- 19 Kasım 2011
- 1.428
- 90
- 78
- 45
Özgür bebek
36+0 spinal sezeryan
2800 gr 48cm
16 temmuz 2014 11:59
Cerrahpaşa Hastanesi
Merhaba,
Aylarca birbirimize destek olduk bu forumda. Agustos annesi olmayı beklerken bende Temmuz annesi oldum. Cogunuz dogumunuzu bekliyorsunuz. Bu da bizim hikayemiz.
Tüp bebek merkezinde rahmime gönderilen minicik bir embrioydu. %30 şansım vardı bu bebeğe sahip olmak için. 12 gün sonra yaptığımız test sonucuna bakarken ki heyecanım hala aklımda. 286 betahcg değerini görünce eşime sarıldım. Evet dedim o bizimle. Stresli geçen ikili test sonuçları, rahim boyundaki kısalma, erken doğum tehdidi derken 4 ay yatağımdan hiç kalkmadan onu bekledim. Onun için değerdi. Kaybedemezdim. Doktorum 38. Hafta bebeği almaya karar verdi. Ancak 34. Haftada karaciğer enzimlerim yükselince 36. Haftada almaya karar verildi. 2 gün hastanede tüm tetkiklerim yapıldı. 3. Gün sabah gelip hasta bakıcılar üstümü giydirdi. Cok heyecanlıydım hafifte ağlamaklıydım. Ameliyathanenin önüne geldiğimde aileme eşime sarıldım ve o yeşil terlikleri giydim. Ameliyathane de ki çalışanların hepsi güler yüzlüydü. Anestezist gelip bir kac soru sorduktan sonra spinal yapicaz dedi. Bir an ürktüm genel olmayı bekliyordum. Karacigerlerine daha fazla zarar vermeyelim dedi. Kabul ettim. Sonra beni masaya oturttular ve omuriligimden igneyi yaptilar. Hic acımıyor. Vurulduğu anda ayaklarınızda ki uyuşma başlıyor zaten. Yatırıldıktan sonra oksijen ağizlıgı serum ve tansiyon aleti takılıyor. Önünüzde bir perde ne olacağinı bilmeden 7 kisilik ekibe bakıyorsunuz. Ayak parmaklarımı oynatabiliyorum. Doktorum başlıyoruz diyor. Hayir diyorum ben hissediyorum. Başımın ucundaki anestezist bence hissetmiyorsun deyip gülünce anlıyorum ki coktan kesilmişim :) Bir anda bir baskı hissediyorum göbeğimde anlık bir nefesim kesiliyor anlıyorum ki bebeğim cıkıyor. Doktorum bağırıyor ne diyoruz diye "Özgür"diyorum. Hoşgeldin Özgür diyerek bebeğimin kordonunu kesiyor. Mosmor bir bebek görüyorum. Sesi o kadar güçlü ki sesi beni rahatlatiyor. Bebegi sarip yanıma getiriyorlar alnindan opuyorum. Oyle güzel kokuyor ki. Iyi mi diyorum. Ama agzimda ki oksijenden beni duyamiyorlar. Ve bebegim gidiyor. Dikis aninda uyutuluyorum. Uyandigimda ameliyathane kapısinda ailem karsiliyor beni agliyorum esim sariliyor bana cok saglikli diyor. Aferin sana diyor basardin. Yatağima yattigimda cocuk hemsiresi getiriyor ve o cennet kokusunu burnuma cekiyorum. Başardik oglum diyorum.
Artik "Özgür" üz...
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
Bu ne kadar güzel bi hikaye yarabbim , eşimle okuduk , ikimizde ağlıyoruz şu anda..hikayen benimkine benziyor, ben de çok zor hamilelik geçiriyorum hep yattım hatırlıyorsundur, zaten çok zor hamile kalmıştım, inşallah ben de böyle güzel bi hikaye yazarım buraya , 2 hafta sonra sezeryan olucam inşallah, spinalde çok ağrın oldu mu?
