Allah bağışlasın tatlım çok güzel bir hikayeydi :) Rabbim sağlıkla sıhhatli bir şekilde büyütmek nasip etsin tosuncuğunu öp benim yerime de :)Bende hazır oğlan uyuyorken doğum hikayemi yazayım :)
Az çok beni bilenler bilir 4. gebeliğim idi oğlumu kucağıma aldım. Şubat gibi 3. düşüğümü yaşadıktan sonra Rabbim mucizemi 2 ay sonra verdi. Kolay zamanlardan geçmedik iğneler ,ilaçlar derken Rabbim zor zamanları atlatmayı nasip etti.Sıra artık cinsiyetimizi öğrenmeye gelmişti gerçi biz hep biliyorduk Erkek olduğunu içimden hiç kız olarak geçirmedim yavrumu.Doktora gittiğimizde 16. haftada oğlum hemen gösterdi kendini kız erkek tabi ki önemli değildi ama sanki erkek olduğunu öğrenince daha bir başka sevindim belki içimden öyle geçtiği için :) Günler geldi geçti derken doktorumuz bize çocuğun kilosundan dolayı normal doğumun mümkün olmayacağını söyledi üzüldüm ama zaten ben hiç bir zaman ne normal diye diretmek istedim ne de sezeryan diye. Önemli olan onun sağlığı idi. Doktorumuz tabi ki planlı sezeryan yapmak istemediği için herhangi bir doğum işareti beklemeye başladı günler gelip geçiyor bende ne sancı ne ağrı ne de başka birşey var idi.Artık etrafımdaki insanlar o kadar moralimi bozuyordu ki saçma sapan konuşmalara başladılar işte karnında bebeği ölenleri anlatıp,kakasını yiyenlerden bahsettiler o kadar korkmaya başladım ki sürekli dua ediyordum Rabbim sen herşeyin hayırlısını bilensin hayırlısı ne ise o olsun sonuçta olacak olanın önünde durulmaz ben ne yaparsam yapayım.Bursa 'da aşırı bir lodos oldu geçen hafta yollar,trafik herşey berbat bir haldeydi.Hafta sonu annemlerle yürümeye gittim alışveriş merkezine belki doğum başlar diye.Pazartesi doktor kontrolüm vardı.Eşim 2 saat önceden çıkmasına rağmen yola beni almaya gelmesi hastaneye gitmemiz o kadar zor oldu ki 1 saat geciktik hastaneye. Doktorun iş bitiş saatine denk gelmişti benim hastaneye yetişmem yukarıdan aşşağıya koşturmam öyle bir oldu ki velhasıl yetiştim zorda olsa :) oturdum doktoru bekliyordum ki belime bir bıçak saplamışlar gibi bir ağrı girdi.Doktor içeri girdi onu görür görmez daha da bir ağrı girdi doktor bana sen niye geç kaldın demeye kalmadan benim doktora ağrım var dememle beni doğumhaneye alması bir oldu.Tabiki hastanede elektirikler yoktu lodos yüzünden :) nst her odada çalışmıyordu beni acil hastam diyerek hemen boş bir odaya aldırdı nstye bağlandım bir yandan da üstümü değiştirip beni ameliyata hazırlıyorlardı ve işte nstde ki beklenen sancılar 100 lere vuruyordu :) uzun zamandır beklediğim rakam karşımda duruyordu doktor bu kadar yeterli dedi sezeryan için ve gerekli işlemler yapılmaya başlandı ben doktora habire soru soruyorum siz girmeyecekmisiniz diye o da hayır deyip duruyordu haklı tabi adamın iş bitiş saati idiher neyse beni hemen giydirip hazırlayıp sedyeye alıp ameliyathaneye aldılar eşimle annemi gördüm sonra yukarıya çıktım. Başımda 20 kişiye yakın vardı herkes beni rahatlatmaya çalışıyor benimle konuşup çok rahat olacağını söylüyorlardı sonra bir baktım doktorum girdi içeri ben birşey demeye kalmadan doğmayı unutan bebeği almaya geldim dedi :) her neyse beni hazırladılar bu arada kan sulandırıcı yüzünden bana epidural yapmaktan vazgeçtiler riske atmaya gerek yok diye. Bu arada ben ameliyat masasında hala sancı çekiyorum Az da olsa doğum sancılarını yaşadım...
Ve beni uyandırmaya çalıştılar kalk esra tontiş bir oğlun oldu çok tatlı maşallah diye.Hepimiz sevdik onu diye başımda habire konuşuyorlardı ve bir tanesi karnından çıkarırken oğlumun karnıma işediğini söyleyip gülüyorlardı buraları çok zor hatırlıyorum :) Ben uyandığımda odaya götürdüler tabi ki zor oldu annem babam kardeşim herkes ağlıyordu ben kötü birşey oldu zannettim korktum sonra nefesimi geri veremedim sakinleştirmeye çalıştılar filan hasta bakıcı korkmayın yukarıda da oldu aynısı anestezinin etkisi falan dedi. Ege tabiki ortalarda yoktu yukarıda yenidoğanda kilosundan dolayı şeker takibi yapılması için bekletiyorlarmış.Aradan bir 20 dakika geçti kızkardeşimle eşim biz bir yukarıya çıkıp bakalım dediler onlara göstermişler Ege'yi geldiler ağızlar kulaklara varıyordu onlar geldikten 5 dakika sonra Ege geldi. Allahım nasıl güzel bir şey olmuştu nasıl tatlı idi hayatımda anlatamayacağım duyguları yaşadım o an. kucağıma verdiklerinde kokusunu duyduğumda dünyalar benim oldu Rabbim'e binlerce şükürler olsun diye diye hem ağladım hem sevdim cennet kokulumu :)
