22 yaşındayım 8 aylık evliyim boşanma kararı aldım YARDIM EDİN

sizce?

  • ayrıl

  • bi daha düşün


Oylama sonuçları oy kullanıldıktan sonra görülebilir.

LaReina

it's just me, myself and I
Kayıtlı Üye
21 Mayıs 2016
395
417
53
22 yaşındayım 8 aylık evliyim boşanma kararı aldım. eşimle mayısta tanıştım ağustosta evlendim eylülde yurtdışına gittim. ve evliliğimin ilk haftasından itibaren beni çok yalnız bırakmaya başladı. yani orada var olan hayatına devam etti sanki ben yokuşum gibi. bekar gibi. daha sonraları master yapmak ya da çalışmak istediğimi sosyal biri olduğum için evde kala kala delireceğimi söylemeye başladım. bana ne istersen yap dedi ama ne zaman bunun için uğraşsam param yok. orası olmaz. borç alamam. ne gerek var dedi. evin geçimini zor sağlarken daha da kısmamı istedi ama kendi bekarkenki harcamalarıma devam ettti. afedersiniz utanarak söylüyorum ama o sıkıntıya girmesin diye kendime ordan bi iç çamaşırı bile almadım ben. sosyal evde durmayan üniveristede burslu okumuş yurtdışında yaşamış kimseye muhtaç olmamış birinden, evden çıkmayan sürekli yemek temizlik yapan ve bunları beğendiremeyen birine dönüştüm. bunlar tabiki beraberinde depresyonu getirdi. kendimden vazgeçmiştim çünkü. el uyuşmalarım uyku bozukluklarım ve kusmalarım oluyordu. hasta olduğumu en azından ailemi görmek içn tr ye gelmek istediğimi söyledim. bana abarttığımı canım istediğinde gidip gelemeyeceğimi söyledi. tabi bu süreçlerde beni sürekli eleştirmeleri alttan alttan hakaretvari laf sokmaları... hep ben onun elini tuttum hep ben sarıldım. sıcak diye beni iterdi. en son başka bir ülkeye taşınmaya karar verdik. herşey hazırken valizleri topladığımız gün ben tr de 2 ay kalmak istiyorum dedim. hayır tedavi ol gel dedi. bende ısrar ettim. daha önce böyle konuşmadığımızı söyleyince ayır valizini defol git dedi. sonra görüntülü olarak annesini araıyp "ben bunla uğraşamam gönderiyorum başlatın işlemleri" dedi. arkasından " annesine "bunun ne kadınlığı var ne yemeği ne temizliği ne itaati" dedi. üstüne dini zaaflarım yüzümden müslüman bile değilsin dedi. ondan sonrasını kaldıramadım nefesim kesildi zaten. babamı arayp anlattım biletini alacak mıymış edi babam. eşim de sana vereek param yok dedi. babam da aldı biletimi ve geldim. 8 ayda toplasan 1 hafta yüzüm gülmedi. cicim haftası bile yaşamadım. aşağılama eleştirme sürekli memnuniyetsizlik canıma tak etti. buraya geldikten 15 gün sonra yazdı ne zaman geliyosun diye ben de kafamda bitirdiğimi söyledim. ben seni çok seviyorum asla boşamam gibisinden maço laflar etti cevap vermedim. numaramı değiştirdim. ve 15 gün geçti bana bi daha hiç ulaşmaya çalışmadı. ne anesi ne kendisi üstlerine bi kusur kondurmadan yurtdışı zor geldi sizin kız kontes e getirdiler mevzuyu. daha neler neler. bu kısa bir özetti sadece.şu an antidepresan kullanıyorum. mide ve hastasıyım ve inanılmaz zayıfladım. bu haldeyim ablalarım kardeşlerim. siz olsanız napardınız sizin içn çaba bile göstermekten aciz sevgisi sadece dilinde biriyle?
 
Cnm çok üzüldüm ya iğrenç bir karakter herkeze boşan diyemiyorm ama bnce siz kesinlikle boşanın yoksa delirtir sizi pislik adam daha 8 ay olmş seni mahvetmiş gittikçede mahveder zararın neresindn dönsen kardır. Evlenmek sünnetse boşanmak farzdir. Umarım daha güzel bir hayatın olur canm rabbim acil şifalar versin.
 
