Merhaba 16 Nisan 2012 de
hamile olduğumu öğrendim. Henüz işe başlayalı 20 gün olmuştu beynimden vurulmuşa dönmüştüm. Ya işten çıkarılırsam diye...Neyseki korktuğum başıma gelmedi devam ettim işime. Polikistik over hastası olduğumu öğreneli çok kısa bir süre olmuştu hemen bebiş olmaz diye korunmayı bırakmıştım.Çünkü doktorum tedavisiz çocuğumun biraz zor olacağını söylemişti.
doğum kontrol hapını bırakır bırakmaz
hamilekaldım.Çok güzel bir hamilelik dönemi geçirdim.Ne midem bulandı ne birşey... Bebeğim çok hareketliydi eşime bak bu erkenden gelir deyip dururdum. Öylede yaptı erkenden çıktı geldi oğluşum bayram hediyesi oldu bize:)
15.10.2012 de yani 32. haftada 5 hafta daha çalışabilir raporu almak için devlet hastanesine gittim. Ultrasona girdim
doktor kan ve idrar tahlili istedi. İdrar yolu enfeksiyonum varmış ilaç yazdı. Tabi ben doktorculuk oynadım ilaçta gebelerin kullanması uygun değildir yazıyordu kulanmadım.İdrar yolu enfeksiyonunun erken doğumu tetiklediğini bilmiyordum doktorda birşey söylememişti.Aradan 5 gün geçti hala hastane için pijamam, geceliğim yoktu. Eşimle cumartesi günü Kızılaya Ulasa gittik talan ettim ortalığı bir türlü beğenemedim.Eşim kızıyordu artık ağırlaştın bak hazırlayalım çantanı bi köşede dursun diyordu ben yok daha var ben kendim gider bulurum diye geçiştirdim. Bu arada mevlüt yaparım diye güzel bir lohusa takımı almıştım kendime henüz geceliğim,pijamam yok lohusalığım vardı:) Bebeğimin kıyafetlerini bile yıkamamıştım daha.
Neyse eve geldik eşim gece vardiyasına işe gitti. Ben gayet rahatım dışarıda kavga oluyor balkondan onu izliyorum ama arada bi belime ağrı giriyordu. Yalancı
doğum ağrısı diye geçiştirdim.Eşim sabah işten geldi.Kapıyı açtım bende yattım onunla birlikte.Saat 11 gibi uyandım canım un kurabiyesi istedi mutfağa gidip yedim falan tuvaletim geldi tuvalete gittim neyse tam çıkıyorum tuvaletten bacağımdan su süzüldü. İdrar kaçıyorum sandım pijamamı çıkardım yere damlamaya başladı.Hemen eşimi uyandırdım suyum geliyo sanırım dedim. Eşimde çok paniktir gözleri yuvasından fırladı sanki. Korkma diyorum çabuk giyin gidiyoruz diyo ben o halimde hemen duşa girdim abdest aldım en yakın hastaneye gittik.Suyum yolda iyice artmaya başladı arabanın koltuğuna kadar geçti. Hemen muayene oldum 1 cm açıklığın olduğunu doğumun başladığını söylediler.O an işin ciddieyetine vardım ağlamaya başladım eşim dışarıda habersiz beni bekliyordu.Bebek çok küçük yenidoğan bölümü dolu sizi buraya alamayız dediler.Başka bir hastane için 112 yi arayacağız sizi ambulansla götürsünler dediler.
