- 4 Haziran 2012
- 80
- 15
- 48
Ahh darısı başıma sancı bekliyorum sabırsızlıkla..
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
2014 Ekim Anneleri
- Konu Sahibi Mune
- Başlangıç Tarihi
Ahh darısı başıma sancı bekliyorum sabırsızlıkla..
- 2 Haziran 2014
- 135
- 111
- 53
Ben ertesi gun syaktaydim. Epidural lo zaten genel olmuyor. Ayik oluyorsun. Göbeği sardirmadi doktorum. Korse de giydirmedi
. Sutum de geldi 3. Gune:)
- 2 Haziran 2014
- 135
- 111
- 53
Canim ben toplam da 16 kilo almistim. Doğumdan 1 hafta sonra - Epidural sezeryan- 11imi vermiştim
Simdi 10. Gum 12 kilo vermisim toplamda. 4 kaldi
rahat uyumuyor benimki maalesef gaz sancısı var biraz.. ne yapıcam hiç bilmiyorum
Allah kolaylık versin üç çocuk zor gerçekten.. bende 13 kilo almıştım bende de 4-5 kilo falan kaldı.. benimde 21 gün oldu:)
Benim dogumda 10 kilom gitmis suan da yediklerime dikkat ediyorum yavas yavas zayifliyorum cok sukur :)
40 haftam yarın doluyor ben de halen hic bi gelişme yok,sancı hic yok
Sancilar birden geliyor canim hafif baslayip sıklasacak hayirli zamanda dogsun insalllah yavrun
- 17 Kasım 2012
- 971
- 1.836
- 333
Gunaydin canim ben 4 gun gecikmeli anne oldum ve son zamanlar dogmayacak hissine kapildim. Son birkac gun hafif bel agrim oldu ve kasilmalarim slklasti.40+3 aksam sancilar siddetlendi ve hastaneye gittim. Yuruyemiyordum nerdeyse ama muayenede sadece2cm aciklik vardi. Sabah 4 gibi 6cm oldu ve 5 e dogru oglum kucagimdaydi cok sukur.40 haftam yarın doluyor ben de halen hic bi gelişme yok,sancı hic yok
- 25 Eylül 2014
- 242
- 525
- 23
Canim benimde olmuştu nette arastirmistim 1.5 yil önce bayanin biri tersten emzirin demiş ne zarari olacakki deyip denemistim kesinlikle faydasi oldu. Bir hafta önce gene oldu bu yöntemle geçti. Burada da bunu okuyan bir suru anne var boyle sikintisi olan deneyebilir sagmakla geçmiyor çünkü. Sadece bebegin memeyi tutmasi zor oluyor biraz bebeği koltuk altina doğru uzat vucudunun altina da istersen yastik koy bebegi tutamiyorsun cunku emzir canim. O emdikce boyle bir rahatlama hissediyordum hatta saatlerce emsin hissini yasiyorsun şişlik gidiyor.
- 25 Eylül 2014
- 242
- 525
- 23
Benimde arka arkaya iki hamilelik olunca 63 le hamile kaldim bulantim yoktu ama 58 e dusmustum 64 le doğum yaptim toplam 6 kilo almistim bebeğim 20 günlük 56 kiloyum. Korse soran arkadaşlara da ben ilkinde 40 gun taktim. Bunda da takacagim dedim sezeryandi nette takan çok fazla kişi vardi ama Yengem kadin dogumcu kesinlikle takma. Bebek emince vücut toparla diye rahme sinyal veriyor ama sen korse takarak yorma kendini ben toparlatirim diyorsun ve saglikli bir toparlanma olmuyor zaten 2 çocukla göbek falan kalmaz dedi kimsemde yoktu doğumundan beri şehir disindayim ben her isimi kendim yapiyorum şükür göbek kalmadi nerdeyse. Valla takmak mi iyi takmamak mi bende bilemedim acikcasi.
Mrb 64 ile hamile kalmıştım 69 ıle doguma gırdım 36+4 sezeryanla dogum Yaptım suan 62 kg rejım Yapmıyorum..
