- 14 Temmuz 2015
- 2.023
- 6.730
- 158
- 30
- Konu Sahibi ffestinalente
-
- #36.341
Ya ben bunu yeni gördüm .Kendini üzme falan demeyeceğim çünkü insan kendi ailesinden bu tavrı görünce kesinlikle üzülür.Hele önceden planlı programlı ben bakarım diye plan yapılıp ,doğuma az kala fikirler değişince iyice üzülür.Bende üzülürdüm.Neyse ki benimki çalışıyor da ben bişey beklemedim ama benimki de ben bakamam derdi kesin ben eminim.Canım aileler bazen böyle değişik tavırlar takınabiliyor garip bi şekilde.yaşadığın üzüntüyü çok iyi anlıyorum.ama bak hepimiz bi şekilde büyüdük .Sende yavruların için en güzel çözümü bulursun ben eminim.ki bebişler doğunca dengeler de değişebilir :) ben bakıcam kavgasına tutuşabilirler :) Ama eğer biz bakamayız diyorlarsa o siteye taşınmak yerine maddi farkı bakıcı tutmakta kullanabilirsiniz.Hem fazladan kira hem bakıcı parası zorlayabilir gibi.. ama eşinin tavrını çok takdir ettim.Çok olgun davranmış.benimki olsa bıt bıt öterdi .Siz kafa kafaya verip güzelce bi konuşun.Eminim eşinle birlikte çok güzel bir yol bulacaksınız.Aileler yaşlandıkça bi garip oluyorlar.Keşke en baştan da biz bakarız demeselermiş en azından beklentiye girmezdin .Ama endişelenme.Senin yavrularına mis gibi bakacağına eminim.Sende kendine güven olur mu keşke bizim de elimizden bişey gelse .Hamişleri üzüyorlar ben çok üzülüyorumKızlar izninizle biraz içimi dökesim var.. Ben ücretsiz izinden sonra işime dönmek istiyorum. Annen ile aramızda araçla 10-15 dk mesafe var. Yinede gelip gitmem zor olur (ki eşim alıp bırakıcak hergün) kendi düzenim var gelemem dediği için 2 haftadır onların sitesinde ev bakıyıruz. Ve hep o bakar bende haftada 2 gün evine temizliğe birini tutarım diye konuşuyorduk. Ta ki bugüne kadar. Bu sabah eşime kahvaltıya gidelim anneme dedim güzel simit falan aldık ailece kahvaltı ederiz diye. Gittik kahvaltıda muhabbet açıldı babam dedi ki annen tek baş edemez üstüne yıkmak olmaz. Tabiki o yüzde temizlik için abla tutucaz dedim. Sadece o yetmez günlük yardıma da gerek dedi eşimle kaldık öyle. Zaten onların sitesinde oturmak için evimizin üstüne kiraya 5+6 bin eklicez. Aidatları bir buçuk onu eklicez. Temizliğe kadın zaten ne kadar yapıyor üzerine bakıcı tutucaksam benim maaşımdan ne kaldı. O kadar kötü oldum ki eşim anladı ortamı yumuşatmaya çalıştı kahvaltıdan direk eve geçelim istersen bak kızların kıyafetlerini yerleştircektik falan dedi o bahaneyle kalktık. Öğleden beri ağlıyorum kendimi çok kırgın hissediyorum. Birkeresinde de babam bize mi güvendiniz demişti, ben çocuk yaparken kimseye güvenmedim ama ikiz olucağını da kimse bana