- 30 Aralık 2013
- 7.753
- 4.342
- 448
Bu arada yemin ederim sanci cekdiyimde bir not defterim vardi onu aldim elime ve isteyen adlarini bildiyim herkesin ismini soyledim Allahimdan herkes icin evlat diledim bana yazan tum arkadaslarin adini dedim niyyet etdim.sonra emizdirdigimde sonrada oglymla eve geldigimizde herkesin adini soyledim insallah vesileniz olur Rabbim bu guzel duygunu sizlerede yasatir aminnn
evet canım ilk doğumum. teşekkür ederim. allah kurtarsın seni de hayırlısıyla.ilk doğumunmuydu?bende normal istiyorum allah isteyen herkese sağlıkla ve kolaylıkla nasip etsin.. minik bebeğinle sağlıklı huzurlu bir ömür dilerim..
amiiin cnm bnm amiiinBu arada yemin ederim sanci cekdiyimde bir not defterim vardi onu aldim elime ve isteyen adlarini bildiyim herkesin ismini soyledim Allahimdan herkes icin evlat diledim bana yazan tum arkadaslarin adini dedim niyyet etdim.sonra emizdirdigimde sonrada oglymla eve geldigimizde herkesin adini soyledim insallah vesileniz olur Rabbim bu guzel duygunu sizlerede yasatir aminnn
Dogum tarihim:04.08.2014
Dogum saati:08:50
Kg:3625
Boy:52
Slm kizlar bende cok skr dogum hikayemi yaziyorm buraya.2. Melegimi kucagima aldim.iki kiz annesiyim artik.cok kolay bir dogumum oldu.Allah herkeze kolay ve hizli dogumlar nasip etsin.
Gebeligimin 41.haftasina geldim be halen bebisi bekliyorduk.Dr pazartesi gel durumuna bakip dogumu suni sanci ile baslatacagim dedi.
Pazar gunuydu.hic halim yoktu o gun.esimin zoruyla disari ciktik yemek yedik.sonra eve geldik.kizimla beraber uyudum.gece saat 2 idi siddetli bel ve kasik agrisiyla uyandm.sancilar uyutmuyordu beni.esim halen uyumamis nete bakiyordu.ona sancilandigimi soyledm.esimde baya telaslanip heyecanlandi.dakika tutmaya basladim.sancilar 8 dk da bir geliyordu.ve ben sancilar geldikce yuruyordum cok faydasi oluyor.ama ben halen dogumun baslamadigini dusunuyordm.neyse bir arkadasa sordm ve beklemeyip hastaneye gitmemi soyledi.senin agri esigin yuksekmis sancilar normalde hafif hafif baslar kendini hissettirir dedi.ama ben aksam ne agri ne sanci uykuya daldim rahatca.5 dk da gelmeye baslamisti bu arada sancilar.hemen dr umu aradik.hastaneye gelmemizi soyledi.saat 4 olmustu.hastane 20 dk uzaklikta bu arada.arabada dahada dayanilmaz olmustu sancilar.hastaneye giris yaptik ebe hemen odaya alip acikligima
Bakti.4 cm di..cok iyi dedi.2 agri kesici yapti.ama sadece az bisey uyku etkisi yapti.pek fayda etmedi.saat 6 buck olmustu dr um geldi.acilmayi kontrol etti vee 6 cm..cok iyi gidiyorsn dedi.ama
Bebegin basi halen yukarda dedi.saatler ilerledikce sancilar artmaya canimi iyice yakmaya basladi.8 buck olmustu ebeler beni dogum odasina aldilar.Acilmami kontrol ettiler ve rahim tamamen acilmisti.ebeye dr cagirin ben artik dayanamiyorm dedm.bekledigimden cok kisa surdu acilma islemi.ebe dr unu cagiriyorm dogumu baslatiyorz dedi.Dr geldi ve sanci gelince kuvvetlice ikinmami soyledi.ilk ikinmada basaramadik.ben nasil ciglik attim yapamicam olmayacak diye.Dr sakin olmami ve bagirmamami gucumu bitirmememi soyledi.ikinci kez ikindim ve bebegim dogdu cok skr.tabi ben bitmistim.Ama o anda nasil rahatliyor insan anlatamam bir anda agrilar sancilar bitiyor..Dr yirtilma
Varmi diye kontrol etti ve vardi malesef.3 dikis atildi.bebegimi havluya sarip hemen kucagima verdiler.iste o an butun dunyalara bedel.melegini opup koklamak.dr ayni sana benziyor dedi..dikislerden sonra kanamam kontrol edildi ve normal odaya gectim.normal dogum gibisi yok.dogumdan hemen sonra ayaga kalkip gezdim.ustumu degistirdm.Allah bu guzel duyguyu herkeze yasatsin sevgilerle....
