Günaydınlar
Benim transferim 23 Haziran Pazartesi günü gerçekleşti. İlk iki gün mümkün olduğunca dinlenmeye çalıştım ama sürekli yatmadım. Doktorum da hafif yürüyüşlerin iyi geleceğini söylediği için ev içinde küçük hareketlerle geçirdim günlerimi.
Beslenmeme elimden geldiğince dikkat ediyorum. Paketli gıdaları tamamen kestim, sebze ve protein ağırlıklı bir düzene geçtim. Başlarda bende de regl sancısı gibi ağrılar oldu ama bugünlerde oldukça azaldı. Fiziksel bir belirti hissetmek için henüz erken olduğunun farkındayım ama bekleyiş psikolojik olarak biraz zorluyor tabii

.
Sizin yazınızı okuyunca çok benzer şeyler yaşadığımızı görmek iyi geldi. İnşallah hepimiz için bu süreç en güzel şekilde sonuçlanır.

Aslında bir çocuğum var, canımın içi… Kalbimin dışarıda yürüyen minik hali. Ama anne yüreği işte, bir tane daha olur mu diye yine aynı heyecanla, aynı dualarla bekliyorum.

Kalbimde yer var mı derseniz, valla ben o kalbi genişlettim; biri kiraz gözlü, diğeri inşallah yakında kucağıma gelecek
Şu an sadece hormonlar değil, sevgi ve sabır da tavan yaptı…
Ama ne yalan söyleyeyim: Bir yandan da test gününe kadar geçen zamanın süresi galiba Einstein’ın görecelik teorisine meydan okuyor