni seyler AAAAA benim balam gelmisss diye sevinc gosterileri Neden bana bunu yasatiyorlar, neden beni baska odaya almiyorlar,..basimi cevirip agliyordum .EBE bu Sibelin bebisi dediginde size tariff edemeyecegim bir mutlulugu yasadim.. Kizimi kollarima verdiler. Mucizem 2. gunun sonunda kuvezden cikip annesinin kollarina geldi .Oradaki bir ebe de benimle beraber agliyordu, yazik kadin o kadar acimis ki bana, bunun kimsesi yok yaninda, gurbette dogum yapmak zor diye bana analik yapti, benimle aglayip, benimle guluyordu.
Cok uzun oldu biliyorum ama cok aci gunler de olsa sonuc cok guzeldi.
Simdi bebegim kollarimda, herseyi unuttum ama boyun agrisi ve gogusumun ucunu acmak icin cektigim aciyi asla unutamam :)
Bebisim simdi eve geldiginde 1 750 gr di, simdi 20 gun sonra simdi 2.500 gr oldu :)
Anne sutum yetmiyor takviye yapiyorum..Hic birseyi dert etmiyorum artik, kizim kollarimda daha gucluyum :)
canlarimmm inanin Allahim yardim ediyor..Hiic korkmayin :)
07.05. 2012
sabah saat 06 civariydi, tuvalete gittim bir adet sancisi gibi ama cok hafif bir sanciyla.
Tuvalette garip bir sivi ve sekerli bir kokusu olan sivi gelmisti ama cok azdi. Biraz garip oldum ama bu hamileligin bir sureci olabilir diye kendimi rahatlattim.
Sonra esim uyandi, sabah yuruyusune gidecektik, esime sen git istersen ama ben bu sabah gelmeyecem dedim. Cunku bu akinti devam ederse altima kacirmis gibi gorunmek istemedim.
Esime durumu anlattim, hastaneye gidelim ordan spora gideriz dedi.
Hastanede bir asistan kiz hersey normal dedi. Doktoru telefonla aradim oglen 12 de gelecegini soyledi…
Neyse 12 de tekrar doktora geldim, ultrasona girdim. Cok mutluydum cunku yine bebisimi gorecektim. Ultrasona bakan doctor hic suyumun kalmadigimi, hemen bebegin alinmasi gerektigini soylediginde buyuk bir sok yasadim.
Azerbaycan Bakudeydim, burada tip biraz geriden geliyor… Doktora bebegin durumunu sordum, cok kucuk ama yasayabilir Allahtan umut kesilmez, artik Baku de de mucizeler oluyor dedi bana… O an sanirim soka girdim. Aglama krizine girdim. O kadar kendimi kaybettim ki ultrason yerinden kalkip ustumu duzeltemedim. Disarida esim bekliyordu herseyden habersiz ve gayet sakin bir sekilde. Cunku bir hafta onceki kontrolde heresy cok normal hatta cok iyiydi..
Ultrasondan zar zor cikip esimin yanina gittim. Esim gulumsuyordu, gordun mu annesi kizimizi dediginde ben aglamaya basladim, esim o an cok korktu, ….Ben sezeryana giriyorum simdi acil dedim, bebisimizi hemen dunyaya gelmek zorundaymis dedim. Bana endiseli gozlerle bakarken doktorum geldi. Merak etme, umudunu yitirme, yasayabilir dediginde icim cok acidi..Yasar diyemiyordu, yasayabilir…
Esim hemen ambulans ucak tutmak istedigini soyledi ama o kadar vaktimiz yok dedi doctor….
