Haklisim cnm merhamet göstermek gerek ama bnde iste kafama taktim mi sütümü kesene kadar düsünürüm.Korkuyorum o günler mahvolucak diye.Esime de söyleyemiyorum.Annem yardim eder bebege bakmamiza deyip duruyor.Ben kendim bakarim yavruma.Sürekli evde birileri kendimi kasiyorum misafir var diye. Napicam ben ya cok üzgünüm.


Birde illaki karisicak biliyorum.Ben de yüzümden belli ediyorum mutsuzlugumu engel olamiyom kendime.Ben de oglan anasi olucam korkuyom bisey demeye ama iste gencim bilmiyom yanlis mi düsünüyorum.
Biz kayinvalidemle kisilik olarak farkliyiz baya hem 3-4 ay kendi annem de kalsa bunalirim yani.Anlayissiz miyim acaba