Ayyh yok son 2 yılda o kadar çok duygusal kaos yaşadım ki zaten ne evlenmeye ne de başka bir tür ilişkiye hiç hevesim yok catharsis.
Çok aşık oldum, karşıdaki bana layık olamadı terk ettim ama içimdeki sevgi kalıntısı mı nedir bir türlü kurtulamadım. Sonra aradan bayağı zaman geçti ilgi gösteren birinden hoşlanır gibi oldum ama yapamadım. Bu adamdan da hoşlandım ama diğeri gibi ruh ortaklığı, ruh eşliği aramızda yoktu. Yapamadım, ruh eşimi tanımış olmasaydım bu adamla hiçbir eksiklik duymadan mutlu olurdum belki ama olmadı işte.
Son 1.5 yılı manevi olarak tükenmiş geçirdim. 2li ilişkilerden ne beklentim var, ne de arayışım. Bana koyan evlenmemek vs değil zaten, içimdeki acı, bu acıyı taşumak zorunda olmam, beni bu kadar mutsuz eden kötü kadere isyan. Şu kaderi alnıma kim yazdıysa bulursam kalemini kırıcam.