Merhabalar hepinize. Günler sonra size güzel haberlerle yazmak isterdim ama yazamıyorum... Kayınpederimi Salı gecesi kaybettik. Çarşamba defnedildi. Ben de dr.umdan izin alıp feribotla gittim, orda hep yatmak ve aynı gün dönmek şartıyla ama eşimi kendini kaybetmiş, şokta görünce her şeyi unuttum. Beni bile tanımıyordu, sadece babasının yatağında yastığını koklayarak sayıklıyordu. Defnedildiği akşam adet sancısına benzer sancılarım başladı, bel ve kasıklarımda. Aynı zamanda karnım çok sertleşmişti. Üzüntüdendir ama kontrol amaçlı gideyim dedim ve kaynım dr.a götürdü. Nst.de sancı çıktı fazlasıyla, erken doğum durumyla hastaneye alındım. Ciğer geliştiriciler, iğneler, serumlar derken 1 gece kaldım. Nidilat, serum ve 12 saat arayla ciğer geliştirici yapıldı. Küvöz ayarlandı her duruma karşı. Ben ısrarla Bursa'ya gideceğim desem de onlar çıkamazsın dediler. Eşim kendinde değil, bebekler ve beni görmüyor bile. Ne yapacağımı şaşırdım. Zaten acı belimizi büktü, bir de bebeklerin o acıda gelmesi vs. öldüm öldüm dirildim. Ertesi gün hastanede kağıt imzaladım kendi isteğimle çıktığıma dair, kaynım Bursaya getirdi annemle beni. Kendi dr.uma gittim, nidilatı bırakıp pre-parla devam ediyoruz. Şimdi yatıyorum. Çok zor günler geçiriyoruz. Kelimeler yetmez anlatmaya. Bir yandan baba acısını, bir yandan eşime bir şey olacak korkusunu, bir yandan bebeklerimin erken doğma korkusunu, öbür yandan dedelerini bebeklerimin göremeyecek olmasının üzüntüsünü ve bebek sevincimizi bu acıyla kursağımızda kalmasının üzüntüsünü yaşıyorum. Öyle ruh halindeyim ki anlatamam, canım yanıyor üzüntüden...
Merhabalar hepinize. Günler sonra size güzel haberlerle yazmak isterdim ama yazamıyorum... Kayınpederimi Salı gecesi kaybettik. Çarşamba defnedildi. Ben de dr.umdan izin alıp feribotla gittim, orda hep yatmak ve aynı gün dönmek şartıyla ama eşimi kendini kaybetmiş, şokta görünce her şeyi unuttum. Beni bile tanımıyordu, sadece babasının yatağında yastığını koklayarak sayıklıyordu. Defnedildiği akşam adet sancısına benzer sancılarım başladı, bel ve kasıklarımda. Aynı zamanda karnım çok sertleşmişti. Üzüntüdendir ama kontrol amaçlı gideyim dedim ve kaynım dr.a götürdü. Nst.de sancı çıktı fazlasıyla, erken doğum durumyla hastaneye alındım. Ciğer geliştiriciler, iğneler, serumlar derken 1 gece kaldım. Nidilat, serum ve 12 saat arayla ciğer geliştirici yapıldı. Küvöz ayarlandı her duruma karşı. Ben ısrarla Bursa'ya gideceğim desem de onlar çıkamazsın dediler. Eşim kendinde değil, bebekler ve beni görmüyor bile. Ne yapacağımı şaşırdım. Zaten acı belimizi büktü, bir de bebeklerin o acıda gelmesi vs. öldüm öldüm dirildim. Ertesi gün hastanede kağıt imzaladım kendi isteğimle çıktığıma dair, kaynım Bursaya getirdi annemle beni. Kendi dr.uma gittim, nidilatı bırakıp pre-parla devam ediyoruz. Şimdi yatıyorum. Çok zor günler geçiriyoruz. Kelimeler yetmez anlatmaya. Bir yandan baba acısını, bir yandan eşime bir şey olacak korkusunu, bir yandan bebeklerimin erken doğma korkusunu, öbür yandan dedelerini bebeklerimin göremeyecek olmasının üzüntüsünü ve bebek sevincimizi bu acıyla kursağımızda kalmasının üzüntüsünü yaşıyorum. Öyle ruh halindeyim ki anlatamam, canım yanıyor üzüntüden...
