22 yasinda evlenmek


Bana sormadiniz ama ben de yanitlamak istiyorum. Çoook güzel, başlayın bir an önce. Bir solukta izledim neredeyse.
 
19 yaşında okurken evlenmek isteyen çocuklarına tabiki bizim ailelerimizde “ oleyy ne güzel evleniyorsunuz” demediler. Bizde Türkiye Cumhuriyeti yasalarının ve Türk Medeni kanununun bize vermiş olduğu hakları kullanarak resmî olarak evlendik ve karşılarına çıktık. Onlarda başta çok şaşırdılar ve garipsediler fakat aldığımız karara saygı duyup dargınlık yapmadılar . Öğrencilikte verdikleri desteği kesmeyerek okulumuzu bitirmemizi sağladılar.
Ailelerimizin bu davranışının oldukça modern olduğunu düşünüyorum .
Evlatlıktan reddetmek , küslük yapmak gibi kolaycılığı seçmediler . Böyle kriz anlarında her anne baba böyle aklı selim düşünemiyor maalesef,
15 yıl önce aldığımız bu kararın bizce ne kadar doğru olduğunu yaşayarak gördük. Bizim ki bi istisnai bi durum olabilir ama ayrıntıları bilmeden Kişiler hakkında varsayımlarda bulunmamak lazım , benim doğrum size göre yanlış olabildiği gibi, sizin doğrularınızda bana göre yanlış olabilir
 
Çok isabetli karar. Bakıcılara para saçmayıp, kendi çocuklar ına ilerde kendin terbiye verip topluma katkı sağlarsın. Ahlakına bak evlenecegin kişi asabimi , yumuşak huylumu? Ev işinde , cocuk terbiye sinde sana destek olurmu. Bunları tart biç. Senin sözünü dinliyormu, görüşlerine değer veriyorsa. Ona göre karar ver.
 

Çok güzel dizi bu senenin en iyisi. Üstelik zekasıyla bir kadının neler başarabileceğini anlatıyor bazılarına ibret diye izletilmeli:):)
 
Onu anladım da ben oğluma sorduğumda bu cevabı veririm demek istedim

Zira çoğu erken yaşta evliliğin amacı aman seks yapmasın zaten

İşte her aile sizin bizim gibi düşünmüyor.
Bazı insanlara göre evlilik dışında seks yapmak yanlış bir kararla evlenip mutsuz olmaktan daha kötü maalesef.

Benim anneannem 1945'te yanlış hatırlamıyorsam 26-27 yaşlarındayken evlenmiş. Çocukları okusun, çalışsın istemiş.
Annem 31 yaşında evlenmiş. Ben 31 yaşındayım, bekarım.
Benim aklımdan bile geçmedi 20 yaşında evlenmek. Bizim normalimiz bu değil çünkü. Annem babam da müsaade etmezlerdi zaten.

19-20 yaşında evlenenlerin aileleri bunu pek de garip karşılamamıştır yani. Özellikle de anneleri.
Çünkü onlar da 25-30 yaşında evlenen, belli bir kariyeri olan, çalışan kadınlar değillerdir bence.
Böyle olunca da geriye sadece evliliği finanse etmek kalıyor.
 

Neden böyle bir karar verdiniz peki? Cevap vermek istemeyebilirsiniz tabii ama ciddi ciddi soruyorum bunu, gerçekten merak ediyorum çünkü.
Yanlış anlamadıysam ailelerden habersiz gidip evlenmişsiniz. Bunun sebebi nedir?

Evlilik kurumu belli hakları korumak için var.
İki insan birlikte yaşar, mal mülk edinir, çocuk yapar vs... Evlilik de bu ortaklıklardan doğan hakları güvence altına alır, korur. Çiftlerin birbirlerine karşı sorumluluklarını denetler vs vs...

Peki o zaman hiçbir maddi bağımsızlığı olmayan, ailelerin finanse ettiği bir hayatı yaşayan, okudukları için büyük ihtimalle çocuk yapmayı düşünmeyen iki insan neden yasalar önünde bağlanmak ister?
Bunun getirisi afedersiniz ama "yasal seks" dışında nedir ki? Bunu gerçekten anlamıyorum.
 
Şu an 26 yaşındayım ben kendimi evlilik için yeterli olgunlukta görmüyorum. Herkesin kendi seçimi ama çok rahat söyleyebilirim ki 22 yaşındaki halimle şu an ki halim çok farklı. O yaşlarda hayatımda olan kişiyle evlenseydim eminim çok mutsuz olurdum. Yaş ilerledikçe bakış açısı, arayışlar değişiyor bence erken ama tabi ki kendi hayatınız, kendi kararınız.
 
