Kısaca doğum hikayem şöyle; dediğiniz doğuma dair sinyaller veya sancılar neredeyse 7. aydan beri vardı. Hep bir kasılmalı haller, ağrılar. Ancak dün rutin yürüyüş yaparken öğle saatlerinde, artık yürüyemedim. Bir kaç kez durup karnımın rahatlamasını bekledim. Akşam saat 20.00 gibi uyumaya odama gittim ( evet bazen dinlenmek için erkenden odama giderim) camı açtım serin hava gelsin diye, biraz da müzik açtım uyumuşum. 23.30 gibi uyandım eşim daha yatmamıştı. O yattı ben bi ortalığı kolaçan ettim ve yattım ama düzenli sancılar başlamıştı. Belden bacaklara yayılan karnı da saran bir ağrı. Kendimi rahatlatmak için beklemeye ve uyumaya karar verdim. Kendimi mutlu olduğum bir anda hayal ettim; yeşil çayırlarda şırıl şırıl akan sularda.. ama ne var ki kısa kısa uyuyabildim. Sabah 5’te lavaboya gittiğimde nişan da gelmişti. Hazırlanıp çocukları öpüp çıktık. Hastaneye 6.30 gibi geçtik, ilk muayenede 4-5 cm dendi. Her yarım saatte 1-2 cm arttı. Kendi sancılarım ara ara geliyordu ama iyi karşılıyordum. Squart yapmaya ve merdiven çıkar gibi bacaklarımı çekme çalıştım. Oda da yürüdüm. 8.30 gibi doktor geldi suyu açtı ve ıkınma başladı. Biraz zor oldu tabi, ama içinden sıcacık kayıp akması, çıkarkenki verdiği haz bambaşka. Kesi olmadı, bir iki dikiş var yine de. Sancı odasında doğum yaptım; çatal dediklerinde değil. Temizlenip bebiş giyindikten sonra kendi odamıza çıktık. Yarın sabah çıkarız inşallah
Doğum bekleyenler, lütfen doğumda sakin olun gerçekten en güzel şeylerden birini yaşıyorsunuz. Allah yardımcınız olsun.