Hep okudum doğum hikayelerini, kendiminkini yazmak nasip olacak mı diye düşündüm durdum. Çok şükür rabbime meleğim yanımda yatıyor şuan, ben de sizlerle doğum hikayemi paylaşıyorum. Normal doğum düşünenlere cesaret vereceğini düşünüyorum. Allah isteyen herkese nasip etsin inşallah.
19 ağustos salı günü doktoruma randevu almıştım. Her an gelebilir demesine rağmen bebeğim hiç gelecek gibi gelmiyordu bana. Herkes artık yürüyemediğimden karnımın epey aşağıda olduğundan bahsediyordu ki doktorum da çok kolay olacak çok az kaldı diyordu. Tabii ki bende korku da heyecan da üst seviyedeydi. Kayınvalidem sağolsun ben de geleyim bu kontrole bakarsın seni yatırırlar diyordu. Ben de boşa geldiğini düşündüm ama kadıncağız haklıymış.
Hastaneye vardık. Doktorum çatı muayenesi yaptı 6.kez (öncekilerde de bunda da hiç ama hiç canım yanmadı hatta hissetmedim bile). Açıklık 2 cm ama sancılar başlamadıkça 41.hafta sonuna kadar beklerim dedi. Zaten 1cm açıklık ile 10 gündür geziyordum. Nst'ye bağlandım. 20 dk da bir düzenli gelen kasılmalar vardı. 70 seviyeleri görüyordu alet ama canım yanmıyordu. Korkmaya başladım. Sanırım normal olmayacak dedim ağrım başlamıyordu.
Sonucu doktorum görünce seni eve göndermeyeyim evin de uzak hastane etrafında 1 saat tur at nst ye tekrar alalım eğer ağrılar düzenli devam eder ve geçmezse seni yatırırım dedi. Anladım ki eve gidiş yok. Daha da çok korktum. İçimde eve gitme umuduyla hastaneden çıktık etrafında dolaşmaya başladık. Hala eve gidebilirim bugün doğmaz nasılsa diyordum.
1 saat olmadan daha iyice yürüyememeye başladım. Öyle ki kasılma başlayınca adım atamıyordum. Ama hala canım yanmıyordu. Sadece adım atamıyordum. Kasılma geçince 1 saat çok dedim hemen gidelim baksınlar. Ki zaten yemek falan yiyelim bari derken 1 saati geçmişti bile. Hastaneye girdik nstye tekrar bağlandım. Kasılmalar 5 dkda bire inmişti ağrı hala yok. Sonucu ile doktoruma gittim saat 16:00. Doktorum çatı muayenesini tekrarladı açılma 4 cm gözün aydın anne olacaksın hadi yatışını yapalım dedi. O an ağlamaya başladım. Ne yapacağımı bilemedim. Eşim işteydi ve 9 ay boyunca normal olsun diyen benin tüm cesareti gitmişti. Bu çocuk buradan nasıl çıkacak ben beceremem diye ağlıyordum. Doktorum sakinleştirmeye çalışıyordu. Merak etme sana heyecanını azaltacak bir önerim var epidural yapalım ama çok az doz verelim zaten ağrın yok seni sakinleştirsin dedi. Aslında gerek yok ama bu heyecan işimizi zora sokabilir dedi. Odana çık ben gelip suyunu açayım dedi. Odaya çıktım beklerken sakinleştim. Doktorum elinde bir çubuk ile geldi. Çok korkuyordum ağlamaya engel olamıyordum. Su kesesini açtı. Hiç birşey hissetmedim.
