- Konu Sahibi PinarYavuz
-
- #121
Aytyy ne güzel dogum yapan arkadaşlar var benimde 3 cm açılmam var evde dinleniyorum,ağrım yok ama nts de bazen çıkıyor.2 hafta daha dururuz inş
Dr ne dedi 3 cm iyiymisAytyy ne güzel dogum yapan arkadaşlar var benimde 3 cm açılmam var evde dinleniyorum,ağrım yok ama nts de bazen çıkıyor.2 hafta daha dururuz inş
Gozum aydin, saglikla buyusun ins.17.40 da Minik kizimi kucagima aldim arkadaşlar. 3060 gr 53 cm boyla, 38+4 haftalıkken normal dogumla bebegim dünyaya geldii. Darisi basiniza
Yarin doktora neler sorsam acaba
Liste yapmam lazim
Acaba cati muayesi yaparken acikligada bakar mi ki
Dr gorunce heyecandan soracaklarimi unutyrm
Geçmiş olsun canım hayırlı evlat olsun inşallah17.40 da Minik kizimi kucagima aldim arkadaşlar. 3060 gr 53 cm boyla, 38+4 haftalıkken normal dogumla bebegim dünyaya geldii. Darisi basiniza
Tutu nerdesinAytyy ne güzel dogum yapan arkadaşlar var benimde 3 cm açılmam var evde dinleniyorum,ağrım yok ama nts de bazen çıkıyor.2 hafta daha dururuz inş
maşallahGünaydın kızlar işte doğum hikayem...
Eşimi ilk gördüğümde tamam dedim işte bu benim çocuğumun babası olcak adam içimde bişey koptu ve oracıkta sevdim onu büyük bi sevgiyle aşkla evlendik derken düğün bitti evimize geldik sıcacıktı yuvam ama istediğim halde eşimle birlikte olamıyordum kendimi kasıyordum ve ardından mütiş bir kanama oluyordu eşim hiç sorun etmedi bekledi bekledi günler geçiyordu ve ben çok çaresizdim napıcagmı neden böyle oldugunu bilmiyordum oysa bi bebeğim olmasını herşeydrn çok istiyordum her gece eşime sarılıp bin defa özür dileyip ağlıyordum çok kötü günlerdi bizim için sonunda herhangi bir doktora gittim kanama oldugu için doktor canımı daha fazla yaktı ve vajinamın çok çok dar oldugınu asla ilişkiye giremiycegimi ameliyatla genişletilebilceğini söylüyordu bana odadan nasıl çıktım bilmiyorum günlerce agladım bu sırada eşim hep yanımda hep destekti bana internette vajina darlığını araştırırken vajinismusla tanıştımm ki birebir aynı şeyi yaşıyordum günlerce okudum hikayrleri evet işte bende öyleydim ve başkaları gibi yıllarca bekleyip yuvamı huzursuz etmiycektim çevreden utanıpta 10 yıl kardeş gibi yaşayanları okuyunca çok üzüldüm hemen ankarada alanında çok iyi bi dpktora başvurdum oda teşhis koydu ve ben vajinismustum ama 3 gündr düzelceğimi söyledi ki 3 gündr normale döndüm meger ne kolaymış boşuna ağlamışım okadar eveet sonunda bebeğime kavuşabilirdim hemen çalışmalara başladık ve daha ilk ayda ben hissediyordum bebeğim benimleydi adetim 1 gün geçmişti ben dayanamayıp test aldırdım eşime gece 4 te lavoboya uyandım test geldi aklıma yaptımm ve iki çizgiyi görünce bastım çığlığıeşim koşarak korkuyla geldi noluyor dedi baba oluyodun dedim ve sarılıp beraberce ağladık..
