evet çocuğun evde rahat rahat emekleyeceği yer bile yok gerçekten, kutu gibi.Birçok konuda kervan yolda düzülür derim de bu konu öyle bir konu değil. Keşke baştan bu planlamayı yapsaydınız, bebeğiniz olunca evde sıkışacağınız aşikar. Uyutmak ya da bebeği rahatlatmak için salonda bebek arabasında gezdiren biliyorum büyük konfor , emekleme döneminde alan lazım mesela...
. 1+1 evleri öğrencilere kiraya vererek ya da satark çok kar eden tanıdıklarım oldu, inşallah siz de öyle bir fırsatla karşılaşırsınız düşünün derim. Ben olsam yurtdışına gidene kadar kiraya çıkarım, evimi de ya kiraya veririm ya da satılığa çıkarırım. Uzun vadede gideri yok çünkü evinizinevet çocuğun evde rahat rahat emekleyeceği yer bile yok gerçekten, kutu gibi.
Bu evi aldığımıza o kadar pişmanım ki, anlatamam. O sırada bi gaza gelip alel acele aldık 3.5 sene önce, çok yanlış bir karardı.
evet çocuğun evde rahat rahat emekleyeceği yer bile yok gerçekten, kutu gibi.
Bu evi aldığımıza o kadar pişmanım ki, anlatamam. O sırada bi gaza gelip alel acele aldık 3.5 sene önce, çok yanlış bir karardı.
Ben de 2+1 evde yaşadım 11 sene. Bebek dogdu cok daha zor oldu. Zaten geniş eve taşınacaktık kırkı çıktı hemn taşındık. Bebeğe pda yapmadım ilk bir sene bizimle uyuyacak sonra oda yapacam ama ohhh be dedik. Küçük evde nasıl yapıyormuşuz dedik. Ömür geçiyor eğer imkanınız varsa geniş eve geçin.Bu konuyu, bebek bakımı sayfasına açmıştım, bir de burada açmak istedim.
Size danışmak istediğim bir konu var. Biz şu anda kendi evimizde oturuyoruz, 2+1 ama küçük bir 2+1, sadece 65 m2. 2. odamız bayağı küçük. Ben 21 haftalık hamileyim, çalışan bir anne olacağım, 6 ay doğum izninden sonra işe döneceğim, ama işim gereği sürekli olarak evden çalışabiliyorum, ofise gitmeme gerek yok. Bana yardımcı olsun diye annem yanıma gelir diyorum, ama ikinci odamıza ancak bi yer yatağı koyabilirim onun için, o oda da çocuk odası yapacak yer bile yok (evle ilgili bir sürü eşya o odada duruyor çünkü). Eğer annem yeterli olmazsa, bakıcı tutmam gerekebilir, annem de yaşlandı artık, bilemiyorum yapabilir mi. Bakıcı tutarsak eğer o oda hiç olmaz.
Bana şu anda kendi evimizi bırakıp, onu kiraya verip de, başka eve kiraya gitmek çok zor geliyor. Bu evi oturtana kadar çok uğraşmıştım. Ama bu evde de hem kızımın bir odası olmayacak, hem de bize fenalık gelebilir küçücük evin içinde. Kayınvalidem gelse, eşimin ilk evliliğinden olan çocuğu gelse, evde yer yok. Aslında mantıken bizim daha büyük bir eve taşınmamız lazım. Öte yandan, eşim yurtdışıyla bağlantılı bir proje yapıyor, ve hep istiyorki biz yurtdışına taşınalım. Ben şimdi ona büyük eve çıkalım desem, o bana zaten yurtdışına gideceğiz, ne gerek var diyecek diye tahmin ediyorum. Ama onun projesinin olup da bizim yurtdışına gitmemiz hem düşük olasılık, hem de en az 1 - 1.5 sene sonra olacak bir şey eğer olursa.
Sizce ben ne yapayım: şimdi hamile bir şekilde ev bakıp taşınmaya mı çalışayım? yoksa 1 sene sabredeyim (eğer delirmezsem), eşimin iş durumuna göre 1 sene sonra mı taşınıp taşınmamaya karar vereyim? Sizler ne dersiniz? Özellikle daha önce doğum öncesi ve doğum sonrası taşınma tecrübesi olan arkadaşlar, doğumdan önce mi taşınmak kolay sonra mı? Doğumdan sonra küçücük evde bir sürü insanla ben delirir miyim? nolur akıl verin
Evet, ben kendi psikolojimden de korkuyorum, fenalık gelecek hepimize gibi geliyor.65 m2 3 kisilik bir aile icin gercekten çok küçük. Hele ki bakıcı ya da anne gelecekse çok bunalırsınız. Çocuğu da birkaç sene kendi yanında yatırmak bana hiç mantıklı gelmiyor. Kızımı 5, 6 aylıkken kendi odasına yatırdım ben. Evet gece sık uyanma dönemlerinde çok rahatsız edici bir durumdu ama sonra çok rahat ettim. Mesela kızım ne karanlıktan korkar ne de yalnızlıktan. Yurtdışına çıkış durumunuz kesin ve yakin olsa biraz dişinizi sikabilirdiniz ama şu halde bence hiç mantıklı değil. Geçin geniş bir eve rahat rahat yaşayın. Eskiden koşullar farklıymış, çocukluğumuzla bağlantılı olduğu için bunlara genelde olumlu anlamlar yükleriz ama eski sevicilik yapmaya da gerek yok. Eskide keramet olsaymış bit pazarına nur yağarmış.