- 25 Aralık 2011
- 397
- 98
- 73
merhaba hanimlar, bizde 19 gunluk olduk ama gaz sancisi kizimi dun mahvetti tabi bende stres oldum, oglumda gazdan neler neler cekmistik simdide kizimin sancilariyla ugrasiyoz, dun aksam yatmadan papatya ve rezene ictim sabah kizima zeytinyagi verdim biraz, simdi ise uyuyor cok sukur ara ara kalkiyor sanki ise yaradi, baska tavsiyesi olan varsa paylasirsaniz sevinirim, pek yazamiyorum ama okuyorum...
kilo lara gelince ben 15 kilo aldim 9 kilo gitmis biraz zayif hamile kalmistim zaten... ama gobegim hic hos durmuyo sarkik gibi insallah zamanla toparlar yinede 2_3 kilo gitse fena olmaz... korseyi doktorlar tavsiye etmedi bana, kendi zaten toparliyor emzirirken dediler bende takmadim...
kilo lara gelince ben 15 kilo aldim 9 kilo gitmis biraz zayif hamile kalmistim zaten... ama gobegim hic hos durmuyo sarkik gibi insallah zamanla toparlar yinede 2_3 kilo gitse fena olmaz... korseyi doktorlar tavsiye etmedi bana, kendi zaten toparliyor emzirirken dediler bende takmadim...
- 11 Ocak 2014
- 237
- 162
- 133
İşte benim doğum hikayem;
9 ay bekledik hatta tam tamına 38 hafta 4 gün. Bu sürecin ilk 5 haftası varlığını bile bilmiyorduk. Hesap kitap bir yana dursun.Sonuca yaklaştıkça daha da sabırsızlanıyordum. Bir yandan da tüm hamilelik boyunca ne kadar cesaretle normal doğum istiyorsam da gizli korkularım olduğunu hissediyordum. Bu korkularımı aşmak için 38. hafta kontrolünden sonra kendime sürekli şu tarz telkinler verdim. Doğum için bedenen ve ruhen hazırım. Kendime güveniyorum bunu yapabilirim. vs. Aklıma gelen her an. Ve o günden itibaren gece yoklayan sancılar artmaya başladı. Ctesi günü kayınvalidemler ziyarete gelmişti. Annem de rahatsız olduğu için ortalarda dolandım iş yaptım bir yandan da hareketimin artmasının doğumu hızlandıracağını düşünüyordum. Onlar akşamdan gitti sonra gece herkes yattı sancılarım başladı. Sonra nişanımın geldiğini fark ettim banyoda. Hafiften açık pembe renkli. Annemdeyim eşim yanımda değildi. Sancıları saymaya başladım. Baktım sıklığı daha öncelere göre baya artmış 30 dk 1 20 dk da 1 gibi. Eşimi aradım 2 saatlik mesafeden gelecekti. Dedim böyle böyle hazırlıklı ol doğum başlayabilir. Sonra evdekilere sesimi çıkarmadan uslu uslu çekmeye başladım sancıları saymaya devam ediyorum bazen başını sonunu yakalayamıyorum ilk doğum olduğu için. Çantamı topladım eksiklerimi giderdim. Sabah ezanında annemle babamın da haberi oldu. annem çok kızdı neden haber vermedin diye. Bizi hemen yola düşürdü bana kalsa ben daha beklerdim. Neyse babamla pazar sabahı gittik acile baktılar bana sen o kadar acil görünmüyorsun dediler görünüşe aldanmayın. 6 saat sancı çekmiştim bile. Hemen çatı muayenesi yaptılar. Sürpriz 5 cm açıklık vardı. NST ye bağlandım ve yatış belgelerini imzaladım. bu arada acilde beklerken saydığım sancılara göre aktif doğum evresi başlamıştı 10 dk 1 düzenli sancı başladı. yalnız şunu söyleyeyim 5 dk 1 veya 10 dk da 3 iken hastaneye gelmeyi tercih ederdim. gittik doğumhaneye 4 kişi var en az herkes anlaşmış gibi. Terlikle gitmediğime pişman oldum acemilik işte terlikler hastane çantasında kalmış ben daha yatış olmaz diye düşünüyordum. Rutin işler yapıldı lavman, damanr yolu açılması vs. vs. Başladık(ben ve diğer arkadaşlar