Sonrası zor geçen bir hamilelik 5 ay boyı öide bılantısı kusma ama hiç biri önemli değildi yavrum içimdeydi benimleydi sona yaklaştık artık ama bebeğimin gelmeye niyeti yoktu 27/10 da doktot randevumuza gittik nst de bebeğimin hareketleri yavaşlamıştı ve o güne kadar gelmeyen sancılarım vardı artık 80-100 ü bulan sancılar hemde çok acılıydı doktorum yatış verdi normali deneriz bu sancılarla deyince mutlu olmuştum sancılarım giderek arttı ancak bebeğimin kalp ayışları giderek düştü strese girmişti çünkü be açılma vardı nede aşağı inmişti bebeğim hemen sezeryana aldılar hazırladılar veee veda zamanı eşim annem arkamdan yaşlı gözlerle bakıyorlardı bense sakin olmaya çalışyrdum çünkü bebeğim orda tehlikedeydi ve ben kendimden çok onu düşünüyordum doktoruma iyi olcak demi derken yaşlar süzülüyordu gözümden ameliyathane ekibi 4. Dörtlüktü çok sıcak cana yakn anestezi uzmanı bayan sarılıp öptü beni yanaklarımı okşadı sakinleşmem için ve uyuşmuştum artık onlar çoktan başlamışlar beni kesmeye ben panikten titriyordum ve nefes alamıyrum diye bağırıyrdum sonra midem bulandı ama kusmadım neysekikarnımı bi o yana bi bu yana sallayıp duruyorlardı yolunda gitmeyen bişey vardı bebeğim usg ye göre byktü ve çıkmıyordu bir türlü karnıma bastırıyorlardı befesim kesiliyordu ve bi rahatlama hissettim sonrada ağlama sesi yavrumm çok tatlıydı ondan gözümü alamıyordum hemşireler bu koca adammış ya diye diye seviyorlardı bebeğimi doktorumda koca kafalı komik adam diye sevdip durdu içim gitti öylece bakıp kaldım sonra getirdiler öptümm sıcacıktı agladım agladımm o ise sustu
Dikişlerim bitince çıkardılar odaya paşam yatıyordu gögsüme verdiler emdi hemen buluşmamız çok güzeldi eşimde öylece bakıyordu bize yaşlı gözlerle. Allah'ım herkese nasip etsin bu duyguları şimdi agrı sızı çekiyorum evet ama bana bakışı kokusu yetiyor herşeyi unutmama. Doktorumun dediğine göre iri bir bebek oldugundan normal doğum olsada çok zorlanırmışım başıda çatıma göre büyükmüş biraz sezeryandr bile zor oldu dikişim çok fazla çünkü.. Size tavsiyem doktorunuz ne derse ona uyun ve güvenin herşey yavrular için..
Masallah barekallah..Rabbim yavrunu sana v esinee bagislasin.hayirli bir evlat olsun ins.dogum hikayenden cok etkilendim,gozlerimden yaslar suzulerek, sanki o anlari ben yasayarak okudum.. cok sukur rabbime..Ve doğum hikayem.. kızım yanıbaşımda uyuyor ve ben bu fırsatla ona bakarak başlıyorum serüvenime.. hamilelik öncesini ve doğum sonrası olan şeyleri yazamıyorum çünkü doğum hikayem bile çok uzun tutacak biliyorum.. Bismillah..
18 Ekim bir sınav sonrası ayağa kalkmamla ardından çokça ıslaklık hissetmem.. su gelmesi hep şarıl şarıl olur derlerdi ve bu sebeple aklımı karıştırmayıp akşama kadar dışarda gezmem.. sonra içime kurt düştü hastaneyle konuştum önce ve hemen çağrıldım.. elim ayağıma dolaştı, daha hiç hazır değildim.. eşim işinden apar topar geldi ve bir saat uzaklıkta olan hastanemdeydik.. nöbetçi doktor muayene etti ve suyumun gelmediğini söyledi kocaman bir oh çekiyordum ki 3 cm açılman ve düzenli doğum sancıların var nasıl hissetmezsin, sabaha doğum başlar yatış yapman lazım dedi.. eşim, annem kimse hazır hissetmiyordu kendini o akşam bizim için çok önemli bir karar vermemiz gerekiyordu.. ben kendi doktorumda doğum yapmak istiyordum ve doğum başlasa mutlaka hissederim sancıyı diye eve gitmek istiyordum.. istişareyle evimize dönmeye karar verdik.. bütün gece yanlış mı yaptık acaba diye eşimle gözümüzü bile kırpamadık..
19 Ekim sabahı koyu kıvamlı kanlı akıntılı nişanım geldi.. evet bu da doğum alametiydi ama hala hiçbir şey hissetmiyordum.. bu sefer hazırlıklıydık sakince kahvaltımızı yaptık tüm eşyalarımızı hazır ettik ve bebeğimle eve döneceğime hazırlamıştım kendimi.. pazar günü olduğundan yine nöbetçi doktor, 3,5 cm açılma ve düzenli doğum sancıları.. bu doktor da yatışını yapalım pazartesi sabahına yakın suni sancıyı veririz kendi doktorunda doğum yaparsın ya da pazartesi çok erkenden gel yatış yap dedi.. biz yine eve döndük..