Ve işte bu hikayenin sonu,yeni bir hikayenin başlangıcı 40+1 02.02.2015 tarihinde saat 18:00 de 4,560 gr 54 cm Dünya tatlısı Ege hayatıma girdi. Bugün tam 1 haftalık olduk zaman gelip geçiyor.Rabbim bu duyguları her kadına tattırsın kimseyi aratmasın kimseyi oyalamasın bu yolda inşallah.Herkese bu Duyguları tattırsın inşallah
Allah bağışlasın tatlım çok güzel bir hikayeydi :) Rabbim sağlıkla sıhhatli bir şekilde büyütmek nasip etsin tosuncuğunu öp benim yerime de :)
Bakalım belki gelin Adayın da benim Fıstık olur hayırlı sağlıklı bir şekilde doğsun da inşallah :)
Bende hazır oğlan uyuyorken doğum hikayemi yazayım :)
Az çok beni bilenler bilir 4. gebeliğim idi oğlumu kucağıma aldım. Şubat gibi 3. düşüğümü yaşadıktan sonra Rabbim mucizemi 2 ay sonra verdi. Kolay zamanlardan geçmedik iğneler ,ilaçlar derken Rabbim zor zamanları atlatmayı nasip etti.Sıra artık cinsiyetimizi öğrenmeye gelmişti gerçi biz hep biliyorduk Erkek olduğunu içimden hiç kız olarak geçirmedim yavrumu.Doktora gittiğimizde 16. haftada oğlum hemen gösterdi kendini kız erkek tabi ki önemli değildi ama sanki erkek olduğunu öğrenince daha bir başka sevindim belki içimden öyle geçtiği için :) Günler geldi geçti derken doktorumuz bize çocuğun kilosundan dolayı normal doğumun mümkün olmayacağını söyledi üzüldüm ama zaten ben hiç bir zaman ne normal diye diretmek istedim ne de sezeryan diye. Önemli olan onun sağlığı idi. Doktorumuz tabi ki planlı sezeryan yapmak istemediği için herhangi bir doğum işareti beklemeye başladı günler gelip geçiyor bende ne sancı ne ağrı ne de başka birşey var idi.Artık etrafımdaki insanlar o kadar moralimi bozuyordu ki saçma sapan konuşmalara başladılar işte karnında bebeği ölenleri anlatıp,kakasını yiyenlerden bahsettiler o kadar korkmaya başladım ki sürekli dua ediyordum Rabbim sen herşeyin hayırlısını bilensin hayırlısı ne ise o olsun sonuçta olacak olanın önünde durulmaz ben ne yaparsam yapayım.Bursa 'da aşırı bir lodos oldu geçen hafta yollar,trafik herşey berbat bir haldeydi.Hafta sonu annemlerle yürümeye gittim alışveriş merkezine belki doğum başlar diye.Pazartesi doktor kontrolüm vardı.Eşim 2 saat önceden çıkmasına rağmen yola beni almaya gelmesi hastaneye gitmemiz o kadar zor oldu ki 1 saat geciktik hastaneye. Doktorun iş bitiş saatine denk gelmişti benim hastaneye yetişmem yukarıdan aşşağıya koşturmam öyle bir oldu ki velhasıl yetiştim zorda olsa :) oturdum doktoru bekliyordum ki belime bir bıçak saplamışlar gibi bir ağrı girdi.Doktor içeri girdi onu görür görmez daha da bir ağrı girdi doktor bana sen niye geç kaldın demeye kalmadan benim doktora ağrım var dememle beni doğumhaneye alması bir oldu.Tabiki hastanede elektirikler yoktu lodos yüzünden :) nst her odada çalışmıyordu beni acil hastam diyerek hemen boş bir odaya aldırdı nstye bağlandım bir yandan da üstümü değiştirip beni ameliyata hazırlıyorlardı ve işte nstde ki beklenen sancılar 100 lere vuruyordu :) uzun zamandır beklediğim rakam karşımda duruyordu doktor bu kadar yeterli dedi sezeryan için ve gerekli işlemler yapılmaya başlandı ben doktora habire soru soruyorum siz girmeyecekmisiniz diye o da hayır deyip duruyordu haklı tabi adamın iş bitiş saati idiher neyse beni hemen giydirip hazırlayıp sedyeye alıp ameliyathaneye aldılar eşimle annemi gördüm sonra yukarıya çıktım. Başımda 20 kişiye yakın vardı herkes beni rahatlatmaya çalışıyor benimle konuşup çok rahat olacağını söylüyorlardı sonra bir baktım doktorum girdi içeri ben birşey demeye kalmadan doğmayı unutan bebeği almaya geldim dedi :) her neyse beni hazırladılar bu arada kan sulandırıcı yüzünden bana epidural yapmaktan vazgeçtiler riske atmaya gerek yok diye. Bu arada ben ameliyat masasında hala sancı çekiyorum Az da olsa doğum sancılarını yaşadım...
