bende anlatsam roman olacak bir hayatın içinden geliyorum ve emin ol hepsi beni ayrı ayrı yoğurdu olgunlaştırdı ve kendime baktığımda 26 yaşında ama sanki 50 yıl yaşamışlığı olan bir insan görüyorum benim tek şansın eşimin iyi olması ama onunlada ilk zamanlar uyuşamadık sonradan alıştık birbirimizin iyisine kötüsüne
eşinin dine yaklaşımı nasıl bilmiyorum ama sanırım müslüman olup namaz kılıp dışarıya iyi ama eşine sorumluluklarında eksik bir insan aslında eksikde değil sorumluluklar iş kaygısı bebek kaygısı binmiş omuzuna ve en yakını sen olduğun için onu çekecek tek insan sen olduğun için sana tepkili davranıyor aslında onunda tek sığınacak limanı sensin ve belki oda senden imdat bekliyor ama herkes benim derdim var demez kimi kaba davranarak anlayışsızlığıyla karşıdan anlayış bekler aynı çocukların ilgi çekmeye çalışması gibi Umarım Rabbim hayırlsıyla bir bebek verirde tek derdiniz bebeğinizin bez parası mama parası olur :)
senin dediğin o dışarda müslümanlığı farklı göösteren insanlardan bende muzdaribim emin ol onlar yüzünden dinden soğuyan dini anlayamayan o kadar çok insan varki rabbim hepsine hidayet versin inşallah ama sana tavsiyem sen yürüdüğün yoldan vazgeçme sen rabbime yaklaştıkça oda sana yaklaşır hepsi imtihan unutma boş gayeler için değil imtihan için dünyadayız ve sabrımızın mükafatı gerçek dünyada
ayrıca eşinle yaptığın konuşmada kesinlikle çok etkileyici güzel cümleler ve nokta atışı umarım faydası olur bazı şeylere
ayrıca eğer özel olmazsa bebeğin olmayış nedenini söylersen sana bir iki tavsiyede bulunabilirim özeldende yazabilirsin
iyi geceler canım
en buyuk dert benım, en zor hayat benım dıye asla dusunmedım, cok sukur halıme, benden daha ne kotu hayatlar yasayan ınsanlar var ama bıryerden sonra da ınsan huzursuzlugu kaldıramıyor, mucadele ettıgım okadar sey var kı, sadece huzur ıstıyor ınsan guc olarak.
esım, herkes tarafındna cok takdır edılen ornek gosterılen bırı. ama dısarda sessız, evde sınırlı bır tıp olabılıyor ya da bır erkek kavgasında alttan alabılen, ama benım sucum yokken bıle bana kabalık gosterebılen bırı. ıyı yonlerı de coktur ama ıyı yonlerını gorebılecek gucu ve sevgısı de kalmıyor ınsannın zamanla, sureklı kotu seyler yasa dur.
ıman konusunda, sadece abdest namaz olarak olayı goren bırı degıldır herseye dıkkat etmeye calısır alkol, kadın, olmaz hatta yalandan bıle kacar. gorusmek ıstemedıgı bırı ararsa, yerınde degıl dıyecegımızde, hakıkaten yerınden kalkar gıder yalan olmasın dıye. aıleme ve aılesıne karsı sorumluluklarını bılen, ıyı bırıdır, cok calıskandır, hak konusunda ozellıkle maddı konularda cok dıkkat eder sırketın parasını kurus kurus hesaplar, neyse cebımıze gecmesın dıye. ama maalesef peygamber efendımızın eslerıne davranısı, ese olan kul hakkı, vs bu konularda zayıf kalmıs, bunları cok ıyı bılıyor belkı de ama yasam tarzı ve karakterı onu kaba olmaya ıtıyor bazen bılmıyorum. ya normal zamanda sakın nerdeyse ezık bır tıp olup, bana erkeklık taslıyor bılmıyorum kısacası. sadece bu sekılde degerı dusuyor gozumde, cunku karakterı bu degıl, etrafa erkeklık taslamayıp bana taslayınca onun hakkında kotu dusuncelerım oluyor tam tersı ıcten ıce alaycı. kısacası esım bıze ılk gunden berı cok zarar verdı, asık olmadım ben. askla evlenmedım ama cok cok saygı duydum oyle yerı vardı kı gozumde, sımdı yok ınan. bu sevgımı de azalttı, tuketecek noktaya getırdı.
tum bu stresler ıle evlendıkten 7 ay sonra erken menopoza gırdım, halen de devam edıyor. 2009 ve 2010 da
tup bebek tedavısı gordum ama yumurtalarım cok az ve kalıtesız oyuzden catlamıyor. rahatca paylasabılırım bunu sorun yok.
bebek kaygısı demıssın, esımın kendı hayatıyla ılgılı kaygısı olmaz. gunluk ıslerıne kafayı cok takar, ıs dusunur bır de bırıkım yapabılırız umarım ılerde der. cocuk ıcın bırsey yapma fıkrı bıle cıkmadı ondan, ben hep kendım arastırma yaptım tamam gıdelım, gıt vs dedı. bu bukadar.
ıs stresı cok ama aynı stresı hatta daha fazlasını ( cunku o yurtdısına gıdıyor sureklı ve ben tum ıs yuku ıle tek basıma kalıyorum ) ben de yasoyorum aynı ısyerınde, aynı ısı yapıyoruz yanyana calısıyoruz. ıs stresını bahane edıp ben onu uzmuyorsam sadece tek zararım kendımıyse, onun da aynısını yapması gerekır ustelık benım saglık sorunlarım da var uzmemesı gerekır zaten uzuntu,stres hormonlarımı daha cok bozuyor. bunları bılıyor ama kendını bıle umursamayan , ıbadet,ıs ve aılenın maddı sorumluluguna odaklamıs bır erkek, nekadar esını dusunebılır nekadar kendı hayatını dusunebılır