20 Ekim sabahı doktorumla görüştüm ve kendisinin de muayene etmesi gerektiğini söyleyip çağırdı.. biz yine tüm hazırlıklarımızla hastanedeyiz.. bir baktı ki açılmam 4,5 - 5 cm olmuş, düzenli sancılarım var, nişanım gelmiş, bebeğimin suyu azalmış.. sen sancı hissetmesen de seni böyle eve gönderemem açılmandan dolayı bebeğin enfeksiyon kapabilir dedi.. yatışını yapalım biraz daha kendi sancını bekleyelim olmazsa suni deneriz dedi.. vee bebeğimize kavuşma zamanı gelmişti sanırım.. yatış işlemlerini eşimle beraber yaptık görevli kız sezaryen diye kaydedecekken normal olduğunu duyunca nasıl da şaşırdı.. normal doğum başlamıştı bense gülüveriyordum..
Odamıza yerleştik yemek yemem ve su içmem yasaklandı.. odamıza bir o hemşire bir bu hemşire girdi.. doğum kıyafetim giydirildi (üzerinizde hiçbir şey kalmıyor yeşil bir elbise) nstler, tansiyonlar, konuştuğumuz lavman denilen o şey.. (korktuğum gibi değilmiş bir ilaç enjekte ettiler ve 15 dk sonra lavaboya kalkmam söylendi) titriyordum ben, bu hengame de neydi böyle? sonra önce ebe ardından doktorumun muayenesiyle açılmam hala aynıydı ve suniye karar verildi.. doktorum dozunu çok aza ayarladı.. koluma serumla suni bağlandı, ben açılmam hızlı olsun diye koridorda o serumla hızlı hızlı koca adımlarla yürüdüm bana bakan hemşirelerle sürekli gülüştük :)
Nst.ye bağlıyım ara ara, ben de suni sancı ama hala hiçbir şey hissetmiyorum.. doğuma böyle gideceğim sandım.. tüm arkadaşlarım akrabalarımla telefonda konuştum herkes hayretler içindeydi.. (sürekli aklımdaydınız kızlar ama net paketim olmadığı için buraya haber veremedim hiç, o kadar isterdim ki an be an gelişmeleri paylaşmayı) akşama doğru doktorum yine muayene etti ve 6 cm olmuştu.. ne kadar da sevinçliydim her şey çok kolay olacak diye.. annem, eşim, ben, kardeşim sürekli Kuran-ı Kerim okuyorduk.. sürekli dilimde dualar vardı bir mucizeye koşuyordum ben.. yine ebe muayene etti ve üstüne doktorum geldi böyle çok yavaş olacak bu gece ben de nöbetçiyim doğumunu ben yaptırmak istiyorum süreci hızlandırıyorum dedi ve suyumu bir çubukla patlattı.. bacaklarımdan aşağı ılık sular boşaldı.. doktorun odadan çıkmasıyla bana bir şeyler oldu.. o an eşimin eline sımsıkı sarıldım ve doğumhaneye gidene kadar asla bırakamadım..
Doğum sancılarıyla tanıştım ama benim olmayan suni sancıyla.. normal doğum sancısından çok çok daha fazla derlerdi hep.. tüm bedenimi öyle sancılar kapladı ki sancı gelince elimde olmadan nasıl da bağırıp ağlıyordum.. kızkardeşimi odadan çıkardım şahit olsun istemedim eşim ve annem benimleydiler.. onlar da neye uğradıklarını şaşırmışlardı.. yatağımda nst.ye bağlıydım babeğimin kalp atışları 100 ün altına düşerse derhal haber verilmesi gerektiği söylendi.. yatağımda nasıl da kıvranıyor, kalkıp gitmeye çalışıyordum.. eşimin ellerini kollarını morartacak kadar sıkıyordum.. sürekli teskin etti beni ah o olmasa asla dayanamazdım.. annem de benimle ağlıyor dualar ediyordu.. ben her sancıda kendimden geçiyor sancı kesilince bir oh diyor dualar ediyordum.. tertemiz mi olacaktım ben, Rabbim tüm dualarımı kabul mu edecekti şimdi.. ah o anlar....
