- 24 Mayıs 2010
- 7.875
- 16.884
- 448
- 32
Elhamdulillah canım ya, çok şükür ki doktorum çok detaycı...
Gerçekten mi ya, hiç duymamıştım... İnsan başına gelmeden bilmiyor böyle şeyleri...
Elhamdulillah canım ya, çok şükür ki doktorum çok detaycı...Canım Allah korumuş gerçekten seni de bebeğini de. Verilmiş sadakanız varmış çok şükür
Gerçekten mi ya, hiç duymamıştım... İnsan başına gelmeden bilmiyor böyle şeyleri...LezzetliCipetpet Allah esirgemiş canım. Bebeklerde de 6 aydan sonra tekrar baktırmak gerekliymiş, değişebiliyormuş. Bir yakınımızda oldu şaşırmıştık.
Gerçekten öyle canım ya... İlk şoku atlattım ama çok şükür ortaya çıktı diye düşünüyorum sadece...Çook teşekkür ederizzzzz :)
Ya sana ne olmuş öyle???? Negatif olması ve öğrenilmeden doğum olmaması çok büyük şans
Maşallah canım çok güzel bir doğum hikayen olmuş. Sancıları karşılarken okumak bana moral oldu:)Herkese tekrar selam. Madem artık uykular haram oldu o zaman ben de size yaşadıklarımı anlatayım dedim :) kızımın uyanmasına sanırım 1,5 saat var çok uzun yazacağım inşallah yetişir :)
Her doğum deneyimi kişinin kendisine özel bence. Ama pozitif hikayeler okumak bana çok iyi gelmişti. Bence benimki de pozitif bir hikaye. Ben okuduklarımı aklıma getirdim bana güç oldu. Umarım birileri de bunu okuyunca rahatlamış hisseder :)
Benim doğum sürecim 11 kasım pazar günü sarı jel kıvamında bir akıntı görmem ile başladı. Ardından kasılmalar ve pembe kanlı akıntı eşlik edince acile başvurdum. Vajinal muayenede 1 cm açıklık ve nst de 2-3 çok düzenli olmayan kasılma görüldü. Doktor bunun normal olduğunu, nişanenin geldiğini, sonrasında doğumun birkaç gün içinde olabileceğini söyledi. Bunun üzerine içim rahatlayarak eve geldim.
O gece saat tam 12 de regl ağrısı gibi bir hisle uyandım. Bir ıslaklık hissediyordum. Sürekli de tetikte olduğumdan (39+3 gün olmuştu) "Acaba su mu geldi?" Dedim ama lavaboda gördüğü şey nişanenin geri kalanıydı (pembe renkli). Bu sırada karnımda rahatsızlık veren kasılmalar devam ediyordu ve sanki sıklaşmış, güçlenmişti. 11 kasımı 12 kasıma bağlayan gece hiç uyumadım. Yatınca daha çok hissediyordum. Takip etmeye başladım. Önce 12-10 dk gibi çok da düzenli olmayan kasılmalar sabah saat 6 da 6 dakikada 1 olmaya başlamıştı. Eşimi kaldırdım, kahvaltımı yaptım, duş aldım, eşyaları hazırladım, giyindim ve 7.15 gibi hastaneye gidelim dedim. Amacım kendi doktoruma muayene olmaktı.
Eşim doğumun başladığına inanmıyordu :)
Hastaneye gittik önce nst cihazında 5 dk da bir çok şiddetli olmayan kasılma görüldü. Doktoruma gösterdim, evet bu şekilde olmasını ama şiddetin ve sıklığının artmasını beklemeyi istersen evde ya da hastaneye yatmadan gezerek dolaşarak bekleyebilirsin dedi. Vajinal muayenede de 2 cm açıklık çıkmıştı. Doğuma başladı dememiz için biraz az açıklık dedi. Hayal kırıklığına uğradım o sırada. Ben 4-5 cm olmuştur diye düşünüyordum çünkü kasılmalar geldiğinde duvara tutunma, durma, sallanma ihtiyacı falan geliyordu.
Eve gitmek istemediğime karar verdim. Doktor da strese girme, 2 saatte bir vajinal muayene yapılacak dedi. Arada ben de bakacağım dedi. Eşim ise bizim iş geceye kaldı diyordu
Bunlar sabah 9.30 da oldu.
