bence dee:)aynen bende,olsun kabızlıktan iyidir:)
benım kocam da hemen kardeş yapma meraklısı.ben bır tane doğuruyorum haberın olsun cok ıstıyosan sen doğurursun artık dediöm
maşallah, 3 kilo olmuş bebişin..bizim de bugun kontrolümüz vardı.3 kilo olmuş.50 cm de boyu olmuş.38. haftamın içindeyim artık.her an doğurabilirim.
doğum fiyatlarını sorduk.normal 212 tl,eğer epudural normal doğum istersen 225 de epudural farkı var.sezeryan da 950 tl miş.ama özel oda suit oda falan ıstersen 1350 ye kadar yolu varmış.
benim göbekte bi şeycik yok, hamdolsun..çatladınızmı ya ben çatladım of :S
canımcım, diyetine dikkat ediyorsan ki onun sayesinde belli ki fazla kilo almamışsın..kızlar bugün kontrolüm vardı.35+3 üm bebeğimin kilosu fazla çıktı. 3300 kg herkes zayıf diye üzülür bende fazla diye biraz moralim bozuldu. bende gebelik şekeri çıkmıştı ondandır dedi doktor. diyete çok dikkat ediyorum. kilo almaya çok müsait biri olmama rağmen diyet yaptığım için şimdiye kadar 9 kilo aldım. doğum sezeryan olacak, temmuzun ilk haftası olacak inşallah. inşallah bu fazla kilo alımı bebeği etkilemez.
idrar yolu enfeksiyonları bu haftalarda çok tehlikeli ya.. hepimizde çıktı neredeyse..merhaba kızlar ben akşamları girebiliorum sadece.pek sohbete dahil olamıorum haliyle.
benimde dün sabahtan beri belimde bir ağrı vardı arada kasıklarıma da griiodu ağrı.ama çok hafif.ve öle bi bitkinlik vardıki.akşama kadar geçmedi ağrı sonra böbreğim ağrımaya başladı.dayanamadım akşam 8 de acile gttk eşimle.nst ye soktular 40 dk durdum nst de.sancım falan cıkmadı.sonra açılmama baktı doktor offf aniden açılmana bakıcaz deynce öle bi kasmışımki kendimi anlatamam.doktor rahat bırak kendini dioo ama ben yokk sanki çocugk içimde kendiliğinden oluştu
açılmamda yokmus çok şüküridrar tahlili yaptı onda enfeksiyon çıktı serum taktılar gece 2 de çıkabldk hastaneden ancak.antibiyotk falan yazdıı doktor.
kızlar dişim dişiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm ne olur duaaaaaaaaaaaaa ediiiiiiiiiiiiiiiinnnnnnnnnnnnnnnnn
Gunaydin kizlar... Sabah sabah cok ilginc birsey takildi kafama. Agdaya ne zaman gidecegime karar veremedim bi turlu. Siz nasil yaptiniz? Ne zaman gitmeyi dusunuyorsunuz?
(eşim bana karşı, çok sevecen, ilgili, merhametli ve sevgi doludur.. yani bana sarılması, öpmesi her hareketiyle sürekli bunu bana hissettirir.
2,5 senelik evliyiz ve kavga bi yana, fikir ayrılıklarımız dahi sayılıdır.. konuşmayı gayet iyi beceririz.. ammaaa)
geçen kayınvalidem bizdeydi, kahvaltıdan sonra muhabbet esnasında şöyle dedi:
''bizim çocukların (34 ve 28 yaşında iki kaynım, 23 yaşında bi görümcem var) bebekliklerinden
çocukluklarından kalan 'çoook' kaliteli 'az kullanılmış' kıyafetler eşyalar var dolaplarda. sizinle onları indirelim de bebeğe kullanırsın..
ayrıyeten ben bebeğin kız olduğuna inanmıyorum, erkek doğacak, bak göreceksiniz..''
torunlar için saklamış, zoraki gülümsedim, sesimi çıkarmadım, cvp vermedim..
