Kesinlikle sıkılıyorlar. Bizim saat 7 gibi uyanis. Kendi odasinda buyuk bir kanepe var. Onun uzerine geciyoruz pijamalarimizi cikarmadan. 1 saat kadar oynuyoruz oyuncaklariyla. Cok keyifli oluyor sabahlari. Sonra yine uyuyoruz 1 saat kadar. 10 gibi uyandiginda onun kahvaltisini yaptiriyorum. Sonra 11 gibi biz kahvalti yapiyoruz, bazen 12 gibi. Bizimle de yogurt yediriyorum. Yoksa sandalyesinde durmuyor. Biz yemek yerken ona da yedirince duruyor ancak. Kahvalti sonunda uykulu oluyor. Sansliysak hemen emzirip uyutuyorum. Bazen uykusu olmasina ragmen uyumuyor. Bir saat kadar sonra tekrar uyutmaya calisiyorum oyle olunca. Uyanikken hep kucak oyun istiyor. Ama eskisine gore daha iyiyiz. Arada oturmamiza izin veriyor beyimiz. Oglen uyaninca meyve puresi yiyor. Sonra yine oyun, oyun, oyun. Ogleden sonra uyku belirtileri varsa yine uyutmayi deniyorum. Bazen uyuyor bazen uyumuyor. Sonra zaten aksam yemegi telasi basliyor. Biz mutfaktayken sandalyesine koyuyoruz ama ilgilenmezsek durmuyor agliyor. Ya karsisinda sebeklik yapiyoruz ya da birimiz kucagina aliyor en sonunda. Yemege gectigimizde yine yiyebilecegi bir seyler hazir ediyorum masada yoksa durmuyor. 7 gibi aksam yemegi faslimiz bitiyor. Ben ortaligi toplarken babasi oyaliyor. Ogleden sonraki uykusunu uyumadiysa cok huzursuz oluyor. 7:30 gibi uyku rutinine basliyoruz. Cok uykusu yoksa 8 gibi geciyoruz odamiza. Uc asagi bes yukari boyle geciyor gunlerimiz. Cocuk yalnizliktan balkona gelen kuslarla arkadas oldu. Balkonumuza guvercinler yuva yapmis. Mama sandalyesinden onlari izliyor.

cok uzattim, keske oglum da uykusunu uzatsa.