Canım ya ne yapacağımı şaşırmış haldeyim. Açıkçası durum buyken umuttaki doktorumun normal doğum kararı vermesine çok şaşıracak gibiyim. Bakalım ne diyecek. 30 Ağustos'ta çalışmıyor hanımefendi, 1 Eylül'e randevu almıştım. Onda da kocamın işleri çok yoğun, gelemeyecek benimle. Tek gidecektim, kayınvalidemi taktı peşime. Gıcık oldum. Bir şey de diyemiyorum. Ne gerek var tek giderdim ya. Of!
Ben doktora dicem ya sezeryan günü ver dicem. Ben korkuyorum ya bir şey olursa bebeğime ne yaparım ben dayanamaz benim yüreğim buna. Allahım sen kaldıramayacağımız yük yükleme bize. Amin. Çok karışığım canım ya

sancılarım da geliyor, korkuyorum bebeğim gelmeye kalkar diye. Bi de bu plesenta bazen rahime yapışık oluyormuş, normal doğumda çekilince rahim alınmasına kadar gidiyormuş Allah korusun. Korkuyorum ben...