merhaba ben nstyegirmeye gidiyorum en kısa zamanda size haber vermeye çalışıcam.kendinize iyi bakın.dua edin benim için.inşallah ben abartmışımdır...
Merhabalar hepinize. Günler sonra size güzel haberlerle yazmak isterdim ama yazamıyorum... Kayınpederimi Salı gecesi kaybettik. Çarşamba defnedildi. Ben de dr.umdan izin alıp feribotla gittim, orda hep yatmak ve aynı gün dönmek şartıyla ama eşimi kendini kaybetmiş, şokta görünce her şeyi unuttum. Beni bile tanımıyordu, sadece babasının yatağında yastığını koklayarak sayıklıyordu. Defnedildiği akşam adet sancısına benzer sancılarım başladı, bel ve kasıklarımda. Aynı zamanda karnım çok sertleşmişti. Üzüntüdendir ama kontrol amaçlı gideyim dedim ve kaynım dr.a götürdü. Nst.de sancı çıktı fazlasıyla, erken doğum durumyla hastaneye alındım. Ciğer geliştiriciler, iğneler, serumlar derken 1 gece kaldım. Nidilat, serum ve 12 saat arayla ciğer geliştirici yapıldı. Küvöz ayarlandı her duruma karşı. Ben ısrarla Bursa'ya gideceğim desem de onlar çıkamazsın dediler. Eşim kendinde değil, bebekler ve beni görmüyor bile. Ne yapacağımı şaşırdım. Zaten acı belimizi büktü, bir de bebeklerin o acıda gelmesi vs. öldüm öldüm dirildim. Ertesi gün hastanede kağıt imzaladım kendi isteğimle çıktığıma dair, kaynım Bursaya getirdi annemle beni. Kendi dr.uma gittim, nidilatı bırakıp pre-parla devam ediyoruz. Şimdi yatıyorum. Çok zor günler geçiriyoruz. Kelimeler yetmez anlatmaya. Bir yandan baba acısını, bir yandan eşime bir şey olacak korkusunu, bir yandan bebeklerimin erken doğma korkusunu, öbür yandan dedelerini bebeklerimin göremeyecek olmasının üzüntüsünü ve bebek sevincimizi bu acıyla kursağımızda kalmasının üzüntüsünü yaşıyorum. Öyle ruh halindeyim ki anlatamam, canım yanıyor üzüntüden...
basiniz sagolsun canim..Allah rahmet eylesin...arkadaslar cok guzel yazmislar onlara katiliyorum.ne kadar zor olsada guclu olmaya calismalisin.bebeklerin kendin ve esin icin.her zorlugun arkasinda bi kolaylik vardir.Rabbim en kisa zamanda seni cok mutlu edecek bi haberle gonlunu ferahlatsin ins...Merhabalar hepinize. Günler sonra size güzel haberlerle yazmak isterdim ama yazamıyorum... Kayınpederimi Salı gecesi kaybettik. Çarşamba defnedildi. Ben de dr.umdan izin alıp feribotla gittim, orda hep yatmak ve aynı gün dönmek şartıyla ama eşimi kendini kaybetmiş, şokta görünce her şeyi unuttum. Beni bile tanımıyordu, sadece babasının yatağında yastığını koklayarak sayıklıyordu. Defnedildiği akşam adet sancısına benzer sancılarım başladı, bel ve kasıklarımda. Aynı zamanda karnım çok sertleşmişti. Üzüntüdendir ama kontrol amaçlı gideyim dedim ve kaynım dr.a götürdü. Nst.de sancı çıktı fazlasıyla, erken doğum durumyla hastaneye alındım. Ciğer geliştiriciler, iğneler, serumlar derken 1 gece kaldım. Nidilat, serum ve 12 saat arayla ciğer geliştirici yapıldı. Küvöz ayarlandı her duruma karşı. Ben ısrarla Bursa'ya gideceğim desem de onlar çıkamazsın dediler. Eşim kendinde değil, bebekler ve beni görmüyor bile. Ne yapacağımı şaşırdım. Zaten acı belimizi büktü, bir de bebeklerin o acıda gelmesi vs. öldüm öldüm dirildim. Ertesi gün hastanede kağıt imzaladım kendi isteğimle çıktığıma dair, kaynım Bursaya getirdi annemle beni. Kendi dr.uma gittim, nidilatı bırakıp pre-parla devam ediyoruz. Şimdi yatıyorum. Çok zor günler geçiriyoruz. Kelimeler yetmez anlatmaya. Bir yandan baba acısını, bir yandan eşime bir şey olacak korkusunu, bir yandan bebeklerimin erken doğma korkusunu, öbür yandan dedelerini bebeklerimin göremeyecek olmasının üzüntüsünü ve bebek sevincimizi bu acıyla kursağımızda kalmasının üzüntüsünü yaşıyorum. Öyle ruh halindeyim ki anlatamam, canım yanıyor üzüntüden...