Ve beni uyandırmaya çalıştılar kalk esra tontiş bir oğlun oldu çok tatlı maşallah diye.Hepimiz sevdik onu diye başımda habire konuşuyorlardı ve bir tanesi karnından çıkarırken oğlumun karnıma işediğini söyleyip gülüyorlardı buraları çok zor hatırlıyorum :) Ben uyandığımda odaya götürdüler tabi ki zor oldu annem babam kardeşim herkes ağlıyordu ben kötü birşey oldu zannettim korktum sonra nefesimi geri veremedim sakinleştirmeye çalıştılar filan hasta bakıcı korkmayın yukarıda da oldu aynısı anestezinin etkisi falan dedi. Ege tabiki ortalarda yoktu yukarıda yenidoğanda kilosundan dolayı şeker takibi yapılması için bekletiyorlarmış.Aradan bir 20 dakika geçti kızkardeşimle eşim biz bir yukarıya çıkıp bakalım dediler onlara göstermişler Ege'yi geldiler ağızlar kulaklara varıyordu onlar geldikten 5 dakika sonra Ege geldi. Allahım nasıl güzel bir şey olmuştu nasıl tatlı idi hayatımda anlatamayacağım duyguları yaşadım o an. kucağıma verdiklerinde kokusunu duyduğumda dünyalar benim oldu Rabbim'e binlerce şükürler olsun diye diye hem ağladım hem sevdim cennet kokulumu :)
Ve işte bu hikayenin sonu,yeni bir hikayenin başlangıcı 40+1 02.02.2015 tarihinde saat 18:00 de 4,560 gr 54 cm Dünya tatlısı Ege hayatıma girdi. Bugün tam 1 haftalık olduk zaman gelip geçiyor.Rabbim bu duyguları her kadına tattırsın kimseyi aratmasın kimseyi oyalamasın bu yolda inşallah.Herkese bu Duyguları tattırsın inşallah
Bende hazır oğlan uyuyorken doğum hikayemi yazayım :)
Az çok beni bilenler bilir 4. gebeliğim idi oğlumu kucağıma aldım. Şubat gibi 3. düşüğümü yaşadıktan sonra Rabbim mucizemi 2 ay sonra verdi. Kolay zamanlardan geçmedik iğneler ,ilaçlar derken Rabbim zor zamanları atlatmayı nasip etti.Sıra artık cinsiyetimizi öğrenmeye gelmişti gerçi biz hep biliyorduk Erkek olduğunu içimden hiç kız olarak geçirmedim yavrumu.Doktora gittiğimizde 16. haftada oğlum hemen gösterdi kendini kız erkek tabi ki önemli değildi ama sanki erkek olduğunu öğrenince daha bir başka sevindim belki içimden öyle geçtiği için :) Günler geldi geçti derken doktorumuz bize çocuğun kilosundan dolayı normal doğumun mümkün olmayacağını söyledi üzüldüm ama zaten ben hiç bir zaman ne normal diye diretmek istedim ne de sezeryan diye. Önemli olan onun sağlığı idi. Doktorumuz tabi ki planlı sezeryan yapmak istemediği için herhangi bir doğum işareti beklemeye başladı günler gelip geçiyor bende ne sancı ne ağrı ne de başka birşey var idi.Artık etrafımdaki insanlar o kadar moralimi bozuyordu ki saçma sapan konuşmalara başladılar işte karnında bebeği ölenleri anlatıp,kakasını yiyenlerden bahsettiler o kadar korkmaya başladım ki sürekli dua ediyordum Rabbim sen herşeyin hayırlısını bilensin hayırlısı ne ise o olsun sonuçta olacak olanın önünde durulmaz ben ne yaparsam yapayım.Bursa 'da aşırı bir lodos oldu geçen hafta yollar,trafik herşey berbat bir haldeydi.Hafta sonu annemlerle yürümeye gittim alışveriş merkezine belki doğum başlar diye.Pazartesi doktor kontrolüm vardı.Eşim 2 saat önceden çıkmasına rağmen yola beni almaya gelmesi hastaneye gitmemiz o kadar zor oldu ki 1 saat geciktik hastaneye. Doktorun iş bitiş saatine denk gelmişti benim hastaneye yetişmem yukarıdan aşşağıya koşturmam öyle bir oldu ki velhasıl yetiştim zorda olsa :) oturdum doktoru bekliyordum ki belime bir bıçak saplamışlar gibi bir ağrı girdi.Doktor içeri girdi onu görür görmez daha da bir ağrı girdi doktor bana sen niye geç kaldın demeye kalmadan benim doktora ağrım var dememle beni doğumhaneye alması bir oldu.Tabiki hastanede elektirikler yoktu lodos yüzünden :) nst her odada çalışmıyordu beni acil hastam diyerek hemen boş bir odaya aldırdı nstye bağlandım bir yandan da üstümü değiştirip beni ameliyata hazırlıyorlardı ve işte nstde ki beklenen sancılar 100 lere vuruyordu :) uzun zamandır beklediğim rakam karşımda duruyordu doktor bu kadar yeterli dedi sezeryan için ve gerekli işlemler yapılmaya başlandı ben doktora habire soru soruyorum siz girmeyecekmisiniz diye o da hayır deyip duruyordu haklı tabi adamın iş bitiş saati idiher neyse beni hemen giydirip hazırlayıp sedyeye alıp ameliyathaneye aldılar eşimle annemi gördüm sonra yukarıya çıktım. Başımda 20 kişiye yakın vardı herkes beni rahatlatmaya çalışıyor benimle konuşup çok rahat olacağını söylüyorlardı sonra bir baktım doktorum girdi içeri ben birşey demeye kalmadan doğmayı unutan bebeği almaya geldim dedi :) her neyse beni hazırladılar bu arada kan sulandırıcı yüzünden bana epidural yapmaktan vazgeçtiler riske atmaya gerek yok diye. Bu arada ben ameliyat masasında hala sancı çekiyorum Az da olsa doğum sancılarını yaşadım...
Ve beni uyandırmaya çalıştılar kalk esra tontiş bir oğlun oldu çok tatlı maşallah diye.Hepimiz sevdik onu diye başımda habire konuşuyorlardı ve bir tanesi karnından çıkarırken oğlumun karnıma işediğini söyleyip gülüyorlardı buraları çok zor hatırlıyorum :) Ben uyandığımda odaya götürdüler tabi ki zor oldu annem babam kardeşim herkes ağlıyordu ben kötü birşey oldu zannettim korktum sonra nefesimi geri veremedim sakinleştirmeye çalıştılar filan hasta bakıcı korkmayın yukarıda da oldu aynısı anestezinin etkisi falan dedi. Ege tabiki ortalarda yoktu yukarıda yenidoğanda kilosundan dolayı şeker takibi yapılması için bekletiyorlarmış.Aradan bir 20 dakika geçti kızkardeşimle eşim biz bir yukarıya çıkıp bakalım dediler onlara göstermişler Ege'yi geldiler ağızlar kulaklara varıyordu onlar geldikten 5 dakika sonra Ege geldi. Allahım nasıl güzel bir şey olmuştu nasıl tatlı idi hayatımda anlatamayacağım duyguları yaşadım o an. kucağıma verdiklerinde kokusunu duyduğumda dünyalar benim oldu Rabbim'e binlerce şükürler olsun diye diye hem ağladım hem sevdim cennet kokulumu :)
Ve işte bu hikayenin sonu,yeni bir hikayenin başlangıcı 40+1 02.02.2015 tarihinde saat 18:00 de 4,560 gr 54 cm Dünya tatlısı Ege hayatıma girdi. Bugün tam 1 haftalık olduk zaman gelip geçiyor.Rabbim bu duyguları her kadına tattırsın kimseyi aratmasın kimseyi oyalamasın bu yolda inşallah.Herkese bu Duyguları tattırsın inşallah
Merhaba,
Hamile oldugumu ogrenmem biraz farkliydi
Kızımdan sonra kullandigim dogum kontrol yontemleri artik bıkkınlık getirmisti. Biraz ara verip vucudumu dinlendirmek istesim.(d k hapı) 6 ay aradan sonra tekrar basladim ilk ay regl gecikti 4 gun ikinci ay da gecikince ve goguslerim sertlesip sisince hamile oldugumu hic dusunmeden hapin yan etkisi old. dusunerek kd randevu aldim.
