Bu bayram bize gelmedi. Burdan bir saatlik yola babaannemlere bile gidemeyeceğiz. Günlerdir evdeyim. Bir anneme gidiyordum o da artık dedemin yanında hastanede, dedem hastaneye yatırıldı. Ne zaman çıkacağı belli değil. Dönüşümlü olarak bir annem bir babam kalıyor yanında. 2 tane de dayım var dayı bile demek gelmiyor içimden. Bütün yük annemle babamın üzerinde. Dedemin tek evladı annemmiş gibi. Çok doluyum da neyse.. Gözümün önünde yaşananları görünce Nazlı'm tek kalsın diyorum lazım değil kardeş falan. Bir yandan da hepsi aynı değil ne can ciğer kardeşler var diyorum. Ama annemin durumuna çok üzülüyorum