Saat 10 da 2 cm açıklıkla odaya yerleştim ve bir pilates topu istedim. Damar yolu açıldı elimden, hastane önlüğü giydim, eşim meyve suyu almıştı, sıvı alarak pilates topu üstünde yaylanıp müge anlı izleyerek kasılmaları karşılıyordum. Biraz daha sıklaşmış ve güçlenmişti.
Nst bağlayıp beni yatağa yatırdıklarında grafikte 100 yazan ardı ardına dalgalar vardı.
15 dk bağlı kalacaktım ama kimse gelmiyor beni 40 dkdır yatakta tutuyorlardı ve gerçekten dalgalar çok sıklaşmıştı. O sıralarda eşimden hep nstdeki değerleri söylemesini istedim. "Şimdi yükseliyor, 50-70-100 oldu 100 de duruyor hala, şimdi düşmeye başladı" falan diyordu ve sonunda azalacağını bilip derin nefes (önce karından sonra göğüsten hepsini yavaş yavaş vererek) yapmaya çalışıyordum.
Bu arada öğle arasıydı ve o yüzden hemşireler gelmiyordu. Eşime söyledim çok fenayım gelsinler, doktoruma haber verilsin nst den çıkarsınlar beni diye. Kalkmak istiyordum.
Hemşire/ebe geldi nst yi çıkardı, sonucu doktora göstereceğim diyip gitti. Yine kimse gelmiyor ben pilates topunda eşime yaslanıp "epidural alma" hayalleri kuruyordum.
Başka bir ebe geldi vajinal tuşe yaptı, açıklık kaç dedim, doktorunuz değerlendirsin biraz var dedi. 2 cm di ilerlememiş mi dedim. Biraz dedi.
Çok karamsarlığa kapıldım, herhalde 3 falan ki söylemiyor dedim. Saatlerce beklemiştim ve sadece 3 falan mıydı? O sırada ayakta dolaşayım dedim ve pıt diye bi ses ve sıcaklık! Suyum geldi Her yer göl olduçok güzel bi his bu arada su gelmesi :) hemşirelere haber verdik iyi falan dediler. Önemsenmedi pek. Ama bundan sonra kasılmalar daha şiddetlendi.
bir yarım saatten sonra yatağa yatma ihtiyacı hissettim. eşimi ben dayanamıyorum, epidural takılacak seviyeye gelmedi mi hemşireyi çağır doktoru çağır diye gönderdim. Saat 13.30 falandı sanırım.
Başka bir hemşire geldi o da tuşe yaptı. Aynı surat ifadesi... ya kaç cm söylesenize! Doktorunuz gelip o baksın dediler. Düşünsenize daha epidural için gereken 4-5 cm açıklık bile olmamıştıağrı kesici diye yalvardım, veremiyoruz dediler. O
Bi 10'dk daha geçti sanırım. Benim kasılmalarım şekil değiştirdi. Aşırı terliyordum. Kasılma gelince IKINMA HİSSİ GELİYORDU, ittirmek istiyordum ama doktor demeden yanlış ıkınmaların zararlı olacağını okumuştum. İyi de kendimi tutamıyordum ki!
Eşime yine doktor diye yalvardım, doğuruyorum bu yatakta falan dedim sanırım. Kasılma gidince normalleşiyor çok iyi hissediyordum. Ama o kadar sık geliyordu ki. Ikınmamaya çalışmak çok zordu. 3 ya da 4 kez bu durumu yaşadım ki doktorum sonunda gelmişti.
İttirme ihtiyacı hissediyorum dedim, hemen vajinal muayene yaptı ve TAM AÇIKLIK, hemen doğumhaneye iniyoruz dedi, hemşireler ayrı ben ayrı eşim ayrı şok olduk. Ben doğuma gittiğime değil kaç defadır hemşirelerin nasıl anlamadığına şaşırdım!
Asansöre falan bindirdiler sedye ile, asansör de geç geldi, bu arada hiç bağırıp çağırmadım. Bir arkadaşım gücümü bağırmaya değil ıkınmaya harcarım ne diye bağırayım demişti o aklımda kalmış. Doğumhane denen yere bi koridorda gittiğimi hatırlıyorum.
Sonra doğum masasına alalım seni dediler
O masadan korkmayın, vallahi en çok onda rahat ettim.
Doktorum oradaydı. Spizella doğumu ne kadar süreceği senin elinde. Ikınmana bağlı, sancı geldiğinde onunla beraber derin nefes alıp nefesini tut ve tüm gücünle aynı kabız olmuşsun gibi ittir dedi.
