Bestekız babana çok geçmiş olsun, sütün için de üzülme lütfen bizim buralarda derler ki sütün gezmelere gidermiş ama geri gelirmiş :)
Psikologanne sanırım o rahatsızlıktan bende de var buradan hep yazıyordum zaten göğüslerim hiç büyümedi süt gelir mi felan diye. Eşim de hep dalga geçer iki göğüs arandan tren geçer diye, bebişlerimizin kaderi yeterince anne sütü alamamak olacak sanırım. Allah sağlık sıhhat versin de varsın anne sütleri de az olsun..
Kızlar biz bugün aşımızı olduk, bebeğim 3300 gr olmuş kilo alamamış çok fazla,sütümü verip mamaya öyle geçiyorum, mama içerken uyuyakalıyor yavrum yeterince süt gelmediği için memede çok fazla yoruluyor sanırım mamaya da geçince içecek hali kalmıyor yavrumun sanırım. Acaba sütümü de mi sağsam böylelikle çok fazla yorulmaz kızım. Gerçi sağsam sağsam ancak 30 ml çıkar toplamda.
Bugün dayımın hanımı geldi kendisi hemşire, ilk önce emzir emzir sütün gelir tiradını attı, ardından arkadaşlarının sütlerinden söz etti, en sonunda da aaaaaa doğduğundan beri sadece 350 gr mı almış ne kadar az, minimum 750 gr maksimum 1000 gr almalıydı dedi.
Kızlar bizim bu derdimiz ne zaman bitecek gerçekten çok merak ediyorum, Allah hepimize sabır versin, insanlar başkalarını mutsuz ettikten sonra neden bu kadar mutlu oluyorlar. Neden kadınlar yaşadıkları bu gergin ve mutsuz dönemi bu kadar çabuk unutup birbirlerinin moralini bozuyorlar.
Onu bir kenara bırakalım bizim gelin öğlen arasında yine geldi ( eşim istanbula gittiği için perşembeye kadar yeğenim yine bize gelecek) ben yemek için masayı hazırlıyorum hatun oturuyor. Abime de sinir olmaya başladım, ya insan demez mi ki hadi sen de yardım et vs. O da ağzını açıp hiç birşey söylemedi, benim suratım bunun üzerine düşünce, hanımefendi ben yemek yemeyeceğim tribi atmaz mı. Yemin ediyorum kızlar zor dayanıyorum, kendisinin lohusalığında sürekli yanında oldum ve kendisine moral verdim, ayağına çorap bile giydirdim neden bu şekilde bana davranılıyor ve abim sesini çıkarmıyor anlamıyorum. Inanın bunları yazarken bile ağlıyorum, eşime durumu anlatıp paylaşamıyorum ne abimi ne onu bir daha eve sokmaz, anneme anlatamıyorum ona sinir olur arada abim var onu üzecek birşey yapar. Kendi kendimi yedim bitirdim, hem annemin yaptıkları, hem gelinin yaptıkları, hem milletin lafı sözü artık bunaldım. Bebeğimde huzursuz oluyor geceleri hiç ama hiç uyumuyor zaten gözlerini silip gözlerimin içine bakıyor, yorgunluk huzursuzluk mutsuzluk beni bitirdi geçen eşime de söyledim ben eski hayatımı çok özlüyorum diye, sonra da ona ağladım nankörlük yapıyorum diye. Ne yapacağımı bilemez haldeyim, yine size söylendim durdum...
Psikologanne sanırım o rahatsızlıktan bende de var buradan hep yazıyordum zaten göğüslerim hiç büyümedi süt gelir mi felan diye. Eşim de hep dalga geçer iki göğüs arandan tren geçer diye, bebişlerimizin kaderi yeterince anne sütü alamamak olacak sanırım. Allah sağlık sıhhat versin de varsın anne sütleri de az olsun..
Kızlar biz bugün aşımızı olduk, bebeğim 3300 gr olmuş kilo alamamış çok fazla,sütümü verip mamaya öyle geçiyorum, mama içerken uyuyakalıyor yavrum yeterince süt gelmediği için memede çok fazla yoruluyor sanırım mamaya da geçince içecek hali kalmıyor yavrumun sanırım. Acaba sütümü de mi sağsam böylelikle çok fazla yorulmaz kızım. Gerçi sağsam sağsam ancak 30 ml çıkar toplamda.
Bugün dayımın hanımı geldi kendisi hemşire, ilk önce emzir emzir sütün gelir tiradını attı, ardından arkadaşlarının sütlerinden söz etti, en sonunda da aaaaaa doğduğundan beri sadece 350 gr mı almış ne kadar az, minimum 750 gr maksimum 1000 gr almalıydı dedi.
Kızlar bizim bu derdimiz ne zaman bitecek gerçekten çok merak ediyorum, Allah hepimize sabır versin, insanlar başkalarını mutsuz ettikten sonra neden bu kadar mutlu oluyorlar. Neden kadınlar yaşadıkları bu gergin ve mutsuz dönemi bu kadar çabuk unutup birbirlerinin moralini bozuyorlar.
Onu bir kenara bırakalım bizim gelin öğlen arasında yine geldi ( eşim istanbula gittiği için perşembeye kadar yeğenim yine bize gelecek) ben yemek için masayı hazırlıyorum hatun oturuyor. Abime de sinir olmaya başladım, ya insan demez mi ki hadi sen de yardım et vs. O da ağzını açıp hiç birşey söylemedi, benim suratım bunun üzerine düşünce, hanımefendi ben yemek yemeyeceğim tribi atmaz mı. Yemin ediyorum kızlar zor dayanıyorum, kendisinin lohusalığında sürekli yanında oldum ve kendisine moral verdim, ayağına çorap bile giydirdim neden bu şekilde bana davranılıyor ve abim sesini çıkarmıyor anlamıyorum. Inanın bunları yazarken bile ağlıyorum, eşime durumu anlatıp paylaşamıyorum ne abimi ne onu bir daha eve sokmaz, anneme anlatamıyorum ona sinir olur arada abim var onu üzecek birşey yapar. Kendi kendimi yedim bitirdim, hem annemin yaptıkları, hem gelinin yaptıkları, hem milletin lafı sözü artık bunaldım. Bebeğimde huzursuz oluyor geceleri hiç ama hiç uyumuyor zaten gözlerini silip gözlerimin içine bakıyor, yorgunluk huzursuzluk mutsuzluk beni bitirdi geçen eşime de söyledim ben eski hayatımı çok özlüyorum diye, sonra da ona ağladım nankörlük yapıyorum diye. Ne yapacağımı bilemez haldeyim, yine size söylendim durdum...