) sancı çekmeye. nst ye bağlanıyoruz sürekli. o kadar çok bağlandık ki cihaza NST sesi bir süre sonra bana çok sinir bozucu gelmeye başladı. saat 11:30 açıklık 8-9 cm e ulaştı her şey yolunda diyordum kendi kendime. beni ne zaman çatala alacaklar diye bekliyordum. Bu ara nefes teknikleri sancılar gelirken işe yarıyordu yine de doğum sancısı iyi bir ağrıymış onun gibisi yokmuş doğru söylüyorlar anaların hakkı ödenmezmiş dostlar. sabahtan beri herkes öğlene doğum yapacağımı söylüyordu. Ben de heyecanla sancımı da çekerekten bekliyordum. Benimle gelen iki kişi doğum yaptı bu beni iyice sabırsızlaştırıyordu. Doktorlar asla suni sancı vermekten yana değildi. Suyu gelenlere bile suni sancı verilmedi. Her şey yolunda gitti bütün bebekler sağ sağlim doğdu o gün tam 7 doğum gerçekleşti hastanede. Dışarıda yakınlarım bekliyor gelip gidip halimi soruyorlar kaldım ben 9 cm de dualar ediyorum nefesler alıyorum. Hala çekiyorum bir türlü ıkınma hissi gelmiyor. Suyu gelmedi. Plesantayı doktorlar patlattı. Suyum geldi. Etrafı bitirdim. Açılma konusundaki kısır döngü saat 4ü geçeye kadar sürdü en sonunda beni de aldılar çatala ve doğum gerçekleşti. Doğum anı ıkınmalar başlayınca suyunuz da kaldıysa çok kısa sürede gerçekleşiyor. Dedikleri gibi balık gibi çıkıyor. Sonra dikişlerimi titizlikle diktikleri için 2 saat daha kaldım orada bebişi göstermişler yakınlarıma benim yanıma getirdiler sonra. Tükenmiştim yorulmuştum ama öyle çok istiyordum ki işim bitse de bir an önce emzirsem bebeğimi diye. 5 i 5 geçe gerçekleşen doğumun ardından 2 saat içinde kollarıma aldım bebeğimi. Bir şeyler yedim ve emzirmeye başladım. Muhteşem tarifsiz bir duygu. Allahım her isteyene en hayırlı şekilde nasip etsin.
Sonra geceliklerimi giydim eşimin yanına gittiğimde saç baş değılmıştı onlar da benim için çok endişelenmişler. Uzun sürdüğü için. Hediyemi bile gözüm görmedi. Sonra hemencik oğlumun yanına döndüm ve odaya çıkmayı bekledik birlikte o uyurken ben onu izlerken hissettiklerim de muhteşemdi hala öyle.
Son saatlere doğru sezeryan lafı geçti doktorlar arasında yılmadım inat ettim bir şekilde o doğumu normal gerçekleştirdim. Evet çok uzun süre sürdü ama şimdi çok iyiyiz bence her şeye değer kızlar cesur olun riskiniz olmadığı sürece normal doğum yapın. Bu doğal bir süreç gözünüzde büyütmeyin. Tüm acılar geçiyor sonrasında. 1 gece kaldık hatsanede. Ertesi gün çıktık. Sonra bizi yenidoğan polikliniğine kontrole çağırdılar. Tahlil sonuçları bekliyorduk. Sonra bir haber geldi sarılık değeri normalin biraz üzerinde çıktığı için yatış istendi bizden daha iyileşmeden oğlum beni zoraki iyileştirdi. Önce yıkıldım sonra bir anneye yakışır şekilde güçlü durdum ve onun için elimden geleni yaptım. Gittik onunla baş başa hastanede bir gece geçirdik. Sarılığımız da geçti çok şükür emzirmeye de alıştım tek başıma alıp emziremiyordum ilk gün ama şimdi 40 yıllık anneler gibiyim. Bu bizim yapımızda var genlerimize kodlanmış belki de. Biraz banyo yaptırırken zorlanıyorum. Uykusuzluk da baş ağrısı yapıyor ama çok şükür her şey yolunda ve daha da iyi olacak. Artık bu küçük insanlara tabiyiz. Çok sevimliler çok dertliler ama her şeye değer.
Ben de sizlerin güzel haberlerinizi bekliyorum. Kucak dolusu sevgiler.