söylemedi dedim. Çok zoruma gitti ve benim ailem. Eşim ne derlerse tamam diyor taşının dediler tamam dedi ki odalarını kendi ellerimizle boyamıştık. Yeterki biz mutlu olalım diye seslerini çıkarmıyor ama böyle yapmaları çok zoruma gitti. Resmen kendimi kapattım kimseyle konuşmak istemiyorum çocukcağız kırk takla atıyor sabahtan beri. Ailem olduğu için birşeyde diyemiyor. Biliyorum diceksiniz daha doğmasına işe başlamana çok var ama şimdisi içinde böyleler. Doğumdan sonra sadece kayınvalidem 10 gün yanımda kalıcak sonrası yok. Annem kalırım bile demiyor alır çocukları gelirsiniz burada kalırsınız diyor ben nasıl rahat ediyim babam tüm gün evde 2 bebekle zaten lohusa olucam birşeye surat yapsa şunu şöyle yapmayın dese zoruma gidicek.Yine kimseye güvenmiyorum tek başıma bir şekilde bakarım ama daha 10 günlük iki taneyle nasıl yaparım çok uzun oldu biliyorum kimseyle paylaşamıyorum ama kendimi çok yalnız, çaresiz hissediyorum
Kızlarım sağlıkla gelsin onlar beni, ben onları büyütücem. Belki de herşeyi kontrol edemem bunun farkına varmam gerek. Ailemi çok seviyorum Rabbim yokkuklarını göstermesin ama babamdan dolayı 2-3 yıl terapi aldım sırf sevgisini gösteremediği için özgüvensiz olduğum için anadolu kültürüyle büyüdüğü için şimdi de en çok kaygım kızlarımda o şekilde büyüsün istemiyorum. Çünkü babam kötü biri değil o da farkında olmadan öyle büyütüldü ve malesef öyle büyüttü yoksa orası da yuvam orada da kalırım. Dediğiniz gibi Allah birşekilde rızkını verir belki de kızlarla evde durmam daha hayırlı olur artık plan yapmamaya karar verdim yaşayıp göreceğiz artık süreciCanim bende calisan bi anneyim. Oglumda annem bakarim demesine ragmen 19 ay ara verdim. Daha dogrusu istifa ettim yeni isime 19. Ayimda basladim. Eger maddi durumunuz cok sorun olmayacaksa bu sure zarfinda belki boyle bi durum yasamaniz sizi bebislerle daha uzun durmaya bile yonlendirmis olabilir (hayatta herseyin daha guzel kapilar actigini dusunmek isteyen biriyim). Evet ben tek bebisle cok zorlandim. Annem genelde hergun 3 4 saatlik geldi. Bazen gelmediyse ertesi gun geldi. Ama inanin evet zorlandim. X2 bebisle sizin cok daha zor olacaktir. Ama sunu biliyorum ki siz 2 tane bebege bakma yetisindesiniz ki rabbim size onlari verdi. Ben gucunuze inaniyorum. Kaldi ki bence bebekler dogunca anneniz duzen durumundan geri adim atip gelecektir. Hmmm bu arada bende bazen sabahlari esimle beraber ise gider saatte bebegi de alip annemlere gittim. Yani dediginize benzer durumlarda yasanmadi degil. Ama buyuyor gidiyorlar iste suan oglum 6 yasinda.yaklasik 4.5 yildir calisiyodum. Yillar gecmis..