ama zoruma gitti, istemiyorum böyle bi şey..
bi de kız diyoruz hala erkek lakırdısı ediyo. hani erkek torun istersin de, kız olduğu belli olunca artık böyle laf söylemeye ne gerek var..
dün akşam eşime dedim ki, annen böyle böyle dedi.. ben istemiyorum o eşyaları. sana söylerse gerek yok falan de..
sen annemi biliyorsun, kötü niyetli değildir. çok mantık arama yaptığında falan dedi..
ben de neyse, yine de istemiyorum.. bana ne getirecek bilmiyorum.. istemiyorum dedim..
sen akıllı, uyumlu ve anlayışlısındır, neden şimdi böyle sabırsız davranıyorsun, bırak getirsin, dolapta durur.
hoşuna giden bi şey de olursa bi tanesini gözünün önünde giydirirsin onun da gönlü olur dedi..
ben niye giydireyim deyince, yüz ifadesi değişti. idare et, ne zararı olur ki sana falan dedi..
ben de ısrarla istemiyorum, illa bi açıklama, bi mazeret mi göstermem gerek dedim, ekledim..
eğer senin yani babasının bebekliğinden kalan bi battaniye, bi kundak ne bileyim sana ait bi şey olsaydı,
nostalji olurdu, memnuniyetle keyifle onu kullanırdım.
ama kaynımın yada görümcemin en yenisi 20 küsür seneden kalan ''eskisini'' niye kullanayım.. ihtiyacım olsa neyse..
bu benim ilk çocuğum. yeni olsun isterim eşyaları, heveslenmem doğal değil mi? dedim.
hem kendi çocuklarından kalan şeyi, torunu için saklaması da ilginç. hani çocuğuna,
kendi çocuğuna kullanması için kendi özel eşyasını verse o da anlaşılır.. ama bu başkasınınkini bana veriyoo
yani bi yerde bi şey görse, bi mendil mesela heveslense torununa alsa, babaannesi düşünmüş almış..
ya da dikmiş, yapmış, dokumuş derim sevinirim giydiririm, kullanırım dedim.. o, bu bebeğe özel bi şey olur..
netice-i kelam; ben böyle kararlı cevap verince, ben senin bu tavrını hamilelik hassasiyetine bağlıyorum falan dedi eşim.
sonra da tavırlı bi şekilde benimle konuşmadı, arkasını döndü yattı.. ben de üzüldüm, hem de sinirlendim.. :105:
sabahleyin ben de o da mesafeli davrandı.. ama ben haklı olduğumu düşünüyorum,
şimdi siz söyleyin.. siz olsaydınız ne düşünürdünüz, ne yapardınız?
valla, bi şey almıyo diye düşünmüyorum eşime de söyledim. gerek yok, aklıma bile gelmiyo böyle bi şey..
ama lafa gelince sen şöyle kıymetlisin. ah ilk torun, ben şöyle heyecanlıyım deyip de böyle yapınca sinir oldum..
bi de kayınvalidemin kardeşinin gelini, bana 2 yaşındaki kızının 2 şapka, 2 bebek ayakkabısı ve bir kazağını verdiğini görünce şöyle dedi.
''buldun eskiciyi, ver eskileri''bana da daha sonra diyo ki,
''senin onlara ihtiyacın mı var kızım? bizim dolaplar ağzına kadar eşyalarla dolu.. '':95:
kayınvaliden getirsin tatlım emin ol allem eder kallem eder senini bebişe onları yine giydirir sen istemesen bile siz onlara gittiğinizde.(eşim bana karşı, çok sevecen, ilgili, merhametli ve sevgi doludur.. yani bana sarılması, öpmesi her hareketiyle sürekli bunu bana hissettirir.