İs cıkısı esim kizim ben gittik hastaneye dr. uzun sure kullandigim haplar yuzunden pol. Over olabilecegimi ama tedaviden once gecikmem old. kanda gebelik varmi bakmamiz lazim dedi aksam20:30 gibi kan verdim 2 saatte cikar dedikleri icin kızimin uyku saati gecmesin diye esim ve kizim eve donduler.
ben de sonuclar cikana kadar alisveeris falan yaptım sonra sonucu alip dr. odasina ciktim merak edip zarfi bile acmadim o kadar emindim hamile olmadigimdan.
dr zarfi acti ve hamile oldumu soyledi hic bir sey soylemedim sonucu aldim ciktim taksiyle donucektim ama baya yurudum sonra bindkm taksiye eve vardigimda esim beni gorunce kotu biseyler var sanmis hamile old. soyledigimde beni. gibi soka girmedi gayet sakin karsiladi. Benim guzel kizim Zeynep im kardesinin olmasini cok istiyordu bir kac gun sonra onada soyledik yuzunun ifadesini hic unutmicam...
Ben oğlum olacagindan emindim ve yanilmadim.
17 subat kv esim kizim once kizimin kursuna sonra alisverise gittik cok yurudum cok yoruldum o gun. Eve gelince 2 saat uzanip dinlendim sonra aksam yemegi hazirladim hep beraber yemek yedik kv kizim yiyip kalktilar biz esimle mutfakta masada muhabbet ediyoruz esime cok zorlaniyorum bidahaki dr randevumda bebis donmemisse sezo gunu alicam dedim oda bu cocuk 40 hafta kalacak orda diye karsilikli gırgır yapiyoruz ki ben gulerken bise oldu dedim eyvah altimada kacirdim tam oldum kalktim lavobaya gittim tutamiyorum surekli degil ama ara ara suyum geliyor.kv soyledik ben daha wc den cikmadan montunu falan giymis kapida bekliyo dedim anne sen kizla kal gece hastanede olmaz bozuldu ama kaldi evde... bizde esimle dustuk yollara bebeis hareket ediyodurdu rahattim o yuzden. Hastaneye vardik saat 21:00 falandi muayene sonrasi acil kadin dogumcu doktorumu aradi gece yarimda gelicegini soyledi bende tok oldugumdan yarima kadar beklemeye karar verdik. Odama ciktik nst baglandim ablam gorumceler kp yakin arkadaslar bir kalabaliktik ki sormayin ben gayet moralliydim. Saat 1:00 de ameliytaa alincagim soylendi son bir saat sancim oldu azda olsa dogum sancisi cektim buna da seviniyorum sutumun erken gelmesine faydasi oldugunu dusunuyorum.
Artik zaman geldi esimle vedalastim beni ameliyathaneye goturduler dr um oradaydi ben cok korkmustum ama hic sesim cikmadi nasilsin diye sordullarinda cok korkuyorum diyebildim sadece sagolsunlar saclarimi oksadilar rahatladim biraz. sonra uyandim hala aaliyathanedeydim karnimda fena bir agri vwrdi cok agrim var dedim agri pompani simdi takiyorum dediler ve ben sadece dayanilmaz aciyi 1 dakika hissetyim sonra hafif agrilarim oldu. Cikinca iyiydim ve kendimdeydim hermkes kapida bekliyordu bebegimden bahsediyorlardi hepsi odama geldim uzerimi giydirdiler ve bellenen an oglumu getirdiler kucucuktu melegim misler gibi kokuyordu bir bebek babaya bu kadar benzer,benim aklimin bir yani hep kizimdaydi o an yanimda olmasini cok istedim.
Sutum geldi bebegim sakindi benim agrim cok yoktu herseyi guzel atlattım sukuler olsun simdi oglum 23 gunluk kilosuda toparladi boyuda uzadi masallah kiyafetlerimiz kuculmeye basladi bile...
Rabbim evlat sahibi olamayanlara nasip eder insallah
oglum gelince hersey tamamlandi sanki cok ihtiyacim varmis meger gelicem dedi geldi kucuk melegim....
Beklenen dogum tarihi:10 subat
dogum tarihi:18 Ocak -36+5
Kilo:2800
Boy:49
OĞUZHAN BEBEK
Evet bayanlar en Heyecanlı kısım benim için bunu yazmak :)
4 Mayıs 2014 günü 2 aylık hamileliğimin son bulduğunu öğrendiğim Gündü feci kanamam geliyordu ve düşük başlamıştı çok Ağladım haliyle kendimi sigaraya vurdum 45 gün regl olmayacağımı söyledi doktorlar olmadımda 35. Gün doktoru Aradım hala regl olmadım diye normal düşükten sonra dedi gittim kontrole 3 kere ultrasona girdim ve inanılmaz bir şekilde 1.5 aylık hamileydim olamaz dedim ben düşürdüm evet düşürmüştüm ama hemen yumurtlamış ve hamile kalmışım ilk 5 ay hep kanamalı iğneli ilaçlı geçti bu Bebeğin benle kalması için çok dua ettim ve maratonun sonu yaklaştıkça daha çok heyecanlandım
37. Haftada doktorumuz Bebeğin kanala yakın olduğunu doğumun normal olacağını söylemişti ama her koşulda sıkıntı olursak Sezeryana alabileceğini söyledi her hafta kontrole gittik daha yok gidin dedi hep eve geldik Sancı çekiyordum artık sürekli doğsun diye topikteki her anlattığınız yöntemi denedim meşhur Paris dahil
40+1 de kontrolümüz vardı saat 08:45 te doktorum başka Hastanedeki muayene saatine gel diye randevu verdi gittik çok moreli düzgündü o gün ultrasona geçtim bebeğimin herşeyi yerindeydi kilosu suyu vs.