10 dk geçmedi ki ağrılar hafiften şiddetlenmeye başladı. Bu hali bile ayaklarımı üşüttüğüm bir regl zamanından çok değildi. Zaten ara ara nefes alabilecek kadar kaybolduğundan dayanmak kolaydı. 1 saat bekledim. 17:00 olduğunda açıklık 5 cm oldu. Hemşire lavman yaptı. Çok rahatsız edici ama kesinlikle acı yok. Sadece rahatsız edici bir his.
Epidural için aldılar beni lavman biter bitmez. Hafif öne eğildim oturur pozisyonda ve sabit durdum belimden iğne yapıldı ve katater takıldı. Her sancı arasında bir işlem yapacağız merak etme acımayacak dediler ama zaten 15 sn sürmedi bile takılması.
Tekrar odama çıktım. Beklemeye başladım. Eşim telefonda ağlıyordu trafiğe takılmıştı ve yetişememekten korkuyordu. En çok doğuma girmeyi istemişti 9 ay boyunca. Ben de sürekli sakin ol bu sabahı bulur diyordum.
Her sancı geldiğinde sessizleşip dua ediyordum. Bağırmanın faydası yoktu. Epidurale rağmen sancıları hissediyordum ama sezeryan istetecek kadar sancım olmadı hiçbir zaman. Bu yüzden çok şanslıymışım. Hemşireler yardım için geldiler. İşimin kolay olması için bazı hareketler gösterdiler. Açılma zaten hızlıymış ben farkında değildim ama yine de yürüdüm sürekli. Sancı geldikçe durdum, gittikçe yürüdüm. Saat 18:50 doktorum odaya geldi ve açıklığa tekrar baktı. 10 cm. hadi bakalım anne olmaya gidiyorsun dedi. İnanamadım. Henüz eşim bile gelememişti ki. Bu kadar çabuk nasıl doğuracaktım. Tekerlekli sandalyeye aldılar beni. Koşa koşa doğumhaneye indik. Sancılar geldiğine tuvaletim varmış gibi ıkınma da geliyordu ve engel olması çok zordu. O masaya çıktım. Tabii ki korkuma engel olamadım ama epidural sakinleştiriyordu dozu az bile olsa. Doktorumun talimatlarını dinledim. Sancı gelince başını öne eğ, derin bir nefes al, yandaki kolları tut kendine çek ve ıkın. Kakan varmış gibi ıkın. Bir hemşire de aynı anda karnıma yukardan bastırıyordu çıkışı kolaylaştırmak için. Nasıl olacak diyordum hala, ben yapamam diye sayıklıyordum. Cesaretim falan kalmamıştı korkudan. Doktorum az kaldı bak neredeyse çıktı kafasını tutuyorum diyordu ama beni kandırıyor diyordum doğuramayacağım ben.
5 belki altıncı ıkınmamda doktorum dur dedi, kafası çıktı gerisini ben halledeceğim sakın ıkınma omuzlar seni yırtabilir.
Durdum. Şoka girdim. Nasıl olabilir mümkün değil derken, öyle bir rahatlık hissettim ki çıkış anında. Daha önce hissettiğim hiçbir şeye benzemedi. İnanılmaz rahatladım içim boşaldı resmen. Kucağıma koydular yavrumu. Öyle güzeldi ki. Ağlayamadım bile, ona bakakaldım. Kollarımdaydı. Öpebiliyordum ve o bana bakıyordu. Bu tanışma için saatlerce sancı çekebilir insan. Öyle güzel bir duygu ki. Saat 19:05. Meleğim artık benimleydi. Resmen 15 dk sürmüştü doğum. Rabbime şükürler olsun. Hemen aldılar meleğimi ve göğsüme yaklaştırdılar. Emmeye çalıştı, benim kokumu alsın diye orada bıraktılar bir süre. Sonra kenarda temizlemeye ve kontrole aldılar. Dikişlerim yapılırken onu izledim.
Doktoruma çok yırtıldı mı dikişim çok mu dedim. Epizyo bile açmadım, dışarda hiç dikişin yok içerde 2 sıyrık var ve onu da estetik diktim, merak etme çok şahane oldu dedi :) Eşimin sesini duyuyordum doğumhane kapısında. Eşimi görebilir miyim lütfen diyordu. Tam oğlumuz doğuduğunda gelebilmiş doğumhane kapısına. Oğlum babası gelince çıkmış. 16:00 da yattığım odama 19:05 te gelen oğlumla döndük. Herşey çabucak oldu. Rabbime çok şükür.
