aynen öyle deli olacam. ilk 4 ay ne güzeldi. gündüzde güzel uyumuyor bu ara
ben itiraf edeyim çoğu zaman pandemiyi unutuyorum günün temposunda. hatta çocuğum küçük diye ilk zamanlar evde oldugumu çıkamadığım düşünürdüm. ara ara hatırlıyorum ve evet aynı senin gibi nolacak diyorum geçecek diyorum. gelecek sene için hayaller kuruyorum. umut ediyorum. başka çaremiz yok sanirim. ama şimdi senin durumun daha hassas. dua etmek belki iyi gelir ya da yazmak müzik dinlemek yoga. ruhen dinlenmeye ihtiyacın var.umudunu tazelemek lazım.
bahar valla emerek uyuması işime geliyordu ama artık ne bilim bunu kullanması bu kadar uyanması yıpratıcı oldu
ben uyuyorum valla. yatırıyorum yanima açıyorum memeyi. öyle üşüttüm sanirim. ama dermanim kalmayınca napim.
ya neden aynı şeyleri yaşıyoruz. boğazım ağrıyordu ilk. eşim hasta mısın diye soruyordu inanmıyor mu dedim ya. iki gündür fenayım sırf sigarası için çocuğu bana veriyor sonra alıyor evet. ama ne bilim bazen insan sefkat bekliyor. sen uyu dinlen demesini bekliyorum. hastalıktan kim ölmüş ki gibi davranıyor sanki canim sıkılıyor üzülüyorum. yurtdışı diyorsun ya misal aman dedim bugün kendime sakin yapma öyle bir hata. burda en azından bakanın var desteğe gelen var yaban ellerde kalmim eşimin eline