Kalktım toparlanıyorum doktoruma dedim ki bugün benim doğum günüm keşke bugün olsaydı en güzel hediyem olurdu diye doktorum istersen muayene edeyim dedi bende istedim tuse sonunda 4 cm açılmış doktor inanamadı yatıralım seni bugün doğur dedi inanamadım mucizeydi üstelik doğum günümde kabul ettim eve gidip yemek yememi saçlarıma fön çektirmemi süslenip hazırlanıp gelmemi söyledi 12:00 de yatış yapılmasını söyledi
Eve geldim hazırlandım 13:30 da hastaneye gittik yattım kapmam Yaptılar hemen sonra suni Sancı taktılar hiç sancı yoktu çünkü epidural takıldı ama iğne vurulmadı istemedim Ağrı kesici nst bağlı yatıyordum her Sancı geldiğinde annemin söylediği gibi bebeğimi iktirmeye çalıştım artık Ağrı hat safhaya gelmişti 7 cm olmuştu iğne vurulmasını istedim dayanamadım 1 saat sonra iğnenin etkisi geçti suyumu patlatmak için ebe geldi gerçek şu ki en acısı oydu :) bebeğimin kilosu kadar suyu vardı çok aktı tertemizdi bebeğim pislememişti saat 6 da doktorum geldi sana güveniyorum dedi bugün Bebeğini alacak hediyeni ben vericek sana dedi bende size güveniyorum dedim ikimizde gülüyorduk
Saat 20:00 olmuştu ebe kontrole geldi ama söylemedi çok güzel yumuşamış dedi bebeğimin kafasını kaldırdığını söyledi
20:39 da eşim ve tüm ailem ellerinde pastayla odama girdiler o an ağlamaktan üfleyemedim bile acayip bi andı pastayı kestiler videomuz var çok komik :)
21:30 oldu saat bacaklarımın arası sanki doluyordu öle hissettim ebeyi çağırttım ve bingo 12 cm açılmıştım kafa geliyordu ebeye ne OLDUĞUNU sordum odada doğuracaksın dedi Güldü alıyoruz doğuma dedi
21:35 hasta bakıcı geldi Aldı beni tekerlekli sandalyede eşimin elini tutarak doğumhaneye geldim öptü alnımdan ayrıldık kapının önünde bekleyenlere 10 dk sonra geliyorum dedim :) 21:37 de içeri girmişim
Asıl maraton başlıyordu 1-2-3. Ikınmamda ebe bile bastırmadan bebeğim çıkmıştı kordonu kesilmeden vücuduma yatırıldı ağlamaya başladım inanamadım görünce Kızımın fotoğraflarını çekmek için ablamda girmişti doğuma baktık birbirimize iki KARDEŞ kızıma baktıkça Ağladım tam 5 dk sonra bebeğim babasıyla buluşmuştu 21:45 te bende odadaydım yani 8 dk da herşeyi bitmiş çok kolay olmuştu doktorum geldi öptü bizi o an bir daha güvendim
Kolay ve eğlenceli bir dğum du Allah hepinize böle doğum nasip etsin
Isim: Azra
Kg 3480
Boy 51cm
İŞTE BU BİZİM HİKAYEMİZ...
27/01/2015 4.160 kg 52 cm
Sabah herzamanki gibi uyandım,kahvaltımı yaptım ve son beyannameyi vermek için işyerine gittim.
O sabah öyle içimde bugün doğum yaparım diye de bir his yoktu çünkü hamileliğin yarısına kadar bugün düşermi yarısından sonra bugün doğarmı korkusu yaşıyordum.
Yani benim için özel bir gün değildi.
İşyerine gittim,son işlerimi toparladım,son beyanı verdim ve hastaneyi aradım bir gün sonra randevu almak için.
Hastane bir gün sonra doktorun olmadığını o gün gitmemi söyledi.
Öğlen bir gibi kalktım gittim.
Muayene etti,nst ye bağladı her şey yolunda dedi.
Akıntı nedeni ile turnusol kağıdı verdi.
Herhangi bir renk değişikliği olmadığından eve geldim.
Evde bir baktım kağıtlar Mor olmuş. Dr değişirse mutlaka ara dedi.Görmemezlikten geldim,oturdum yemeğimi yedim ve uyudum.
Doktoru ararsam gel diyeceğini biliyordum.
Uyandım ve endişe sardı içimi. Eşim geldi hastaneyi ara dedi.aradım ve korkulan an,gel dediler.
Evden Çıkarken eşim ısrarla su içme dediği halde bir şişe suyu kafaya diktim.
Ben giderken dedim hemen gidip gelsek de diziyi izlesem.
Gittik şansıma doktorum nöbetçi. Yeniden test kağıdı verdiler,muayene falan ve doğum başlamış dediler ama o evden çıkarken içtiğim su nedeniyle sezaryene alamadıla. Saat sabah 3 e kadar bekledik ve gelip aldılar beni.
Ameliyathanede sonda takıldı( en çok korktuğum) en ufak acı hissetmedim.
Sadece ameliyathanede bayılana kadar çok titredim,bacaklarım birbirine çarptı.heyecandan mı yoksa üşümekten mi anlamadım.
Sonra gözümü açtım saat 4:30 falan.
Ameliyathanenin kapısında beni bekliyorlardı. Eşim telden resmini gösterdi bebeğin ve yarı baygın aynı ben dedim.
Doğum sırasında asistan dr resim çekmiş.
Daha sonra ben beşiktaşlıyım diye bağırmışım ve parmağımla hemşireyi işaret ederek bu kıvırcık kim demişim
Odama geçtim, bebeğimi getirdiler o kısmını ve duduygularımı çok hatırlamıyorum.
ÇOk büyük ağrılar,sıkıntılar yaşamadım sadece gaz sancısı boynuma vurdu ve canımı o yaktı.
Dünya güzeli Bir kızım var ve benim hamileliğin başından beri planladığım gün doğdu,annesini dinledi.
