- 30 Mayıs 2013
- 2.425
- 3.961
- 373
- 39
- Konu Sahibi white_chocolate_mocha
- #38.321
Kızımı 2 yaşına kadar emzirdim ama ilk ayından sonra kilo alımı çevremi hiçbir zaman tatmin edemedi. Hep zayıf diye nitelendirilen bir çocuk oldu. Sütüm yaramamış herhalde gibi abuk subuk laflarla muhatap oldum. Ek gıdaya geçince anladık ki sütle alakası yok, çocuğun yapısı bu. Şimdi 5 yaşında 16 kilo. Çoğu yaşıtına göre gayet yeterli ve sağlıklı besleniyor. Kilo sağlık değil evet ama bunu kabullenmek için çocuğun 4 yaşını falan geçmesi lazım. Benim derdim fosur fosur şişsin değildi zaten hiçbir zaman ama büyüme çağındaki çocuk az da olsa sürekli yukarı doğru gelişim gösterir. Benim kızım aylarca yerinde sayar, gram kilo almadan aylar geçirirdi. Tabi ben de cinnet geçirirdim.
Bir de geniz eti faktörümüz vardı ki ameliyattan sonra 6 ayda 3 kilo aldı. Gelişimini baskılayan belki sadece oydu geç farkettik, belki başka şeyler de vardı ama hiç bulamadık, bilmiyorum. Artık gerek de yok zaten koca çocuk oldu. Ne kadar isterse o kadar büyüsün. 48 kilo annenin 16 kilo kızı olur deyip geçiyorum.
Amma velakin bu seferkini 90 kilo babanın kızı yapıcam kararlıyım
Gazlı olunca emmek istemiyorlar canim süt
Öyle birden çok fazla azalmaz ya birde büyüdükleri için çabuk çekip doyuyorlar diye düşünüyorum bu emzirme olayıda hep bir şüpheymiş , oglusumu emziremedim diye içim hep buruk ona karşı çok şükür sağlıklı gelişimide güzel bir çocuk ay acayip vicdan yaptim ben kızlar 2.5 yaş olması arada çok zormuş ilgilenemiyorum çocukla diye oturup ağlıyorum araya 4 yaş konmalıymış en azından ciddi anlamda cok Üzülüyoruminsallah bebis büyüdükçe bir düzeni olur daha fazla vakit ayırabilirim koklaşarak yatardık kitabımızı okurduk şuan hiç vakit yok hersey babasıyla sanki aramiza mesafe girdi
Valla bizde de o işler bir süre babaya zimmetlendi. Her gece kitabını okur kızımın. Banyosunu ben yaptırıyorum. Bütün gün de beraberiz her ne kadar günün çoğunda ya çocuk emzirsem ya da çocuk uyutsam da. Şimdilik kızımın bir şikayeti yok gibi duruyor, ilerleyen zamanlarda bakıcaz bakalım duruma.
Bir de biz hala yalnız kalamadık ya, tam adapte olamadık yeni hayata. Çocuğu bir yerlere bırakıp 2 dk 3 dk kısa kısa işler yapmaya çalışıyorum ki çocuk alışsın annem işi varken koyar ama beni geri alır olayına. Ama en ufak mızıltıda kucağa alındığı için o da sürekli kucak bebesi oldu. Yalnız kalınca ve az şöyle birkaç ay geçse daha güzel oturacak her şey yerine.
Doğduğundan beri deniyoruz ama almıyor cadı
Benimki de aynısı.
Benim kız kucakta bile ağladığı için çoğu zaman, sürekli bağla çıkar yapmıyorum, çok denemiyorum açıkçası. Yalnız kalınca el mahkum o da alışacak ben de kullancam. Şu an sıkışmak da sinirlendiriyor ne istiyor benim bebe anlamıyorum. Sıcaklık, ten teması, sıkışık anne karnı pozisyonu, her şey tamam ama gel göre ki yırtınıyor istemediğinde koyunca içine.
Açken süt gelmeyen bir şey daha da çıldırmasına neden oluyor. Tokken zaten fena öğürüyor. Ben veremicem sanırım bu emziği. Memeyi cop cop sömüren bebe, emziği ememiyor bildiğiniz. Şöyle tutup çekse de sonra ağlayıp bıraksa süt gelmiyor diye istemiyor dicem ama çekmeyi beceremiyor. Saçma sapan hareketler yapıyor ağzının içinde, en son zorlayınca öğürüyor.