Guzel haberlerini bekliyoruz hillbur..
Sevgili anne adaylari az once hil_bur la telefonda gorustuk.dogum basliyormustu engellemek icin ilac vermisler.bebisleri ve kendisi iyilermis hersey yolunda cok sukur..sizlere soylememi istedi.dualarinizi eksik etmeyin.saglikla gunlerinde gelsin tum bebisler.
Sevgili anne adaylari az once hil_bur la telefonda gorustuk.dogum basliyormustu engellemek icin ilac vermisler.bebisleri ve kendisi iyilermis hersey yolunda cok sukur..sizlere soylememi istedi.dualarinizi eksik etmeyin.saglikla gunlerinde gelsin tum bebisler.
Merhabalar hepinize. Günler sonra size güzel haberlerle yazmak isterdim ama yazamıyorum... Kayınpederimi Salı gecesi kaybettik. Çarşamba defnedildi. Ben de dr.umdan izin alıp feribotla gittim, orda hep yatmak ve aynı gün dönmek şartıyla ama eşimi kendini kaybetmiş, şokta görünce her şeyi unuttum. Beni bile tanımıyordu, sadece babasının yatağında yastığını koklayarak sayıklıyordu. Defnedildiği akşam adet sancısına benzer sancılarım başladı, bel ve kasıklarımda. Aynı zamanda karnım çok sertleşmişti. Üzüntüdendir ama kontrol amaçlı gideyim dedim ve kaynım dr.a götürdü. Nst.de sancı çıktı fazlasıyla, erken doğum durumyla hastaneye alındım. Ciğer geliştiriciler, iğneler, serumlar derken 1 gece kaldım. Nidilat, serum ve 12 saat arayla ciğer geliştirici yapıldı. Küvöz ayarlandı her duruma karşı. Ben ısrarla Bursa'ya gideceğim desem de onlar çıkamazsın dediler. Eşim kendinde değil, bebekler ve beni görmüyor bile. Ne yapacağımı şaşırdım. Zaten acı belimizi büktü, bir de bebeklerin o acıda gelmesi vs. öldüm öldüm dirildim. Ertesi gün hastanede kağıt imzaladım kendi isteğimle çıktığıma dair, kaynım Bursaya getirdi annemle beni. Kendi dr.uma gittim, nidilatı bırakıp pre-parla devam ediyoruz. Şimdi yatıyorum. Çok zor günler geçiriyoruz. Kelimeler yetmez anlatmaya. Bir yandan baba acısını, bir yandan eşime bir şey olacak korkusunu, bir yandan bebeklerimin erken doğma korkusunu, öbür yandan dedelerini bebeklerimin göremeyecek olmasının üzüntüsünü ve bebek sevincimizi bu acıyla kursağımızda kalmasının üzüntüsünü yaşıyorum. Öyle ruh halindeyim ki anlatamam, canım yanıyor üzüntüden...