Allahım çok isteyip de kavuşamayan herkese nasip etsin.
canım benim darısı başına rabbim daha güzel doğum hikayesi yazdırsın sana inşallah hepimiz yavrularımıza bağışlasın rabbim.ağlattın beni :) Allahım tüm isteyenlere bu duyguyu yaşatsın EGEni sana seni EGEne bağışlasın
BU DA İKRA' NIN DÜNYAYA MERHABA DEME MACERASI 06/02/2014 saat 09:00 ...
İSİM : İKRA
D.T : 06/02/2015 CUMA
D.S : 09:00
KİLO: 3,170 GR
BOY: 50 CM
2 yıl önce sürpriz bir şekilde öğrendiğim gebeliğimi yine aynı gün sürpriz bir şekilde kaybetmiştim.
ardından aylar süren tedaviler ( hepside yanlış tedaviydi ) sonucu hamile kalamayınca pes ettim.
eşimle konuşup 2014 temmuz ayında büyük bir hastaneye genel kontrol için gitmeye karar verdik.
tabi o süreye kadar ben evde can sıkıntısından delirmek üzereydim.
kpss ye hazırlanmaya karar verdim ve dershaneye yazıldım
artık günler daha güzeldi en azından kafamı dağıtacak meşgalem olmuştu.
15 mayısta son adetimi gördükten sonra hiç aklımda yokken iş teklifi aldım ve hemen hiç düşünmeden kabul ettim
21 mayısta işe başlamıştım ve adetimin son günüydü
işe de başlayınca bebek fikri tamamen hafızamdan çıkmıştı.
beklenen adet tarihim 10 hazirandı ve ben adet olmamıştım
tabi o dönem nede olsa adetlerimde düzensiz deyip üzerine düşmedim hiç
ablam benimle aynı gün adet olurdu onun adeti geçti ben olmuyorum
bu arada hafif mide bulantıları baş dönmeleri başladı ama ben sınav yaklaştığı için sınav stresine bağladım
en sonunda ablamın ısrarıyla bir gün iş çıkışı eczaneden test aldım
ablama gittim kahve içtik sohbet ettik sürekli bana testi yapmam için baskı yapıyor
bende tamam söz eve gidince yapacağım dedim
eve geldim attım testi kenara nede olsa negatif diye
sonra hadi dedim söz verdim yapayım
testi yaptım nede olsa yok deyip elimi yüzümü yıkadım sonra gözüm teste ilişti
2 tane kopkoyu çizgi
o an elim ayağım titredi ağlamaya başladım
hemen ablamı aradım ablamda bişey oldu sanmış korkmuş ben ağlayınca
dedim bu testte 2 tane çizgi var
tamam işte hamilesin dedi
emin olmak için gidip gelip baktım teste
ama oradaydı işte 2 yıldır beklediğim çift çizgi orada karşımda duruyordu
kzım bana merhaba demişti
sonra eşime mesaj attım akşam hastaneye gideceğiz geç kalma diye
hastamısın noldu dedi
hayır hamileyim dedim
bu ne duygusuzluktur arkadaş insan sürpriz falan hazırlar
eşim benden beter
sadece cevap olarak TM yazmış hödük
neyse akşam acile gittik kan testi yapmıyorlarmış ve cuma akşamıydı
pazartesiye kadar bekleyeceğiz diye o akşam gidip eczaneden 5 tane daha test aldım hergün yapmak için
doktora ilk gidişimizde değer yüksek kese yok ikincide kese var bebek yok üçüncüde kalbi pıt pıt atıyordu meleğimin
tabi ardından 7 haftalıkken başlayan mide bulantıları ile geçen ilk 3 ay sonrasında 6 şubat 2015 de kavuştuk meleğime
son doktor kontrolümüzden sonra idrarımı yaparken bir değişiklik farkediyordum ama pimpiriklendiğimi düşünüp hiç oralı olmadım
sanki pıhtı kopar gibi pıt diye bişey her tuvalete gidişimde akıyordu ama rengi yoktu
meğer suyum geliyormuş
o hafta geceleri acı bir sancıyla uyanmaya başlamıştım
5 şubatta kontrolümüz var diye oralı olmamıştım ama
5 şubatta kontrole gidince doktorumuz yüzümden anladı sancılarımı
hemen yat dedi baktı suyumuz azalmış bebeğimin kafası tamda sancı çektiğim yere gelip dayanmış
açılma varmı bakalım dedi bu arada nst ye girdim ve kan tahlili aldı
açılma yok nst de doğum sancıları çıkıyor bebeğimin kalbi pır pır strese girmiş
2 saatimiz hastanede geçti sancı takibi ile
sonunda doktorumuz açılmanın olmadığını bebeğin streste ve suyunun azaldığını acil sezeryana girmem gerektiğini söyledi o an ağlamaya başladım hayır normal istiyorum diye
doktorum en geç pazartesiye kadar beklerim bu sancılarla açılma olması gerekirdi ben alınması taraftarıyım ama siz bilirsiniz dedi. eşimle çıktık odadan ben hala ağlıyorum
sonra ben bir kayıp daha istemiyorum ne gerekirse olsun dedim geri döndük doktora
en yakın zamanda alalım dedim o zaman yarım saat sonra dedi doktorum ama ben toktum bu yüzden ertesi güne kaldı
ve 6 şubat 2015 saat :08:30 a randevu aldık
artık kızıma kavuşmama 16 saat kalmıştı