Benim için altın kelime KABIZ
Ben 10 senedir hassas bağırsak sendromu diye bir rahatsızlığa sahibim ve kabız olmuş gibi ıkınmak benim için normal bişey :)
Doktora bunu da söyledim (O sırada sancı gelmeyince saçmalıyordum)
İlk dalganın geldiğini hissettim dedim geliyor, doktor da ıkın dedi
Tüm gücümle ittirdim ve iyi hissediyordum :) sancı geçti, doktor inanamıyorum, süpersin böyle olursan 3. Ikınmada alırım falan diyince iyice gaza geldim.
Vajinal bölgeye iğne falan yaptı sanırım o sırada.
Bir de damar yolundan ağrı kesici verin dedi ama benim damar yolu kaymış elimden!
Onlar düzeltmeye çalışırken ben 2 kere daha İttirdim, artık kafası olduğunu düşündüğüm bi sertlik hissediyordum. Doktor boşverin ağrı kesiciyi dedi, son bi defa ıkınmaya başlamıştım ki tamam aldım sakın ittirme dedi.
Aşırı bir enerji ve rahatlama hissediyordum ki bebeği kucağıma verdilersaat 14.39 muş doğduğunda.
Ağlıyordu, sıcak ve ıslaktı. Tertemizdi. Doktor benle sohbet etmeye başladı, plesentayı çıkarıyormuş. Buralarda bi zorluk yok öyle yatıyorsunuz. Doğumhane ekibi nasıl bu kadar sessiz ve çabuk doğurdun dediler. Sessiz mi? Bence değildim ama "ııh" falan demişim meğer en fazla
Bebeği giydirdiler doktor bana kesik yapmış 3. Ikınmada yırtılmasın diye (ona biraz csnım sıkılmıştı sanki ne olacaksa) onu halletti
Tüm bunlar 20 dk falan sürmüş eşimin dediğine göre.
Kucağıma bebeği verdiler, eşim doğumhane kapısında bekliyormuş. Doktor eşimi tebrik etmiş, spizella çok zor bişeyi başardı demiş.beni odaya aldılar işte bebekle beraber.
O gece kaldık hastanede ve salı sabahı bebeğimizi alarak çıktık çok şükür.
Bebeği ilk gördüğümde küçükmüş dedim de doktor daha ne olacak 3240 gr dedi :) ne bileyim gözüme küçük gelmişti. Halbuki şimdi diyorum ben bunu nasıl yaptım
Burada aylarca yazdım, sordum okudum, o yüzden benim için özel olan bu durumu da paylaşmam gerektiğini düşündüm. Umarım okuyan birilerine güç verir. Doğum değişik bir olay. Ama ne olursa ne şekilde olursa olsun sonu güzel olsun hepimiz için :)
İnşallah sen de böyle paylaşırsın bizimle güzel doğum hikayeni canım. Allah bir avazda kurtarsın inşallahMaşallah canım çok güzel bir doğum hikayen olmuş. Sancıları karşılarken okumak bana moral oldu:)
İnşallah canım. Az önce suyumu patlattılar. Ebe artık sancıyı hissedersin dedi ama elhamdülillah şiddetli bir sancı hissetmedim henüz hep böyle kolay devam ederse ne güzel olur:)İnşallah sen de böyle paylaşırsın bizimle güzel doğum hikayeni canım. Allah bir avazda kurtarsın inşallah
Elhamdulillah canım ya, ne kadar güzel. İnşallah sen de huzurlu, pozitif, sağlıklı bir doğum yapacaksınİnşallah canım. Az önce suyumu patlattılar. Ebe artık sancıyı hissedersin dedi ama elhamdülillah şiddetli bir sancı hissetmedim henüz hep böyle kolay devam ederse ne güzel olur:)
Rabbim sizlerede kolay doğum yapmayı nasib etsin inşallah
Hadi inşallah güzel haberlerini en kısa sürede alırız canım. Sağlıkla kavuş bebeğineİnşallah canım. Az önce suyumu patlattılar. Ebe artık sancıyı hissedersin dedi ama elhamdülillah şiddetli bir sancı hissetmedim henüz hep böyle kolay devam ederse ne güzel olur:)
Rabbim sizlerede kolay doğum yapmayı nasib etsin inşallah
Sağlıcakla gelsin Betül kuş zaten yeterince gelmek için çabaldıBu arada doktor başka şeylerde söyledi ama kan grubu şokundan sonra onları yazmamışım :)
