Vallahi kendine sorduğun soruların hepsi her gün kafamda. İnsan bazen karşı tarafın penceresinden bakmakta epey zorlanıyor, özellikle de karşı taraf yalnızca kendi penceresinden bakarken..sende de korku olması çok normal. biz anneler bile yeri geliyor "acaba biraz daha beklese miydik, keyfimiz yerindeydi, anneliği becerebilir miyim, gerçekten istiyor muydum" gibi sorular soruyoruz kendimize, yani ben soruyorum kendi adıma, arada sigara bile içiyorum strestenne yapıcam şimdi, hayatım eskisi gibi olmayacak, tüm düzenim bozulacak diye ağladığım bile oldu. Bazen hamile olduğumu unutup koşar adım yürüyorum, ama hepsi geçecek. hem bizim hem onlar için ilk ebeveynlik, ilk deneyim..
nasıl abur cubur fast food a düştüysem artıköğrendiğimden beri abur cuburu kızarmış şeyleri bıraktım. çok hareketsizdim şimdi günde 10 dk. falan yürüyüş yapıyorum. her gün kuruyemiş meyve kahvaltıda domates salatalık vs. akşam yemeğinde de çatlayana kadar yemiyorum çünkü gece her türlü acıkıp tekrar yiyorum bunlara rağmen vermişim, kilolu hamile kalmamla da alakası olabilir kilolu hamile kalanlar 9 ay boyunca en fazla 6-7 kilo alıyomuş
hadi inşallah ya, güveniyorum sizebizim içimizde bir can büyüyo biz şimdiden anneyiz ama onlar kucağına alınca baba oluyo, hastanede ilk gördüğünde ağlamaya başlayacak ve değişecek emin ol
Kizlar proluton depot iğne kullananlar var mi? Nereden vuruyorsunuz? Yardim aliyormusunuz? Bana haftada 1 verdi,bugün göbekten kendim yaptım,ama cok zorlandım solüsyon yağlı bisey,gitme gitmiyor tum gücüyle bastim, ve acayip yanıyor vurdum yer,öyleki tuylerim diken diken oluyor...acaba normal mi?
Canim insan heyecanini dorukta yasayip paylasmak istiyor.. benim kizim tüp bebekti ona ragmen esim sakindi ben hep daha cok mutlulugunu belli ederdim, hadi gel karnimi elle öp falan ben derdim de öyle yapardi.. bence erkekler genel olarak cok heyecanli olamiyorlar. Zaten onlar babalik hissiyatina bebek dogduktan sonra da giremiyorlsr bence ancak bebekle temas kurmqya baslayinca yani duygusal bir paylasim baslayinca aralarinda o zaman geliyor o his onlara. O yüzden bence normal canim ancak alisirKızlar ben size bişi soracağım. Eşleriniz bu bebek konusunda nasıllar? Mesela çok heyecanlılar mı, sürekli bahsediyorlar mı? Benim bu konuda canım çok sıkkın, dokunsalar ağlayacağım. Eşim aile tarafından biraz sevgisiz büyütülmüş birisi o yüzden sevgisini dile getirmek, göstermek konusunda yeni yeni gelişme gösteriyor. Ebeveynlik fikrini de ilk kendisi dile getirdi ve beraber ölçtük biçtik. Yani bu konuda bir sürpriz yaşamadık. Fakat ben sormadığım sürece nasıl hissettiğini açmıyor, cinsiyet konusunda tahmin yapmayı reddediyor, sanki heyecanı varsa da ben göremiyorum. Gerçekten içim sıkıldı zaten kafamda bi ton endişe var bir de eşimin duygu durumu hakkında tahmin yapmaya çalışmak iyice üzüyor beni. Ne diyorsunuz, normal mi, nasıl bir yol izliyim?
8.30 da dün gittik yoktu burda kafalarına göre hareket ediyorlareeee ?? Bugün kontrole gidenler dönmediler mi hala ??