ertesi sabah 7:30 da doğumhaneye girişim yapıldı serum takıldı lavman yapıldı sondam takıldı ama sanki ben doğuma girmiyorum az sonra kesecekler umrumda değil
lavman ve sonda sırasında gülmekten öldüm ebelerde güldü ben huyluyum dur bi posta güleyim önce diyorum kadın beni bekliyor gülmem için
sonra 08:45 de ameliyathaneye indirdiler yanımda eşim ablam annem ve kv vardı
içeri girdim stresim arttı
hemşireler neşterleri siliyorlar kenara alıyorlar onların sesine gerildim ama hiç bozuntuya vermiyorum bu ne be yemekhaneyemi geldik bıcak çatal sesi diyorum
anestezi uzmanı 2 taneydi biri dizlerimi bastırdı diğeri belden iğneyi vurdu o an tir tir titredim ya bide kalkamazsam korkusuyla ama sonra sıcaklık hissetmeye başladım
doktorumu görünce rahat bir nefes aldım
bu arada ebeler bana parmağındaki yüzüğü çıkar dememişti son anda anestezi uzmanı farketti o aldı sağolsun
doktorum şimdi hazırlık yapıyorum başlarken başlıyorum diyeceğim rahat ol dedi
o arada diğerleri benimle sohbet ediyor şakalaşıyoruz falan
o an GUURK diye bir ses duydum aha dedim barsaklar çıktı dışarı
ben daha ne olduğumu anlamadan bebeğimi getirdi ebe
sol eli mosmor olmuş elleriyle göğüslerini kapatmış ağlayamadı bile yavrum sonra geldi beni yaladı annem hoşgeldin dünyaya dedim ağladım
ama bir yandan da kız mı diye soruyorum
hey maşallah ne güzel çocuk doğurmuşum dimi diyorum doktora herkes gülüyor
sonra birden nefes alamamaya başladım panik oldum hemen oksijen verdiler ağrı pompası kolumu sıkmaya başladı o an tek dileğim Allah ım kızımı emzirmeden alma canımı oldu
09:00 da kızımı çıkardılar yukarı 09:20 de ben çıktım ameliyathanenin kapısında eşimi görünce ağlamaya başladım inanılmaz rahatladım
odaya çıktıktan bir yarım saat sonra doktorumuz geldi sezeryanın çok başarılı geçtiğini benden çok memnun kaldığını huzursuz olmadıklarını ve sezeryan konusunda ne kadar doğru bir karar verdiklerini anlattı
meğer bebeğim kafasıyla birlikte sol elinide sokmuş kanala ve sıkışmış bileğine kordon dolanmış bu yüzden itemiyormuş açılma olmazdı dedi öyle deyince rahatladım bende.
bugün tam 8 günlüğüz ama 8 günde 8 dakika doydunmu derseniz hayır derim
bakmaya doyamadığım cennet kokulu kızım benim
Rabbim isteyen herkese nasip etsin inşallah
bunu yazarken bile ağlıyorum bakmaya kıyamıyorum meleğime
OHA YAAA AMMA YAZMIŞIM
Tesekkurler canim...Oğuzhan bebek annesinin kucağını özlemiş erken gelmiş :) bahtı açık olsun
Maşallah subhanallah canım RAbbim nazarlardan saklasın senide bebeğinide. Ayılmamız fln çok benzer olmuş bnmde öle nefesim kesilir gibi oldu ama ben baya yaşadım o kesilmeleri ameliyathanede o nefes kesilme anlarını kesik kesik hatırlıyorum da aklıma gelen ilk şey cennet kokulumun kokusunu içime çekemeden ölürsem die geçmişti ilk emmesi fln cidden çok değişik oluyor cokcok yapışmaları o memeyesenin oğluşta senin karnına işmesi değişik anı olmuş size annesi daha çok işer altı açıkken sağa sola.
Senin tansiyon ne durumda canım bu arada onuda sorayım evdeykende ölçüyormusun benim sağlık ocağı kan tahlil yapmıştı yüksek die şükür tahlillerde bişi çıkmadı troid ilacım bitmişti içmiyordum tsh yükselmiş ilacımı yazdı dr. onu içiyorum 12-8 e düştü 13-9 13-10 lardan, küçk tansiyon düşmüyrdu hiç troid etkilermiş netten okuduk belki troiddendir troidi olan arkadaşların aklında bulunsn doğum snrasıda içsinler ilaçlarını.
BU DA İKRA' NIN DÜNYAYA MERHABA DEME MACERASI 06/02/2014 saat 09:00 ...
İSİM : İKRA
D.T : 06/02/2015 CUMA
D.S : 09:00
KİLO: 3,170 GR
BOY: 50 CM
2 yıl önce sürpriz bir şekilde öğrendiğim gebeliğimi yine aynı gün sürpriz bir şekilde kaybetmiştim.
ardından aylar süren tedaviler ( hepside yanlış tedaviydi ) sonucu hamile kalamayınca pes ettim.
eşimle konuşup 2014 temmuz ayında büyük bir hastaneye genel kontrol için gitmeye karar verdik.
tabi o süreye kadar ben evde can sıkıntısından delirmek üzereydim.
kpss ye hazırlanmaya karar verdim ve dershaneye yazıldım
artık günler daha güzeldi en azından kafamı dağıtacak meşgalem olmuştu.
15 mayısta son adetimi gördükten sonra hiç aklımda yokken iş teklifi aldım ve hemen hiç düşünmeden kabul ettim
21 mayısta işe başlamıştım ve adetimin son günüydü
işe de başlayınca bebek fikri tamamen hafızamdan çıkmıştı.