2,5 senelik evliyiz ve kavga bi yana, fikir ayrılıklarımız dahi sayılıdır.. konuşmayı gayet iyi beceririz.. ammaaa)
geçen kayınvalidem bizdeydi, kahvaltıdan sonra muhabbet esnasında şöyle dedi:
''bizim çocukların (34 ve 28 yaşında iki kaynım, 23 yaşında bi görümcem var) bebekliklerinden
çocukluklarından kalan 'çoook' kaliteli 'az kullanılmış' kıyafetler eşyalar var dolaplarda. sizinle onları indirelim de bebeğe kullanırsın..
ayrıyeten ben bebeğin kız olduğuna inanmıyorum, erkek doğacak, bak göreceksiniz..''
torunlar için saklamış, zoraki gülümsedim, sesimi çıkarmadım, cvp vermedim..
ama zoruma gitti, istemiyorum böyle bi şey..
bi de kız diyoruz hala erkek lakırdısı ediyo. hani erkek torun istersin de, kız olduğu belli olunca artık böyle laf söylemeye ne gerek var..
dün akşam eşime dedim ki, annen böyle böyle dedi.. ben istemiyorum o eşyaları. sana söylerse gerek yok falan de..
sen annemi biliyorsun, kötü niyetli değildir. çok mantık arama yaptığında falan dedi..
ben de neyse, yine de istemiyorum.. bana ne getirecek bilmiyorum.. istemiyorum dedim..
sen akıllı, uyumlu ve anlayışlısındır, neden şimdi böyle sabırsız davranıyorsun, bırak getirsin, dolapta durur.
hoşuna giden bi şey de olursa bi tanesini gözünün önünde giydirirsin onun da gönlü olur dedi..
ben niye giydireyim deyince, yüz ifadesi değişti. idare et, ne zararı olur ki sana falan dedi..
ben de ısrarla istemiyorum, illa bi açıklama, bi mazeret mi göstermem gerek dedim, ekledim..
eğer senin yani babasının bebekliğinden kalan bi battaniye, bi kundak ne bileyim sana ait bi şey olsaydı,
nostalji olurdu, memnuniyetle keyifle onu kullanırdım.
ama kaynımın yada görümcemin en yenisi 20 küsür seneden kalan ''eskisini'' niye kullanayım.. ihtiyacım olsa neyse..
bu benim ilk çocuğum. yeni olsun isterim eşyaları, heveslenmem doğal değil mi? dedim.
hem kendi çocuklarından kalan şeyi, torunu için saklaması da ilginç. hani çocuğuna,
kendi çocuğuna kullanması için kendi özel eşyasını verse o da anlaşılır.. ama bu başkasınınkini bana veriyoo
yani bi yerde bi şey görse, bi mendil mesela heveslense torununa alsa, babaannesi düşünmüş almış..
ya da dikmiş, yapmış, dokumuş derim sevinirim giydiririm, kullanırım dedim.. o, bu bebeğe özel bi şey olur..
netice-i kelam; ben böyle kararlı cevap verince, ben senin bu tavrını hamilelik hassasiyetine bağlıyorum falan dedi eşim.
sonra da tavırlı bi şekilde benimle konuşmadı, arkasını döndü yattı.. ben de üzüldüm, hem de sinirlendim.. :105:
sabahleyin ben de o da mesafeli davrandı.. ama ben haklı olduğumu düşünüyorum,
şimdi siz söyleyin.. siz olsaydınız ne düşünürdünüz, ne yapardınız?
valla, bi şey almıyo diye düşünmüyorum eşime de söyledim. gerek yok, aklıma bile gelmiyo böyle bi şey..
ama lafa gelince sen şöyle kıymetlisin. ah ilk torun, ben şöyle heyecanlıyım deyip de böyle yapınca sinir oldum..
bi de kayınvalidemin kardeşinin gelini, bana 2 yaşındaki kızının 2 şapka, 2 bebek ayakkabısı ve bir kazağını verdiğini görünce şöyle dedi.