Annem eşimle beni yalnız bırakmak için bazen çıkıp giriyordu odaya.. sesimin dışarı gidip gitmediğini soruyordum yok diyordu meğerse odamızın önünden her geçen Allah yardımcısı olsun diye dualar ediyormuş.. yatakta sancı çekmeye dayanamıyordum ebe bir pilates topu getirdi sancı gelince üzerinde zıplamamı, gidince başka hareket yapmam gerektiğini gösterdi.. nst.den çıktığım için endişeliydim ama arada gelip bebeğimin kalp seslerini kontrol ettiler.. ebe bağırıp kendimi çok yorduğumu doğuma gücümün kalmayacağını söyleyip nefes alış verişlerimle sancıyı çekmemi söyledi.. sancı gelince topun üstünde nasıl da zıplıyprdum bir yandan mum üfler gibi nefes alıp veriyor bir yandan eşim belime masajlar yapıyordu.. ilk 45 dk yatakta diğer 45 dk topun üstünde geçmişti.. nasıl da yorulmuştum doğurmak istemiyorum, eve gitmek istiyorum diye söyleniyor içimden de bir daha doğuma asla cesaret edemeyeceğimi düşünüyordum.. kasıklarımda çok baskı hissettim bebeğim çıkacak gibiydi götürün artık beni odada doğuracağım diyordum.. ebe daha o kadar olmamıştır saatte bir cm açılma olur dedi ben neee daha ne kadar dayanacağım dedim.. ama beni muayene etmesiyle şaşırması ve doğumhaneye götürmesi bir oldu.. 10 cm açıklık olmuş ve bebeğim artık gelmeye hazırdı.. son ana kadar eşimin elini bırakmayan ben doğumhaneye girerken kendimi çok çaresiz hissettim.. ama olsun eşimin yine de doğuma girmesini beni öyle görmesini istemedim.. zaten asıl önemli zamanda yanımdaydı.. ve ben oradan onun evladıyla çıkacaktım hayırlısıyla..
Ve doğumhane.. Güçlükle ayağa kalkıp çatala yattım.. ebe sonda takıp idrarımı boşalttı.. çatalın kenarlarında ıkınırken itebileceğim, güç alabileceğim hareketli demirler vardı.. sancı gelince onlardan güç almamı ve sürekli ıkınmamı söyledi.. nasıl da deli gibi ıkınıyordum, doktorum gelsin diye bağırıyordum.. ebe önce bana ıkınmayı öğretecekmiş ama o süreçte o kadar hızlı işledi ki doktorum hemen geldi.. sürekli beni teskin etti.. şimdi ne kadar büyük mertebeye ereceğimi, Allah dememi, mucizeye kavuşacağımı, bebeğimin saçlarını gördüğünü söyledi... ben inanamadım gözlerimi sımsıkı kapadım sancı gelince son gücümle sürekli ıkındım.. evet bebeğim geliyor ben hissediyordum, bir ara ıkınmayı sakın kesmememi sürekli ıkınmamı söylediler.. ve o uzun ıkınmanın ardından bir ağlama sesi.. aman Allah'ım bir anda tüm acılarım, sancılarım kesiliverdi.. şimdi ben doğurmuş muydum? bir meleği omzuma yatırdılar hemen, gözyaşları içinde öptüm öptüüüm öptüüüm.. koklamaya doyamadım.. benim meleğim hep nasıl olacak, kime benzeyecek, yoksa çok çirkin mi olacak diye düşünüp dururdum.. onunla karşılaştığımda Rabbimin bana böyle bir güzelliği verdiğine inanamadım.. nasıl da güzeldi öyle bıraksalardı da hep o an içinde kalsaydık öylece anne-kız.. çocuk doktoru muayene için bizi bekliyordu ve bebeğimi aldılar.. ben sürekli onları izliyor, bu melek benim olamaz Rabbim sana şükürler olsun diye ağlayıp duruyordum.. doktorum bu sırada eşimi çıkardı, dikişe başladı ama doğum sancısının yanında onlar bir hiçlerdi.. göğüslerim doğum olur olmaz sızlamaya başladı.. öğrendim ki sütüm doluyormuş göğüslerime.. her an bir mucize... sonra bebeğimi götürdüler giydirmek için.. doğumhaneye girmemle bebeğimi doğurmam arasında 15 dk bile geçmemiş.. hemşire hayırlı olsun nur topu gibi bir kızınız oldu diye müjdeyi verince kimse inanamamış.. herkese doğuma girdi diye haber verirlerken doğdu bile diyerek geri dönmüşler hemen.. (bebeğim son usg.de 3.450 gr çıkmasına rağmen 3.100 gr ve 49.5 cm doğdu)
