- Konu Sahibi papatya3459
-
- #32.961
haklısı ama cok yoruyor belım koptu valla
faketmez canım benım oğlumun zamanında beyaz olan paket yoktu gercı ben nıvea kullanmıstım ama 40 ı cıkana kadar ılık su ve pamuk ıle yaptım temızlıgını
haklısı ama cok yoruyor belım koptu vallaoyyy en güzel en keyifli ütü bebişlerimizin kıyafetlerını ütülemektirheralde yoksa ütüden nefret ederım ama onlar bi başka oluyo tabi
faketmez canım benım oğlumun zamanında beyaz olan paket yoktu gercı ben nıvea kullanmıstım ama 40 ı cıkana kadar ılık su ve pamuk ıle yaptım temızlıgınıkızlar ne dicem
ben bebişe ıslak mendil alırken primanın normal almışım yenidoğan felan yazmıyor üstünde bişey olurmu acaba onu kullansam
benimde eşimin gömleklerini ütülemem lazımhaklısı ama cok yoruyor belım koptu valla
faketmez canım benım oğlumun zamanında beyaz olan paket yoktu gercı ben nıvea kullanmıstım ama 40 ı cıkana kadar ılık su ve pamuk ıle yaptım temızlıgını
sevindim canım yaa, inş bilemediğinde düşüktürkızlar kan testi sonuçlarımı aldım. bir tanesinin referans aralığı yazmıyor diğerleri çok şükür normal gibi.. yaın okul çıkışı göstereceğim doktora.
ufffffff ısın kotu tarafı 2 dolu sepet kendı utumuz varbenimde eşimin gömleklerini ütülemem lazım
çokmuş yavru benim o kadar yok Allahtan, bizim burda saati 5 liraya eve ütüye geliyorlar çok sıkılırsam onları çağırırım artık..ufffffff ısın kotu tarafı 2 dolu sepet kendı utumuz var((
Selam kızlarr..maceralı 2 günün ardından gelmiş bulunmaktayım :)) cumartesi doktordaydık kızçem 1,912 gr olmuş ....minicik elleri yaa :)) 3 hafta sonra tekrar gideceğim....eşimde gelecekti fakat babaannesi vefat etti kısmet olmadı birdahakine artık..ama bu 2 gün çok üşüdüm araba falan bekledik kaç saat, bacaklarım karnım resmen buz tuttu bişey olursa diye başladım ağlamaya moralim bozuldu... üşümemiştir inşallah kızım...inşallah sizlerde iyisinizdir...ben şimdi ısınmaya devam:))) hepiniz kendize ve bebişlerinize iyi bakınnnnn
çokmuş yavru benim o kadar yok Allahtan, bizim burda saati 5 liraya eve ütüye geliyorlar çok sıkılırsam onları çağırırım artık..
öğretmenlerede şu kıyafet serbestliğini getirselerde bizde kurtulsak.. çocuklar rengarek geliyorlar erkek öğretmen grantuvalet tuhaf bi görüntü oluşuyor garson gibi..
ay hadı canım supermıs yaaaaaaaa keske burda da olsaçokmuş yavru benim o kadar yok Allahtan, bizim burda saati 5 liraya eve ütüye geliyorlar çok sıkılırsam onları çağırırım artık..
öğretmenlerede şu kıyafet serbestliğini getirselerde bizde kurtulsak.. çocuklar rengarek geliyorlar erkek öğretmen grantuvalet tuhaf bi görüntü oluşuyor garson gibi..