Normal doğum isteyenlere önerim var elbet. Ben 9 ay boyunca bunu istedim. İşime devam ettim. Hareketi kesmedim. 8.ay dan itibaren her gün hurma (ramazan hurması) yedim yaklaşık 10 adet. Pilates topum üstünde doktorumun verdiği 2 hareketi yaptım (ki hergün yap demişti ben ancak hafta 3 kez falan yapıyordum)
Ve tabii ki istemek, doktoruna güvenmek çok önemli. Doktorum Emel Balkan'a borçluyum bu kolay doğumu.
Rabbim isteyen herkese nasip etsin inşallah.
Canım Allah seni de hayırlısı ile kurtarsın ınsallah. Sabah aksam 10 ar dakika. Önce topun üstüne oturuyorsun ve yukarı aşağı yaylaniyorsun. Ikincisi de yine topa oturuyorsun be üzerinde daire çiziyorsun kalçana. Belinden de güç alarak.çok güzel bir doğum olmuş çok duygulandım.
darısı başıma inşallah.
pilates topu üstünde nasıl harek yapıyordun cnm evde deneyeyim
bende bu zamana kadar pilates yaptım
Canım Allah seni de hayırlısı ile kurtarsın ınsallah. Sabah aksam 10 ar dakika. Önce topun üstüne oturuyorsun ve yukarı aşağı yaylaniyorsun. Ikincisi de yine topa oturuyorsun be üzerinde daire çiziyorsun kalçana. Belinden de güç alarak.
24.08.2014Yusuf Asaf
Hoşgeldin Oğluşum
Cumartesi günü sabaha karşı saat 5 gibi çok şiddetli 15 dakikada bir gelen sancılarım başladı. Ve beni hiç uyutmadı. Saat 11e kadar eşime söylemeden bekledim. Ağrılar belimden girip adet sancısı gibi kasıklarıma vuruyodu. Artık ağrılarımın geçmiyceğini, düzenli doğum sancısı olduğunu anladım ve eşimle doktorumun yanına gittik. Doktorum ilk önce çatı muayenesi yaptı ve açılmam 1 cm'di. Doktorum bu şekilde suni sancı verme taraftarı olmadığını hemen sezeryana almak istemediğini istersek hastahanede yatış yapabileceğimizi ve beklemememiz gerektiğini söyledi. Bizde evimiz yakın olduğu için yatış yapmadık ve annemlere geldik. Akşama kadar sancışarım sıklaştı ve gitgide dayanılmaz bi hal alıyodu. Suyum gelmemişti ama kanamam başlamıştı. Annem tekrar hastahaneye gidelim dedi. Doğumun başladığını söylüyodu. Bi heycanla tekrar gittik hastahaneye. Tekrar çatı muayenesi, nst, ultrason derken hiç bi değişiklik yoktu ve 1 cm' di açılmam. Tekrar eve döndük. Belki duymuşsunuzdur fatma anamızın eli diye tabir edilen bi ot var ve doğumlarda rahim açılması için suya koyulur. Gerçekten kalpten inanarak onu suya koyduk. O gece 11den sabaha kadar bi yanımda annem bi yanımda eşim resmen basbas bağırdım. Artık komşular duyuyo diye utanıyodum. Ama kendime engel olamıyodum durmadan ağlıyodum eşime bişeyler yap diye yalvarıyodum. Eşim elimden tutup beni sakinleştirmeye çalıştı, saçlarımı okşadı, koluma girip evin koridorunda yürüttü ama nafile. Ayağa kalktıkça çocuk çıkıcak sanıyodum. Sabah 8.30 olunca annem artık yeter dedi. Çok acı çekiyosun açılma olmuyosa sezeryana alsınlar dedi. Ben hayır diye ağlıyodum. Gitmek istemedim ama ağrılara dayanamıyodum uykusuzdum 2 gündür gözümü kırpmadım ve gece 2 kere istifra ettim. Takatim kalmamıştı artık. Ve hastahanedeydik. Tekrar kontroller ve 3 cm olmuştu açıklık. Ohh dedim rahatladım. Hemen yatış işlemlerim yapıldı. Serum takıldı. Sancım çok olduğu için doktorum suni sancı vermedi. Lağman yapıldı. Nst ye bağladılar beni. Sonra ayağa kalktım doktor yürümemi söylüyodu. Ama ben yere yığıldım. Gücüm kalmamıştı. Doktor uzanmama izin verdi biraz dinlen ve sakın ıkınma dedi. Senin güce ihtiyacın var diyodu sürekli. Ben bağırıyodum sürekli annemi istiyodum doktorum saolsun doğuma girene kadar annemin yanımda kalmasına izin verdi. Sürekli açıklığı kontrol ediyolardı. 