9 ay bekledik hatta tam tamına 38 hafta 4 gün. Bu sürecin ilk 5 haftası varlığını bile bilmiyorduk. Hesap kitap bir yana dursun.Sonuca yaklaştıkça daha da sabırsızlanıyordum. Bir yandan da tüm hamilelik boyunca ne kadar cesaretle normal doğum istiyorsam da gizli korkularım olduğunu hissediyordum. Bu korkularımı aşmak için 38. hafta kontrolünden sonra kendime sürekli şu tarz telkinler verdim. Doğum için bedenen ve ruhen hazırım. Kendime güveniyorum bunu yapabilirim. vs. Aklıma gelen her an. Ve o günden itibaren gece yoklayan sancılar artmaya başladı. Ctesi günü kayınvalidemler ziyarete gelmişti. Annem de rahatsız olduğu için ortalarda dolandım iş yaptım bir yandan da hareketimin artmasının doğumu hızlandıracağını düşünüyordum. Onlar akşamdan gitti sonra gece herkes yattı sancılarım başladı. Sonra nişanımın geldiğini fark ettim banyoda. Hafiften açık pembe renkli. Annemdeyim eşim yanımda değildi. Sancıları saymaya başladım. Baktım sıklığı daha öncelere göre baya artmış 30 dk 1 20 dk da 1 gibi. Eşimi aradım 2 saatlik mesafeden gelecekti. Dedim böyle böyle hazırlıklı ol doğum başlayabilir. Sonra evdekilere sesimi çıkarmadan uslu uslu çekmeye başladım sancıları saymaya devam ediyorum bazen başını sonunu yakalayamıyorum ilk doğum olduğu için. Çantamı topladım eksiklerimi giderdim. Sabah ezanında annemle babamın da haberi oldu. annem çok kızdı neden haber vermedin diye. Bizi hemen yola düşürdü bana kalsa ben daha beklerdim. Neyse babamla pazar sabahı gittik acile baktılar bana sen o kadar acil görünmüyorsun dediler görünüşe aldanmayın. 6 saat sancı çekmiştim bile. Hemen çatı muayenesi yaptılar. Sürpriz 5 cm açıklık vardı. NST ye bağlandım ve yatış belgelerini imzaladım. bu arada acilde beklerken saydığım sancılara göre aktif doğum evresi başlamıştı 10 dk 1 düzenli sancı başladı. yalnız şunu söyleyeyim 5 dk 1 veya 10 dk da 3 iken hastaneye gelmeyi tercih ederdim. gittik doğumhaneye 4 kişi var en az herkes anlaşmış gibi. Terlikle gitmediğime pişman oldum acemilik işte terlikler hastane çantasında kalmış ben daha yatış olmaz diye düşünüyordum. Rutin işler yapıldı lavman, damanr yolu açılması vs. vs. Başladık(ben ve diğer arkadaşlar
) sancı çekmeye. nst ye bağlanıyoruz sürekli. o kadar çok bağlandık ki cihaza NST sesi bir süre sonra bana çok sinir bozucu gelmeye başladı. saat 11:30 açıklık 8-9 cm e ulaştı her şey yolunda diyordum kendi kendime. beni ne zaman çatala alacaklar diye bekliyordum. Bu ara nefes teknikleri sancılar gelirken işe yarıyordu yine de doğum sancısı iyi bir ağrıymış onun gibisi yokmuş doğru söylüyorlar anaların hakkı ödenmezmiş dostlar. sabahtan beri herkes öğlene doğum yapacağımı söylüyordu. Ben de heyecanla sancımı da çekerekten bekliyordum. Benimle gelen iki kişi doğum yaptı bu beni iyice sabırsızlaştırıyordu. Doktorlar asla suni sancı vermekten yana değildi. Suyu gelenlere bile suni sancı verilmedi. Her şey yolunda gitti bütün bebekler sağ sağlim doğdu o gün tam 7 doğum gerçekleşti hastanede. Dışarıda yakınlarım bekliyor gelip gidip halimi soruyorlar kaldım ben 9 cm de dualar ediyorum nefesler alıyorum. Hala çekiyorum bir türlü ıkınma hissi gelmiyor. Suyu gelmedi. Plesantayı doktorlar patlattı. Suyum geldi. Etrafı bitirdim. Açılma konusundaki kısır döngü saat 4ü geçeye kadar sürdü en sonunda beni de aldılar çatala ve doğum gerçekleşti. Doğum anı ıkınmalar başlayınca suyunuz da kaldıysa çok kısa sürede gerçekleşiyor. Dedikleri gibi balık gibi çıkıyor. Sonra dikişlerimi titizlikle diktikleri için 2 saat daha kaldım orada bebişi göstermişler yakınlarıma benim yanıma getirdiler sonra. Tükenmiştim yorulmuştum ama öyle çok istiyordum ki işim bitse de bir an önce emzirsem bebeğimi diye. 5 i 5 geçe gerçekleşen doğumun ardından 2 saat içinde kollarıma aldım bebeğimi. Bir şeyler yedim ve emzirmeye başladım. Muhteşem tarifsiz bir duygu. Allahım her isteyene en hayırlı şekilde nasip etsin.Sonra geceliklerimi giydim eşimin yanına gittiğimde saç baş değılmıştı onlar da benim için çok endişelenmişler. Uzun sürdüğü için. Hediyemi bile gözüm görmedi. Sonra hemencik oğlumun yanına döndüm ve odaya çıkmayı bekledik birlikte o uyurken ben onu izlerken hissettiklerim de muhteşemdi hala öyle.