Ben hala doğumhanedeyim ve zangır zangır titriyorum.. doktorum çok az kesik attığını ve estetik dikiş attığını söyledi.. hiçbir şey umrumda değildi artık.. kulaklarıma çalınan bir ağlama sesi vardı ve benim aklım hep ordaydı.. buzgibi doğumhanede titrememe engel olamıyor, çok üşüyorum deyip duruyordum.. öyle bir titremeydi ki ters birşeyler mi oluyor diye düşündüm fakat fazla kan kaybından dolayı çok olası bir şeymiş.. sonra annem pijamalarımı göndermiş ama kirlenmesin diye sadece üstünü giydirdiler çok üşüdüğümden yorganıma deli gibi sarıldım.. (doğumhaneye yatağımla gittim, çataldan kalkıp yatağıma yattım) ve artık odama dönüş zamanı.. tüm gözler gözyaşlarıyla üzerimde.. doktorum beni harika bir doğumdu, çok güzel ıkındın diye tebrik ediyor.. odamızda kızımızı bekliyoruz heyecanla.. ve kucağıma bir prenses getiriliyor.. ama bu çok güzel diye sürekli ağlıyorum eşim annem kardeşim herkes hayranlık içersinde.. hemşire bebeğimi emzirmek için yardımcı oluyor bana.. göğüs ucu olmayan benim nasıl da göğüs uçlarım olmuş öyle bebeğimi emzirebileyim diye.. ve o ilk emzirmem.. nasıl da acıkmış, nasıl da aranıyor güzel kızım.. istediğini bulunca o minicik dudaklar ve çene nasıl da biliyor bu işi.. onu emzirirken seyretmek dünyalara bedel.. ona sağ salim kavuşmak, onu koklamak, onu doyurmak tarifsiz... Elhamdülillahi Rabbil Alemin....
Mrb kusura bakma lilipit paket bittiğinden giremedim. Dün kontrolümde vardi. 3 cm açıklığım hala var. Sanci çıkmadıniz ağrımda yok. 35+5 iz. 3 kiloyuz. Doktor bebegin gelisimi iyi artik doğsada sorun olmaz dedi. 13 kasımda tekrar gideceğim ins o zamana doğmazTutu nerdesin
Tekrardan merhaba süper enerjik Kasım anneleri. Benimde 29 Ekim gecesi Nişan kanım geldi. Ama hiç sancım olmadı. Öncesinde adet Sancısı gibi hafif ağrılarım oldu o kadar. Doktorla görüştüm. Önce bekle dedi ama sonra garanti olsun gel ns t çekelim dedi. Sizinle aklınızda bulunsun, bazen bu Nişan Kanı geldikten sonra bebek kalp atışlarında ve hareketlerinde yavaşlık olurmuş bu tehlikeli işte. Suni Sancı veriyorlarmış doğum sancısını beklemeden. Çok şükür ki bende öyle bişey olmadı. Geri eve geldik ve doğum sancılarını beklemeye başladım. Artık Kasım ayına da girmek üzereyiz, benim çok hafif belime sancılar vurmaya başladı. Allah hepimizin yardımcısı olsun. Sizlerden çok dua bekliyorum inşallah. Kasım'ı yakaladık galiba
.çok teşekkür ederim. Inşallah öyle olur. Darısı seninde başınaAa hadi hayırlısı olsun inşallah sağ salim kendi sancınla yavrunu kucağına alabilirsin... allah yardımcın olsun
Allah yardimcin olsun canim, inşallah tez zamanda saglikla kucagina alirsin yavrunuTekrardan merhaba süper enerjik Kasım anneleri. Benimde 29 Ekim gecesi Nişan kanım geldi. Ama hiç sancım olmadı. Öncesinde adet Sancısı gibi hafif ağrılarım oldu o kadar. Doktorla görüştüm. Önce bekle dedi ama sonra garanti olsun gel ns t çekelim dedi. Sizinle aklınızda bulunsun, bazen bu Nişan Kanı geldikten sonra bebek kalp atışlarında ve hareketlerinde yavaşlık olurmuş bu tehlikeli işte. Suni Sancı veriyorlarmış doğum sancısını beklemeden. Çok şükür ki bende öyle bişey olmadı. Geri eve geldik ve doğum sancılarını beklemeye başladım. Artık Kasım ayına da girmek üzereyiz, benim çok hafif belime sancılar vurmaya başladı. Allah hepimizin yardımcısı olsun. Sizlerden çok dua bekliyorum inşallah. Kasım'ı yakaladık galiba
Çok teşekkür ederim canım. Darısı senin başınaAllah yardimcin olsun canim, inşallah tez zamanda saglikla kucagina alirsin yavrunu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?