3,5,7 derken tamm artık doğuma alıyoruz dedi doktorum ve ben artık alın beni ne oluyosa olsun diye yalvarıyodum. Çünkü gerçekten çok sancı çekmiştim ve takatim kalmamıştı. Doktor 2 kere ıkınmamı ve açıklığın 10 cm olmasını sağlamamı istedim. Dediğini yaptım ve açıklık 10 cm oldu. Sırada sancı gelince tüm kuvvetinle ıkınman var dedi. 1 kere ıkındım olmadı. 2.de kafasını görüyorum devam et dedi 3.de kafası çıktı ama oğlumun omuzları baya genişmiş doktorum bebeğinin böyle kalmasını istemezsin dimi? hadi ıkın dedi. Tüm gücümle tekrar ıkındım ve böyle bi rahatlık yok gerçekten oğluşum ağlamaya başladı. Bütün acılarım dinmişti. Gözüm ondaydı. Muhteşem bi duygu. Oğlumun omuzlarının geniş olması ve kilosunun fazla olmasından dolayı bi damarım yırtılmış ve rahim baya bi parçalanmıştı. Doktorum tam 2 saat dikişlerimle uğraştı 4 dışarda 26 içerde toplam 30 dikişim var. Tabi bu arada dışarda bekleyen annem ve eşim bebeğin sesini duymuş ve ben çıkmayınca bana bişey oldu diye çok korkmuşlar. Ama çok şükür herşey yolunda. Bu mucizeyi bana yaşatan Rabbime sonsuz şükürle[/QUOTE
Gozun aydin..Allah anali babali buyutsun insallah... bebegin kac kilo dogdu..ben de eylul annesi olucam insallah.. iri bi bebek.oldugunu soyluyo doktor..
Artik ozguruz kismi beni epey duygulandirdiÖzgür bebek
36+0 spinal sezeryan
2800 gr 48cm
16 temmuz 2014 11:59
Cerrahpaşa Hastanesi
Merhaba,
Aylarca birbirimize destek olduk bu forumda. Agustos annesi olmayı beklerken bende Temmuz annesi oldum. Cogunuz dogumunuzu bekliyorsunuz. Bu da bizim hikayemiz.
Tüp bebek merkezinde rahmime gönderilen minicik bir embrioydu. %30 şansım vardı bu bebeğe sahip olmak için. 12 gün sonra yaptığımız test sonucuna bakarken ki heyecanım hala aklımda. 286 betahcg değerini görünce eşime sarıldım. Evet dedim o bizimle. Stresli geçen ikili test sonuçları, rahim boyundaki kısalma, erken doğum tehdidi derken 4 ay yatağımdan hiç kalkmadan onu bekledim. Onun için değerdi. Kaybedemezdim. Doktorum 38. Hafta bebeği almaya karar verdi. Ancak 34. Haftada karaciğer enzimlerim yükselince 36. Haftada almaya karar verildi. 2 gün hastanede tüm tetkiklerim yapıldı. 3. Gün sabah gelip hasta bakıcılar üstümü giydirdi. Cok heyecanlıydım hafifte ağlamaklıydım. Ameliyathanenin önüne geldiğimde aileme eşime sarıldım ve o yeşil terlikleri giydim. Ameliyathane de ki çalışanların hepsi güler yüzlüydü. Anestezist gelip bir kac soru sorduktan sonra spinal yapicaz dedi. Bir an ürktüm genel olmayı bekliyordum. Karacigerlerine daha fazla zarar vermeyelim dedi. Kabul ettim. Sonra beni masaya oturttular ve omuriligimden igneyi yaptilar. Hic acımıyor. Vurulduğu anda ayaklarınızda ki uyuşma başlıyor zaten. Yatırıldıktan sonra oksijen ağizlıgı serum ve tansiyon aleti takılıyor. Önünüzde bir perde ne olacağinı bilmeden 7 kisilik ekibe