Cerişim çok üzüldüm hala kırgınım yalan yok ama taşınıpta bu tavrı görseydim çok daha kötü olurdu o kadar masrafın altında eşime de yüzüm olmazdı bu yaşıma kadar hep dik durdum çok şükür kimseye boyun eğmedim kendi ailemde olsa bu yaştan sonra eğmem zaten illaki zorlansakta hallederiz Allah sağlık versin yeterkiYa ben bunu yeni gördüm .Kendini üzme falan demeyeceğim çünkü insan kendi ailesinden bu tavrı görünce kesinlikle üzülür.Hele önceden planlı programlı ben bakarım diye plan yapılıp ,doğuma az kala fikirler değişince iyice üzülür.Bende üzülürdüm.Neyse ki benimki çalışıyor da ben bişey beklemedim ama benimki de ben bakamam derdi kesin ben eminim.Canım aileler bazen böyle değişik tavırlar takınabiliyor garip bi şekilde.yaşadığın üzüntüyü çok iyi anlıyorum.ama bak hepimiz bi şekilde büyüdük .Sende yavruların için en güzel çözümü bulursun ben eminim.ki bebişler doğunca dengeler de değişebilir :) ben bakıcam kavgasına tutuşabilirler :) Ama eğer biz bakamayız diyorlarsa o siteye taşınmak yerine maddi farkı bakıcı tutmakta kullanabilirsiniz.Hem fazladan kira hem bakıcı parası zorlayabilir gibi.. ama eşinin tavrını çok takdir ettim.Çok olgun davranmış.benimki olsa bıt bıt öterdi .Siz kafa kafaya verip güzelce bi konuşun.Eminim eşinle birlikte çok güzel bir yol bulacaksınız.Aileler yaşlandıkça bi garip oluyorlar.Keşke en baştan da biz bakarız demeselermiş en azından beklentiye girmezdin .Ama endişelenme.Senin yavrularına mis gibi bakacağına eminim.Sende kendine güven olur mu keşke bizim de elimizden bişey gelse .Hamişleri üzüyorlar ben çok üzülüyorum
amin canım .Gerisi illa hallolur.Bende bakacak kimse olmadığı için kendim bakacağımCerişim çok üzüldüm hala kırgınım yalan yok ama taşınıpta bu tavrı görseydim çok daha kötü olurdu o kadar masrafın altında eşime de yüzüm olmazdı bu yaşıma kadar hep dik durdum çok şükür kimseye boyun eğmedim kendi ailemde olsa bu yaştan sonra eğmem zaten illaki zorlansakta hallederiz Allah sağlık versin yeterki
Sen nasıl oldun örgüler kraliçesiamin canım .Gerisi illa hallolur.Bende bakacak kimse olmadığı için kendim bakacağımay galiba zaten kimseye bırakmaya da kıyamayacak gibiyim şimdi karnımda oynarken dokununca bile dokunana sinir oluyorum bebeğimi ellemeyin diye hahahahah
bence sen allahın sevdiği kulusunGerçekten çok istiyorum. Dün kvdenin Temmuz başında İsveçe gideceğini, Temmuz sonunda da döneceğini öğrendim mesela. Onun adına çok çok sevindim, Allah da biliyor. Ama tam temizlik yapacağımız ay, hazırlanacağımız ay her şey anneme kalacak beraber yapacağız daha lohusalığa girmeden kadıncağızı yormuş olacağım. Sonra tam gerçekten annemin yanımda olmasını istediğim anda, annem yorgun olacak kayınvalidem yeni gelmiş olacak ve tüm enerjisiyle her konuda yorum yapacak. Neyse iyi de oldu ya, açıkcası doğuma yetişememesi belki de daha iyi olur. İşte tam da bu süreçte hepimiz yakın olsak ne iyi olurdu diyorum
Hepimiz seni anlıyoruz canım benim. Anlamak çözmeye yetmez, olsun biz yanındayız..
