Bugün küçük bir harp çıkardım evde kızlar
hastane çantamızı hazırlayalım dedik herşey hazırdı da bavula yerleştirecektik. Elimi neye atsam o gereksiz aman onu nerde kullanıcaz falan vır vır beynimi yedi eşim. Bir an gözüm döndü kapıya falan tekme attım çığlık çığlığa koştum evde, sonra nefes nefese attım kendimi salona. Zorla sakinleştirmeye çalıştı beni, çok korktu. Tansiyonumu ölçtü ve bebek hareket edene kadar karnımı dinledi. Bende sonrasında kendime şaşırdım hamilelik boyunca ilk kez kendimden geçtim diyebilirim. Sanırım doğum yaklaştıkça stres oluyorum endişelerim gittikçe artıyor. Sağ salim doğursaydık