Özgür bebek
36+0 spinal sezeryan
2800 gr 48cm
16 temmuz 2014 11:59
Cerrahpaşa Hastanesi
Merhaba,
Aylarca birbirimize destek olduk bu forumda. Agustos annesi olmayı beklerken bende Temmuz annesi oldum. Cogunuz dogumunuzu bekliyorsunuz. Bu da bizim hikayemiz.
Tüp bebek merkezinde rahmime gönderilen minicik bir embrioydu. %30 şansım vardı bu bebeğe sahip olmak için. 12 gün sonra yaptığımız test sonucuna bakarken ki heyecanım hala aklımda. 286 betahcg değerini görünce eşime sarıldım. Evet dedim o bizimle. Stresli geçen ikili test sonuçları, rahim boyundaki kısalma, erken doğum tehdidi derken 4 ay yatağımdan hiç kalkmadan onu bekledim. Onun için değerdi. Kaybedemezdim. Doktorum 38. Hafta bebeği almaya karar verdi. Ancak 34. Haftada karaciğer enzimlerim yükselince 36. Haftada almaya karar verildi. 2 gün hastanede tüm tetkiklerim yapıldı. 3. Gün sabah gelip hasta bakıcılar üstümü giydirdi. Cok heyecanlıydım hafifte ağlamaklıydım. Ameliyathanenin önüne geldiğimde aileme eşime sarıldım ve o yeşil terlikleri giydim. Ameliyathane de ki çalışanların hepsi güler yüzlüydü. Anestezist gelip bir kac soru sorduktan sonra spinal yapicaz dedi. Bir an ürktüm genel olmayı bekliyordum. Karacigerlerine daha fazla zarar vermeyelim dedi. Kabul ettim. Sonra beni masaya oturttular ve omuriligimden igneyi yaptilar. Hic acımıyor. Vurulduğu anda ayaklarınızda ki uyuşma başlıyor zaten. Yatırıldıktan sonra oksijen ağizlıgı serum ve tansiyon aleti takılıyor. Önünüzde bir perde ne olacağinı bilmeden 7 kisilik ekibe bakıyorsunuz. Ayak parmaklarımı oynatabiliyorum. Doktorum başlıyoruz diyor. Hayir diyorum ben hissediyorum. Başımın ucundaki anestezist bence hissetmiyorsun deyip gülünce anlıyorum ki coktan kesilmişim :) Bir anda bir baskı hissediyorum göbeğimde anlık bir nefesim kesiliyor anlıyorum ki bebeğim cıkıyor. Doktorum bağırıyor ne diyoruz diye "Özgür"diyorum. Hoşgeldin Özgür diyerek bebeğimin kordonunu kesiyor. Mosmor bir bebek görüyorum. Sesi o kadar güçlü ki sesi beni rahatlatiyor. Bebegi sarip yanıma getiriyorlar alnindan opuyorum. Oyle güzel kokuyor ki. Iyi mi diyorum. Ama agzimda ki oksijenden beni duyamiyorlar. Ve bebegim gidiyor. Dikis aninda uyutuluyorum. Uyandigimda ameliyathane kapısinda ailem karsiliyor beni agliyorum esim sariliyor bana cok saglikli diyor. Aferin sana diyor basardin. Yatağima yattigimda cocuk hemsiresi getiriyor ve o cennet kokusunu burnuma cekiyorum. Başardik oglum diyorum.
Artik "Özgür" üz...
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
çok güzel bir hikaye allah bagislasin çok duygulandımÖzgür bebek
36+0 spinal sezeryan
2800 gr 48cm
16 temmuz 2014 11:59
Cerrahpaşa Hastanesi
Merhaba,
Aylarca birbirimize destek olduk bu forumda. Agustos annesi olmayı beklerken bende Temmuz annesi oldum. Cogunuz dogumunuzu bekliyorsunuz. Bu da bizim hikayemiz.