''buldun eskiciyi, ver eskileri''bana da daha sonra diyo ki,
''senin onlara ihtiyacın mı var kızım? bizim dolaplar ağzına kadar eşyalarla dolu.. '':95:
ah bilirim bende hamileliğin başlarında yaşadım Allah şifanı versin tatlımkızlar dişim dişiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm ne olur duaaaaaaaaaaaaa ediiiiiiiiiiiiiiiinnnnnnnnnnnnnnnnn
Cnm bence de haklısın, sabah mahmurluğu ile bi anda kayınlarının çocuklarının elbiseleri falan sandım, yazının devamını okuyunca anladım, kazık kada insanların kendi bebeklik kıyafetleriymiiiişYuh artık dediğin gibi senin ve eşinin bebeklik kıyafetleri ok, ama o kadar! Diğerleri gereksiz bence. Heleki maddi durumunuz bunu gerektirmiyorsa hiç gerek yok. Bunun hamilelik psikolojisiyle falan alakası da yok. Benim kaynanamlar daha ortalıkta bebek mebek yokken eşimin kuzeninin bebeğinin beşiğini teklif etmişlerdi, eşime dedim: annen tek oğlunun çocuğuna, ilk torununa onu mu reva görüyo, istemem diye İlk torun, ah çok heyacanlı, çok istedi bizimkide ama bakalım doğuma geldiklerinde neler olcak
kayınvaliden getirsin tatlım emin ol allem eder kallem eder senini bebişe onları yine giydirir sen istemesen bile siz onlara gittiğinizde yada sen de anne ben size geldiğimde seçeyim olur mu de bebiş doğduktan sonrada doktor giydirmeyin alerji yapıyormuş yünlü şeyler falan de olsun bitsin karşı taraf kırılmaz hem hemde eşin sana tavır almaz
bana kalırsa da hamilelik hassasiyeti değil bu yaşadığım.. ama işte öyle değerlendiriyo eşim..
herşey lafta.. ilk torunmuş, heyecanmış, ahh ne kadar kıymetliymiş.. sözle, davranışla görüyoruz verdikleri kıymeti..
ben kayınvalidemden ALLAH biliyo bi çöp bile beklemiyorum, yani aldı almadı gerçekten umrumda değil
ama böyle muamele etmesi beni kırıyor..
hepimiz anlıyoruz seni emin ol ama kayınvalideler bazen (kişisine göre çoğu zaman) sözünün tutulmasını ister oğullarının onları savunması hoşuna gider kocana tek söylemiş olsa anne ne gerek var diyecektr ama senn yanında söyleyince annesini ezdirmiş olursesimi çıkarmıcam, getirsin getireceğini.. ama kullanacağımı sanmıyorum..
blmyrm öyle işte..
(eşim bana karşı, çok sevecen, ilgili, merhametli ve sevgi doludur.. yani bana sarılması, öpmesi her hareketiyle sürekli bunu bana hissettirir.
2,5 senelik evliyiz ve kavga bi yana, fikir ayrılıklarımız dahi sayılıdır.. konuşmayı gayet iyi beceririz.. ammaaa)
geçen kayınvalidem bizdeydi, kahvaltıdan sonra muhabbet esnasında şöyle dedi:
''bizim çocukların (34 ve 28 yaşında iki kaynım, 23 yaşında bi görümcem var) bebekliklerinden
çocukluklarından kalan 'çoook' kaliteli 'az kullanılmış' kıyafetler eşyalar var dolaplarda. sizinle onları indirelim de bebeğe kullanırsın..
ayrıyeten ben bebeğin kız olduğuna inanmıyorum, erkek doğacak, bak göreceksiniz..''
torunlar için saklamış, zoraki gülümsedim, sesimi çıkarmadım, cvp vermedim..
ama zoruma gitti, istemiyorum böyle bi şey..
bi de kız diyoruz hala erkek lakırdısı ediyo. hani erkek torun istersin de, kız olduğu belli olunca artık böyle laf söylemeye ne gerek var..
dün akşam eşime dedim ki, annen böyle böyle dedi.. ben istemiyorum o eşyaları. sana söylerse gerek yok falan de..
sen annemi biliyorsun, kötü niyetli değildir. çok mantık arama yaptığında falan dedi..