Canımmm üzülme, kendini kötü hissetme. Her aile birbirinden farklıdır. Ben de seninkine benzer bir süreç yaşadım. İstanbul’da yaşıyordum. Ailemden daha çok destek görseydim onların memleketine taşınacaktım.. ama eşimin ailesinin memleketine taşındım.Kızlar izninizle biraz içimi dökesim var.. Ben ücretsiz izinden sonra işime dönmek istiyorum. Annen ile aramızda araçla 10-15 dk mesafe var. Yinede gelip gitmem zor olur (ki eşim alıp bırakıcak hergün) kendi düzenim var gelemem dediği için 2 haftadır onların sitesinde ev bakıyıruz. Ve hep o bakar bende haftada 2 gün evine temizliğe birini tutarım diye konuşuyorduk. Ta ki bugüne kadar. Bu sabah eşime kahvaltıya gidelim anneme dedim güzel simit falan aldık ailece kahvaltı ederiz diye. Gittik kahvaltıda muhabbet açıldı babam dedi ki annen tek baş edemez üstüne yıkmak olmaz. Tabiki o yüzde temizlik için abla tutucaz dedim. Sadece o yetmez günlük yardıma da gerek dedi eşimle kaldık öyle. Zaten onların sitesinde oturmak için evimizin üstüne kiraya 5+6 bin eklicez. Aidatları bir buçuk onu eklicez. Temizliğe kadın zaten ne kadar yapıyor üzerine bakıcı tutucaksam benim maaşımdan ne kaldı. O kadar kötü oldum ki eşim anladı ortamı yumuşatmaya çalıştı kahvaltıdan direk eve geçelim istersen bak kızların kıyafetlerini yerleştircektik falan dedi o bahaneyle kalktık. Öğleden beri ağlıyorum kendimi çok kırgın hissediyorum. Birkeresinde de babam bize mi güvendiniz demişti, ben çocuk yaparken kimseye güvenmedim ama ikiz olucağını da kimse bana söylemedi dedim. Çok zoruma gitti ve benim ailem. Eşim ne derlerse tamam diyor taşının dediler tamam dedi ki odalarını kendi ellerimizle boyamıştık. Yeterki biz mutlu olalım diye seslerini çıkarmıyor ama böyle yapmaları çok zoruma gitti. Resmen kendimi kapattım kimseyle konuşmak istemiyorum çocukcağız kırk takla atıyor sabahtan beri. Ailem olduğu için birşeyde diyemiyor. Biliyorum diceksiniz daha doğmasına işe başlamana çok var ama şimdisi içinde böyleler. Doğumdan sonra sadece kayınvalidem 10 gün yanımda kalıcak sonrası yok. Annem kalırım bile demiyor alır çocukları gelirsiniz burada kalırsınız diyor ben nasıl rahat ediyim babam tüm gün evde 2 bebekle zaten lohusa olucam birşeye surat yapsa şunu şöyle yapmayın dese zoruma gidicek.Yine kimseye güvenmiyorum tek başıma bir şekilde bakarım ama daha 10 günlük iki taneyle nasıl yaparım çok uzun oldu biliyorum kimseyle paylaşamıyorum ama kendimi çok yalnız, çaresiz hissediyorum
Senin kendi ailen olunca söyleyecek şeylerimizi 2 kere düşünüp yazmak gerekiyor canım çünkü ne kadar yanlış hareket olursa olsun bunu bilse bile başkası eleştirirken insanın canı ekstradan sıkılıyo. Anneler yaşlandıkça bir değişiyor bence ya şahsen benimki değişti. Ama ne şanslısınız ki eşinle birbirinizi bulmuşsunuz çok düşünceli olgun davranmış maşallahKızlar izninizle biraz içimi dökesim var.. Ben ücretsiz izinden sonra işime dönmek istiyorum. Annen ile aramızda araçla 10-15 dk mesafe var. Yinede gelip gitmem zor olur (ki eşim alıp bırakıcak hergün) kendi düzenim var gelemem dediği için 2 haftadır onların sitesinde ev bakıyıruz. Ve hep o bakar bende haftada 2 gün evine temizliğe birini tutarım diye konuşuyorduk. Ta ki bugüne kadar. Bu sabah eşime kahvaltıya gidelim anneme dedim güzel simit falan aldık ailece kahvaltı ederiz diye. Gittik kahvaltıda