Tüp bebek merkezinde rahmime gönderilen minicik bir embrioydu. %30 şansım vardı bu bebeğe sahip olmak için. 12 gün sonra yaptığımız test sonucuna bakarken ki heyecanım hala aklımda. 286 betahcg değerini görünce eşime sarıldım. Evet dedim o bizimle. Stresli geçen ikili test sonuçları, rahim boyundaki kısalma, erken doğum tehdidi derken 4 ay yatağımdan hiç kalkmadan onu bekledim. Onun için değerdi. Kaybedemezdim. Doktorum 38. Hafta bebeği almaya karar verdi. Ancak 34. Haftada karaciğer enzimlerim yükselince 36. Haftada almaya karar verildi. 2 gün hastanede tüm tetkiklerim yapıldı. 3. Gün sabah gelip hasta bakıcılar üstümü giydirdi. Cok heyecanlıydım hafifte ağlamaklıydım. Ameliyathanenin önüne geldiğimde aileme eşime sarıldım ve o yeşil terlikleri giydim. Ameliyathane de ki çalışanların hepsi güler yüzlüydü. Anestezist gelip bir kac soru sorduktan sonra spinal yapicaz dedi. Bir an ürktüm genel olmayı bekliyordum. Karacigerlerine daha fazla zarar vermeyelim dedi. Kabul ettim. Sonra beni masaya oturttular ve omuriligimden igneyi yaptilar. Hic acımıyor. Vurulduğu anda ayaklarınızda ki uyuşma başlıyor zaten. Yatırıldıktan sonra oksijen ağizlıgı serum ve tansiyon aleti takılıyor. Önünüzde bir perde ne olacağinı bilmeden 7 kisilik ekibe bakıyorsunuz. Ayak parmaklarımı oynatabiliyorum. Doktorum başlıyoruz diyor. Hayir diyorum ben hissediyorum. Başımın ucundaki anestezist bence hissetmiyorsun deyip gülünce anlıyorum ki coktan kesilmişim :) Bir anda bir baskı hissediyorum göbeğimde anlık bir nefesim kesiliyor anlıyorum ki bebeğim cıkıyor. Doktorum bağırıyor ne diyoruz diye "Özgür"diyorum. Hoşgeldin Özgür diyerek bebeğimin kordonunu kesiyor. Mosmor bir bebek görüyorum. Sesi o kadar güçlü ki sesi beni rahatlatiyor. Bebegi sarip yanıma getiriyorlar alnindan opuyorum. Oyle güzel kokuyor ki. Iyi mi diyorum. Ama agzimda ki oksijenden beni duyamiyorlar. Ve bebegim gidiyor. Dikis aninda uyutuluyorum. Uyandigimda ameliyathane kapısinda ailem karsiliyor beni agliyorum esim sariliyor bana cok saglikli diyor. Aferin sana diyor basardin. Yatağima yattigimda cocuk hemsiresi getiriyor ve o cennet kokusunu burnuma cekiyorum. Başardik oglum diyorum.
Artik "Özgür" üz...
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
Özgür bebek
36+0 spinal sezeryan
2800 gr 48cm
16 temmuz 2014 11:59
Cerrahpaşa Hastanesi
Merhaba,
Aylarca birbirimize destek olduk bu forumda. Agustos annesi olmayı beklerken bende Temmuz annesi oldum. Cogunuz dogumunuzu bekliyorsunuz. Bu da bizim hikayemiz.