Bende çok kötüydüm canım ne yesem direkt çıkartıyordum ağlıyordum ben besleyemiyorum olmuyor nasıl geçecek diye. Bak 10.haftama girdim azaldı çok şükür serum bir kez aldım ama bulantı ilacımı hep içiyorum prilam vermişti etki etmedi zofer kullanıyorum. Seni çok iyi anlıyorum kusacağını bilsende yumusak şeyler ye rahat çıkartabilesin kusunca uzan mideni dinlendir, ekmek yoğurt ye biraz tuzla yoğurdunu kusarsan bir daha ye canım özellikle çorba iç katı yemekler zor oluyor kusma zamanı. Yemek yiyince de uzanma hemen yarım saat dik otur. Düzelicek geçecek emin ol bırakma kendiniİnşallah ben de artık mutlu olmak tadını çıkarmak istiyorum. O kadar beklediğim istediğim bir bebek ki ama mutlu olamıyorum
Kayısı kompostosu ve kefirGünaydınnn musmutlu bol bebiş fotoğraflı, bulantıların, sıkıntıların bittiği haftalarımız olsun inşallah kızlar
Ayy mesaj yazmışken ayrı yazmayayım bu mesaja yazayım 4 gündür kabızlık mahvetti çözümünü bulan var mııı ıkınıyorum az biraz ama korkuyorum
Ah bu kocalar, kocalarımız... İnsana bazen ne hissedeceğini şaşırtıyorlar. Okuduklarıma göre çok normal şeyler yaşıyorum, belki de lazım olan sadece biraz zamandırCanim insan heyecanini dorukta yasayip paylasmak istiyor.. benim kizim tüp bebekti ona ragmen esim sakindi ben hep daha cok mutlulugunu belli ederdim, hadi gel karnimi elle öp falan ben derdim de öyle yapardi.. bence erkekler genel olarak cok heyecanli olamiyorlar. Zaten onlar babalik hissiyatina bebek dogduktan sonra da giremiyorlsr bence ancak bebekle temas kurmqya baslayinca yani duygusal bir paylasim baslayinca aralarinda o zaman geliyor o his onlara. O yüzden bence normal canim ancak alisir
sende de korku olması çok normal. biz anneler bile yeri geliyor "acaba biraz daha beklese miydik, keyfimiz yerindeydi, anneliği becerebilir miyim, gerçekten istiyor muydum" gibi sorular soruyoruz kendimize, yani ben soruyorum kendi adıma, arada sigara bile içiyorum strestenne yapıcam şimdi, hayatım eskisi gibi olmayacak, tüm düzenim bozulacak diye ağladığım bile oldu. Bazen hamile olduğumu unutup koşar adım yürüyorum, ama hepsi geçecek. hem bizim hem onlar için ilk ebeveynlik, ilk deneyim..
Aynen hic üzülme degmez gercekten.. bizim hislerimizke onlarinki o kadar farkli ki.. cok farkli calisiyor zaten beyinleri bize göreAh bu kocalar, kocalarımız... İnsana bazen ne hissedeceğini şaşırtıyorlar. Okuduklarıma göre çok normal şeyler yaşıyorum, belki de lazım olan sadece biraz zamandır
Ay çok mutlu oldum bunu okuyunca.Güzelce alıp temizleyip yapayım bari .uykularım kaçıyor işkembe diyeCanim gecen hafta biz de gittik kizim icerken ondan ictim ben de kasenin dörtte birini falan bana kalsa hepsini gömerdim ama temizliginden eminsen icebilirsin
Ay yok daha neler hahahhaBenım eşimde bana halter kaldıran hamile kadınları yoluyorsen kaldır bakayım dedim sustu
Hic bisey olmaz canim temiz oldugu ve abartmadigin sürece bi zarari yok cok fazla yeme sadeceAy çok mutlu oldum bunu okuyunca.Güzelce alıp temizleyip yapayım bari .uykularım kaçıyor işkembe diye
İstememek değil aslında bu yaşadığımız.Hayatımızın değişeceğini biliyoruz.mesela bende şeye çok üzülüyorum eşimin yanında önde oturamayacağım diyeBunu burda yazmak bile beni çok üzüyo ama bazen ben bu bebeği istemiyorum diye ağlıyorum, halbuki çok isteyerek ve planlayarak hamile kaldım, eşim de istedi aynı şekilde. Böyle söylediğim için çok utanıyorum sonrasında. Aslında çok istiyorum bebeğimi sürekli planlar yapıyorum, alışverişini düşünüyorum, doğum sonrasını hayal ediyorum, yanımda yattığını hayal ediyorum… ama nedense böyle bi duygu geliyo içime ara sıra anlamıyorum
İstememek değil aslında bu yaşadığımız.Hayatımızın değişeceğini biliyoruz.mesela bende şeye çok üzülüyorum eşimin yanında önde oturamayacağım diyene kadar basit bi şey ama beni üzüyor.Bunun gibi bir çok şey değişecek ve bu değişim endişeye düşürüyor bizi.Yeni hayatımızın nasıl olacağını bilememek sanırım ..yoksa hepimiz bence çok seviyoruz bebişleri çok da istiyoruz
Bizim bebek çocuk yapmaya karar verip artık korunmayalım bakalım ne zaman kendiliğinden olacak derken ilk korunmasız ilişkimizde oldu.Ben yumurtlama testleri falan almıştım ona bile başlamamıştık daha .Ve eşim duyunca gerçekten 0 tepki kaldı.Günlerce bana ben bebek fikrine alışamadım bilmiyorum istiyo muyum dediKızlar ben size bişi soracağım. Eşleriniz bu bebek konusunda nasıllar? Mesela çok heyecanlılar mı, sürekli bahsediyorlar mı? Benim bu konuda canım çok sıkkın, dokunsalar ağlayacağım. Eşim aile tarafından biraz sevgisiz büyütülmüş birisi o yüzden sevgisini dile getirmek, göstermek konusunda yeni yeni gelişme gösteriyor. Ebeveynlik fikrini de ilk kendisi dile getirdi ve beraber ölçtük biçtik. Yani bu konuda bir sürpriz yaşamadık. Fakat ben sormadığım sürece nasıl hissettiğini açmıyor, cinsiyet konusunda tahmin yapmayı reddediyor, sanki heyecanı varsa da ben göremiyorum. Gerçekten içim sıkıldı zaten kafamda bi ton endişe var bir de eşimin duygu durumu hakkında tahmin yapmaya çalışmak iyice üzüyor beni. Ne diyorsunuz, normal mi, nasıl bir yol izliyim?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?