Merhabalar hepinize. Günler sonra size güzel haberlerle yazmak isterdim ama yazamıyorum... Kayınpederimi Salı gecesi kaybettik. Çarşamba defnedildi. Ben de dr.umdan izin alıp feribotla gittim, orda hep yatmak ve aynı gün dönmek şartıyla ama eşimi kendini kaybetmiş, şokta görünce her şeyi unuttum. Beni bile tanımıyordu, sadece babasının yatağında yastığını koklayarak sayıklıyordu. Defnedildiği akşam adet sancısına benzer sancılarım başladı, bel ve kasıklarımda. Aynı zamanda karnım çok sertleşmişti. Üzüntüdendir ama kontrol amaçlı gideyim dedim ve kaynım dr.a götürdü. Nst.de sancı çıktı fazlasıyla, erken doğum durumyla hastaneye alındım. Ciğer geliştiriciler, iğneler, serumlar derken 1 gece kaldım. Nidilat, serum ve 12 saat arayla ciğer geliştirici yapıldı. Küvöz ayarlandı her duruma karşı. Ben ısrarla Bursa'ya gideceğim desem de onlar çıkamazsın dediler. Eşim kendinde değil, bebekler ve beni görmüyor bile. Ne yapacağımı şaşırdım. Zaten acı belimizi büktü, bir de bebeklerin o acıda gelmesi vs. öldüm öldüm dirildim. Ertesi gün hastanede kağıt imzaladım kendi isteğimle çıktığıma dair, kaynım Bursaya getirdi annemle beni. Kendi dr.uma gittim, nidilatı bırakıp pre-parla devam ediyoruz. Şimdi yatıyorum. Çok zor günler geçiriyoruz. Kelimeler yetmez anlatmaya. Bir yandan baba acısını, bir yandan eşime bir şey olacak korkusunu, bir yandan bebeklerimin erken doğma korkusunu, öbür yandan dedelerini bebeklerimin göremeyecek olmasının üzüntüsünü ve bebek sevincimizi bu acıyla kursağımızda kalmasının üzüntüsünü yaşıyorum. Öyle ruh halindeyim ki anlatamam, canım yanıyor üzüntüden...
Amin canım benim, çok sağol. Nurlar içinde yatsın inşallah. Melek gibi, kimsenin kalbini kırmayan biriydi. O yüzden babama yandığım gibi yanıyor yüreğim. Çok güçlü olamıyorum açıkçası, kırk parçaya bölünmüş durumdayım. Allahım sabrımızı versin. Bebeklerimde çok küçükler daha, ciğerleride tam gelişmedi, üstelik acımız çok taze sabrederler umarım. Dualarınıza ihtiyacımız var...Canım çok üzüldüm, Allah rahmet eylesin...( Yazdıklarını okurken gözyaşlarımı tutamadım, sizleri düşünemiyorum bile... Rabbim bol sabırlar versin. Akşam ablamla Yasin okumuştuk Rıza amcanın şifa bulması için. ( Mekanı cennet olsun inşallah.
Ne olur sen bari güçlü ol, çok zor durumlar içindesin biliyorum ama bebişlerin için bırakma kendini. Eşine iyilikler diliyorum. Rabbim yardımcınız olsun. Dualarımdasınız.