22 yaşındayım 8 aylık evliyim boşanma kararı aldım. eşimle mayısta tanıştım ağustosta evlendim eylülde yurtdışına gittim. ve evliliğimin ilk haftasından itibaren beni çok yalnız bırakmaya başladı. yani orada var olan hayatına devam etti sanki ben yokuşum gibi. bekar gibi. daha sonraları master yapmak ya da çalışmak istediğimi sosyal biri olduğum için evde kala kala delireceğimi söylemeye başladım. bana ne istersen yap dedi ama ne zaman bunun için uğraşsam param yok. orası olmaz. borç alamam. ne gerek var dedi. evin geçimini zor sağlarken daha da kısmamı istedi ama kendi bekarkenki harcamalarıma devam ettti. afedersiniz utanarak söylüyorum ama o sıkıntıya girmesin diye kendime ordan bi iç çamaşırı bile almadım ben. sosyal evde durmayan üniveristede burslu okumuş yurtdışında yaşamış kimseye muhtaç olmamış birinden, evden çıkmayan sürekli yemek temizlik yapan ve bunları beğendiremeyen birine dönüştüm. bunlar tabiki beraberinde depresyonu getirdi. kendimden vazgeçmiştim çünkü. el uyuşmalarım uyku bozukluklarım ve kusmalarım oluyordu. hasta olduğumu en azından ailemi görmek içn tr ye gelmek istediğimi söyledim. bana abarttığımı canım istediğinde gidip gelemeyeceğimi söyledi. tabi bu süreçlerde beni sürekli eleştirmeleri alttan alttan hakaretvari laf sokmaları... hep ben onun elini tuttum hep ben sarıldım. sıcak diye beni iterdi. en son başka bir ülkeye taşınmaya karar verdik. herşey hazırken valizleri topladığımız gün ben tr de 2 ay kalmak istiyorum dedim. hayır tedavi ol gel dedi. bende ısrar ettim. daha önce böyle konuşmadığımızı söyleyince ayır valizini defol git dedi. sonra görüntülü olarak annesini araıyp "ben bunla uğraşamam gönderiyorum başlatın işlemleri" dedi. arkasından " annesine "bunun ne kadınlığı var ne yemeği ne temizliği ne itaati" dedi. üstüne dini zaaflarım yüzümden müslüman bile değilsin dedi. ondan sonrasını kaldıramadım nefesim kesildi zaten. babamı arayp anlattım biletini alacak mıymış edi babam. eşim de sana vereek param yok dedi. babam da aldı biletimi ve geldim. 8 ayda toplasan 1 hafta yüzüm gülmedi. cicim haftası bile yaşamadım. aşağılama eleştirme sürekli memnuniyetsizlik canıma tak etti. buraya geldikten 15 gün sonra yazdı ne zaman geliyosun diye ben de kafamda bitirdiğimi söyledim. ben seni çok seviyorum asla boşamam gibisinden maço laflar etti cevap vermedim. numaramı değiştirdim. ve 15 gün geçti bana bi daha hiç ulaşmaya çalışmadı. ne anesi ne kendisi üstlerine bi kusur kondurmadan yurtdışı zor geldi sizin kız kontes e getirdiler mevzuyu. daha neler neler. bu kısa bir özetti sadece.şu an antidepresan kullanıyorum. mide ve hastasıyım ve inanılmaz zayıfladım. bu haldeyim ablalarım kardeşlerim. siz olsanız napardınız sizin içn çaba bile göstermekten aciz sevgisi sadece dilinde biriyle?
ne güzel hayatın varmış dengin birini bulsaydın ya güzelim..Boşa gitsin insan müsvettesini arkana bile bakma sakın
 
3 ayda daha tanıyamadan evlenmişsin üstelik başka bir ülkeye gitmişsin.
Evlendiğin adam dengesiz sorumsuz.
Olan olmuş boşan ve kurtul.
Numaramı değiştirdim 15 gün oldu ulaşmadı demişsin hala bekliyor musun bu adamcığı?
Lütfen kendine daha fazla kötülük etme.
 