Bizim doğum tarihimiz ileri çekildi doktor tarafından. Tansiyon kalp vs sıkıntılar yüzünden 40.haftasını beklemeyecekmişiz. 39 dolup kendi gelmezse suni sancı vereceklermiş önce. Açılma vs olmazsa da suni sancıya rağmen sezeryan yaparız dedi. En geç 30 Kasımda geliyor bizim kız yani. İnşallah öncesinde kendi gelmeye karar verir de, dışarıdan müdahaleye gerek kalmaz. Progestanı da kestik, artık gelirse durdurmaya çalışmak da yok dedi doktorum. Çok sevindim ama artık gelebilir bizim kuzu da
Ay maşallah canım demek acı eşiğin baya yüksek. Sende sağ salim kucağına al bize de hikyeni anlat bizede umut olsunİnşallah canım. Az önce suyumu patlattılar. Ebe artık sancıyı hissedersin dedi ama elhamdülillah şiddetli bir sancı hissetmedim henüz hep böyle kolay devam ederse ne güzel olur:)
Rabbim sizlerede kolay doğum yapmayı nasib etsin inşallah
Güzel haberini bekliyoruz, çok heyecanlandım senin içinMaşallah canım çok güzel bir doğum hikayen olmuş. Sancıları karşılarken okumak bana moral oldu:)
cok cok sevindim canim saglikla kolaylikla kavusmussun. zaten soguk kanliydin hep. her yazilan korku tedirginlik mesajina kisiye gore degisir herkeste ayni olmaz diyen sendin. bu sakinlik ve soguk kanliliginda meyvesini guzel yedin. cooook tebrik ederim seni ve bebisini. saglikla buyutun.Hep olumlu şeylere odaklandım kızlar
siz de öyle yapın. Sonuçta güzel bir sona ulaşmak var.
Yani ya bebeğe şu olursa ya bana bu olursa diye olumsuzu aklıma hiç getirmedim
Eşime de hep bana motive edici şeyler söyle dedim (önce off çok acı çekiyosun napıcaz, çok mu ağrıyo, mahvoldun falan diyordu, kızdım ona da sağol çok yardımcı oldun diye)
O da baktı dert paylaşan değil motive eden olmak zorunda: başarıyorsun, geçecek, kızımız gelmek için uğraşıyor vs böyle şeyler dedi. (Doğuma girmedi ama sancılarla başa çıkarken benim elimi tutup bunları demesi bana güç verdi)
sanada ccok buyuk gecmis olsun canim. cok sukur farkedilmis.Elhamdulillah canım ya, ne kadar güzel. İnşallah sen de huzurlu, pozitif, sağlıklı bir doğum yapacaksınRabbim yardımcın olsun
Herkese tekrar selam. Madem artık uykular haram oldu o zaman ben de size yaşadıklarımı anlatayım dedim :) kızımın uyanmasına sanırım 1,5 saat var çok uzun yazacağım inşallah yetişir :)
Her doğum deneyimi kişinin kendisine özel bence. Ama pozitif hikayeler okumak bana çok iyi gelmişti. Bence benimki de pozitif bir hikaye. Ben okuduklarımı aklıma getirdim bana güç oldu. Umarım birileri de bunu okuyunca rahatlamış hisseder :)
Benim doğum sürecim 11 kasım pazar günü sarı jel kıvamında bir akıntı görmem ile başladı. Ardından kasılmalar ve pembe kanlı akıntı eşlik edince acile başvurdum. Vajinal muayenede 1 cm açıklık ve nst de 2-3 çok düzenli olmayan kasılma görüldü. Doktor bunun normal olduğunu, nişanenin geldiğini, sonrasında doğumun birkaç gün içinde olabileceğini söyledi. Bunun üzerine içim rahatlayarak eve geldim.
O gece saat tam 12 de regl ağrısı gibi bir hisle uyandım. Bir ıslaklık hissediyordum. Sürekli de tetikte olduğumdan (39+3 gün olmuştu) "Acaba su mu geldi?" Dedim ama lavaboda gördüğü şey nişanenin geri kalanıydı (pembe renkli). Bu sırada karnımda rahatsızlık veren kasılmalar devam ediyordu ve sanki sıklaşmış, güçlenmişti. 11 kasımı 12 kasıma bağlayan gece hiç uyumadım. Yatınca daha çok hissediyordum. Takip etmeye başladım. Önce 12-10 dk gibi çok da düzenli olmayan kasılmalar sabah saat 6 da 6 dakikada 1 olmaya başlamıştı. Eşimi kaldırdım, kahvaltımı yaptım, duş aldım, eşyaları hazırladım, giyindim ve 7.15 gibi hastaneye gidelim dedim. Amacım kendi doktoruma muayene olmaktı.
