Valla katılıyorum canım. Ben de kendim dogum ile profesyonel olarak ilgilenmeden önce hep korkunc dogum hikayeleri dinleyerek büyüdüm :) Ve sunu ögrendim, korkular dogumu gercekten zorlastırıyor, yavaslatıyor... Korktugumuz ve kasıldıgımız zaman, rahim kaslarımız da gerektiği gibi çalışamıyor ve dogum zorlasıyor...Ama bir kısır döngü gibi... Halen bnm de etrafımda, bir çok insan aman normal dogum işine girme, sezaryen yap kurtul diyor... Daha önce de dediğim gibi, en ufak bir risk var derlerse sezaryen tabi ki... Ben de sezaryenin cok fena bir şey oldugunu düşünmüyorum. Ama normal dogumun ve doğanın ve bnm biyolojimin nimetlerinden de faydalanasım var :))
NST için bile gebeler bütün dogum boyunca zorunlu zannediyor. Ee nerden bilsin insan, doktor takınca sesimizi çıkaramıyoruz, itiraz edemiyoruz, vardır bir bildiği diyoruz, deme kki gerekliymiş diyoruz. O yüzden yeri geldikçe yanlış bilinenleri azcık da olsa düzeltmeye calısıyorum. Belki doktordan talep etsek, belki o da uygun görür... Hep diyorum, biz talep etmeden, birşeyleri değiştirmek cok mümkün deil...
MEsela dogum esnasında en cok işe yarayan imgeleme aynı zamanda... Her dalga geldiginde, bunun kötü bir ağrı olarak karşılamak yerine, bebeginizin kendisine bir yol actıgını ve aşağı indigini hayal etmek ve yavas yavas birbirinize kavusma anının yaklastıgını hatırlamak...