Amin, sağol canım. Umarım teselli olur bebekler. özellikle eşim için, ona bir şey olacak diye çok korkuyorum. Zor evet, insan acıyı yaşayınca sorumluluk, bebek her şeyi unutuyor ama Allah'a emanet ediyorum bebeklerimi. Ne yapacağım bilmiyorum...başınız sağolsun uzun süredir merak ediyordum sizi. bebeklerinizin gelişi ailenize teselli olacaktır. allah sabır versin. zor olsa da kendinize dikkat edin bebeklerinizin sorumluluğu sizin üstünüzde.
başınız sağolsun bekay. hastanede mi yatıyorsun, evde mi?
moral hamileleri çok çok etkiliyor. bunu şu 3-5 gün içerisinde sen de tecrübe ettim. canını sıkma diyeceğim, bebeklerini düşün diyeceğim ama biliyorum boşuna bu laflar. yine de üzülüceksin. seni bence eşinin durumu da çok etkilemiş. eşin kendini toparlamadan gelmesin bence yanına. gerçi şimdi ona daha da ihtiyaç duyuyorsundur. iyiki de daha önceden gitmemişsin oraya.
hayatın kendisi bu, acı-tatlı süprüzlerle dolu. herşeye hazırlıklı olmak gerek. malesef bunları da yaşarken öğreniyoruz. canım, kitap oku, film izle, kendini bu durumdan uzaklaştırmaya çalış.
çok çok geçmiş olsun.
hayırlı haberlerle dönersin inş.merhaba ben nstyegirmeye gidiyorum en kısa zamanda size haber vermeye çalışıcam.kendinize iyi bakın.dua edin benim için.inşallah ben abartmışımdır...
geçmiş olsun hayırlısı inş.merhaba arkadaşlar umarım herkes iyidir,bi sorun yoktur...bende kolşisin kullandığımdan karaciğer enzimleri için sabah gittim tahlil verdim bu benim normalde de yaptırdığım bi tahlil inş. yüksek çıkmaz..marmara araştırmaya randevüm var bu ayın 8 inde, kadın bana ilacını 3 kez al dedi,atak olmasın diye ben 2 kez almaya devam ettim çok şükür olmadı sancı.ayriyeten kreatinin-hemogram ve idrar kültürü verdim.pazartesi sonuç alcaz,acayip akıntı var bilmiyom bi sorunmu var acaba tahlilde çıkar...neyse ev işleri beni bekliyo....ablamları şimdi çağırmıyom hakkımı son ayıma ve doğumdan sonraya saklıyom inş.,,,herkese selamlar.................
başın sağolsunMerhabalar hepinize. Günler sonra size güzel haberlerle yazmak isterdim ama yazamıyorum... Kayınpederimi Salı gecesi kaybettik. Çarşamba defnedildi. Ben de dr.umdan izin alıp feribotla gittim, orda hep yatmak ve aynı gün dönmek şartıyla ama eşimi kendini kaybetmiş, şokta görünce her şeyi unuttum. Beni bile tanımıyordu, sadece babasının yatağında yastığını koklayarak sayıklıyordu. Defnedildiği akşam adet sancısına benzer sancılarım başladı, bel ve kasıklarımda. Aynı zamanda karnım çok sertleşmişti. Üzüntüdendir ama kontrol amaçlı gideyim dedim ve kaynım dr.a götürdü. Nst.de sancı çıktı fazlasıyla, erken doğum durumyla hastaneye alındım. Ciğer geliştiriciler, iğneler, serumlar derken 1 gece kaldım. Nidilat, serum ve 12 saat arayla ciğer geliştirici yapıldı. Küvöz ayarlandı her duruma karşı. Ben ısrarla Bursa'ya gideceğim desem de onlar çıkamazsın dediler. Eşim kendinde değil, bebekler ve beni görmüyor bile. Ne yapacağımı şaşırdım. Zaten acı belimizi büktü, bir de bebeklerin o acıda gelmesi vs. öldüm öldüm dirildim. Ertesi gün hastanede kağıt imzaladım kendi isteğimle çıktığıma dair, kaynım Bursaya getirdi annemle beni. Kendi dr.uma gittim, nidilatı bırakıp pre-parla devam ediyoruz. Şimdi yatıyorum. Çok zor günler geçiriyoruz. Kelimeler yetmez anlatmaya. Bir yandan baba acısını, bir yandan eşime bir şey olacak korkusunu, bir yandan bebeklerimin erken doğma korkusunu, öbür yandan dedelerini bebeklerimin göremeyecek olmasının üzüntüsünü ve bebek sevincimizi bu acıyla kursağımızda kalmasının üzüntüsünü yaşıyorum. Öyle ruh halindeyim ki anlatamam, canım yanıyor üzüntüden...