Zamanında cevap yazan, yorum yapan herkese çok teşekkür ederim, şu anda 31.haftamı tamamladım, ve sonunda taşınmaya karar verdim :) Geçen haftasonu bebek için evde yer açmaya çalışırken, biraz delirdim, ve bu evde kesinlikle olmayacağını anladım. Dün evi tuttuk, haftaya taşınıyoruz.
Keşke ilk bu soruyu sorduğumda 21 haftalıkken taşınsaymışız, çok daha rahat olurdu, bu kadar geç kaldığım için pişmanım, bunu da paylaşmak istedim. İnşallah sağ salim güzel bir şekilde taşınıp yerleşiriz, ve umarım bu kararımdan memnun kalırım.
aynen, çok teşekkürler. işte o zaman tembellik ettim, belki idare ederiz dedim, annem ve kayınvalidemde aman boşver tadında konuştular, ama tabiki kendileri oturmuyorlar düdük kadar yerde. Ne zamanki tarih yaklaştı, yaklaştıkça bana daral geldi, eşyalara yer açmaya çalışırken kriz geçirdim. İnşallah rahatlıkla sağlıkla atlatabilirim bu taşınma ve yerleşme sürecini. Bu konuda da eşim beni delirtiyor biraz ama napalım artıkiyi yapmışsın
hatta konuyu okuyunca ben konuyu hatırlıyorum dedim ki yorum yapmışım.
yok abi küçük ev pişmanlık, ev işinin 2 kat artması demek gerçekten.
dediğim gibi ben de 8 aylıkken taşındım, karnın ne kadar büyürse o kadar zor oluyor
çocukla daha da sıkıntılı zaten.
aynen, çok teşekkürler. işte o zaman tembellik ettim, belki idare ederiz dedim, annem ve kayınvalidemde aman boşver tadında konuştular, ama tabiki kendileri oturmuyorlar düdük kadar yerde. Ne zamanki tarih yaklaştı, yaklaştıkça bana daral geldi, eşyalara yer açmaya çalışırken kriz geçirdim. İnşallah rahatlıkla sağlıkla atlatabilirim bu taşınma ve yerleşme sürecini. Bu konuda da eşim beni delirtiyor biraz ama napalım artık
Hayırlı olsun dikkatli olunZamanında cevap yazan, yorum yapan herkese çok teşekkür ederim, şu anda 31.haftamı tamamladım, ve sonunda taşınmaya karar verdim :) Geçen haftasonu bebek için evde yer açmaya çalışırken, biraz delirdim, ve bu evde kesinlikle olmayacağını anladım. Dün evi tuttuk, haftaya taşınıyoruz.
Keşke ilk bu soruyu sorduğumda 21 haftalıkken taşınsaymışız, çok daha rahat olurdu, bu kadar geç kaldığım için pişmanım, bunu da paylaşmak istedim. İnşallah sağ salim güzel bir şekilde taşınıp yerleşiriz, ve umarım bu kararımdan memnun kalırım.
inanın öyle bir süreçki, hiç insanın düşündüğü gibi gitmiyor. Ben hamile olduğumu öğrenince bir sürü kitap aldım, kafamda bazı planlar yaptım, ama o niyetlerimin çoğunu gerçekleştiremedim, o kitapların sadece hamilelikle ilgili olanını okudum, diğerlerine daha hiç bakamadım. Bir yorgunluk, atalet hali oluyor, ilk 3 ayda zaten çok stres oluyor, acaba bebek 12.haftayı görebilecek mi diye, ikinci 3 ay nasıl geçti hiç anlamadım, ve bir çok ailevi sorun oldu, onları yaşamak istemezdim, ama ne yapalım, hayat gailesi içinde malesef oluyor böyle şeyler...Bebege kimin bakacago, iş ve ev konularini hamile kaldiktan sonra hatta doguma bikac ay kala düşünmek bana çok ilginç geliyor ve cok fazla goruyorum bu tarz konular.
Bence hamileyken ev taşimak zor olabilir. Ben yerimden kipirdamazdim ama herkesin hali bir degil siz bilirsiniz yani eninde sonunda.
evet çok düşündük, ve ben dolaplarda yer ayarlamaya çalışırken en sonunda bir kriz geçirdim, ve taşınmaya karar verdik :)Aa geç gördümm yorumunuzu :) güle güle oturun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?