- 1 Ocak 2019
- 267
- 270
- 103
- Konu Sahibi Bir_Kucuk_Mars
-
- #43.681
Gel sarilalimBebekler büyüyüp herkes bir düzen kurunca konuşmalar azalmışoysa ki hamileyken konuşmalara yetişemiyordum. Güzel oluyordu oysaki yalnız olmadığımızı hissetmek benzer yollardan geçmek. Hamile olduğumuz zamandanndaha güçsüz hissediyorum kendimi yardım eden kimse yok akşam bir kaç saat babasının ilgilenmesine o kadar ihtiyaç duyuyorum ki.. O da hiç istekli değil bu konu da daha da yalnız kalmış hissediyorum kendimi.. Oturduğum yere de yeni taşındım kimseyi tanımıyorum. Nasıl baş ediyorsunuz bununla
Benimki 3. Olmasına rağmen aynıyım. Durup durup stres boşalması oluyor hıçkırarak ağlıyorum rahatlıyorum. Akşamı iple çekiyorum babası 2 saat ilgilenecek diye o bakarken yemek yapıyorum çok zor vallahi..Bebekler büyüyüp herkes bir düzen kurunca konuşmalar azalmışoysa ki hamileyken konuşmalara yetişemiyordum. Güzel oluyordu oysaki yalnız olmadığımızı hissetmek benzer yollardan geçmek. Hamile olduğumuz zamandanndaha güçsüz hissediyorum kendimi yardım eden kimse yok akşam bir kaç saat babasının ilgilenmesine o kadar ihtiyaç duyuyorum ki.. O da hiç istekli değil bu konu da daha da yalnız kalmış hissediyorum kendimi.. Oturduğum yere de yeni taşındım kimseyi tanımıyorum. Nasıl baş ediyorsunuz bununla
Bizimde durumlar aynı işe başladım ve bebeğim gündüz uyumuyor. Teyzesi bakıyor aslında çok iyi mutlu kalıyor ama uyumuyo. Normalde emerek uyur şuan ben gelince emse de uyutamiyorumBu hafta sonu bizim için baya yorucuydu. Özellikle cumartesi günü, karşı komşum her şey yolunda mı diye kapımı çaldı. Oğlumuz işe başladığım için geçen hafta 5 gün uzun saatler boyunca bakıcıyla kaldı. Aslında eşim de mümkün olduğu kadar evde durmaya çalıştı, annem neredeyse her gün uğradı. Parka, gezmeye falan çıkarıldı. Ben de iyi alıştı aramıyor beni diyordum. Meğer öyle değilmiş. Cumartesi günü ben bunu bilmeden her zamanki gibi davrandım. Çığlık kıyamet kaldık. Ben durumu anlayamadım da açıkçası çünkü 9 aydır hep beraberdik. Ben halısına koyardım o güzel güzel oynardı. Sonunda anladım ki yanımda, dibimde hatta kucağımda olmak istiyor. Belki tekrar gideceğimi düşündü. Normalde tüm hafta bakıcıyla gayet iyi durmuştu, ne ağladı, ne huysuzlandı. Fakat bi şey olmuş belli ki, özlemiş, kızmış, gücenmiş belki bana. Pazar günü de aynıydı ancak bu sefer ağlamasına fırsat vermeden surekli ilgi gösterdim. Şimdiyse üzülüyorum, yeni hafta ve yine gideceğim.
Sabah uykusu konusunda biz hep berbat durumdayız. 1 kere uyursa mutluluk, 2 kere uyursa mucize, 3ü uzun zamandır görmedik gündüzleriBizimde durumlar aynı işe başladım ve bebeğim gündüz uyumuyor. Teyzesi bakıyor aslında çok iyi mutlu kalıyor ama uyumuyo. Normalde emerek uyur şuan ben gelince emse de uyutamiyorum
Aslında bende çalışınca mutlu oluyorum ama birinci sınıf okutuyorum ve oğlum uyumayinca evde de dinlenemiyorumSabah uykusu konusunda biz hep berbat durumdayız. 1 kere uyursa mutluluk, 2 kere uyursa mucize, 3ü uzun zamandır görmedik gündüzleri
Açıkçası işe başlamak benim psikolojime iyi geldi, çok daralmıştım. Eşim yardım etse de artık son zamanlarda hiç tahammülüm kalmamıştı. En ufak şeylere bile takılıp sinirleniyordum.
Keske bende is basi yapabilsem offf yaaSabah uykusu konusunda biz hep berbat durumdayız. 1 kere uyursa mutluluk, 2 kere uyursa mucize, 3ü uzun zamandır görmedik gündüzleri
Açıkçası işe başlamak benim psikolojime iyi geldi, çok daralmıştım. Eşim yardım etse de artık son zamanlarda hiç tahammülüm kalmamıştı. En ufak şeylere bile takılıp sinirleniyordum.