Tüp bebek merkezinde rahmime gönderilen minicik bir embrioydu. %30 şansım vardı bu bebeğe sahip olmak için. 12 gün sonra yaptığımız test sonucuna bakarken ki heyecanım hala aklımda. 286 betahcg değerini görünce eşime sarıldım. Evet dedim o bizimle. Stresli geçen ikili test sonuçları, rahim boyundaki kısalma, erken doğum tehdidi derken 4 ay yatağımdan hiç kalkmadan onu bekledim. Onun için değerdi. Kaybedemezdim. Doktorum 38. Hafta bebeği almaya karar verdi. Ancak 34. Haftada karaciğer enzimlerim yükselince 36. Haftada almaya karar verildi. 2 gün hastanede tüm tetkiklerim yapıldı. 3. Gün sabah gelip hasta bakıcılar üstümü giydirdi. Cok heyecanlıydım hafifte ağlamaklıydım. Ameliyathanenin önüne geldiğimde aileme eşime sarıldım ve o yeşil terlikleri giydim. Ameliyathane de ki çalışanların hepsi güler yüzlüydü. Anestezist gelip bir kac soru sorduktan sonra spinal yapicaz dedi. Bir an ürktüm genel olmayı bekliyordum. Karacigerlerine daha fazla zarar vermeyelim dedi. Kabul ettim. Sonra beni masaya oturttular ve omuriligimden igneyi yaptilar. Hic acımıyor. Vurulduğu anda ayaklarınızda ki uyuşma başlıyor zaten. Yatırıldıktan sonra oksijen ağizlıgı serum ve tansiyon aleti takılıyor. Önünüzde bir perde ne olacağinı bilmeden 7 kisilik ekibe bakıyorsunuz. Ayak parmaklarımı oynatabiliyorum. Doktorum başlıyoruz diyor. Hayir diyorum ben hissediyorum. Başımın ucundaki anestezist bence hissetmiyorsun deyip gülünce anlıyorum ki coktan kesilmişim :) Bir anda bir baskı hissediyorum göbeğimde anlık bir nefesim kesiliyor anlıyorum ki bebeğim cıkıyor. Doktorum bağırıyor ne diyoruz diye "Özgür"diyorum. Hoşgeldin Özgür diyerek bebeğimin kordonunu kesiyor. Mosmor bir bebek görüyorum. Sesi o kadar güçlü ki sesi beni rahatlatiyor. Bebegi sarip yanıma getiriyorlar alnindan opuyorum. Oyle güzel kokuyor ki. Iyi mi diyorum. Ama agzimda ki oksijenden beni duyamiyorlar. Ve bebegim gidiyor. Dikis aninda uyutuluyorum. Uyandigimda ameliyathane kapısinda ailem karsiliyor beni agliyorum esim sariliyor bana cok saglikli diyor. Aferin sana diyor basardin. Yatağima yattigimda cocuk hemsiresi getiriyor ve o cennet kokusunu burnuma cekiyorum. Başardik oglum diyorum.
Artik "Özgür" üz...
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
O zaman ilk hikaye benden olsun..bu yola ağustos annesi olarak ciktim temmuz annesi oldum ama gönlüm hep agustos annesi olmaktan yanaa.gelelim hikayeme benim zaten bi kac gun önceden sancilarim ara ara yokluyodu esim sehirdisina cikicakti o gelmeden olsun istemiyodum onun yanimda oldugunu bilmek güc werecekti cünkü oda cok istiyodu yanimda olmayi neyse beni kv.deme birakip sehir dısına gitti iki gun boyunca sancilandim gittik hastaneye 2 cm acilmam varmis ewe yolladilar..o günün aksami basladi sancim odada öglen saat 1 e kadar odada taktim kulakligi yürüdüm uyuyamadim sancidan saat 1 de artik dayanamDim kv deye gidelim hastaneye dedim gittik.5 cm aciklik var dediler yatis verdiler.saat 6 ya kadar sanci cektim hast.odasinda bu arada esime de soyledim gel dedim tmm dedi.saat 6 oldugunda artik dayanamadim aciklik kontrolunde 8 cm oldugunu soylediler ve dogumhaneye gittik ordaki ebeler catimin cok dar oldugunu normal dogum yapamayacagimi soyleyip dr.aradilar sezeryan islemleri icin gelmesini soylediler.dr.geldi ben sezeryan istemedigimi soyledim oda muayene edip oyle karar verecegini soyledi muayene etti ve hemsirelere sezeryan hazirliklarina baslayin dedi bu sirada benim yapamayacagimi göstermek icin bi defa ıkın dedi sezeryan olmamak icin oyle bi ikindim ki dr.hemsirelere dedi "ooo bu isi bitirmis hadi dogurtuyoruz" dedi vee ikinci ikinmamda aşkımın kızımın sesini duydum..o an cok rahatladim ama dikis kismi acılıydı cünkü iki defa igne vurdular yine de uyusmadi..bittikten sonra bebegim kucagimda ben tekerlekli sandalyede ciktik.cikarken cok üzgündüm esim göremeyecek diye ama disari ciktigimda esim kapida bekliyodu sancilandigimi duyunca ilk arabaya binip gelmis sarildi bana kızımız cok guzel askim cok tesekkür ederim dedi ikimizde agladik biraz aciliydi ama 08.07.2014 saat 19:45 hayatimin en mutlu günü oldu.kızım BUSE'm 37+4 de 2700 gr 50 cm olarak dünyami aydinlatti.suan 15 günlük olduk minik kuzumlaa isteyen ve bekleyen herkese Rabbim bu mucizeyi nasip etsin..ins.