ah cnm yaa o korkular herkesde var galıba benm ikinci dogumum olcak ama yinede o korkuları yasıyorum sezeryan olursam anestesi olucak ya bişey olursa diyorum normal olursam nasıl dogurcam diyorum bi sürü seyler yanı dogum yaklastıkca bu korkular da normal galiba herkeste varmıs tek olmadıgım için birazda olsa içim rahatlıyo benm gibi yasayanlarda var die düşünüyorum iyiki burdasınız siz ya kimseye anlatamadıklarımı sizinle paylasıyorum ALLAH razı olsn iyiki varsınız sizi seviyorummkızlar vakit azaldıkça her iki doğum şeklinden de ne kadar tırstığımın farkına varıyorum sanki
hamileliğimin başından beri hep normal doğum yönünde telkin ettim kendimi, pozitif doğum öyküleri okudum. çevremde normal doğumu çok kolay bi şekilde gerçekleştirmiş arkadaşlarım var, onlarla konuşup normal doğumun üstünlüğüne dair inancımı pekiştirmeye çalıştım. epidural var, çok ağrı duyarsam isterim filan dedim. bebeğim aylarca karnımda ters ya da yan durdu, sezaryen mi olmam gerekecek yoksa dedim, (ki içten içe mecburi sezaryen olursa bir tercih yapmam gerekmez, iş sadece becerikli bi doktor bulmaya bakar diye düşünmedim de değil
normal doğum yapmak istiyorum dedim durdum, ta ki geçen haftaya kadar. bebeğim doğum pozisyonuna girmiş. yani mecburi sezaryen diye bi durum yok. ama şu var ki bebeğim daha 30+3 te 1900 gr olduğunu öğrenince "ne olacak şimdi?" diye sormaya başladım. doktorum, doktor arkadaşlarım, hemşire arkadaşlarım vs hepsi kendimi 4 kilonun üstünde bi bebeğe dolayısıyla sezaryene hazırlamam gerektiğini söylemeye başladı. zaten karnım çok büyüktü. doktor arkadaşlarım 4 kilo üstü bi bebekte normal doğum için çok zorlamamamı, zorlarsam bu kez ileride rahim sarkması gibi problemlerle uğraşacağımı, kendi tabiriyle "bu kez aşağı takımı düzeltmeye uğraşacağımı" açıkça söylüyor, ki bunu söyleyen kişi de iki bebeğini normal doğumla dünyaya getirmiş biri.
açıkçası kafam karıştı. ve itiraf ediyorum, iki doğum şekli de korkutuyor beni. normal ayrı zor, sezaryen ayrı zor. hayatımda hiç anestezi almadım. genel anestezi de epidural anestezi de korkutucu geliyor. ne bileyim işte, dedim ya kafam karışık. 4 kiloluk bebek normal doğum fikrinden uzaklaştırdı biraz. sizinle konuşmak,paylaşmak istedim. bu korkuları duyarken yalnız değilimdir herhalde diye düşündüm. kızıma kavuşacağım anı düşünmeye odaklanmaya çalışıyorum ama ilk gebelik, ilk doğum, bilmediğim bi deneyim. siz ne durumdasınız?
malesefe bende ılk bebegımı 4 kılo uzerı dıye sezeyan ıle dogurdum b bebegımde oyle dogacak gozukuyor zorlamanın da anlamı yok neyse saglıklısı o olsun dıye telkın et kendınıkızlar vakit azaldıkça her iki doğum şeklinden de ne kadar tırstığımın farkına varıyorum sanki
hamileliğimin başından beri hep normal doğum yönünde telkin ettim kendimi, pozitif doğum öyküleri okudum. çevremde normal doğumu çok kolay bi şekilde gerçekleştirmiş arkadaşlarım var, onlarla konuşup normal doğumun üstünlüğüne dair inancımı pekiştirmeye çalıştım. epidural var, çok ağrı duyarsam isterim filan dedim. bebeğim aylarca karnımda ters ya da yan durdu, sezaryen mi olmam gerekecek yoksa dedim, (ki içten içe mecburi sezaryen olursa bir tercih yapmam gerekmez, iş sadece becerikli bi doktor bulmaya bakar diye düşünmedim de değil
normal doğum yapmak istiyorum dedim durdum, ta ki geçen haftaya kadar. bebeğim doğum pozisyonuna girmiş. yani mecburi sezaryen diye bi durum yok. ama şu var ki bebeğim daha 30+3 te 1900 gr olduğunu öğrenince "ne olacak şimdi?" diye sormaya başladım. doktorum, doktor arkadaşlarım, hemşire arkadaşlarım vs hepsi kendimi 4 kilonun üstünde bi bebeğe dolayısıyla sezaryene hazırlamam gerektiğini söylemeye başladı. zaten karnım çok büyüktü. doktor arkadaşlarım 4 kilo üstü bi bebekte normal doğum için çok zorlamamamı, zorlarsam bu kez ileride rahim sarkması gibi problemlerle uğraşacağımı, kendi tabiriyle "bu kez aşağı takımı düzeltmeye uğraşacağımı" açıkça söylüyor, ki bunu söyleyen kişi de iki bebeğini normal doğumla dünyaya getirmiş biri.