Aşk evliliğinde, aşık olursun ve hiçbir mantık aramadan birlikte bi ömür geçirmeyi hayal edip evlenirsin.
Mantık evliliğinde ise akla yatkın ve sana çıkar sağlayacak durumları ölçüp biçersin ve kararını en karlı olduğunu düşündüğün duruma göre verirsin.
Biz aşık olduk ve evlendik. Arada bizi mecbur bırakacak ( çocuk vs.) bişey yoktu.
 

Tabii sizin hayatınız, siz böyle yaşamayı tercih etmişsiniz ama aşk, evlilik için geçerli bir sebep değil bence.
19 yaşında aşkla karşılaşan ilk ve son insan da değilsiniz. Ama bunu sebebini anlamadığım bir şekilde evliliğe dönüştüren insanlardan birisiniz.
Evlilik aşkı destekleyen, pekiştiren bir kurum da değil. Medeni durumla ve haklarla ilgili bir yaşam biçimi sadece. Ve bu ve benzeri toplumlar için konuşursak, birlikte yaşamanın altın anahtarı...
O yüzden diğer üyeden çok sizin evlilik sebebinizi anlayamadım. Çünkü diğer üye, mesleğine bakılırsa, inanç kaynaklı yapmış bunu anladığım kadarıyla. O yüzden onun sebeplerini az çok anlayabiliyorum. Çünkü benzer örnekler gördüm.
Siz ise evlendikten sonra ailelere haber vermişsiniz. İlginç geldi bana.
Umarım bir ömür mutlu olursunuz ama konu sahibine örnek olabileceğinizi de düşünmüyorum. Kendisi bambaşka alemlerde gibi.
 
Evliliği rio karnavalı sanıyorlar bacım
 
Aslında kararınız belli ve buna destek başka görüşler arıyorsunuz. Bu sayfada herkes kendi yaşantısından örneklerle size yorum yapacak ve bdv bölümünde hayatı özellikle aile hayatı çok iç açıcı olmayan bir sürü örnekle karşılacaksınız. Ben kendi fikrimi şöyle söyleyeyim 26 yaşında işi gücü elinde olup evlendim şimdi olsa en erken 30 da evlenirdim. Bu eşimden dolayı değil benim hayatta yalnızken geçirmek istediğim günler olduğundan.Anladığım kadarıyla ailenizin maddi durumu iyi o yüzden şu anda öyle ciddi ciddi çalışmaya gerek duymuyorsunuz. Ama hayat bu neyle karşılacağımız belli değil illa boşanacaksınız değil bu söylediğim. Belki eşin çalışamayacak sağlık veya başka bir sebeple. Hazıra dağ dayanmaz. Arsam var demişsiniz ama. Belki çocuğunuz olduğu zaman hayal ettiklerinize yetişemeyeceksiniz. Bunun için illa dışarıda emir altında çalışmak veye sadece okumak değil size söylenen sizin kendinizi geliştirmeniz. Maddi özgürlük kazanmanız. Erkeklere bakmayın sevgiliyken fikirleriyle evlenince yaptıkları birbirini tutmaz. Bunu en az değişim gösterdiğini düşündüğüm eşime bakarak söylüyorum. Evlenme kısmına bişey diyemem kendine sevgilisine güvenen evlensin. Benim takıldığım okumaya çalışmaya bu kadar ön yargılı olmanız. Evlenin ama okuyun evlenin ama kurslara gidin, sosyal sorumluluk projelerine katılın, gönüllü işlerde rol alın, evden bişeyler üretin. Dimdik durun. Çocuğunuz olacak ona hep yol göstereceksiniz en basiti onunla oturup ders çalışacaksınız, sosyal hayatta bişeyler paylaşacaksınız. Ve gün gelecek bu kafada olursanız ona yetemeyeceksiniz. Çocuğunuz o noktada başkalarında destek aramasın. Burada sorun genç yaşta evlenmek değil daha bu yaşta aile ya da kocaya güvenip bir yola girmek olursa sevdiğim var olmazsa ailem demeyin. İki tarafa da karşı ben varım deyin karşınızda değil yanınızda. Ama tek başıma da ben varım deyin. Kimse size zaten bana muhtaç gözüyle bakmasın. Kimse bu zaten bişey yapamaz demesin, kimse onun eksikleri var ben destek olayım demesin.... Yaşınız çok genç. Uyarmak istedim en azından bakış açınızı biraz da olsun genişletmek istedim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…