muhabbet açıldı babam dedi ki annen tek baş edemez üstüne yıkmak olmaz. Tabiki o yüzde temizlik için abla tutucaz dedim. Sadece o yetmez günlük yardıma da gerek dedi eşimle kaldık öyle. Zaten onların sitesinde oturmak için evimizin üstüne kiraya 5+6 bin eklicez. Aidatları bir buçuk onu eklicez. Temizliğe kadın zaten ne kadar yapıyor üzerine bakıcı tutucaksam benim maaşımdan ne kaldı. O kadar kötü oldum ki eşim anladı ortamı yumuşatmaya çalıştı kahvaltıdan direk eve geçelim istersen bak kızların kıyafetlerini yerleştircektik falan dedi o bahaneyle kalktık. Öğleden beri ağlıyorum kendimi çok kırgın hissediyorum. Birkeresinde de babam bize mi güvendiniz demişti, ben çocuk yaparken kimseye güvenmedim ama ikiz olucağını da kimse bana söylemedi dedim. Çok zoruma gitti ve benim ailem. Eşim ne derlerse tamam diyor taşının dediler tamam dedi ki odalarını kendi ellerimizle boyamıştık. Yeterki biz mutlu olalım diye seslerini çıkarmıyor ama böyle yapmaları çok zoruma gitti. Resmen kendimi kapattım kimseyle konuşmak istemiyorum çocukcağız kırk takla atıyor sabahtan beri. Ailem olduğu için birşeyde diyemiyor. Biliyorum diceksiniz daha doğmasına işe başlamana çok var ama şimdisi içinde böyleler. Doğumdan sonra sadece kayınvalidem 10 gün yanımda kalıcak sonrası yok. Annem kalırım bile demiyor alır çocukları gelirsiniz burada kalırsınız diyor ben nasıl rahat ediyim babam tüm gün evde 2 bebekle zaten lohusa olucam birşeye surat yapsa şunu şöyle yapmayın dese zoruma gidicek.Yine kimseye güvenmiyorum tek başıma bir şekilde bakarım ama daha 10 günlük iki taneyle nasıl yaparım çok uzun oldu biliyorum kimseyle paylaşamıyorum ama kendimi çok yalnız, çaresiz hissediyorum
Cnm her ihtimale karşı doktora danış risk varsaİyi akşamlar hanımlar ben 30+3 erken doğum riskim var zaten yatıyorum çoğu zaman ama acayip bir bel ağrım var yaa geçmek bilmeyen normal mi bu
Ne güzel canım bir taraftan en azından desteğiniz olmuş hem sevdiklerimiz neredeyse bizim yuvamız orası değil miCanımmm üzülme, kendini kötü hissetme. Her aile birbirinden farklıdır. Ben de seninkine benzer bir süreç yaşadım. İstanbul’da yaşıyordum. Ailemden daha çok destek görseydim onların memleketine taşınacaktım.. ama eşimin ailesinin memleketine taşındım.
Aileme onlardan destek beklediğimi söyledim. Annem bana açık açık dedi ki “kızım sen bir yardımcı tutarsın, ben de arada yardımcı olurum” Ben annemi de anlıyorum. Kayınvalideme göre daha yaşlı, tansiyon hastası. Ayrıca babam biraz zor biri.. çok istediğim halde ailemin memleketine taşınmadım. Annemi de anlıyorum, onun da haklı tarafları var. Ama ben sürekli yardımcı tutacak ekonomiye sahip olup olmayacağımı öngöremediğim için aileme karşı bile olsa minnet altında kalmak istemedim. Diğer taraftan ailemin özellikle annemin bana olan sevgisinden şüphem yok.. aldığım kararın arkasındayım. Bu kararı alırken çok fazla düşündüm.
Şu aşamada ise eşimin memleketinde kendimi bazen çok yalnız hissediyorum ama dediğim gibi iyi ki de burayı tercih ettim. İçim rahat. Annemle babama evimde uygun oda ayarlayacam, bir kaç ayda bir haftalık on günlük evime davet edeceğim.
Diyeceğim o ki aile dinamiklerini iyice düşün taşın. Alınma gücenme. Daha taşınmadan bu konunun konuşulması iyi olmuş. Seni hem maddi anlamda hem de ekonomik anlamda zorlamayacak kararı verirsin inşallah.