Son saatlere doğru sezeryan lafı geçti doktorlar arasında yılmadım inat ettim bir şekilde o doğumu normal gerçekleştirdim. Evet çok uzun süre sürdü ama şimdi çok iyiyiz bence her şeye değer kızlar cesur olun riskiniz olmadığı sürece normal doğum yapın. Bu doğal bir süreç gözünüzde büyütmeyin. Tüm acılar geçiyor sonrasında. 1 gece kaldık hatsanede. Ertesi gün çıktık. Sonra bizi yenidoğan polikliniğine kontrole çağırdılar. Tahlil sonuçları bekliyorduk. Sonra bir haber geldi sarılık değeri normalin biraz üzerinde çıktığı için yatış istendi bizden daha iyileşmeden oğlum beni zoraki iyileştirdi. Önce yıkıldım sonra bir anneye yakışır şekilde güçlü durdum ve onun için elimden geleni yaptım. Gittik onunla baş başa hastanede bir gece geçirdik. Sarılığımız da geçti çok şükür emzirmeye de alıştım tek başıma alıp emziremiyordum ilk gün ama şimdi 40 yıllık anneler gibiyim. Bu bizim yapımızda var genlerimize kodlanmış belki de. Biraz banyo yaptırırken zorlanıyorum. Uykusuzluk da baş ağrısı yapıyor ama çok şükür her şey yolunda ve daha da iyi olacak. Artık bu küçük insanlara tabiyiz. Çok sevimliler çok dertliler ama her şeye değer.
Ben de sizlerin güzel haberlerinizi bekliyorum. Kucak dolusu sevgiler.
benim kv zorla sarcaktı da ben de zararlı diye okumuştm sardırmadm göbeğimi.. ilk gün 5 aylık hamile gbydim şmdi 22 günlük olduk toparlandı iyice..sadece pek sönük görünüyor :S o da düzelcek ama doğum yapan birkaç arkadaşımın maşallah dümdüz oldu göbekleri, bizim de öyle olur inş!
bizim de gazımız var, ben bebişe bşy vermiyorum ama kendim rezene fln içiyorum inşallah işeyarar..başka yöntem bilen varsa ben de öğrenmek isterm
Çok güzel bir hikaye daha, okurken çok mutlu oldum paylaştığın için teşekkürler. Kuzucugunla mutluluklar dilerim. Allah mutlulugunuzu daim etsin sağlık ve huzurla...İşte benim doğum hikayem;
9 ay bekledik hatta tam tamına 38 hafta 4 gün. Bu sürecin ilk 5 haftası varlığını bile bilmiyorduk. Hesap kitap bir yana dursun.Sonuca yaklaştıkça daha da sabırsızlanıyordum. Bir yandan da tüm hamilelik boyunca ne kadar cesaretle normal doğum istiyorsam da gizli korkularım olduğunu hissediyordum. Bu korkularımı aşmak için 38. hafta kontrolünden sonra kendime sürekli şu tarz telkinler verdim. Doğum için bedenen ve ruhen hazırım. Kendime güveniyorum bunu yapabilirim. vs. Aklıma gelen her an. Ve o günden itibaren gece yoklayan sancılar artmaya başladı. Ctesi günü kayınvalidemler ziyarete gelmişti. Annem de rahatsız olduğu için ortalarda dolandım iş yaptım bir yandan da hareketimin artmasının doğumu hızlandıracağını düşünüyordum. Onlar akşamdan gitti sonra gece herkes yattı sancılarım başladı. Sonra nişanımın geldiğini fark ettim banyoda. Hafiften açık pembe renkli. Annemdeyim eşim yanımda değildi. Sancıları saymaya başladım. Baktım sıklığı daha öncelere göre baya artmış 30 dk 1 20 dk da 1 gibi. Eşimi aradım 2 saatlik mesafeden gelecekti. Dedim böyle böyle hazırlıklı ol doğum başlayabilir. Sonra evdekilere sesimi çıkarmadan uslu uslu çekmeye başladım sancıları saymaya devam ediyorum bazen başını sonunu yakalayamıyorum ilk doğum olduğu için. Çantamı topladım eksiklerimi giderdim. Sabah ezanında annemle babamın da haberi oldu. annem çok kızdı neden haber vermedin diye. Bizi hemen yola düşürdü bana kalsa ben daha beklerdim. Neyse babamla pazar sabahı gittik acile baktılar bana sen o kadar acil görünmüyorsun dediler görünüşe aldanmayın. 6 saat sancı çekmiştim bile. Hemen çatı muayenesi yaptılar. Sürpriz 5 cm açıklık vardı. NST ye bağlandım ve yatış belgelerini imzaladım. bu arada acilde beklerken saydığım sancılara göre aktif doğum evresi başlamıştı 10 dk 1 düzenli sancı başladı. yalnız şunu söyleyeyim 5 dk 1 veya 10 dk da 3 iken hastaneye gelmeyi tercih ederdim. gittik doğumhaneye 4 kişi var en az herkes anlaşmış gibi. Terlikle gitmediğime pişman oldum acemilik işte terlikler hastane çantasında kalmış ben daha yatış olmaz diye düşünüyordum. Rutin işler yapıldı lavman, damanr yolu açılması vs. vs. Başladık(ben ve diğer arkadaşlar
Sonra geceliklerimi giydim eşimin yanına gittiğimde saç baş değılmıştı onlar da benim için çok endişelenmişler. Uzun sürdüğü için. Hediyemi bile gözüm görmedi. Sonra hemencik oğlumun yanına döndüm ve odaya çıkmayı bekledik birlikte o uyurken ben onu izlerken hissettiklerim de muhteşemdi hala öyle.