beklenen adet tarihim 10 hazirandı ve ben adet olmamıştım
tabi o dönem nede olsa adetlerimde düzensiz deyip üzerine düşmedim hiç
ablam benimle aynı gün adet olurdu onun adeti geçti ben olmuyorum
bu arada hafif mide bulantıları baş dönmeleri başladı ama ben sınav yaklaştığı için sınav stresine bağladım
en sonunda ablamın ısrarıyla bir gün iş çıkışı eczaneden test aldım
ablama gittim kahve içtik sohbet ettik sürekli bana testi yapmam için baskı yapıyor
bende tamam söz eve gidince yapacağım dedim
eve geldim attım testi kenara nede olsa negatif diye
sonra hadi dedim söz verdim yapayım
testi yaptım nede olsa yok deyip elimi yüzümü yıkadım sonra gözüm teste ilişti
2 tane kopkoyu çizgi
o an elim ayağım titredi ağlamaya başladım
hemen ablamı aradım ablamda bişey oldu sanmış korkmuş ben ağlayınca
dedim bu testte 2 tane çizgi var
tamam işte hamilesin dedi
emin olmak için gidip gelip baktım teste
ama oradaydı işte 2 yıldır beklediğim çift çizgi orada karşımda duruyordu
kzım bana merhaba demişti
sonra eşime mesaj attım akşam hastaneye gideceğiz geç kalma diye
hastamısın noldu dedi
hayır hamileyim dedim
bu ne duygusuzluktur arkadaş insan sürpriz falan hazırlar
eşim benden beter
sadece cevap olarak TM yazmış hödük
neyse akşam acile gittik kan testi yapmıyorlarmış ve cuma akşamıydı
pazartesiye kadar bekleyeceğiz diye o akşam gidip eczaneden 5 tane daha test aldım hergün yapmak için
doktora ilk gidişimizde değer yüksek kese yok ikincide kese var bebek yok üçüncüde kalbi pıt pıt atıyordu meleğimin
tabi ardından 7 haftalıkken başlayan mide bulantıları ile geçen ilk 3 ay sonrasında 6 şubat 2015 de kavuştuk meleğime
son doktor kontrolümüzden sonra idrarımı yaparken bir değişiklik farkediyordum ama pimpiriklendiğimi düşünüp hiç oralı olmadım
sanki pıhtı kopar gibi pıt diye bişey her tuvalete gidişimde akıyordu ama rengi yoktu
meğer suyum geliyormuş
o hafta geceleri acı bir sancıyla uyanmaya başlamıştım
5 şubatta kontrolümüz var diye oralı olmamıştım ama
5 şubatta kontrole gidince doktorumuz yüzümden anladı sancılarımı
hemen yat dedi baktı suyumuz azalmış bebeğimin kafası tamda sancı çektiğim yere gelip dayanmış
açılma varmı bakalım dedi bu arada nst ye girdim ve kan tahlili aldı
açılma yok nst de doğum sancıları çıkıyor bebeğimin kalbi pır pır strese girmiş
2 saatimiz hastanede geçti sancı takibi ile
sonunda doktorumuz açılmanın olmadığını bebeğin streste ve suyunun azaldığını acil sezeryana girmem gerektiğini söyledi o an ağlamaya başladım hayır normal istiyorum diye
doktorum en geç pazartesiye kadar beklerim bu sancılarla açılma olması gerekirdi ben alınması taraftarıyım ama siz bilirsiniz dedi. eşimle çıktık odadan ben hala ağlıyorum
sonra ben bir kayıp daha istemiyorum ne gerekirse olsun dedim geri döndük doktora
en yakın zamanda alalım dedim o zaman yarım saat sonra dedi doktorum ama ben toktum bu yüzden ertesi güne kaldı
ve 6 şubat 2015 saat :08:30 a randevu aldık
artık kızıma kavuşmama 16 saat kalmıştı
ertesi sabah 7:30 da doğumhaneye girişim yapıldı serum takıldı lavman yapıldı sondam takıldı ama sanki ben doğuma girmiyorum az sonra kesecekler umrumda değil
lavman ve sonda sırasında gülmekten öldüm ebelerde güldü ben huyluyum dur bi posta güleyim önce diyorum kadın beni bekliyor gülmem için
sonra 08:45 de ameliyathaneye indirdiler yanımda eşim ablam annem ve kv vardı
içeri girdim stresim arttı
hemşireler neşterleri siliyorlar kenara alıyorlar onların sesine gerildim ama hiç bozuntuya vermiyorum bu ne be yemekhaneyemi geldik bıcak çatal sesi diyorum
anestezi uzmanı 2 taneydi biri dizlerimi bastırdı diğeri belden iğneyi vurdu o an tir tir titredim ya bide kalkamazsam korkusuyla ama sonra sıcaklık hissetmeye başladım
doktorumu görünce rahat bir nefes aldım
bu arada ebeler bana parmağındaki yüzüğü çıkar dememişti son anda anestezi uzmanı farketti o aldı sağolsun
doktorum şimdi hazırlık yapıyorum başlarken başlıyorum diyeceğim rahat ol dedi
o arada diğerleri benimle sohbet ediyor şakalaşıyoruz falan
o an GUURK diye bir ses duydum aha dedim barsaklar çıktı dışarı
ben daha ne olduğumu anlamadan bebeğimi getirdi ebe
sol eli mosmor olmuş elleriyle göğüslerini kapatmış ağlayamadı bile yavrum sonra geldi beni yaladı annem hoşgeldin dünyaya dedim ağladım
ama bir yandan da kız mı diye soruyorum
hey maşallah ne güzel çocuk doğurmuşum dimi diyorum doktora herkes gülüyor
sonra birden nefes alamamaya başladım panik oldum hemen oksijen verdiler ağrı pompası kolumu sıkmaya başladı o an tek dileğim Allah ım kızımı emzirmeden alma canımı oldu
09:00 da kızımı çıkardılar yukarı 09:20 de ben çıktım ameliyathanenin kapısında eşimi görünce ağlamaya başladım inanılmaz rahatladım
odaya çıktıktan bir yarım saat sonra doktorumuz geldi sezeryanın çok başarılı geçtiğini benden çok memnun kaldığını huzursuz olmadıklarını ve sezeryan konusunda ne kadar doğru bir karar verdiklerini anlattı
meğer bebeğim kafasıyla birlikte sol elinide sokmuş kanala ve sıkışmış bileğine kordon dolanmış bu yüzden itemiyormuş açılma olmazdı dedi öyle deyince rahatladım bende.
bugün tam 8 günlüğüz ama 8 günde 8 dakika doydunmu derseniz hayır derim
bakmaya doyamadığım cennet kokulu kızım benim
Rabbim isteyen herkese nasip etsin inşallah
bunu yazarken bile ağlıyorum bakmaya kıyamıyorum meleğime
OHA YAAA AMMA YAZMIŞIM
Gozunaydin canim, Allah anali babali buyutsun minik Ikra'yi..Agladim okurken, gecen yildan hatirliyorum seni,
Yasadiklarini.. zaman nasilda geciyor, neler yasaniyor... Cok sukur yavrunu almissin kucagina Allah hic ayirmasin sizi. Cok mutlu oldum, yuzun hep gulsun. Darisida benim gibi bekleyenlere olsun insallah. Optum seni de miss kokulunuda...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?