açıkçası kafam karıştı. ve itiraf ediyorum, iki doğum şekli de korkutuyor beni. normal ayrı zor, sezaryen ayrı zor. hayatımda hiç anestezi almadım. genel anestezi de epidural anestezi de korkutucu geliyor. ne bileyim işte, dedim ya kafam karışık. 4 kiloluk bebek normal doğum fikrinden uzaklaştırdı biraz. sizinle konuşmak,paylaşmak istedim. bu korkuları duyarken yalnız değilimdir herhalde diye düşündüm. kızıma kavuşacağım anı düşünmeye odaklanmaya çalışıyorum ama ilk gebelik, ilk doğum, bilmediğim bi deneyim. siz ne durumdasınız?
çokmuş yavru benim o kadar yok Allahtan, bizim burda saati 5 liraya eve ütüye geliyorlar çok sıkılırsam onları çağırırım artık..
öğretmenlerede şu kıyafet serbestliğini getirselerde bizde kurtulsak.. çocuklar rengarek geliyorlar erkek öğretmen grantuvalet tuhaf bi görüntü oluşuyor garson gibi..
korkularını anlayabiliyorum canım, yalnız şöylede bi durum söz konusu, doktorların ultrasonda söylediklerinden daha eksik doğuyormuş genelde çocuklar, aklında bulunsunkızlar vakit azaldıkça her iki doğum şeklinden de ne kadar tırstığımın farkına varıyorum sanki
hamileliğimin başından beri hep normal doğum yönünde telkin ettim kendimi, pozitif doğum öyküleri okudum. çevremde normal doğumu çok kolay bi şekilde gerçekleştirmiş arkadaşlarım var, onlarla konuşup normal doğumun üstünlüğüne dair inancımı pekiştirmeye çalıştım. epidural var, çok ağrı duyarsam isterim filan dedim. bebeğim aylarca karnımda ters ya da yan durdu, sezaryen mi olmam gerekecek yoksa dedim, (ki içten içe mecburi sezaryen olursa bir tercih yapmam gerekmez, iş sadece becerikli bi doktor bulmaya bakar diye düşünmedim de değil
normal doğum yapmak istiyorum dedim durdum, ta ki geçen haftaya kadar. bebeğim doğum pozisyonuna girmiş. yani mecburi sezaryen diye bi durum yok. ama şu var ki bebeğim daha 30+3 te 1900 gr olduğunu öğrenince "ne olacak şimdi?" diye sormaya başladım. doktorum, doktor arkadaşlarım, hemşire arkadaşlarım vs hepsi kendimi 4 kilonun üstünde bi bebeğe dolayısıyla sezaryene hazırlamam gerektiğini söylemeye başladı. zaten karnım çok büyüktü. doktor arkadaşlarım 4 kilo üstü bi bebekte normal doğum için çok zorlamamamı, zorlarsam bu kez ileride rahim sarkması gibi problemlerle uğraşacağımı, kendi tabiriyle "bu kez aşağı takımı düzeltmeye uğraşacağımı" açıkça söylüyor, ki bunu söyleyen kişi de iki bebeğini normal doğumla dünyaya getirmiş biri.