Son saatlere doğru sezeryan lafı geçti doktorlar arasında yılmadım inat ettim bir şekilde o doğumu normal gerçekleştirdim. Evet çok uzun süre sürdü ama şimdi çok iyiyiz bence her şeye değer kızlar cesur olun riskiniz olmadığı sürece normal doğum yapın. Bu doğal bir süreç gözünüzde büyütmeyin. Tüm acılar geçiyor sonrasında. 1 gece kaldık hatsanede. Ertesi gün çıktık. Sonra bizi yenidoğan polikliniğine kontrole çağırdılar. Tahlil sonuçları bekliyorduk. Sonra bir haber geldi sarılık değeri normalin biraz üzerinde çıktığı için yatış istendi bizden daha iyileşmeden oğlum beni zoraki iyileştirdi. Önce yıkıldım sonra bir anneye yakışır şekilde güçlü durdum ve onun için elimden geleni yaptım. Gittik onunla baş başa hastanede bir gece geçirdik. Sarılığımız da geçti çok şükür emzirmeye de alıştım tek başıma alıp emziremiyordum ilk gün ama şimdi 40 yıllık anneler gibiyim. Bu bizim yapımızda var genlerimize kodlanmış belki de. Biraz banyo yaptırırken zorlanıyorum. Uykusuzluk da baş ağrısı yapıyor ama çok şükür her şey yolunda ve daha da iyi olacak. Artık bu küçük insanlara tabiyiz. Çok sevimliler çok dertliler ama her şeye değer.
Ben de sizlerin güzel haberlerinizi bekliyorum. Kucak dolusu sevgiler.
- 25 Aralık 2011
- 397
- 98
- 73
- 11 Ocak 2014
- 237
- 162
- 133
Ben de tavsiye üzerine şu uygulamayı indiriyorum şimdi güzel bir uygulamaya benziyor.
http://www.ilk6yil.com/
http://www.ilk6yil.com/
maşallah size Allah nazarlardan saklasın sana bağışlasın yavrunu:)İşte benim doğum hikayem;
9 ay bekledik hatta tam tamına 38 hafta 4 gün. Bu sürecin ilk 5 haftası varlığını bile bilmiyorduk. Hesap kitap bir yana dursun.Sonuca yaklaştıkça daha da sabırsızlanıyordum. Bir yandan da tüm hamilelik boyunca ne kadar cesaretle normal doğum istiyorsam da gizli korkularım olduğunu hissediyordum. Bu korkularımı aşmak için 38. hafta kontrolünden sonra kendime sürekli şu tarz telkinler verdim. Doğum için bedenen ve ruhen hazırım. Kendime güveniyorum bunu yapabilirim. vs. Aklıma gelen her an. Ve o günden itibaren gece yoklayan sancılar artmaya başladı. Ctesi günü kayınvalidemler ziyarete gelmişti. Annem de rahatsız olduğu için ortalarda dolandım iş yaptım bir yandan da hareketimin artmasının doğumu hızlandıracağını düşünüyordum. Onlar akşamdan gitti sonra gece herkes yattı sancılarım başladı. Sonra nişanımın geldiğini fark ettim banyoda. Hafiften açık pembe renkli. Annemdeyim eşim yanımda değildi. Sancıları saymaya başladım. Baktım sıklığı daha öncelere göre baya artmış 30 dk 1 20 dk da 1 gibi. Eşimi aradım 2 saatlik mesafeden gelecekti. Dedim böyle böyle hazırlıklı ol