Eşim doğumun başladığına inanmıyordu :)
Hastaneye gittik önce nst cihazında 5 dk da bir çok şiddetli olmayan kasılma görüldü. Doktoruma gösterdim, evet bu şekilde olmasını ama şiddetin ve sıklığının artmasını beklemeyi istersen evde ya da hastaneye yatmadan gezerek dolaşarak bekleyebilirsin dedi. Vajinal muayenede de 2 cm açıklık çıkmıştı. Doğuma başladı dememiz için biraz az açıklık dedi. Hayal kırıklığına uğradım o sırada. Ben 4-5 cm olmuştur diye düşünüyordum çünkü kasılmalar geldiğinde duvara tutunma, durma, sallanma ihtiyacı falan geliyordu.
Eve gitmek istemediğime karar verdim. Doktor da strese girme, 2 saatte bir vajinal muayene yapılacak dedi. Arada ben de bakacağım dedi. Eşim ise bizim iş geceye kaldı diyordu
Bunlar sabah 9.30 da oldu.
Saat 10 da 2 cm açıklıkla odaya yerleştim ve bir pilates topu istedim. Damar yolu açıldı elimden, hastane önlüğü giydim, eşim meyve suyu almıştı, sıvı alarak pilates topu üstünde yaylanıp müge anlı izleyerek kasılmaları karşılıyordum. Biraz daha sıklaşmış ve güçlenmişti.
Nst bağlayıp beni yatağa yatırdıklarında grafikte 100 yazan ardı ardına dalgalar vardı.
15 dk bağlı kalacaktım ama kimse gelmiyor beni 40 dkdır yatakta tutuyorlardı ve gerçekten dalgalar çok sıklaşmıştı. O sıralarda eşimden hep nstdeki değerleri söylemesini istedim. "Şimdi yükseliyor, 50-70-100 oldu 100 de duruyor hala, şimdi düşmeye başladı" falan diyordu ve sonunda azalacağını bilip derin nefes (önce karından sonra göğüsten hepsini yavaş yavaş vererek) yapmaya çalışıyordum.
Bu arada öğle arasıydı ve o yüzden hemşireler gelmiyordu. Eşime söyledim çok fenayım gelsinler, doktoruma haber verilsin nst den çıkarsınlar beni diye. Kalkmak istiyordum.
Hemşire/ebe geldi nst yi çıkardı, sonucu doktora göstereceğim diyip gitti. Yine kimse gelmiyor ben pilates topunda eşime yaslanıp "epidural alma" hayalleri kuruyordum.
Başka bir ebe geldi vajinal tuşe yaptı, açıklık kaç dedim, doktorunuz değerlendirsin biraz var dedi. 2 cm di ilerlememiş mi dedim. Biraz dedi.
Çok karamsarlığa kapıldım, herhalde 3 falan ki söylemiyor dedim. Saatlerce beklemiştim ve sadece 3 falan mıydı? O sırada ayakta dolaşayım dedim ve pıt diye bi ses ve sıcaklık! Suyum geldi Her yer göl olduçok güzel bi his bu arada su gelmesi :) hemşirelere haber verdik iyi falan dediler. Önemsenmedi pek. Ama bundan sonra kasılmalar daha şiddetlendi.
bir yarım saatten sonra yatağa yatma ihtiyacı hissettim. eşimi ben dayanamıyorum, epidural takılacak seviyeye gelmedi mi hemşireyi çağır doktoru çağır diye gönderdim. Saat 13.30 falandı sanırım.
Başka bir hemşire geldi o da tuşe yaptı. Aynı surat ifadesi... ya kaç cm söylesenize! Doktorunuz gelip o baksın dediler. Düşünsenize daha epidural için gereken 4-5 cm açıklık bile olmamıştıağrı kesici diye yalvardım, veremiyoruz dediler. O
Bi 10'dk daha geçti sanırım. Benim kasılmalarım şekil değiştirdi. Aşırı terliyordum. Kasılma gelince IKINMA HİSSİ GELİYORDU, ittirmek istiyordum ama doktor demeden yanlış ıkınmaların zararlı olacağını okumuştum. İyi de kendimi tutamıyordum ki!