Tugba'nın durumunu merak ettiğim için gireyim dedim
Bekay çok üzüldüm canım.Allah rahmet eylesin,mekanı cennet olsun inşallah...Sizede sabırlar diliyorum...Çok zor...Kendine dikkat et...Allah yar ve yardımcınız olsun...
Tuğba sancı çıkmasına şaşırdım açıkcası,iyi ki gitmişsiniz...Geçmiş olsun tekrar...Kendine dikkat et.
Hil-bur iyi haberlerini bekliyoruz...
Bende eşimi bekliyorum hast. gideceğiz sanırım..Akşamdan beri bir gariplik var karnımda ve kasıklarımda...Gaz sancısı gibi tuhaf,rahatsız edici,ara ara şiddeti artan bir ağrım var...
Allah hepimizin yardımcısı olsun...Bebeklerimizi korusu,sağlık versin,vaktinde,kolay doğumlar nasip etsin inş.
Tugba'nın durumunu merak ettiğim için gireyim dedim
Bekay çok üzüldüm canım.Allah rahmet eylesin,mekanı cennet olsun inşallah...Sizede sabırlar diliyorum...Çok zor...Kendine dikkat et...Allah yar ve yardımcınız olsun...
Tuğba sancı çıkmasına şaşırdım açıkcası,iyi ki gitmişsiniz...Geçmiş olsun tekrar...Kendine dikkat et.
Hil-bur iyi haberlerini bekliyoruz...
Bende eşimi bekliyorum hast. gideceğiz sanırım..Akşamdan beri bir gariplik var karnımda ve kasıklarımda...Gaz sancısı gibi tuhaf,rahatsız edici,ara ara şiddeti artan bir ağrım var...
Allah hepimizin yardımcısı olsun...Bebeklerimizi korusu,sağlık versin,vaktinde,kolay doğumlar nasip etsin inş.
Tugba'nın durumunu merak ettiğim için gireyim dedim
Bekay çok üzüldüm canım.Allah rahmet eylesin,mekanı cennet olsun inşallah...Sizede sabırlar diliyorum...Çok zor...Kendine dikkat et...Allah yar ve yardımcınız olsun...
Tuğba sancı çıkmasına şaşırdım açıkcası,iyi ki gitmişsiniz...Geçmiş olsun tekrar...Kendine dikkat et.
Hil-bur iyi haberlerini bekliyoruz...
Bende eşimi bekliyorum hast. gideceğiz sanırım..Akşamdan beri bir gariplik var karnımda ve kasıklarımda...Gaz sancısı gibi tuhaf,rahatsız edici,ara ara şiddeti artan bir ağrım var...
Allah hepimizin yardımcısı olsun...Bebeklerimizi korusu,sağlık versin,vaktinde,kolay doğumlar nasip etsin inş.
Amin canim insallh bir degil iki hafta daha dayanirsin. Erken dogummolmamsi icin bol bol dinlenmek gerek sanirim. Bide birsey duydum bilginiz varmi erken olmamasi icin orayi dikiyolarmis????
