Etrafındaki meme profesörleri canını sıkan arkadaşlarım, hepinizi kalpten kucaklıyorum. Bebeklerin de daha doğduğu andan itibaren birer birey olduğunu, farklı şeyler isteyebileceğini, her bebeğin farklı davranış ve farklı gelişim gösterebileceğini bilmek gerekir. Maalesef bizim etrafımızdaki çoğunluğu ileri yaşta olan insanlar herşeyin bir standardının olduğunu düşünüyorlar. Anne olmalarını, daha önce çocuk bakmış olmalarını referans alarak herşeyi bildiklerini iddaa ediyorlar. İnanın her annenin bildiği doğrular kendi bebeğine özeldir. Hatta bir annenin farklı çocukları arasında bile doğruları değişebilir. Bu anlamda böyle şeyleri düşünürken bilenlerden ziyade, bizlerin de anne olduğumuzu ve bir anne olarak en doğrusunu bizim bileceğimize önce kendimizi ikna etmemiz gerekir. Önce bizim kafamızda ben de anneyim ve doğrusunu hissediyorum, biliyorum dememiz lazım.
Bana çoğu zaman akıl verenleri ilk başta kırmadan dinledim. Dediklerini önemsedim, tek tek uyguladım. Ama sonra geri dönüp baktığımda pişman oldum, keşke dinlemeseydim. Bu bir anne için çok özel bir deneyim, etrafımızdakiler bize güya yardım ederek rol çalıyorlar. Artık mental olarak onlar çocuğunu büyüttü bıraksınlar da ben de çocuğumu büyüteyim modundayım. Eskiden kırmadan ve bildiklerini önemseyerek uygulardım şimdi görmezden geliyorum, ciddi anlamda söyleneni duymuyorum, cevap vermiyorum. Bozuluyorlar mı evet ama umrumda değil. Çocuğumu en çok ben tanıyorum çünkü.
Bebeğim küçük doğdu, emme refleksi zayıftı mama başladık, sütüm de azdı. Sonra sütüm gelmeye başladığında çoktan biberona alışmıştı. Çok ısrar ettim, aç bıraktım hatta

ama almadı. Etrafımdakiler mamaya geç dedi. Direttim, danışmanlık aldım, bebeğime emmeyi öğrettim. İlk başta günde 6 kez verdiğim mamayı 2ye kadar indirdim.
Şimdi hala mama ver diyorlar. İşte aydınlandığım kısım burası oldu: bebeğe verilen mama miktarı kadar anne daha az süt üretir. Çünkü ihtiyaç azalır. Yenidoğan zamanında sağım vakit olmadığı için düzenli de olmuyor, yavaş yavaş sütten kopuş yaşanır. İlk başta bilmedikleri için bunu güzel güzel anlattım. Her beslemeden sonra yine mama ver dediklerinde bu sefer duymamaya başladım. Çünkü söyledikleri bize uygun değil artık. Bu insanları dinleseydim en baştan çocuğum için uğraşmazdım. Bebeğime emmeyi öğretemezdim ve en önemlisi hakkı olan sütten mahrum kalırdı. Emmeyen bebeğim meme delisi oldu şimdi durup durup emmek istiyor, şimdi de memede uyutma alışmasın diyorlar. Kucağa alıştırma diyorlar. Daha iki aylık bile olmadı çocuğum, tabiiki bana alışacak. Çalışan bir anneyim artık, belki de bütün ilk ve özel anlarımda yanında olamayacağım, en güzel tatlı hallerinde uzakta kalacağım. Şurada en yakın anlarımıza bile müdahale etme cüretinde bulunuyorlar.
Canım annelerim, kanmayın kimseye. Psikolojinizi de bozmayın. İnanın herkes herşeyi standart ve normal! yapmak zorunda değil. Emzirmek istemiyor da olabilirsiniz, mama daha kolayınıza da geliyor olabilir. Emzirirken mutsuz hissetmiş de olabilirsiniz. Bebeğimizle bağ kurmanın tek yolu bu değil. Mutlu olabileceğiniz güzel anlar yakalamak, hatırlayacağınız özel anılar yaşamak en özeli. Büyüyünce bebeğimiz neden anne sütü almadığını sormayacak; neden filanca yeri gezmediğinizi, birlikte oyun oynayıp oynamadığınızı, fotoğraflarda mutlu çıkıp çıkmadığınızı soracak. Çocukluk uzun bir süreç ve bizler artık insan yetiştirmeye çalışıyoruz. Kusursuz bir insandan ziyade iyi bir insan yetiştirmeye çalışalım. Allah sağlıklarını ve huzurunu bağışlasın. Gerisi hallolur kızlar. Annelerinizi, kayınvalidenizi asla umursamayın. Emin olun sizi manipüle edeceği ilk ve tek zaman bu zamanlar değil. Sadece psikolojik olarak hassas olduğumuz için güçsüz hissediyoruz. Lütfen ailenizin, bebeğinizin ve en önemlisi kendinizin sağlığı için umursamamayı öğrenin