Doktor koluma girip beni dogumhaneye goturmek istedi, ben ise esimden ayrilmak istemiyordum, cook korkuyordum..Sanirim o sokun etkisiyle olecegimi dusunuyordum,
Dogumhanenin kapisinda esimle birbirimize sarilip agliyorduk, Bakude boyle seyler pek raslanan durumlar degildir, yani biraz garipsenir. Erkekler aglamaz, eslerine teselli vermezler burda… Herkes bize bakiyordu, ne var bunda bird aha olur cocugunuz diyenler bile vardi…
Neyse… Epidural sezeryan olacaktim, ama o kadar cok agliyordum bebegim icin bir turlu epidural ise yaramiyordu. Bacagimin biri tamamen uyusmisken digeri hic uyusmamisti. Tam 3 kere epidural anestezi verdiler…Sonradan acisi fena cikti…
Dogum baslamisti, yaklasik 3 dakika sonar bebegimi gordum, agladigini duydum ve 1 kerecik opebildim…
Sonra odama aldilar beni, bebegimi kuveze….Gece boyunca bebek aglamalari duydum, onlar agladikca ben agladim. Bebegim yapayalniz yasam mucadeles veriyordu, ben sadece resmini gordum, her yerinde kablolar hortumlar…..
Icim cok aciyorduuuu..
Gece boyunca bacaklarima can gelsin diye hareket ettirdim, sabah ayaga kalkip bebegimi gorebilmek icin…
Sezeryandan sona ayaga kalkmak zor derlerdi, ben sabah 06 da kendim ayaga kalkip bebegimi gormeye gittim.
Ordaki ebeler doktorlar hemen basima ususup koluma girdiler, ben avaz avaz bagiriyordum, agliyordum bebegimi gorecegim diye…Bebegimin yanina gittim, ……..
Mucizem ordaydi iste. Dokunmak istedim. Ellime ilacla dezenfekte edip o pencereden kizimin eline dokundum…Inanamazsiniz ama parmagimi oyle siki tutu ki anlatamam. O an ben yine aglamaya basladim, krize girmisim, kendimi odamda yatagimda buldum…
Gun boyu odadaki diger annelerin bebekleri gelip duruyordu. Hepsi de kiz annesiydi benim gibi. Anesteziden dolayi asiri bir bas ve boyun agrisindan artik kafami kaldiramiyordum, devamli serum veriyorlari.
Ertesi gun oglen yine odaya annelerin bebisleri gelmeye basladi.. isyan degil ama cok kiskaniyordum, icim aciyordu. Sanki bana nispet yapar gibi aaaaaa benim kizim gelmis diye sevinc gosterileri beni kahrediyordu…
Yine diger kizin bebisi geldi. Yine ayni seyler…AAAAA benim balam gelmisss diye sevinc gosterileri…Neden bana bunu yasatiyorlar, neden beni baska odaya almiyorlar,..basimi cevirip agliyordum….EBE bu Sibelin bebisi dediginde size tariff edemeyecegim bir mutlulugu yasadim.. Kizimi kollarima verdiler. Mucizem 2. gunun sonunda kuvezden cikip annesinin kollarina geldi….Oradaki bir ebe de benimle beraber agliyordu, yazik kadin o kadar acimis ki bana, bunun kimsesi yok yaninda, gurbette dogum yapmak zor diye bana analik yapti, benimle aglayip, benimle guluyordu.
Cok uzun oldu biliyorum ama cok aci gunler de olsa sonuc cok guzeldi.
Simdi bebegim kollarimda, herseyi unuttum ama boyun agrisi ve gogusumun ucunu acmak icin cektigim aciyi asla unutamam :)
Bebisim simdi eve geldiginde 1 750 gr di, simdi 20 gun sonra simdi 2.500 gr oldu :)
Anne sutum yetmiyor takviye yapiyorum..Hic birseyi dert etmiyorum artik, kizim kollarimda daha gucluyum :)
canlarimmm inanin Allahim yardim ediyor..Hiic korkmayin :)
Kızlar bana almanca bir siteden her hafta bilgi geliyor.hangi hafta ne kadar gelişiyor bebek, boyu posu durumu hakkında. bu hafat öneri olarak böğürtlen yaprağı çayından bahsetmiş bilginiz var mı yada kullanan var mı? rahmi doğuma hazırladığından ve kolaylaştırdığından bahsetmiş. ama doktora sormayı da unuttum açıkçası. belki doktora gidecek arkadaşlar varsa sorabilirler :26:
Not: kimi yerde ahududu yaprağı olarak ta bahsi geçiyor.
Slm kizlar, uzun zamandir size yazamadim kusura bakmayin. Hemen kisa kisa size durumu ozetleyim.