Yalnızım evlendiğimden beri. Hiç arkadaşım yok oturduğum yerde. Son zamanlardaki bunalım konum benim de bu. Eş dost akraba kimse yokki kapımı aralasın. Baş edemiyorum ara ara psikolojim bozuluyor. Sürekli bebekle olmakta bunaltıyor. Akşam eşim gelince yemek yeniyor ve uyku saati geliyor eşimin bir faydası yok bana. Uyku saatinde de sürekli destekliyorum uykuyu gece öyle geçip gidiyor.Bebekler büyüyüp herkes bir düzen kurunca konuşmalar azalmışoysa ki hamileyken konuşmalara yetişemiyordum. Güzel oluyordu oysaki yalnız olmadığımızı hissetmek benzer yollardan geçmek. Hamile olduğumuz zamandanndaha güçsüz hissediyorum kendimi yardım eden kimse yok akşam bir kaç saat babasının ilgilenmesine o kadar ihtiyaç duyuyorum ki.. O da hiç istekli değil bu konu da daha da yalnız kalmış hissediyorum kendimi.. Oturduğum yere de yeni taşındım kimseyi tanımıyorum. Nasıl baş ediyorsunuz bununla
Bebekle yabliz olmak gercekten cok zor insan birileriyle konusmaya biraz nefes almaya ihtiyac duyuyor benim esimde 20.00de eve geliyor bebegi neredeyse hic görmuyor görse zaten cok ilgilenmiyo benim kucagimda seviyor bana hic faydasi yok yani hic boyle olacagini dusunmemistim es konusu bende cok hayal kirijligiYalnızım evlendiğimden beri. Hiç arkadaşım yok oturduğum yerde. Son zamanlardaki bunalım konum benim de bu. Eş dost akraba kimse yokki kapımı aralasın. Baş edemiyorum ara ara psikolojim bozuluyor. Sürekli bebekle olmakta bunaltıyor. Akşam eşim gelince yemek yeniyor ve uyku saati geliyor eşimin bir faydası yok bana. Uyku saatinde de sürekli destekliyorum uykuyu gece öyle geçip gidiyor.
Valla ayniyiz ,kendimi yalniz hissediyodum bi ben mi böyleyim diyordum..degilmisim..sevinsemmi buna yoksa bulundugumuz duruma uzulsem mi bilemedimYalnızım evlendiğimden beri. Hiç arkadaşım yok oturduğum yerde. Son zamanlardaki bunalım konum benim de bu. Eş dost akraba kimse yokki kapımı aralasın. Baş edemiyorum ara ara psikolojim bozuluyor. Sürekli bebekle olmakta bunaltıyor. Akşam eşim gelince yemek yeniyor ve uyku saati geliyor eşimin bir faydası yok bana. Uyku saatinde de sürekli destekliyorum uykuyu gece öyle geçip gidiyor.
Kiz hepsi ayni galiba isten gelip yemek derken yoruldum yorgunum diyip.bi sure sonra kenara cekiliyolar biz gariban analarin kacacak hic bahanesi yok 24 saat mesai.Bebekle yabliz olmak gercekten cok zor insan birileriyle konusmaya biraz nefes almaya ihtiyac duyuyor benim esimde 20.00de eve geliyor bebegi neredeyse hic görmuyor görse zaten cok ilgilenmiyo benim kucagimda seviyor bana hic faydasi yok yani hic boyle olacagini dusunmemistim es konusu bende cok hayal kirijligi
Ahaa bir dert ortağımız dahaMerhaba bıkkın ve sıkkın annelerbenimki bana yapıştı resmen yanından 2 dakika ayrılınca ağlamaya başlıyor saatlerce uyutmaya çalışıyorum üstüne yeni dişler de geliyo bana da geliyolar artık yavaştan yavaştan
ben de ben de. yapışık yaşıyoruz resmenAhaa bir dert ortağımız daha
Bunlara ayni anda güncelleme geldi galibaben de ben de. yapışık yaşıyoruz resmen
Ama şunu fark ettim sıkıldım dedikçe iyice zorlaşıyor işler , pozitif bakmak lazım . Sıkılsak bile onu oyuna çevirmeye çalışıyorum ya da odak noktamı değiştiriyorum çünkü onlar da küçücük ve bize muhtaçlar. Hep kendime diyorum ki şu anlarımız kameraya çekiliyo olsa ve büyüyünce izlese bana tavrı ne olur . O yüzden daha tahammüllüyümben de ben de. yapışık yaşıyoruz resmen
Kendimi buldum. "Aaa ben" dedim. Ne kadar çokmuşuz. Allah yardımcımız olsun. Çocuk büyütmek uzaktan kolay görünüyordu. Yalnız büyütmek çok daha zormuş. Neyse ki bu günler geçecek. Bebelerimiz büyüyecek. Kendimize de zaman ayırabileceğizYalnızım evlendiğimden beri. Hiç arkadaşım yok oturduğum yerde. Son zamanlardaki bunalım konum benim de bu. Eş dost akraba kimse yokki kapımı aralasın. Baş edemiyorum ara ara psikolojim bozuluyor. Sürekli bebekle olmakta bunaltıyor. Akşam eşim gelince yemek yeniyor ve uyku saati geliyor eşimin bir faydası yok bana. Uyku saatinde de sürekli destekliyorum uykuyu gece öyle geçip gidiyor.
Geçmiş olsun, Allah şifa versin inşallah. Ben şırınga ile veriyorum yoksa içmiyor.Kızlar oğlum okuldan 3. Gün hemen hastalık getirdi.2 gündür ateşi 39 du.bugün düzeldi okula geri döndü ama hepimize bulaştı.bizi geçtim kızımın ateşi de bugün 39 a çıktı ilk defa.aklım çıktı.neyseki calpol düşürdü ama içirene kadar canım çıktı.inşallah birdaha ateşi çıkmaz.bugün çok sıkkındı canım.siz calpolü nasıl içiriyorsunuz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?