kızlar merhaba, ağustos annesi olmayı beklerken temmuz annesi oldum ben de son gün :) 31 temmuzda epidural normal doğumla oğlum dünyaya geldi 3090 gr 54 cm
sabah saat 5 te sancılarım başladı , hastaneye gidip muayene olana kadar saat 7 oldu, doktorumla epidurale önceden karar verdiğimiz için açılmanın 4 cm olmasını bekledik , katater takıldı saat 2 de açılmam 10 cm olunca doğumhaneye alındım , ancak katater o kadar etkiliydi ki sıfır sancıyla doğuma gittim , doktor ıkınmamı söyledi ama ben hiç bir şey hissetmediğim için ıkınamadım , yarım saat ara verdi sancılarımın olması için , tekrar denediğinde açıkçası ne yapacağını bilemedi çünkü ıkınamadım , çatım da dardı bebek sıkıntıya girdi sezeryana mı alsak dedi , karar veremeyince baş hekimi çağırdı o da çatımın dar olduğunu ancak bebek küçük olduğu için doğum yapabileceğimi söyledi , o da beni ıkınmaya zorladı yine başaramayınca bebeğimi vakumla aldılar.bebekte bir sıkıntı yok çok şükür gayet sağlıklı
ben epidurale karar verirken hafif bir sancıyla doğum yapacağımı sanmıştım ama maalesef öyle olmadı , sıfır sancı sıfır ağrı beni baya zorladı,
kanamam hala devam ediyor ama ilk günlere nazaran azaldı tabi , hasta bezini çantanızda mutlaka bulundurun kızlar çok işe yarıyor, arada dikişlerim acıyor ama o da olacak o kadar :)
benim doğum hikayem böyle , biraz sıkıntılı geçti ama şimdi her şey çok güzel , epiural normal doğum düşünen arkadaşlar yazımı okuyup korkmasınlar sonuçta herkesin doğum hikayesi farklı :)
Rabbim sizlere de kolay doğumlar nasip etsin
Merhaba herkese bende doğum hikayemi paylaşmak istedim sizlerle. 9 ay hamile kalmayi bekledim sanki yıllar gibi gelmişti 9 ayda karnimda bekledim etti 1 buçuk sene :) ikinci çocuğum olmasına rağmen sanki her an birsey olacakmış gibi üstüne titredik. Iki li testimiz kötü çıktı 2 hafta kan ağladık 3 lu test 4 lü test derken hersey temizdi ama o kuşku sardı beni dogana kadar dünya iyisi çok mükemmel bir doktorum var son ana kadar sağlıklı olacağına inanmayacaksin biliyorum dedi ama inan bana dedi hiç bir şey yok hersey çok güzel olacak dedi. 1 ağustos a sezaryen günü için anlaştık doğuma gidecegimin gecesi çok stresliydim anlatılması mümkün değil sağlıklı mı değil mi narkozdan hemen sonra uyanacakmiyim diye baya endiseliydim sabah oldugunda hastanenin yolunu tuttuk bazı kontrollerden sonra o sedyeye yatirildiktan sonra ister istemez agliyorsunuz tutamiyorsunuz oğlumun kardesimi al gel anne demesi son noktayı gözümde ki yaşın gelmesinde. 10 dakika doktorumu bekledim bu da ayrı bir stresti ameliyathane de doktorum gelmeden beni bayiltmayin dedim çünkü onun güven veren sözlerine ihtiyacım vardı çünkü orda tek tanıdığım kişi oydu. Doktorum geldi ve yukarıda herkesi aglatmissin deyince başladım ağlamaya kolumu tuttu ve hersey güzel olacak dedi. Ne olur uyandigimda bebegimin sağlıklı olduğunu söyleyin dedim tamam dedi ve bayıldım uyandigimda ayrılma odasindaydim ve bilinçsizce ağrım var diye diye bağırıyor dum sonra yanıma bir kaç kişi geldi ve ağrın geçecek dediler oğlum sağlıklı mı dedim evet dediler yine ağrım var dedim sonrası yatağimdaydim ve bebeğim yanimdaydi çok güzel di saglikliydi tüm ağrı strese degermiydi boşuna uzmustum kendimi oğlum 1 ağustosta sabah 9.32 de 3420 gr 51 cm dogmustu ve mis gibi kokuyordu çok beklemistim onu bir mucizeydi benim için. Benim hikayede bu.. Umarım güzel anlatmisimdir. 🙈💖💖
gözün aydın... Allah iki evladını da bağışlasın, acılarını göstermesin inşallah..
