Anaokulu öğretmeniyim aynen senin gibi :) canım çocukların durumunu çok iyi biliyorum ama sinirlerim çok gergin. bir de çoğu geçen seneden öğrencimiz ve erkeklerin hepsi geçen seneden çeteleşmiş durumda. onları kafama takmıyorum çünkü bana etkinlik sırasında pek sorun yaratmıyorlar. Ancak 24 öğrencinin arasında bir de kaynaştırma öğrencim var zihin engelli ve 2 yaş seviyesinde hiç konuşmuyor ve süreki ağlıyor,etkinliklere katılmıyor, zorlamıyorum da zaten ama uff ne bileyim. özel çocuklar değişikliklere çok zor alışıyor,2. dönem kriz geçirecek çünkü bana alıştı. bunu düşünmeden nasıl benim sınıfıma verdi onu müdür bilmiyorum. ayrıca zeka yaşı 2 yaş seviyesinde ben 5 yaş sınıfındayım 3 ya da 4 yaş sınıfında daha güzel kaynaşırdı çocuk daha çok sosyalleşirdi. şu an diğerleriyle arasında çok uçurum var.onu da geçtim raporu ve tanısı olmayan ama özel durumu olan 3-4 tane daha çocuğum var. biri var asla yönerge almıyor ben ne söylesem kendini yere atıp ağlamaya başlıyor kaldırmaya çalışmaktan içi dışıma çıktı. bugün de gidiş saatinde başka bir öğrencim anneme gidicem şimdi gidicem diye böğüre böğüre tepinmeye başladı. yavrum zaten gitme saati az sonra herkes gidecek ben de gidecem diyorum hayır şimdi gidicem diye kendini yumrukluyor. öfke nöbeti geçiriyor 15 dakika sakince uğraştım sonra ben de sinirden ağlamaya başladım. tutamıyorum kendimi. meğer çocuğa geçen seneden beri annesi kapının önünde bekliyorum diye yalan söylüyormuş. biz de bahçe saatinden sınıfa dönerken bakıyor ki annesi kapının yakınlarında değil ondan kriz geçiriyor. Ama ben söylenen bir yalanın bedelini ödemek zorunda mıyım. zaten çocuklara yalan söylenmesine çok sinirleniyorum.madem böyle bir durum var beni neden daha önce bilgilendirmiyorlar anlamıyorum ya.