- 25 Haziran 2014
- 2.122
- 3.595
- 83
- Konu Sahibi Blackbluee1
- #21.221
Gelecek insanlardan bende korkuyorum.. Eşimin arkadaşları ve ailesi anlayışsız.. Doğum yapsam, hastaneden eve gelsem hemen gelirler hayırlı olsuna.. En nefret ettiğim şey.. Bir bekleyinde kendime geleyim.. İnsanlarda ayıp olur, hemen gidelim diye düşünüyorlar ama ben sevmiyorum.. Ailesi zaten apayrı.. 2 odalı ev zaten.. Salonu ve diğer odayı blokluyorlar.. Salonun dağınık olmasından da hoşlanmıyorum.. Ee doğum yazın inşallah.. Rahat rahat giyinip evde dolaşmak varken, babası var diye mümkün olmayacak.. Eşimle ayrı şehirlerdeyiz sırf bu sebeplerden birleşmek istemiyorum..Kızlar o kadar çok duygu değişimi yaşıyorum ki bi an hemen bebeğim doğsun istiyorumsonra korku basıyor ben hayatımı devamlı ona nasıl endeksliycem diye.
Doğum sonrası millet başıma üşüşücek herşeye karışmaya başlıycaklar kabusu. Bi an ağlamaklı sonra çok mutlu karnıma sarılıp bebeğime seni çok seviyorum diyesim geliyor.
Allah aklıma mukayyet olur inşallah![]()
Ama şöyle karışırlarsa cevap veririm ben, ne de olsa lohusa psikolojisi içinde olacağız..
