benim 6 7 8. Haftalar cok zordu cnm ama 9 inan bana daha rahat bulanıyoo bulanmasına ama 8. Haftaya göre süperim yani bir iki falan öğürüyorum sen git bi serum taksınlar bi enerjin gelsin bide varya bunları bir ay sonra hiç hatırlamıcan emin ol annelik böle bişey ben ilkini unutmasaydım ikincisini nasıl yapardım hadi sabret karnında bi otarafa bi butarafa kaydığı günleri hayal et ben 9. Ay uyumadım hiç gümdüz uyurdunsesi çıkmaz gece 12 uyanır bi ordan vurur bi burdan bi otarafa kayar sabah 6 da içerde durmaz tepinir uyandırır sabahın köründe gece 3 acıkırsın miden kazınır hadi kalk yemek yee açlıktan ölmüş gibi artık yanlız değilsin ve sana dair kararları alacal 3. Bir sahıs var bu daha baslangıç benim ailem ankarada sende ordamıydın ordaysan buluşuruz belki haaa karnımız kocaman herseyi yeriz doymayız falan hee
Ankaradayim tatlim evet. Ah o karnimizin kocaman oldugu, bebeciklerimizin icerden kendilerini hissettirdikleri gunleri gorebilecek miyim bilmiyorum.. Simdilik tek hissettigim caresizlik ve perisanlik

Hatirlamicaksin diyorsun ya, oyle olacak mi sahiden? O kadar uzak geliyor ki oyle gunler.
Kismet olur da o gunleri gorursek, cok isterim, soyle karsilikli oturalim, bugunleri yad edip "Ay o neydi yahu, ne izdirap cektik" diye kikirdeyelim karnimizdaki saglikli bebeklerimizle, insallah.
Bugun doktora gittim, istersen bir hafta rapor vereyim evde yat, ne kadar sivi bulursan tuket, yine rahatlamazsan yatiralim hastaneye serum baglayalim, istersen de hemen yatiralim dedi. Ben rapor istedim, annemi de cagirdim gelecek Pazar gunu. Bir hafta evde yatayim bakalim, olmazsa artik mecbur gidip pasa pasa yaticam hastaneye.
Ayrica doktor bebege de bakti, 7+2 gibi dedi, gayet iyi dedi gelisimi. Esim cok mutlu oldu kalp atislarini gordugune. Ben de uzerimdeki su perisanligi atip mutlu hissedebilsem keske. Sanirim psikolojim pek iyi degil. Dun birden bire yine kafam torbada istifra ederken "Ben bu izdirabi neden cekiyorum, ne guzel mis gibi hayatim vardi" diye dusunurken buldum kendimi. Hem cok pisman oluyorum boyle dusundugume, korkuyorum kotu bisey olur diye, ama bi yandan da aklima gelmesine engel olamiyorum. Iki kaftadir hayattan koptum, gece gunduz izdirap. Doktor hastaneye yatsan da 3 gun rahatlasan da bulanti yine gelicek, yine ayni seyler olucak, bu boyle bir donem dedi. Beni uyutsalar keske 12. haftaya kadar diye dusundum. Hamileligime, bebegime sevinemiyorum bu kusmalar yuzunden


Gunler su gibi akip gecsin ne olur...