bakıyorsunuz. Ayak parmaklarımı oynatabiliyorum. Doktorum başlıyoruz diyor. Hayir diyorum ben hissediyorum. Başımın ucundaki anestezist bence hissetmiyorsun deyip gülünce anlıyorum ki coktan kesilmişim :) Bir anda bir baskı hissediyorum göbeğimde anlık bir nefesim kesiliyor anlıyorum ki bebeğim cıkıyor. Doktorum bağırıyor ne diyoruz diye "Özgür"diyorum. Hoşgeldin Özgür diyerek bebeğimin kordonunu kesiyor. Mosmor bir bebek görüyorum. Sesi o kadar güçlü ki sesi beni rahatlatiyor. Bebegi sarip yanıma getiriyorlar alnindan opuyorum. Oyle güzel kokuyor ki. Iyi mi diyorum. Ama agzimda ki oksijenden beni duyamiyorlar. Ve bebegim gidiyor. Dikis aninda uyutuluyorum. Uyandigimda ameliyathane kapısinda ailem karsiliyor beni agliyorum esim sariliyor bana cok saglikli diyor. Aferin sana diyor basardin. Yatağima yattigimda cocuk hemsiresi getiriyor ve o cennet kokusunu burnuma cekiyorum. Başardik oglum diyorum.
Artik "Özgür" üz...
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
Gile gule buyut canimm24.08.2014Yusuf Asaf
Hoşgeldin Oğluşum
Cumartesi günü sabaha karşı saat 5 gibi çok şiddetli 15 dakikada bir gelen sancılarım başladı. Ve beni hiç uyutmadı. Saat 11e kadar eşime söylemeden bekledim. Ağrılar belimden girip adet sancısı gibi kasıklarıma vuruyodu. Artık ağrılarımın geçmiyceğini, düzenli doğum sancısı olduğunu anladım ve eşimle doktorumun yanına gittik. Doktorum ilk önce çatı muayenesi yaptı ve açılmam 1 cm'di. Doktorum bu şekilde suni sancı verme taraftarı olmadığını hemen sezeryana almak istemediğini istersek hastahanede yatış yapabileceğimizi ve beklemememiz gerektiğini söyledi. Bizde evimiz yakın olduğu için yatış yapmadık ve annemlere geldik. Akşama kadar sancışarım sıklaştı ve gitgide dayanılmaz bi hal alıyodu. Suyum gelmemişti ama kanamam başlamıştı. Annem tekrar hastahaneye gidelim dedi. Doğumun başladığını söylüyodu. Bi heycanla tekrar gittik hastahaneye. Tekrar çatı muayenesi, nst, ultrason derken hiç bi değişiklik yoktu ve 1 cm' di açılmam. Tekrar eve döndük. Belki duymuşsunuzdur fatma anamızın eli diye tabir edilen bi ot var ve doğumlarda rahim açılması için suya koyulur. Gerçekten kalpten inanarak onu suya koyduk. O gece 11den sabaha kadar bi yanımda annem bi yanımda eşim resmen basbas bağırdım. Artık komşular duyuyo diye utanıyodum. Ama kendime engel olamıyodum durmadan ağlıyodum eşime bişeyler yap diye yalvarıyodum. Eşim elimden tutup beni sakinleştirmeye çalıştı, saçlarımı okşadı, koluma girip evin koridorunda yürüttü ama nafile. Ayağa kalktıkça çocuk çıkıcak sanıyodum. Sabah 8.30 olunca annem artık yeter dedi. Çok acı çekiyosun açılma olmuyosa sezeryana alsınlar dedi. Ben hayır diye ağlıyodum. Gitmek istemedim ama ağrılara dayanamıyodum uykusuzdum 2 gündür gözümü kırpmadım ve gece 2 kere istifra ettim. Takatim kalmamıştı artık. Ve hastahanedeydik. Tekrar kontroller ve 3 cm olmuştu açıklık. Ohh dedim rahatladım. Hemen yatış işlemlerim yapıldı. Serum takıldı. Sancım çok olduğu için doktorum suni sancı vermedi. Lağman yapıldı. Nst ye bağladılar beni. Sonra ayağa kalktım doktor yürümemi söylüyodu. Ama ben yere yığıldım. Gücüm kalmamıştı. Doktor uzanmama izin verdi biraz dinlen ve sakın ıkınma dedi. Senin güce ihtiyacın var diyodu sürekli. Ben bağırıyodum sürekli annemi istiyodum doktorum saolsun doğuma girene kadar annemin yanımda kalmasına izin verdi. Sürekli açıklığı kontrol ediyolardı. 