Eşim topu bana at kimse bisey diyemez dedi

o yüzden kendisi diyecekmis kimseyi istemiyorum babalik iznim var normal iznim var benim ilk heycanim karimla cocugumla evimde olcam diyecekmis ki cidden kimse ona bisey diyemez

beni sevmedikleri icin ben desem olay olurdu ama böyle sorun olmaz

ayrıca kimseyi kirmayalim halinden biz öyle bıktık ki hele ben gerçekten sanki baskasi icin yaşıyorum gibi geliyor bazen o yüzden herkesten çok uzaklaştım kendi mahremim icin baskalarini gönlü olsun ama kirilmasin diye diye depresyona girdim ben hamileligim ilk 3 ayında o kadar mutsuzdum ki sonradan bi kendime geldim