Olur mu canım benim hepimizin derdi sorunu ayrı biri teki aynı sorunları yaşıyoruz belkide kucağıma aldığım an o güç kuvvet gelicek daha önce tadamadım anneliği bilemiyorum ki ve gerçekten keşke hepimiz aynı yerlerde yaşasak bir haftasonu buluşmalarımız kahvaltılarımız olurdu ne güzel olduSenin kendi ailen olunca söyleyecek şeylerimizi 2 kere düşünüp yazmak gerekiyor canım çünkü ne kadar yanlış hareket olursa olsun bunu bilse bile başkası eleştirirken insanın canı ekstradan sıkılıyo. Anneler yaşlandıkça bir değişiyor bence ya şahsen benimki değişti. Ama ne şanslısınız ki eşinle birbirinizi bulmuşsunuz çok düşünceli olgun davranmış maşallahama şu yönden düşün canım iyi ki taşınma süreci bile başlamadan netleşti her şey öbür türlüsü hem daha çok can sıkacaktı hem eşine ve ailesine karşı daha kötü hissedecektin kendini. Gerçekten 1 bebekle biz yettiremiyoruz sende x2 durum hem maddi hem manevi bu durum daha hayırlı gibi duruyor canım. Canını sıkarsın muhakkak zaten sıkmamak için zorlama. Aileden çekmiş biri olarak herkesi olduğu gibi kabul etmek gerekiyor ama bu her şeye susmayı gerektirmiyor kesinlikle aksine en yakının olsa da yanlışı yüze vurmak gerekiyor kendi sınırını alanını koruman için. Sende bizden x2 güç var bu hamileliğin sıkıntısını bile bizden çok daha fazla çektiğin ve çekmeye devam ettiğinden de belli oluyor. Kendimize inanmalı ve güvenmeliyiz canım. Ama gerçekten keşke hepimiz bi yerde yaşasak ya ne güzel destek olurduk
Ah ben nasılım hiç bilmiyorum.Sabah ağlayarak kalkıyorum eşim olmadığı için
Ben 3 kere kestirdim hamileyken.Erken doğum riskimle alakalı mıdır bilemiyorumKızlar saçlarını kestiren varmı? Biraz kestirmek istiyorum belimde başımı ağrıtıyor diyorlar ki hamileyken kesilmez batıl inanc değil mi?
Benim de aynı şekilde .Bebek büyüdükçe daha da artıyor ama yine de bi danış istersen doktoruna.Artık belime destek koymadan yatmak oturmak mümkün değil benim için .32+4 bende de erken doğum riski var :) yattıkça da daha çok ağrıyor maalesefİyi akşamlar hanımlar ben 30+3 erken doğum riskim var zaten yatıyorum çoğu zaman ama acayip bir bel ağrım var yaa geçmek bilmeyen normal mi bu
Senin daha önce pıhtılaşma varmıydı canim?Ben de kendim söyledim devam ediyim mi diye bırakabilirsin dedi. Haftaya pıhtılaşma için kan veririyim diyorum içimde kalmasın
Valla ben 2 gün önce kestirdim canımKızlar saçlarını kestiren varmı? Biraz kestirmek istiyorum belimde başımı ağrıtıyor diyorlar ki hamileyken kesilmez batıl inanc değil mi?
Ya kıyamammm niye utanıyosun kız Mahirtoş 2 küsür oldu zorlar tabi zorlamazmııAh ben nasılım hiç bilmiyorum.Sabah ağlayarak kalkıyorum eşim olmadığı içingeceleri de uyuyamıyorum mahirin tekmelerinden.Sana söylemeye utanıyorum ama taşınamıyorum artık mahiri duvarlara çentik atıyorum ne kadar kaldı diye.Ama şükür ki sancım falan yok canım doktor da artık bekler dedi psikolojik olarak rahatlattı o beni
Hiç umudum yoktu biliyor musunValla ben 2 gün önce kestirdim canım
Ya kıyamammm niye utanıyosun kız Mahirtoş 2 küsür oldu zorlar tabi zorlamazmııçok şükür bak ne günler atlattınız nerelere geldiniz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?