Eşime yine doktor diye yalvardım, doğuruyorum bu yatakta falan dedim sanırım. Kasılma gidince normalleşiyor çok iyi hissediyordum. Ama o kadar sık geliyordu ki. Ikınmamaya çalışmak çok zordu. 3 ya da 4 kez bu durumu yaşadım ki doktorum sonunda gelmişti.
İttirme ihtiyacı hissediyorum dedim, hemen vajinal muayene yaptı ve TAM AÇIKLIK, hemen doğumhaneye iniyoruz dedi, hemşireler ayrı ben ayrı eşim ayrı şok olduk. Ben doğuma gittiğime değil kaç defadır hemşirelerin nasıl anlamadığına şaşırdım!
Asansöre falan bindirdiler sedye ile, asansör de geç geldi, bu arada hiç bağırıp çağırmadım. Bir arkadaşım gücümü bağırmaya değil ıkınmaya harcarım ne diye bağırayım demişti o aklımda kalmış. Doğumhane denen yere bi koridorda gittiğimi hatırlıyorum.
Sonra doğum masasına alalım seni dediler
O masadan korkmayın, vallahi en çok onda rahat ettim.
Doktorum oradaydı. Spizella doğumu ne kadar süreceği senin elinde. Ikınmana bağlı, sancı geldiğinde onunla beraber derin nefes alıp nefesini tut ve tüm gücünle aynı kabız olmuşsun gibi ittir dedi.
Benim için altın kelime KABIZ
Ben 10 senedir hassas bağırsak sendromu diye bir rahatsızlığa sahibim ve kabız olmuş gibi ıkınmak benim için normal bişey :)
Doktora bunu da söyledim (O sırada sancı gelmeyince saçmalıyordum)
İlk dalganın geldiğini hissettim dedim geliyor, doktor da ıkın dedi
Tüm gücümle ittirdim ve iyi hissediyordum :) sancı geçti, doktor inanamıyorum, süpersin böyle olursan 3. Ikınmada alırım falan diyince iyice gaza geldim.
Vajinal bölgeye iğne falan yaptı sanırım o sırada.
Bir de damar yolundan ağrı kesici verin dedi ama benim damar yolu kaymış elimden!
Onlar düzeltmeye çalışırken ben 2 kere daha İttirdim, artık kafası olduğunu düşündüğüm bi sertlik hissediyordum. Doktor boşverin ağrı kesiciyi dedi, son bi defa ıkınmaya başlamıştım ki tamam aldım sakın ittirme dedi.
Aşırı bir enerji ve rahatlama hissediyordum ki bebeği kucağıma verdilersaat 14.39 muş doğduğunda.
Ağlıyordu, sıcak ve ıslaktı. Tertemizdi. Doktor benle sohbet etmeye başladı, plesentayı çıkarıyormuş. Buralarda bi zorluk yok öyle yatıyorsunuz. Doğumhane ekibi nasıl bu kadar sessiz ve çabuk doğurdun dediler. Sessiz mi? Bence değildim ama "ııh" falan demişim meğer en fazla
Bebeği giydirdiler doktor bana kesik yapmış 3. Ikınmada yırtılmasın diye (ona biraz csnım sıkılmıştı sanki ne olacaksa) onu halletti
Tüm bunlar 20 dk falan sürmüş eşimin dediğine göre.
Kucağıma bebeği verdiler, eşim doğumhane kapısında bekliyormuş. Doktor eşimi tebrik etmiş, spizella çok zor bişeyi başardı demiş.beni odaya aldılar işte bebekle beraber.
O gece kaldık hastanede ve salı sabahı bebeğimizi alarak çıktık çok şükür.
Bebeği ilk gördüğümde küçükmüş dedim de doktor daha ne olacak 3240 gr dedi :) ne bileyim gözüme küçük gelmişti. Halbuki şimdi diyorum ben bunu nasıl yaptım
Burada aylarca yazdım, sordum okudum, o yüzden benim için özel olan bu durumu da paylaşmam gerektiğini düşündüm. Umarım okuyan birilerine güç verir. Doğum değişik bir olay. Ama ne olursa ne şekilde olursa olsun sonu güzel olsun hepimiz için :)
Çok teşekkür ederim canımsanada ccok buyuk gecmis olsun canim. cok sukur farkedilmis.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?