Merhabalar hepinize. Günler sonra size güzel haberlerle yazmak isterdim ama yazamıyorum... Kayınpederimi Salı gecesi kaybettik. Çarşamba defnedildi. Ben de dr.umdan izin alıp feribotla gittim, orda hep yatmak ve aynı gün dönmek şartıyla ama eşimi kendini kaybetmiş, şokta görünce her şeyi unuttum. Beni bile tanımıyordu, sadece babasının yatağında yastığını koklayarak sayıklıyordu. Defnedildiği akşam adet sancısına benzer sancılarım başladı, bel ve kasıklarımda. Aynı zamanda karnım çok sertleşmişti. Üzüntüdendir ama kontrol amaçlı gideyim dedim ve kaynım dr.a götürdü. Nst.de sancı çıktı fazlasıyla, erken doğum durumyla hastaneye alındım. Ciğer geliştiriciler, iğneler, serumlar derken 1 gece kaldım. Nidilat, serum ve 12 saat arayla ciğer geliştirici yapıldı. Küvöz ayarlandı her duruma karşı. Ben ısrarla Bursa'ya gideceğim desem de onlar çıkamazsın dediler. Eşim kendinde değil, bebekler ve beni görmüyor bile. Ne yapacağımı şaşırdım. Zaten acı belimizi büktü, bir de bebeklerin o acıda gelmesi vs. öldüm öldüm dirildim. Ertesi gün hastanede kağıt imzaladım kendi isteğimle çıktığıma dair, kaynım Bursaya getirdi annemle beni. Kendi dr.uma gittim, nidilatı bırakıp pre-parla devam ediyoruz. Şimdi yatıyorum. Çok zor günler geçiriyoruz. Kelimeler yetmez anlatmaya. Bir yandan baba acısını, bir yandan eşime bir şey olacak korkusunu, bir yandan bebeklerimin erken doğma korkusunu, öbür yandan dedelerini bebeklerimin göremeyecek olmasının üzüntüsünü ve bebek sevincimizi bu acıyla kursağımızda kalmasının üzüntüsünü yaşıyorum. Öyle ruh halindeyim ki anlatamam, canım yanıyor üzüntüden...
Sağol canım, Amin inşallah. Sen de ihmal etme, ben de dr.a giderken içim rahat etsin diye gitmiştim. Hatta dr. vajinal ve ultrason muayenesinde bir şey yok dedi. Ben de öyle ama bakın size karnıma dokunduğunuzda bile karnımda bi ağrı oluşuyor hafif de olsa dedim. Doğum sancısı diye büyük şeyler beklemeyin ne olur. Bizim için 1 gün 1 gün, gerekirse boşuna gitmiş olun ama içiniz rahat etsin. Ufacık bir şüphede gidin dr.a Hayırlı haberlerle gelirsin inşallahTugba'nın durumunu merak ettiğim için gireyim dedim
Bekay çok üzüldüm canım.Allah rahmet eylesin,mekanı cennet olsun inşallah...Sizede sabırlar diliyorum...Çok zor...Kendine dikkat et...Allah yar ve yardımcınız olsun...
Tuğba sancı çıkmasına şaşırdım açıkcası,iyi ki gitmişsiniz...Geçmiş olsun tekrar...Kendine dikkat et.
Hil-bur iyi haberlerini bekliyoruz...
Bende eşimi bekliyorum hast. gideceğiz sanırım..Akşamdan beri bir gariplik var karnımda ve kasıklarımda...Gaz sancısı gibi tuhaf,rahatsız edici,ara ara şiddeti artan bir ağrım var...
