Geçen sene bugun ben de doğuma giderken hiç doğum yapacağımı düşünmeyerek gitmiştim hastahaneye . Doktorum sağolsun çok rahattı ,sezaryen gününü sorduğumda 10 nisanda gel bir bakarız demişti . Ben de doğum mu yoksa kontrol mu olur tam bilememiştim . İyi de olmuştu akşamından güzel bir uyku çekmiştim

sabah 9:20 de nst ye girdim . Sancım benim 40 -60 arası çıkıyordu . Bilmem bu hissedilir mi ama ben hiç bir şey hissetmiyordum . Bir ara bu sebeple açıklığa bakmak bile istemişlerdi devlet hastahanesinde ama baktırmamıştım . Velhasıl 9:20 de nst ye bakarak doktor haZırlayın doğuma demiş . Heyecan korku kısmı çok kısa sürdü ne olduğumu anlamadım

ameliyat önlüğünü giydirdiler , anestezi olayını sordular . Belden aşağı istiyordum güya , intraket takılırken bayılacak gibi olunca bayıltın beni tamamen dedim

sonrası yok

10:25 te kuzum doğdu .hiç ememedi . Sabaha kadar uyumadan oturdum emzirmek için ama yok . Bir de kan yutmuş kan kusunca onun korkusuna da uyuyamadım . İlk yürüme benim için çok rahattı .ağrı kesicilerden dolayı hiç sıkıntı çekmedim . Ağrım olduğu anda iğne için gidiyordum o beni 24 saat götürüyordu . Ama sonrasında kabızlık , emzirme sıkıntısı, sezaryen yerinin enfeksiyon kapması beni perişan etti . Kırkım çıktığında ancak kurudu enfeksiyon. Kırkımda da ancak göğsümü tutturabildim Sena’ya o kadar uğraştan sonra . İlk zamanlar gerçekten çok zormuş , şimdilerde birbirimizin dilinden anladıkça daha da anlamlandı annelik

Allah olmayanlara da versin , günüm gelmişken ben de anlatmak istedim hikayemi