16 Aralık2013 te akşam 8 de mum ışığında yaptığım testteki çift çizgiyle hayatıma yeni bir anlam girdi..Vee 21 ağustosta gelmesi bekleen bebişim Oktay Mert Ağustos bebeklerinin modasını bozmadan erkenden dünyamıza geldi..
6 ağustos günü öğleden sonra annemlerle dolaşmaya çıktık ve sanırım bayramın 1.günü oluşan 1 cm lik açıklık ozaman dahada ilerledi.Hatta o gün öğleden sonra 4 gibi kahveengi b pıhtı geldi.o günün gecesi 2.30da yattım 3 gibi sancılandım.Ama annemleri eşimi uyartmak istemedim.Hepimiz geç yatmıştık.Başta gaz sancısı sandım ama sancınınn düzenli olması benide korkutu.Giderek sıklaşmaya başladı ve saat sabah 7.30 da 5 dk.da bir olmaya başladı.Bu sefer dayanamadım uyardım bizimkileri.Ağrı iki mkasığımın araısında çizgi şeklinde tarifi zor bi ağrı.bıçak kesiği gibi..Beklediğimizden erken olduğıu için çantamızda hazır değildi.Çantayı apartopar hazırladık.portbebeyi bile evde unuttuk.Derken başladı 37 km lik yolculuğumuz..Hastaneye gittiğimde ebeler hemen muayene etti.Muatyaene sırasında ıkınmamı söyledi ve hakkaten hiç ağrı hissetmedim.3 cm lik açıklık vardı.Bir ebe daha muayene etti.yatış verdiler hemen odama yattım.Damar yolu açtılar,sancı hızlandırıcı verdiler sanırım bu suni sancıydı.suni sancının etkisi 9 gibi kendini gösterdi ve inanılmaz ağrılar hissettim.Doktorum kontrole geldi ve her şeyin normal olduğunu normal doğum yapabileceğimi söyledi.Ama ben saat 10 da pes ettim.Sezeryana alın diye inim inim inledim ama ebeler sürekli kontrol ediyordu ve açolma giderek artıyordu.Doktorumda ebelerde müsade etmedi sezeryana.Özel hastaneydi ama almadılar sezeryana.lağma yapıldığı için bişi yemekte içmekte yasak.Neyse doktoru ikna edip bi kaç damla su içmeye başladım.Odanında havasızlığı ayrı bi sorundu benim için..Sancılar 1 dk da bir gelmeye başlayınca her sancıda ıkınmamı söylediler.yapıyodum ama olmuyodu sankiEbeler esneme olması içinde belettiler..Saat 12.30da doğuma aldılar.Ve 12.55 te minik OKtay Mert'im 2710 kg 48 cm olarak dünyaya geldi..Zayıf ama sağlıklı bir bebek.Hemen odama geçtim.Bebeğim benden önce odamdaydı.hemen emzirmeye çalıştım.Çok az bi sarı su vardı.ne kadar gitse kardı ağzına..Saat 6.30 da da çıkışımı yaptım evime geldim..