Allah hepimizin yardımcısı olsun...Bebeklerimizi korusu,sağlık versin,vaktinde,kolay doğumlar nasip etsin inş.
başın sağolsun
RABBİM acınızı dindirsin inş.
sen de üzülme kendini yıpratma ,karnındakileri düşün..
bak sana bir örnek vereyim ama yabana atma bunu çünkü yaşamış birinden dinliyorsun ..
oğlum doğduğunda ilk gün sorun yoktu sonra incelediler baktılar kalbinde problem var dediler
öyleki değerleri o kadar yüksek çıkmışki çok ciddi bir hastalık belirtisi ,ameliyat olsa bile ilerde yaşamını kısıtlayacak durumlar oluşabilir herşeye hazırlıklı olun dediler
daha doğrusu eşime söylemişler eşim o gece hiçbişy demedi bana gayet iidurumu dedi
meğer eve gidince uyumamış kafayı yemiş ,oğlumu kaybetme riski bile varmış
ertesi gün geldi yanıma ,yalnız kaldık sarıldı bana ,yavaşça anlattı böyle böyle diye
şoka uğradım ne diyeceğmi ne yapacağımı bilemedim
canım sütün gider diye sana söylemek istemedim ama herşeye hazırlıklı olmak zorundayız iice şoka girme dedi
oğlumu kaybedebilirdim ,kızım küvezde ,delirmemek elde değildi ,eşim de gözleri dolu dolu sarıldı bana ağladım ben de
sonra dediki canım geride kızımız var lütfen üzülme onun için dayanmalısın sütün gider yoksa
ne yapacağımı şaşırdım bir bıçak saplandı tam kalbime
sevincini bile yaşayamadan oğlun ölebilir dediler ben sezeryanlıyım ağrım sancım var düşün halimi
yutkunamadım nefesim kesildi ,düşünmek istemiyordum düşününce delirecek gibi oluyordum
bir anne için en büyük acı bu olsa gerek ..
ama mecbur dayanmam gerekiyordu çünkü kızım arkada benim sütüme muhtaçtı
oğlumun acısından onu da sütümden mahrum edemezdim bu haksızlık olrdu
ben o acıyla toprlandım gözyaşlarımı sildim ,acımı içime attım o mevzuyu unutmaya çalıştım ve kızım için güçlü olmaya çalıştım
nitekim ertesi gün oğlumun değerleri birden düzeldi ,yenidoğanlarda olabilecek geçici bir durum dendi ve çok şükür RABBİM bana onu bağışladı
bu kadar zor bir durumda bile ben dayandım dayanmak zorundaydım
sen de dayanmalısın ,ALLAH BETERİNDEN KRUSUN ,en acısı evlatla sınanmak ,RABBİM kimseyi sınamasın
o yüzden şuan senin en ufak üzüntün karnındakileri etkilyecek
hep onları düşün üzülünce ve üzülmemem gerek de ,kalk ayağa toparlan
onların sana ihtiyacı var bunu sakın unutma
RABBİM yardımcın olsun
Merhabalar hepinize. Günler sonra size güzel haberlerle yazmak isterdim ama yazamıyorum... Kayınpederimi Salı gecesi kaybettik. Çarşamba defnedildi. Ben de dr.umdan izin alıp feribotla gittim, orda hep yatmak ve aynı gün dönmek şartıyla ama eşimi kendini kaybetmiş, şokta görünce her şeyi unuttum. Beni bile tanımıyordu, sadece babasının yatağında yastığını koklayarak sayıklıyordu. Defnedildiği akşam adet sancısına benzer sancılarım başladı, bel ve kasıklarımda. Aynı zamanda karnım çok sertleşmişti. Üzüntüdendir ama kontrol amaçlı gideyim dedim ve kaynım dr.a götürdü. Nst.de sancı çıktı fazlasıyla, erken doğum durumyla hastaneye alındım. Ciğer geliştiriciler, iğneler, serumlar derken 1 gece kaldım. Nidilat, serum ve 12 saat arayla ciğer geliştirici yapıldı. Küvöz ayarlandı her duruma karşı. Ben ısrarla Bursa'ya gideceğim desem de onlar çıkamazsın dediler. Eşim kendinde değil, bebekler ve beni görmüyor bile. Ne yapacağımı şaşırdım. Zaten acı belimizi büktü, bir de bebeklerin o acıda gelmesi vs. öldüm öldüm dirildim. Ertesi gün hastanede kağıt imzaladım kendi isteğimle çıktığıma dair, kaynım Bursaya getirdi annemle beni. Kendi dr.uma gittim, nidilatı bırakıp pre-parla devam ediyoruz. Şimdi yatıyorum. Çok zor günler geçiriyoruz. Kelimeler yetmez anlatmaya. Bir yandan baba acısını, bir yandan eşime bir şey olacak korkusunu, bir yandan bebeklerimin erken doğma korkusunu, öbür yandan dedelerini bebeklerimin göremeyecek olmasının üzüntüsünü ve bebek sevincimizi bu acıyla kursağımızda kalmasının üzüntüsünü yaşıyorum. Öyle ruh halindeyim ki anlatamam, canım yanıyor üzüntüden...
