Çocuklu hayatın en zor dönemlerindeyiz, yani bana göre öyle en azından. Sen iyi günlerindesin bir de büyüyünce gör diyenlerden ziyade büyüdükçe kolaylaştığını düşünüyorum işlerin. Ve ilk çocuk daha zor çünkü alışılagelmiş düzenin özgürlüğün bir anda kısıtlanıyor ve bu tempoya alt üst olmuş hormonlarımızla başlıyoruz. Adapte olması hiç kolay değil. Lohusalık depresyonunu atlatamamış olabilirsin, eşle ilgili mevzular da canını sıkıyor tabi. Ben de bu lohusağımı daha zor atlattım. Anneme geldim şimdi geçmiş günlerime bakıyorum dibin dibini yaşamışım. Ne kadar destek alırsak o kadar iyileşeceğiz bunu anladım, ama desteği de her zaman alamıyoruz malesef. Geçecek bu günler daha güçlü olcaksın daha sağlıklı düşünebilceksin
eşinle ilgili tek tavsiyem ona görev ver onun düşünmesini bekleme, yapması gerekenleri bilsin görev paylaşımı çok önemli yoksa ilerde daha çok zorlanırsın.
Sakral gamzeye gelince benim büyük oğlumda var, kalça usgsi çekilirken bakıyorlar ona da. Şükür bir sıkıntı çıkmadı. Gamzede delik varsa sıkıntı olabiliyor, delik yoksa endişelenme