Ben yok ben kendi hastaneme gitmek istiyorum dedim.Kağıt imzaladım çıktım hastaneden.Eşimin yanına gittim
doğum başlamış dedim eşimde bende ağlamaya başladık.Yola çıktık ama bir Allah bir ben bilirim hastaneye nasıl gittiğimizi.Hastaneme gittim hemen yatış oldu.Nts ye bağlandım suyum hala devam ediyordu.ciğer geliştirici iğne yapıldı hemen.Serum üstüne serum serum üstüne serum neredeyse 25 lt serum yedim.Doktorum geliyor gidiyor 2 kez çatı muayenesi yaptı açılmam 1,5 cm olmuştu.Bebeğimi durdurmaya çalışıyorlardı içeride kalp atışları güm güm tekmeleri deseniz öyle yok kaybedemezdim onu sürekli ağlıyordum eşim mahvolmuştu resmen göz yaşları durmuyordu.Herkes teselli etmeye çalışıyordu bizi.Doktorum geldi çok küçük %50 yaşar Allah'tan umut kesilmez dedi ikimizde yıkıldık resmen.Doktorum artık wc ye kalmasın gerekirse sonda takın dedi. Altıma sürgü verdiler. Hemşireden utandım eşim dk başı altıma sürgü tutuyordu. Aradan koskoca 7 saat geçmişti ben hala serumlarla yatıyordum. En son belime ağrı girmeye başladı Turgay belim ağrıma başladı benim dedim. Eşim gitti hemşireye söyledi. 1-2 dk sonra hemşire gelip sizi 8 de sezeryana alıcaz dedi.Bizim bittiğimiz andı suyumu durdurmadılar doğuma alacaklardı. Elim ayağım buz gibi oldu. Eşim elimi tutuyor bi yandan deli gibi ağlıyordu. Anestezi uzmanı geldi epidural
doğum istiyorum dedim. Evet ne olursa olsun 7 ay karnımda taşıdığım bebeğimi görmek istiyordum. Hiç bu kadar çaresiz kalmamıştım hayatımda.
Ailem İzmir'de oturduğu için yanımda kimsem yoktu eşimin ailesi akrabaları vardı ablamı,babamı,annemi aradım hakkınızı helal edin dua edin bana dedim. Ablam deli gibi ağlıyordu telefonda.Eşim bi yandan moral vermeye çalışıyordu bak o gün beğenmedin gecelik anneannemin gecelikleri gibi diyordun şimdi onlardan almış annemler çıkınca onları giyeceksin diyordu. Benim aklım ise odasını bile hazırladığımız yavrumdaydı. Neyseki sezeryan anı geldi çattı beni almaya geldiler.eşime sarıldım seni çok seviyorum bak görüceksin oğlumuza hiç birşey olmayacak dedim. Beni öptü ve sezeryana alındım. Epiduralim yapıldı artık hiç birşey hissetmiyordum ne korku ne acı sadece bebeğimin ağlama sesini duymak için dua ediyordum. Aradan 5-6 dakika geçti bebeğim biricik oğlum Emirimin ağlama sesini duydum o an dünyalar benim oldu. Yanıma getirdiler öyle tatlıydı ki. Doğumum tamamlandı aklım eşimdeydi çok merak etmiştir ne olur haber verin dedim. Haberi var sizi kapıda bekliyor dediler.Çıktığımda eşim kapıda beni bekliyordu oğlumuzunda benimde iyi olduğumu öğrenmişti. Hemen beni öptü. Oğlumuz aynı sana benziyor dedim.Oğlumuz 2.540 gm doğmuştu
doktorlarumduğumumzdan çok iyi çıktı herşey sağlıklı ancak ciğer gelişimi için küvezde yatması gerekiyor dediler.Allahım bebeğime yardım etti hemen sütüm geldi.Hastanede makinayla sağmaya başladık canım acıyordu ama hissetmiyordum bile. 9 gün küvezde kaldı.6. gün ilk kez kucağıma aldım öyle güzel kokuyordu ki anlatamam. Kucağıma alır almaz göğsüme doğru yapıştırdı kafasını. Her gün 3-4 kez gidip süt götürdüm oğluma 6. günün sonunda da kendim emzirmeye başladım bir günde benimle birlikte hastanede kaldı 10 gün sonunda evimize geldik şuan yanımda mışıl mışıl uyuyor. 57 günlük oldu bile. Herkese Allahım hayırlı doğumlar hayırlı evlatlar nasip etsin inşalllah.