Merhabalar hepinize. Günler sonra size güzel haberlerle yazmak isterdim ama yazamıyorum... Kayınpederimi Salı gecesi kaybettik. Çarşamba defnedildi. Ben de dr.umdan izin alıp feribotla gittim, orda hep yatmak ve aynı gün dönmek şartıyla ama eşimi kendini kaybetmiş, şokta görünce her şeyi unuttum. Beni bile tanımıyordu, sadece babasının yatağında yastığını koklayarak sayıklıyordu. Defnedildiği akşam adet sancısına benzer sancılarım başladı, bel ve kasıklarımda. Aynı zamanda karnım çok sertleşmişti. Üzüntüdendir ama kontrol amaçlı gideyim dedim ve kaynım dr.a götürdü. Nst.de sancı çıktı fazlasıyla, erken doğum durumyla hastaneye alındım. Ciğer geliştiriciler, iğneler, serumlar derken 1 gece kaldım. Nidilat, serum ve 12 saat arayla ciğer geliştirici yapıldı. Küvöz ayarlandı her duruma karşı. Ben ısrarla Bursa'ya gideceğim desem de onlar çıkamazsın dediler. Eşim kendinde değil, bebekler ve beni görmüyor bile. Ne yapacağımı şaşırdım. Zaten acı belimizi büktü, bir de bebeklerin o acıda gelmesi vs. öldüm öldüm dirildim. Ertesi gün hastanede kağıt imzaladım kendi isteğimle çıktığıma dair, kaynım Bursaya getirdi annemle beni. Kendi dr.uma gittim, nidilatı bırakıp pre-parla devam ediyoruz. Şimdi yatıyorum. Çok zor günler geçiriyoruz. Kelimeler yetmez anlatmaya. Bir yandan baba acısını, bir yandan eşime bir şey olacak korkusunu, bir yandan bebeklerimin erken doğma korkusunu, öbür yandan dedelerini bebeklerimin göremeyecek olmasının üzüntüsünü ve bebek sevincimizi bu acıyla kursağımızda kalmasının üzüntüsünü yaşıyorum. Öyle ruh halindeyim ki anlatamam, canım yanıyor üzüntüden...
Tugba'nın durumunu merak ettiğim için gireyim dedim
Bekay çok üzüldüm canım.Allah rahmet eylesin,mekanı cennet olsun inşallah...Sizede sabırlar diliyorum...Çok zor...Kendine dikkat et...Allah yar ve yardımcınız olsun...
Tuğba sancı çıkmasına şaşırdım açıkcası,iyi ki gitmişsiniz...Geçmiş olsun tekrar...Kendine dikkat et.
Hil-bur iyi haberlerini bekliyoruz...
Bende eşimi bekliyorum hast. gideceğiz sanırım..Akşamdan beri bir gariplik var karnımda ve kasıklarımda...Gaz sancısı gibi tuhaf,rahatsız edici,ara ara şiddeti artan bir ağrım var...
