Çok sağolun :) evet ilk çocuk. Benim hastane kocaelideydi ben Kurtköy de oturuyorum. Suyum azaldı diye bahsetmiştim burada zaten, neyse rutin bir kontrole gittik yine. Hafif hafif sancılarım vardı doktorum kararı bana bıraktı istersen bekleyelim en kötü yarın ya da sonrasında riski yoğun gördüğümüz Birgün alırız Dedi evet bekleyelim dedim kendi sancım olursa düzenli en azından suni sancıya cevap verme şansım daha çok olurdu normal Doğum denerim en azından diye . Doktorum da kendi sancın var ama düzenli değil dedi. Sonra o gün annemlere geçtik Kocaeli de oturdukları için onlar da, yanımda kayınvalidem ve arabamız kızımın eşyalarıyla dolu tabii :) annem de yarın zaten yine burada doktorunuza geleceksiniz hem Bayram kalın burada dedi. Kaldık. 31 Ağustos günü sancım vardı hafif hafif eşimle annemleri çay bahçesinde bırakıp 2 saat sohbet ede ede yürüdük yolda bulduğumuz merdivenlerde step yaptık. Çok istiyordum normal Doğum o da bana destek oluyordu sağolsun. Neyse sonra akşama doğru sancım arttı hatta şakalar yaptım suniye gerek kalmayacak bence diye. Ve gece 12.05 gece sancılarımın düzenli olduğuna karar vermiştik. O gece saat 3 e kadar dayanabildim o saatlerde hastaneye gittik ve nöbetçi doktor bana sancın var ama Doğum başlamamış daha Dedi sinir oldum çünkü sancım yolda gerçekten şiddetini az da olsa yitirmişti. Neyse muayene etti 2 cm Dedi. Sonra istersen yatış yapalım bir iki günü de bulur ilk gebeliğin Dedi, damar yolu ve lavman için hemşire geldi bu ne istemiyorum dedim yapmak zorundayız yatış yapıyorsanız Dedi ben de imza attım çıktım hastaneden. Tabii içimde bir korku son dk böyle şeyler yaşayıp nöbetçi doktoru da sevmeyince Neyse sabah 5 oldu ve ben artık çok afedersiniz hem altıma yapmaya başladım hem kusmaya annem babam eşim kız kardeşlerim de çok destek oldular. Hastaneye gittik acil bi muayene tabii nöbet saati değişmemiş yine aynı doktor :)) bi baktı ooo 8 cm açıklık var silinme %80 hemen arayalım hocamızı Dedi, o sırada epidural yapın ne olur diye yalvarmalar mı dersin, nöbetçi doktor bu saatten sonra yapamayız dedi iyi ki de olmamış. Zaten sezaryene alın beni bile dedim ama önceden tembihlemiştim annemle eşimi sakın beni dinlemeyin elbette pes edeceğim anlar olacak. Nöbetçi doktor kendi doktorumu aradı sancılarım git gide sıklaştı Doğumhaneye aldılar giydirdiler nefes almamı söylüyorlar ama sancı esnasında bazen düzenli nefeslerimi kaybediyordum. Annem eşim doğumhanede yanımdaydılar. Kendi doktorum çok geç geldi :) bi ara yetişemeyecek sandık, taçlanma başladı Dedi ebe ıkınma dedi ama dayanamıyorum ıkınma hissine karşı koyamıyorum. Annem görmüş Saçları görünüyor dedi o sırada doktorum geldi. Hadi başlıyoruz sadece sancın olunca ıkın geri kalan aralarda nefes alacağız Dedi. 3. Kuvvetli ıkınmamda kızımın ılık bedeniyle kavuştum, rüyalarımı süsleyen güzel meleğim kollarımdaydı. Yapamıyorum dediğim çok an oldu ama öyle güzel ki doktorun onu göğsüme doğru artığı o an, teninin o an ki kokusu, küçük bir mucize adeta, öyle öpmek istedim ki. Geri kalan hiçbir şeyi görmedim hissetmedim bile bebeğimi muayene ediyorlardı eşim ve annem ağlıyordu beni öpüyorlardı. Bebek hemşireleri de saçları hakkında espriler yapıyordu :) doktorum dikiş atılacak bir şey yok dedi ve sonrasında odaya aldılar beni güzelce giyindim kızımı getirdiler aldım koynuma. Mükemmel bir şeydi. Kızlar sağlık sorunları olanları anlarım ama bu mucizeyi gerçekten yaşayın, çok başka. Allah isteyene yaşatsın inşallah. İyi ki normal Doğum oldu diyorum şimdi de pek bir şeyim kalmadı sütümle uğraşıyorum biraz :) ancak yazabildim :)