doğum başlayabilir. Sonra evdekilere sesimi çıkarmadan uslu uslu çekmeye başladım sancıları saymaya devam ediyorum bazen başını sonunu yakalayamıyorum ilk doğum olduğu için. Çantamı topladım eksiklerimi giderdim. Sabah ezanında annemle babamın da haberi oldu. annem çok kızdı neden haber vermedin diye. Bizi hemen yola düşürdü bana kalsa ben daha beklerdim. Neyse babamla pazar sabahı gittik acile baktılar bana sen o kadar acil görünmüyorsun dediler görünüşe aldanmayın. 6 saat sancı çekmiştim bile. Hemen çatı muayenesi yaptılar. Sürpriz 5 cm açıklık vardı. NST ye bağlandım ve yatış belgelerini imzaladım. bu arada acilde beklerken saydığım sancılara göre aktif doğum evresi başlamıştı 10 dk 1 düzenli sancı başladı. yalnız şunu söyleyeyim 5 dk 1 veya 10 dk da 3 iken hastaneye gelmeyi tercih ederdim. gittik doğumhaneye 4 kişi var en az herkes anlaşmış gibi. Terlikle gitmediğime pişman oldum acemilik işte terlikler hastane çantasında kalmış ben daha yatış olmaz diye düşünüyordum. Rutin işler yapıldı lavman, damanr yolu açılması vs. vs. Başladık(ben ve diğer arkadaşlar
Sonra geceliklerimi giydim eşimin yanına gittiğimde saç baş değılmıştı onlar da benim için çok endişelenmişler. Uzun sürdüğü için. Hediyemi bile gözüm görmedi. Sonra hemencik oğlumun yanına döndüm ve odaya çıkmayı bekledik birlikte o uyurken ben onu izlerken hissettiklerim de muhteşemdi hala öyle.
Son saatlere doğru sezeryan lafı geçti doktorlar arasında yılmadım inat ettim bir şekilde o doğumu normal gerçekleştirdim. Evet çok uzun süre sürdü ama şimdi çok iyiyiz bence her şeye değer kızlar cesur olun riskiniz olmadığı sürece normal doğum yapın. Bu doğal bir süreç gözünüzde büyütmeyin. Tüm acılar geçiyor sonrasında. 1 gece kaldık hatsanede. Ertesi gün çıktık. Sonra bizi yenidoğan polikliniğine kontrole çağırdılar. Tahlil sonuçları bekliyorduk. Sonra bir haber geldi sarılık değeri normalin biraz üzerinde çıktığı için yatış istendi bizden daha iyileşmeden oğlum beni zoraki iyileştirdi. Önce yıkıldım sonra bir anneye yakışır şekilde güçlü durdum ve onun için elimden geleni yaptım. Gittik onunla baş başa hastanede bir gece geçirdik. Sarılığımız da geçti çok şükür emzirmeye de alıştım tek başıma alıp emziremiyordum ilk gün ama şimdi 40 yıllık anneler gibiyim. Bu bizim yapımızda var genlerimize kodlanmış belki de. Biraz banyo yaptırırken zorlanıyorum. Uykusuzluk da baş ağrısı yapıyor ama çok şükür her şey yolunda ve daha da iyi olacak. Artık bu küçük insanlara tabiyiz. Çok sevimliler çok dertliler ama her şeye değer.
Ben de sizlerin güzel haberlerinizi bekliyorum. Kucak dolusu sevgiler.