ben de neyse, yine de istemiyorum.. bana ne getirecek bilmiyorum.. istemiyorum dedim..
sen akıllı, uyumlu ve anlayışlısındır, neden şimdi böyle sabırsız davranıyorsun, bırak getirsin, dolapta durur.
hoşuna giden bi şey de olursa bi tanesini gözünün önünde giydirirsin onun da gönlü olur dedi..
ben niye giydireyim deyince, yüz ifadesi değişti. idare et, ne zararı olur ki sana falan dedi..
ben de ısrarla istemiyorum, illa bi açıklama, bi mazeret mi göstermem gerek dedim, ekledim..
eğer senin yani babasının bebekliğinden kalan bi battaniye, bi kundak ne bileyim sana ait bi şey olsaydı,
nostalji olurdu, memnuniyetle keyifle onu kullanırdım.
ama kaynımın yada görümcemin en yenisi 20 küsür seneden kalan ''eskisini'' niye kullanayım.. ihtiyacım olsa neyse..
bu benim ilk çocuğum. yeni olsun isterim eşyaları, heveslenmem doğal değil mi? dedim.
hem kendi çocuklarından kalan şeyi, torunu için saklaması da ilginç. hani çocuğuna,
kendi çocuğuna kullanması için kendi özel eşyasını verse o da anlaşılır.. ama bu başkasınınkini bana veriyoo
yani bi yerde bi şey görse, bi mendil mesela heveslense torununa alsa, babaannesi düşünmüş almış..
ya da dikmiş, yapmış, dokumuş derim sevinirim giydiririm, kullanırım dedim.. o, bu bebeğe özel bi şey olur..
netice-i kelam; ben böyle kararlı cevap verince, ben senin bu tavrını hamilelik hassasiyetine bağlıyorum falan dedi eşim.
sonra da tavırlı bi şekilde benimle konuşmadı, arkasını döndü yattı.. ben de üzüldüm, hem de sinirlendim.. :105:
sabahleyin ben de o da mesafeli davrandı.. ama ben haklı olduğumu düşünüyorum,
şimdi siz söyleyin.. siz olsaydınız ne düşünürdünüz, ne yapardınız?
valla, bi şey almıyo diye düşünmüyorum eşime de söyledim. gerek yok, aklıma bile gelmiyo böyle bi şey..
ama lafa gelince sen şöyle kıymetlisin. ah ilk torun, ben şöyle heyecanlıyım deyip de böyle yapınca sinir oldum..
bi de kayınvalidemin kardeşinin gelini, bana 2 yaşındaki kızının 2 şapka, 2 bebek ayakkabısı ve bir kazağını verdiğini görünce şöyle dedi.
''buldun eskiciyi, ver eskileri''bana da daha sonra diyo ki,
''senin onlara ihtiyacın mı var kızım? bizim dolaplar ağzına kadar eşyalarla dolu.. '':95:
Cenacım, seni çok iyi anlıyorum, sinir bozucu bi durum gerçekten.
Madem kocanla ii anlaşıyosnuz, bi problemnz yok sırf kaynvalden yuzunden aranızn bozulmasına izin verme, getirsin bırak, giydirmezsin.
Erkekler karılarıyla ne akdar ii olsalar da, anneleriyle karşı karsıya gelmezler, annelerini illa bi haklı bulurlar yani, ii niyetlidir yapsan nolur idare et die.
onun için sen hiç kaynvaldenden kocana dert yanma, o daha beter senn söyledklerni üzerne alınır savunmaya geçer, annesine soylenen laf kendne soylenmiş gbi algılıyolar cunki..
yani canımcım kocandan bole bi durumda taraf tutup anasını haksız görmesini bekleme, haklı olarak bole bi beklenti içindesndir ama aranızın bozuldugna degmez, boşver..
günaydın kızlarr naslsınız bakalım?benim bugun kontorulum var bakalım bebişimi merak ediyorum ne kadar oldu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?