Rabbim herkese nasip etsin..çok güzel bir duygu heleki o emzrme anında arada bir gülümsemesi yok mu ömre bedel..ben bunları yazarken miniğim yanımda uyuyor mışıl mışıl..Rabbim uzun sağlılı bir ömür nasip eder inşallah..
doğum tarihi:05.08.2014
doğum saati: 17:15
3350 gram 49 cm
merhaba arkadaşlar konuyu ben açmıtım o zaman acaba yazabilecek miyim diye düşünürken allaha şükür nasip oldu. bizim bebek düşüncemiz eşimin atamasının yaşadığımız şehre çkması ile başladı mucize gibi birşeydi. 4 yıldır atanamamıştı. sonunda rabbim nasip etti eğer il dışına çıksaydı ben burada kalacaktım ve bebek fikri bize uzaktı. neyse eşimin bebek isteği benm 1 ay düşünmemden sonra düzenli ilişki ile ilk ay hamile kaldım çok şaşkındım bu kadar çabuk beklemiyordum allaha şükür rabbim aratmadı. 9 aylık hamilelik sürecinin ilk 3 ayı zor sonraki 3 ayı daha rahat son 3 ay ise problemliydi. iş yerindeki stres yorgunluk ve sıcak tansiyon problemi oluşmasına neden oldu. ondan sonrada bebek de gelişim geriliği gibi birşeyler. neyse bunları uzatmak istemiyorum. son kontrolümüz 4 ağustosdaydı. doktorum daha fazla bekleyip bebeği strese sokmayalım yarn gel suni sancı ile normal doğum deneriz olmazsa bakarız dedi. o gün yaptığı muayene canmı yine çok yaktı nişan geldi. 1 cm açıklık var demişt. sabaha kadar hafif hafif adet sancıları çektim.seviniyordum hastaneye gidinceye kadar açılmam olmuştur diye. ama malesef açıklık aynıydı. tekrar bir muayene benm rahm ağzım çok gerideymiş o yüzden doktor ve hemşireler bir türlü ulaşamıyordu ve inanılmaz bir ağrı duyuyordum.neyse dktor muayenelerde damardan birde ilaç yaptırıyordu açılma olsun diye. 1 tane suni sancı içere serum bitti benm ağrılar 50 den yukarı çıkmıyor. sabah 11 den akşam 5 e kadar böyle açıklık sadece 2 cm di ve suni sancı en yüksekten veriliyordu ilerleme olmyordu çok sıkıldım. tekrar muayene olacağım diye ödüm patlıyordu. neyse en son geldi muayene etti istersen suni sancıyı sabh tekrar deneyelim bu saate kadar daha fazla bir ilerleme olmalıydı dedi. bende sabaha kadar duramam dedim. sezeryan önerisini kabul ettim.epidural sezeryan olacaktım. o andan itibaren sürekli ağlıyordum korkuyordum sanırım. neyse 15 dk içinde ameliyata gidiyordum. giderken kapıda annemle eşimi gördüm en son eşimin son bakışı beni daha çok etkiledi.o da dışarda baya üzülmüş. neyse ameliyathaneye girdim. epiduralim takıldı. çok can yakan bir ağrı değil hafif bir uyuşukluk oluyor sadece. epiduralden sonra sondamın olmadığı farkedildi ve sondayı hissetmedim allaha şükür. o ara benm tansiyonm baya düştü midem bulanıyor dedi. anestesi doktoru ilaç serum derken biraz düzene girdi. o an tüm bebeği olmayanlara doğum yapacaklara dua ettim. doktorum geldi. hemen başladılar ama başlamadık diyorlar bir hareket var orda ama acı yok 5 dk içinde birinin karnımı sıkıştırması ile bebeğimin sesini duydum. o andan itibaren anne olduğumu hissettim. ağlamamı durduramıyordum çok tarifsiz birşeydi henüz bebeği görmemiştim ama oradakiler ay ne kadar tatlı bu demelerini duyuyordum. o kadar çok hıçkırdım ki doktorum artık ağlama bak karnın kasılıyordikemiyorum dedi. kızlar ben hastanenin doğum fotoğrafçısı ileanlaştım.çok güzel pozlar çekmiş. en son yanıma getirdiklerindeverdiğimiz poz ben çokkötü çıkmışım diyorum gören herkes bakışların hiç öyle demiyordiyor. böyleişte kızlar şuan 4 günlük olduk henüztam alışamadık birbirimizebazen bakamayacakmışım gibi geliyor. süreklibi ağlama içindeyim. kendimi ona yetmiyorgibi hissediyorum ama bunların geçeceğini biliyoırum.baya uzun oldu galiba benm hikaye. ama bu arada gerçekten çok güzel bir bebek benm yavrum
16 Aralık2013 te akşam 8 de mum ışığında yaptığım testteki çift çizgiyle hayatıma yeni bir anlam girdi..Vee 21 ağustosta gelmesi bekleen bebişim Oktay Mert Ağustos bebeklerinin modasını bozmadan erkenden dünyamıza geldi..