- 4 Mart 2011
- 142
- 85
- 123
İşte benim doğum hikayem;
9 ay bekledik hatta tam tamına 38 hafta 4 gün. Bu sürecin ilk 5 haftası varlığını bile bilmiyorduk. Hesap kitap bir yana dursun.Sonuca yaklaştıkça daha da sabırsızlanıyordum. Bir yandan da tüm hamilelik boyunca ne kadar cesaretle normal doğum istiyorsam da gizli korkularım olduğunu hissediyordum. Bu korkularımı aşmak için 38. hafta kontrolünden sonra kendime sürekli şu tarz telkinler verdim. Doğum için bedenen ve ruhen hazırım. Kendime güveniyorum bunu yapabilirim. vs. Aklıma gelen her an. Ve o günden itibaren gece yoklayan sancılar artmaya başladı. Ctesi günü kayınvalidemler ziyarete gelmişti. Annem de rahatsız olduğu için ortalarda dolandım iş yaptım bir yandan da hareketimin artmasının doğumu hızlandıracağını düşünüyordum. Onlar akşamdan gitti sonra gece herkes yattı sancılarım başladı. Sonra nişanımın geldiğini fark ettim banyoda. Hafiften açık pembe renkli. Annemdeyim eşim yanımda değildi. Sancıları saymaya başladım. Baktım sıklığı daha öncelere göre baya artmış 30 dk 1 20 dk da 1 gibi. Eşimi aradım 2 saatlik mesafeden gelecekti. Dedim böyle böyle hazırlıklı ol doğum başlayabilir. Sonra evdekilere sesimi çıkarmadan uslu uslu çekmeye başladım sancıları saymaya devam ediyorum bazen başını sonunu yakalayamıyorum ilk doğum olduğu için. Çantamı topladım eksiklerimi giderdim. Sabah ezanında annemle babamın da haberi oldu. annem çok kızdı neden haber vermedin diye. Bizi hemen yola düşürdü bana kalsa ben daha beklerdim. Neyse babamla pazar sabahı gittik acile baktılar bana sen o kadar acil görünmüyorsun dediler görünüşe aldanmayın. 6 saat sancı çekmiştim bile. Hemen çatı muayenesi yaptılar. Sürpriz 5 cm açıklık vardı. NST ye bağlandım ve yatış belgelerini imzaladım. bu arada acilde beklerken saydığım sancılara göre aktif doğum evresi başlamıştı 10 dk 1 düzenli sancı başladı. yalnız şunu söyleyeyim 5 dk 1 veya 10 dk da 3 iken hastaneye gelmeyi tercih ederdim. gittik doğumhaneye 4 kişi var en az herkes anlaşmış gibi. Terlikle gitmediğime pişman oldum acemilik işte terlikler hastane çantasında kalmış ben daha yatış olmaz diye düşünüyordum. Rutin işler yapıldı lavman, damanr yolu açılması vs. vs. Başladık(ben ve diğer arkadaşlar
Sonra geceliklerimi giydim eşimin yanına gittiğimde saç baş değılmıştı onlar da benim için çok endişelenmişler. Uzun sürdüğü için. Hediyemi bile gözüm görmedi. Sonra hemencik oğlumun yanına döndüm ve odaya çıkmayı bekledik birlikte o uyurken ben onu izlerken hissettiklerim de muhteşemdi hala öyle.
Son saatlere doğru sezeryan lafı geçti doktorlar arasında yılmadım inat ettim bir şekilde o doğumu normal gerçekleştirdim. Evet çok uzun süre sürdü ama şimdi çok iyiyiz bence her şeye değer kızlar cesur olun riskiniz olmadığı sürece normal doğum yapın. Bu doğal bir süreç gözünüzde büyütmeyin. Tüm acılar geçiyor sonrasında. 1 gece kaldık hatsanede. Ertesi gün çıktık. Sonra bizi yenidoğan polikliniğine kontrole çağırdılar. Tahlil sonuçları bekliyorduk. Sonra bir haber geldi sarılık değeri normalin biraz üzerinde çıktığı için yatış istendi bizden daha iyileşmeden oğlum beni zoraki iyileştirdi. Önce yıkıldım sonra bir anneye yakışır şekilde güçlü durdum ve onun için elimden geleni yaptım. Gittik onunla baş başa hastanede bir gece geçirdik. Sarılığımız da geçti çok şükür emzirmeye de alıştım tek başıma alıp emziremiyordum ilk gün ama şimdi 40 yıllık anneler gibiyim. Bu bizim yapımızda var genlerimize kodlanmış belki de. Biraz banyo yaptırırken zorlanıyorum. Uykusuzluk da baş ağrısı yapıyor ama çok şükür her şey yolunda ve daha da iyi olacak. Artık bu küçük insanlara tabiyiz. Çok sevimliler çok dertliler ama her şeye değer.
Ben de sizlerin güzel haberlerinizi bekliyorum. Kucak dolusu sevgiler.
canım ne güzel uzun uzun anlatmışsın okurken heyecanlandım darısı bizim başımıza inşallah :) bende normal istiyorum ama bakalım kısmet benim kızım yerinde memnun galiba ara sıra geceleri sancım tutuyor kasık ağrım oluyor devamlı adet ağrısı gibi ama gündüzleri çok olmuyor anlayamıyorum ne olduğunu :) bakalım ne zaman alacağım yavrumu kucağıma :)
Benzer Konular
- Sabit
- Anket
Popüler Konu
2026 Ocak Anneleri Paylaşım Alanı
