- 13 Ağustos 2014
- 496
- 831
- 158
of ya hayat çok çok zor,anne olmak daha da zor,çok yorgun ve depresifim inan,Allah güzel günler göstersin hepimize
Simdi birde beni dinleyin kızlar,
Bu anlattiginiz modelin aynısı bende de var bu kismi uzun uzun yazmak istemiyorum arti bir de bel fitigindan çekiyorum ama onu da geciyorum ve geliyorum kızıma. Biliyorsunuz 4,5 yaşında yaramaz mi yaramaz bir kizim var. Gecen sene yazın oglan zatürre gecirdi onunla ilgilenmekten kizima vakit ayiramamistim halamiz yillik izine gelmisti iki kucuk cocuguyla anlasamiyorlardi bizimkiyle sagolsun halamizdan cektigimizi dusmanimizdan cekmemistik cok şükür bitti gitti o gunler bir daha gelmez insallah seneye (yani bu yaz) oglan buyur rahat ederim diye düşünüyordum ama yanilmisim.
Kayinvalideyle altli ustlu oturmanin bedelini cocugumla oduyorum. Dogdugundan beri cocukla ilgili herseyin icindeydi herseyine karıştı buyudukce dogruyu yanlisi ogretirken durmasi gereken yeri anlatirken hep muhalefet oldu karisma dedi birsey olmaz dedi cocuktur dedi hiraya kimse karisamaz dedi simdi 4.5 yasinda ve basedemiyoruz. Sabahtan aksama kadar ac susuz sokakta kostursa acıktım demeyi bilmiyor içeriye gelmeyi bilmiyor cocuklarla anlasamiyor devamli agliyor sorun çıkarıyor defalarca sesleniyorum sesimi duymasina ragmen efendim demiyor. Cok doluyum kizlar gecenlerde zorla iceri aldim kvyi gorunce aglamaya basladi ama ne aglama biliyorya babaannesi destek olacak neyse babaanneyi kibarca yukari gonderdim kapidan, o gidince kiz daha cok agladi bende kriz gecirdim resmen bagirdim cagirdim elim ayagim tutmuyordu. Sonra iki gun surat yapti kvcigim sagolsun.
Bir akil verin bana kizlar lutfen cektigim streste kimin ne dediginde degilim onun sokaklarda asagida yukarida perisan olmasina üzülüyorum.