6 ağustos günü öğleden sonra annemlerle dolaşmaya çıktık ve sanırım bayramın 1.günü oluşan 1 cm lik açıklık ozaman dahada ilerledi.Hatta o gün öğleden sonra 4 gibi kahveengi b pıhtı geldi.o günün gecesi 2.30da yattım 3 gibi sancılandım.Ama annemleri eşimi uyartmak istemedim.Hepimiz geç yatmıştık.Başta gaz sancısı sandım ama sancınınn düzenli olması benide korkutu.Giderek sıklaşmaya başladı ve saat sabah 7.30 da 5 dk.da bir olmaya başladı.Bu sefer dayanamadım uyardım bizimkileri.Ağrı iki mkasığımın araısında çizgi şeklinde tarifi zor bi ağrı.bıçak kesiği gibi..Beklediğimizden erken olduğıu için çantamızda hazır değildi.Çantayı apartopar hazırladık.portbebeyi bile evde unuttuk.Derken başladı 37 km lik yolculuğumuz..Hastaneye gittiğimde ebeler hemen muayene etti.Muatyaene sırasında ıkınmamı söyledi ve hakkaten hiç ağrı hissetmedim.3 cm lik açıklık vardı.Bir ebe daha muayene etti.yatış verdiler hemen odama yattım.Damar yolu açtılar,sancı hızlandırıcı verdiler sanırım bu suni sancıydı.suni sancının etkisi 9 gibi kendini gösterdi ve inanılmaz ağrılar hissettim.Doktorum kontrole geldi ve her şeyin normal olduğunu normal doğum yapabileceğimi söyledi.Ama ben saat 10 da pes ettim.Sezeryana alın diye inim inim inledim ama ebeler sürekli kontrol ediyordu ve açolma giderek artıyordu.Doktorumda ebelerde müsade etmedi sezeryana.Özel hastaneydi ama almadılar sezeryana.lağma yapıldığı için bişi yemekte içmekte yasak.Neyse doktoru ikna edip bi kaç damla su içmeye başladım.Odanında havasızlığı ayrı bi sorundu benim için..Sancılar 1 dk da bir gelmeye başlayınca her sancıda ıkınmamı söylediler.yapıyodum ama olmuyodu sankiEbeler esneme olması içinde belettiler..Saat 12.30da doğuma aldılar.Ve 12.55 te minik OKtay Mert'im 2710 kg 48 cm olarak dünyaya geldi..Zayıf ama sağlıklı bir bebek.Hemen odama geçtim.Bebeğim benden önce odamdaydı.hemen emzirmeye çalıştım.Çok az bi sarı su vardı.ne kadar gitse kardı ağzına..Saat 6.30 da da çıkışımı yaptım evime geldim..
Rabbim herkese nasip etsin..çok güzel bir duygu heleki o emzrme anında arada bir gülümsemesi yok mu ömre bedel..ben bunları yazarken miniğim yanımda uyuyor mışıl mışıl..Rabbim uzun sağlılı bir ömür nasip eder inşallah..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?