Allah hepimizin yardımcısı olsun...Bebeklerimizi korusu,sağlık versin,vaktinde,kolay doğumlar nasip etsin inş.
hilbur benim öyle aman aman bir sancım yoktu. 5 dak. arayla olan bir sertleşme vardı o da 15 sn sürütordu ve karnımın altı acıyordu. ben normalde doktora gitmezdim. dosbanın tecrübesini göz önünde bulundurdum. eşim de ne olur ne olmaz gidelim dedi. ben bir şey çıkmaz umduduyla hastaneye geldim. ve sonuç doğum sancısı oldu.
bence git doktoruna. herkes farklı yaşıyor olabilir bu sancıyı. sancı- ağrı diyorum ama öyle çok rahatsız edici değil. sadece karnında bir farklılık hissediyorsun o kadar. valla dosba burada yaşadıkları paylaşmasaydı ben de gitmezdim doktora. teşekkür ediyorum buradan ona. en ufak bir değişikliği önemsemek gerekiyormuş. doktoruma gelmeseydim sancım artardı, rahmim daha çok açılırdı ve hastanede sürekli yatmak zorunda kalırdım.doktorum önlemini şimdi almasak doğumu durduramayız dedi.
serumlar ve 4 saatte bir içtiğim nidilat işe yaradı. dünden daha iyiyim. doktorum sabah çıkmama izin vermedi. akşam 6 ya kadar kal, öğlen nst ni çekelm dedi. bir de ciğer geliştirici iğnenin diğer dozunun 24 saat sonra yapılması gerekiyormuş. 2. dozunu verdikten sonra çıkabilirsin dedi. zaten akşam olacak 2. doz verildiğinde, istersen u gece de kal dedi. serum falan yapılmayacaksa kalmaya gerek yok. akşam evime giderim inşallah.
Merhabalar hepinize. Günler sonra size güzel haberlerle yazmak isterdim ama yazamıyorum... Kayınpederimi Salı gecesi kaybettik. Çarşamba defnedildi. Ben de dr.umdan izin alıp feribotla gittim, orda hep yatmak ve aynı gün dönmek şartıyla ama eşimi kendini kaybetmiş, şokta görünce her şeyi unuttum. Beni bile tanımıyordu, sadece babasının yatağında yastığını koklayarak sayıklıyordu. Defnedildiği akşam adet sancısına benzer sancılarım başladı, bel ve kasıklarımda. Aynı zamanda karnım çok sertleşmişti. Üzüntüdendir ama kontrol amaçlı gideyim dedim ve kaynım dr.a götürdü. Nst.de sancı çıktı fazlasıyla, erken doğum durumyla hastaneye alındım. Ciğer geliştiriciler, iğneler, serumlar derken 1 gece kaldım. Nidilat, serum ve 12 saat arayla ciğer geliştirici yapıldı. Küvöz ayarlandı her duruma karşı. Ben ısrarla Bursa'ya gideceğim desem de onlar çıkamazsın dediler. Eşim kendinde değil, bebekler ve beni görmüyor bile. Ne yapacağımı şaşırdım. Zaten acı belimizi büktü, bir de bebeklerin o acıda gelmesi vs. öldüm öldüm dirildim. Ertesi gün hastanede kağıt imzaladım kendi isteğimle çıktığıma dair, kaynım Bursaya getirdi annemle beni. Kendi dr.uma gittim, nidilatı bırakıp pre-parla devam ediyoruz. Şimdi yatıyorum. Çok zor günler geçiriyoruz. Kelimeler yetmez anlatmaya. Bir yandan baba acısını, bir yandan eşime bir şey olacak korkusunu, bir yandan bebeklerimin erken doğma korkusunu, öbür yandan dedelerini bebeklerimin göremeyecek olmasının üzüntüsünü ve bebek sevincimizi bu acıyla kursağımızda kalmasının üzüntüsünü yaşıyorum. Öyle ruh halindeyim ki anlatamam, canım yanıyor üzüntüden...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?