açıkçası kafam karıştı. ve itiraf ediyorum, iki doğum şekli de korkutuyor beni. normal ayrı zor, sezaryen ayrı zor. hayatımda hiç anestezi almadım. genel anestezi de epidural anestezi de korkutucu geliyor. ne bileyim işte, dedim ya kafam karışık. 4 kiloluk bebek normal doğum fikrinden uzaklaştırdı biraz. sizinle konuşmak,paylaşmak istedim. bu korkuları duyarken yalnız değilimdir herhalde diye düşündüm. kızıma kavuşacağım anı düşünmeye odaklanmaya çalışıyorum ama ilk gebelik, ilk doğum, bilmediğim bi deneyim. siz ne durumdasınız?
bursa iznikteyim buyur gel diyeceğim ama acıyorum sana demiyorum bişeywayy saati 5 lira mı orası neresi ya bende istiyorum
canım burda el kadar yerde varsa izmirde daha iyi vardır, bir soruştur bakalım, birde neden her yıkananın ütülüyorsun canına mı yazık değil, yavruların alerji olur bak o kadar hijyenik olma rahat ol biraz hem yorulmazsınay hadı canım supermıs yaaaaaaaa keske burda da olsaben yıkanan herseyı utuluyorum o yuzden de hıc bıtmıyor utum yaaa
evet canım arkadaşa geliyolar, istersen numarasını alabilirimyaaahiç duymamıştım...
ay ızmırde temızlıge gelen kadınlar 100 tlye gelıyor hayatta o paraya gelmezlerkorkularını anlayabiliyorum canım, yalnız şöylede bi durum söz konusu, doktorların ultrasonda söylediklerinden daha eksik doğuyormuş genelde çocuklar, aklında bulunsunbursa iznikteyim buyur gel diyeceğim ama acıyorum sana demiyorum bişey canım burda el kadar yerde varsa izmirde daha iyi vardır, bir soruştur bakalım, birde neden her yıkananın ütülüyorsun canına mı yazık değil, yavruların alerji olur bak o kadar hijyenik olma rahat ol biraz hem yorulmazsın
evet canım arkadaşa geliyolar, istersen numarasını alabilirim
burdada 80-90a geliyolar bende duyunca şaşırdım ama 5 liraay ızmırde temızlıge gelen kadınlar 100 tlye gelıyor hayatta o paraya gelmezler
ya ne bıleyım alışkanlık hıjyen takıntım yoktur ama utu konusunda kılım ıste
eski usül leğene su doldurup ayaklarınla çiğneyebilirsin ama çok zor olur hemde temiz olmaz, rica edebileceğin büyük makinası olan yakınlarda oturan biri lazım sanayani benim çok ütüm olmuyo iki kişinin çamaşırı nolcak. 2 haftadabir 2-3 makina çamaşır yıkanıyo. ama bebişten sonra nolur bilmiyomihtiyaç olursa danışırım ama sana sağol.
yaa benim asıl sorunum yatak örtülerim makinama sığmıyo. onları nasıl yıkıcam??? bi fikri olannn???
ay bende hayal edemıyorum kendımı 3 erkegın utusuuuuuuuuuuuburdada 80-90a geliyolar bende duyunca şaşırdım ama 5 liraçok güzel demi?
canım bi araştırma yapılmış özellikle ülke şartları geliştikçe, kullanılan deterjan çeşidi ve miktarı arttıkça alerji de ona bağlı olarak artıyormuş, şu anda gelişmiş ülkelerdeki vakalar afrika ülkelerinin bile çok çok üstündeymiş, yani mikroplar tamamen ölünce bize daha zararlı oluyorlar, vücudumuzun onlara da ihtiyacı var, kilotlarını ütüle yeter diğerlerine uğraşma hiç, tabi buruşuk giyilemeyecek şeyleride ütülersin tamamdır, ilerde üç erkekle ütü mü biter ayol
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?