Merhabalar hepinize. Günler sonra size güzel haberlerle yazmak isterdim ama yazamıyorum... Kayınpederimi Salı gecesi kaybettik. Çarşamba defnedildi. Ben de dr.umdan izin alıp feribotla gittim, orda hep yatmak ve aynı gün dönmek şartıyla ama eşimi kendini kaybetmiş, şokta görünce her şeyi unuttum. Beni bile tanımıyordu, sadece babasının yatağında yastığını koklayarak sayıklıyordu. Defnedildiği akşam adet sancısına benzer sancılarım başladı, bel ve kasıklarımda. Aynı zamanda karnım çok sertleşmişti. Üzüntüdendir ama kontrol amaçlı gideyim dedim ve kaynım dr.a götürdü. Nst.de sancı çıktı fazlasıyla, erken doğum durumyla hastaneye alındım. Ciğer geliştiriciler, iğneler, serumlar derken 1 gece kaldım. Nidilat, serum ve 12 saat arayla ciğer geliştirici yapıldı. Küvöz ayarlandı her duruma karşı. Ben ısrarla Bursa'ya gideceğim desem de onlar çıkamazsın dediler. Eşim kendinde değil, bebekler ve beni görmüyor bile. Ne yapacağımı şaşırdım. Zaten acı belimizi büktü, bir de bebeklerin o acıda gelmesi vs. öldüm öldüm dirildim. Ertesi gün hastanede kağıt imzaladım kendi isteğimle çıktığıma dair, kaynım Bursaya getirdi annemle beni. Kendi dr.uma gittim, nidilatı bırakıp pre-parla devam ediyoruz. Şimdi yatıyorum. Çok zor günler geçiriyoruz. Kelimeler yetmez anlatmaya. Bir yandan baba acısını, bir yandan eşime bir şey olacak korkusunu, bir yandan bebeklerimin erken doğma korkusunu, öbür yandan dedelerini bebeklerimin göremeyecek olmasının üzüntüsünü ve bebek sevincimizi bu acıyla kursağımızda kalmasının üzüntüsünü yaşıyorum. Öyle ruh halindeyim ki anlatamam, canım yanıyor üzüntüden...
sizi üzmek için anlatmadımKizlar insallah hep guzel haberler okuruz burda n azonce bekayin yazisini okudum ardindan delikizin Yazdiklarini ve suan gozyazlarim engel olamiyorum ve feci bi bas agrisi girdi suan napcam billmiyorum. Allahim bizlere ve yavrularimia saglik versin. Amin..
Sevgili anne adaylari az once hil_bur la telefonda gorustuk.dogum basliyormustu engellemek icin ilac vermisler.bebisleri ve kendisi iyilermis hersey yolunda cok sukur..sizlere soylememi istedi.dualarinizi eksik etmeyin.saglikla gunlerinde gelsin tum bebisler.
slm kızlar iki gündür giremiyorum,neler olmuş neler sancısı gelen arkadaşların bebekleri bu kadar sabırsız olmayın,annenizi korkutmayın, lütfen biraz daha bekleyin:) hil_bur arkadaşımız da hayırlısıyla sağlıklı bir şekilde bebeklerini kucağına alır inşallah.
ben dün hastaneye gittim ve diğer bebeğimin cinsiyetini öğrendim.biri "erkek"ti diğeri de "kız"mış.çok mutlu oldum.Allahım sonunda da yüzümüzü güldürsün inşallah hepimizin. hastaneden çıkınca alışveriş için biraz yürüdüm ve sanırım bu yüzden bacaklarım ve karnımın alt tarafları ağrımaya başladı.dünden beri istirahat halindeyim.oturup kalkarken bile zorlanıyorum.ancak kendime gelmeye başladım ve soluğu burda aldım:)biraz fazla kilo aldım sanırım bu yüzden vücudum aayakta fazla kalınca isyan ediyor:) herkese iyi haftasonları...
Sevgili anne adaylari az once hil_bur la telefonda gorustuk.dogum basliyormustu engellemek icin ilac vermisler.bebisleri ve kendisi iyilermis hersey yolunda cok sukur..sizlere soylememi istedi.dualarinizi eksik etmeyin.saglikla gunlerinde gelsin tum bebisler.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?