Kizim 32 haftalik kizim 2. gun kuvezden cikti. Simdi evimizdeyiz. Uykusuz geceler yasiyoruz ama Allahima cok sukur cook iyiyiz. Dualarinizi esirgemediginiz icin cook tesekkur ederim hepinize.
Daha sonra size dogumda yasadiklarimi ve dogum surecimi yazarim. Ama ne olursa olsun sunu unutmayin Allahim her seyin sabrini veriyor ve inanin hep yardim ediyor.
Hep derlerdi de inanmazdim dogumdan sonra tum acilari unutiyorsunuz diye, gercekten tum acilari unuttum ama size onceki yazimda sakin sezeryan dusunmeyin normal yapin demisim.. hastanede gecen gunlerim cok zordu belki ama gercekten unuttum. Dogum hikayemi de size yazdigim defterimden aktaracam.
Hepinize duarinizi esirgemediginiz icin cook tesekkur ederim. Allahim hepimizin gonlune gore versin insallah.
Hep guzel haberler aliriz insallahh
Merhaba kuzucuğumun teyzeleri , biz doktordan geldik.minicigimmm , paşamın kilosu 2048 gr. , boyu da 45 cm.'miş.Senin kızdan zayıf benim oğlan.Bebeğim gayet sağlıklıymış çok şükür.Suyu falan da gayet iyiymiş.Sen kaç kilo doğmuşsun dedi doktor.Annem söylerdi hep sen çok küçük doğdun diye.3 kilodan az doğmuşum dedim.Bebeğin küçük biraz ama 2,5 haftaya kadar olan gerilik normal dedi.Yine de üzüldüm açıkçası. Bacaklarında biraz ödem var tuzlu ve hamur işini kes dedi. Doktorla görüşmeden önce direk NST ye girmiştik.Kasıklarımda bazen sancı hissettiğimi söyledim , evet NST'de de sancıların olduğu görülüyor ama doğum sancısı kadar değil dedi.Bol su iç ve dinlen dedi.Bu arada aldığım kağıda baktım biraz 10 - 20 - 40 ... diye gidiyor çizelgede max değer 40'ı biraz geçmişti.Haftaya cuma tekrar gel kontrole dedi.Sanırım bundan sonra hafta bir gideceğim.
HerseyimBebegim canım benim doğum hikayen gerçekten üzücü ama şükürler olsun ki sonucu iyi.Bebeğin de sen de sağlıklısın.Bir ömür inş. sağlıklı, mutlu olursunuz çekirdek aile...
aynen ben de yatamıyorum sol tarafa yatınca kıpır kıpır beni sıkıştırıyor uyutmuyor :)arkadaşlar sol tarafınıza nasıl yatıyosunuz?? ben karnımın altına yastık koydugum halde üzerine yatıyomuşum gibi hissediyorum...
Yusuf-defnecim bu akşam seni merak edip girdim valla topiğe,aslında hiç halim yoktu,bakiyim oğluş nasıl dedim,maşallah annesitelaşlanacak bi durum yok bakma sen benim kıza,benim kız da haftasına göre önde yani o da pek normal bi durum değil,en azından şöyle düşün ben normal doğum istiyorum ama bebek kilolu olursa kesinlikle sezeryan olcaksın dedi doktorum,yani aslında bebişlerin kilosu doğum şeklimiz filan çok kafaya takılacak şeyler değil,sağlıklıca kucaklarımıza alalım inş canım,biz de onlar da sağ salim evimize gelelim doğumlarımızdan sonra.....Haftaya yine paylaşırsın bizimle canım,bizim kontrolümüz de haftya cuma aslında doktorum 15 gün sonra görüşelim dedi ama ben artık memleketime daha erken gitmek istiyorum yoksa buralarda doğurucam diye korkuyorum,o yüzden konrtolümü erkene aldım 35. haftamda doğum iznime çıkıcam inş yani haftaya çalışamaz raporumu alıcam çokkkk mutluyum artık çalışmak istemiyorum çünkü,yani haftaya cuma kilolar gelişemeler konuşulcak yine yusuf defnecim,ikimizde güzel haberler alırız inşallah....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?