3,5,7 derken tamm artık doğuma alıyoruz dedi doktorum ve ben artık alın beni ne oluyosa olsun diye yalvarıyodum. Çünkü gerçekten çok sancı çekmiştim ve takatim kalmamıştı. Doktor 2 kere ıkınmamı ve açıklığın 10 cm olmasını sağlamamı istedim. Dediğini yaptım ve açıklık 10 cm oldu. Sırada sancı gelince tüm kuvvetinle ıkınman var dedi. 1 kere ıkındım olmadı. 2.de kafasını görüyorum devam et dedi 3.de kafası çıktı ama oğlumun omuzları baya genişmiş doktorum bebeğinin böyle kalmasını istemezsin dimi? hadi ıkın dedi. Tüm gücümle tekrar ıkındım ve böyle bi rahatlık yok gerçekten oğluşum ağlamaya başladı. Bütün acılarım dinmişti. Gözüm ondaydı. Muhteşem bi duygu. Oğlumun omuzlarının geniş olması ve kilosunun fazla olmasından dolayı bi damarım yırtılmış ve rahim baya bi parçalanmıştı. Doktorum tam 2 saat dikişlerimle uğraştı 4 dışarda 26 içerde toplam 30 dikişim var. Tabi bu arada dışarda bekleyen annem ve eşim bebeğin sesini duymuş ve ben çıkmayınca bana bişey oldu diye çok korkmuşlar. Ama çok şükür herşey yolunda. Bu mucizeyi bana yaşatan Rabbime sonsuz şükürler olsun. Çektiğim tüm acılara değer oğluşumun kokusu...
Katater nedir Canimkızlar merhaba, ağustos annesi olmayı beklerken temmuz annesi oldum ben de son gün :) 31 temmuzda epidural normal doğumla oğlum dünyaya geldi 3090 gr 54 cm
sabah saat 5 te sancılarım başladı , hastaneye gidip muayene olana kadar saat 7 oldu, doktorumla epidurale önceden karar verdiğimiz için açılmanın 4 cm olmasını bekledik , katater takıldı saat 2 de açılmam 10 cm olunca doğumhaneye alındım , ancak katater o kadar etkiliydi ki sıfır sancıyla doğuma gittim , doktor ıkınmamı söyledi ama ben hiç bir şey hissetmediğim için ıkınamadım , yarım saat ara verdi sancılarımın olması için , tekrar denediğinde açıkçası ne yapacağını bilemedi çünkü ıkınamadım , çatım da dardı bebek sıkıntıya girdi sezeryana mı alsak dedi , karar veremeyince baş hekimi çağırdı o da çatımın dar olduğunu ancak bebek küçük olduğu için doğum yapabileceğimi söyledi , o da beni ıkınmaya zorladı yine başaramayınca bebeğimi vakumla aldılar.bebekte bir sıkıntı yok çok şükür gayet sağlıklı
ben epidurale karar verirken hafif bir sancıyla doğum yapacağımı sanmıştım ama maalesef öyle olmadı , sıfır sancı sıfır ağrı beni baya zorladı,
kanamam hala devam ediyor ama ilk günlere nazaran azaldı tabi , hasta bezini çantanızda mutlaka bulundurun kızlar çok işe yarıyor, arada dikişlerim acıyor ama o da olacak o kadar :)
benim doğum hikayem böyle , biraz sıkıntılı geçti ama şimdi her şey çok güzel , epiural normal doğum düşünen arkadaşlar yazımı okuyup korkmasınlar sonuçta herkesin doğum hikayesi farklı :)
Rabbim sizlere de kolay doğumlar nasip etsin
Katater nedir Canim[/QU
ağrısız normal doğum ya ağrı kesiciyi kateter denen tüplerle veriyorlar, sırtına takıyorlar
bu arada hala dikişlerim acıyor yaa
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?