22 yaşındayım 8 aylık evliyim boşanma kararı aldım. eşimle mayısta tanıştım ağustosta evlendim eylülde yurtdışına gittim. ve evliliğimin ilk haftasından itibaren beni çok yalnız bırakmaya başladı. yani orada var olan hayatına devam etti sanki ben yokuşum gibi. bekar gibi. daha sonraları master yapmak ya da çalışmak istediğimi sosyal biri olduğum için evde kala kala delireceğimi söylemeye başladım. bana ne istersen yap dedi ama ne zaman bunun için uğraşsam param yok. orası olmaz. borç alamam. ne gerek var dedi. evin geçimini zor sağlarken daha da kısmamı istedi ama kendi bekarkenki harcamalarıma devam ettti. afedersiniz utanarak söylüyorum ama o sıkıntıya girmesin diye kendime ordan bi iç çamaşırı bile almadım ben. sosyal evde durmayan üniveristede burslu okumuş yurtdışında yaşamış kimseye muhtaç olmamış birinden, evden çıkmayan sürekli yemek temizlik yapan ve bunları beğendiremeyen birine dönüştüm. bunlar tabiki beraberinde depresyonu getirdi. kendimden vazgeçmiştim çünkü. el uyuşmalarım uyku bozukluklarım ve kusmalarım oluyordu. hasta olduğumu en azından ailemi görmek içn tr ye gelmek istediğimi söyledim. bana abarttığımı canım istediğinde gidip gelemeyeceğimi söyledi. tabi bu süreçlerde beni sürekli eleştirmeleri alttan alttan hakaretvari laf sokmaları... hep ben onun elini tuttum hep ben sarıldım. sıcak diye beni iterdi. en son başka bir ülkeye taşınmaya karar verdik. herşey hazırken valizleri topladığımız gün ben tr de 2 ay kalmak istiyorum dedim. hayır tedavi ol gel dedi. bende ısrar ettim. daha önce böyle konuşmadığımızı söyleyince ayır valizini defol git dedi. sonra görüntülü olarak annesini araıyp "ben bunla uğraşamam gönderiyorum başlatın işlemleri" dedi. arkasından " annesine "bunun ne kadınlığı var ne yemeği ne temizliği ne itaati" dedi. üstüne dini zaaflarım yüzümden müslüman bile değilsin dedi. ondan sonrasını kaldıramadım nefesim kesildi zaten. babamı arayp anlattım biletini alacak mıymış edi babam. eşim de sana vereek param yok dedi. babam da aldı biletimi ve geldim. 8 ayda toplasan 1 hafta yüzüm gülmedi. cicim haftası bile yaşamadım. aşağılama eleştirme sürekli memnuniyetsizlik canıma tak etti. buraya geldikten 15 gün sonra yazdı ne zaman geliyosun diye ben de kafamda bitirdiğimi söyledim. ben seni çok seviyorum asla boşamam gibisinden maço laflar etti cevap vermedim. numaramı değiştirdim. ve 15 gün geçti bana bi daha hiç ulaşmaya çalışmadı. ne anesi ne kendisi üstlerine bi kusur kondurmadan yurtdışı zor geldi sizin kız kontes e getirdiler mevzuyu. daha neler neler. bu kısa bir özetti sadece.şu an antidepresan kullanıyorum. mide ve hastasıyım ve inanılmaz zayıfladım. bu haldeyim ablalarım kardeşlerim. siz olsanız napardınız sizin içn çaba bile göstermekten aciz sevgisi sadece dilinde biriyle?
Yapmadığın bişey kalmamş ki barışmayı düşünme sanada yazık daha gencecksn ve antidepresan kullanıyosn ailende seni tutuyosa boşan kurtul kafanıda yorma erkekler değmiyo inanki
 
canım benim 22 yaşında ne demeye evlenirsin ki? o yaşlar senin kelebek gibi uçuş uçuş olacagın yaşlardı. evlenip adamın hizmetçisi olmaya gitmişsin sanki . neyse olan olmuş. dua et çocuğun yok. yaşın genç. hepsinin üstesinden gelirsin unutursun. bu adamdan bir hayırlısıyla boşan da önce.
 
Canmm benimmm ben insanlara genelde boşan ayrıl demeyi seven bir insan değilim asla. Bunun vebalini almak istemem asla hep bir çıkış düşünürüm kafamda ama hiç olmadı be kardeşim.
Daha yeni evliliğini bile rezil etmiş burnundan getirmiş.. Elle tutulur hiç bir yanı yokki bunun.
Daha genceciksin çocuğun yok hayatı zehir etme kendine değişecek mi sanki.
Çok üzüldüm kardeşim senin adına gerçekten. Samimiyetin o kadar geçmiş ki mesajına.
SAna bir soru sormak isterim kardeşim. Bunu ankete dönüştürüp sorduğuna göre acaba mi var senin içinde biraz hala bir şey hissediyor musun?:KK43:
 
22 yaşındayım 8 aylık evliyim boşanma kararı aldım. eşimle mayısta tanıştım ağustosta evlendim eylülde yurtdışına gittim. ve evliliğimin ilk haftasından itibaren beni çok yalnız bırakmaya başladı. yani orada var olan hayatına devam etti sanki ben yokuşum gibi. bekar gibi. daha sonraları master yapmak ya da çalışmak istediğimi sosyal biri olduğum için evde kala kala delireceğimi söylemeye başladım. bana ne istersen yap dedi ama ne zaman bunun için uğraşsam param yok. orası olmaz. borç alamam. ne gerek var dedi. evin geçimini zor sağlarken daha da kısmamı istedi ama kendi bekarkenki harcamalarıma devam ettti. afedersiniz utanarak söylüyorum ama o sıkıntıya girmesin diye kendime ordan bi iç çamaşırı bile almadım ben. sosyal evde durmayan üniveristede burslu okumuş yurtdışında yaşamış kimseye muhtaç olmamış birinden, evden çıkmayan sürekli yemek temizlik yapan ve bunları beğendiremeyen birine dönüştüm. bunlar tabiki beraberinde depresyonu getirdi. kendimden vazgeçmiştim çünkü. el uyuşmalarım uyku bozukluklarım ve kusmalarım oluyordu. hasta olduğumu en azından ailemi görmek içn tr ye gelmek istediğimi söyledim. bana abarttığımı canım istediğinde gidip gelemeyeceğimi söyledi. tabi bu süreçlerde beni sürekli eleştirmeleri alttan alttan hakaretvari laf sokmaları... hep ben onun elini tuttum hep ben sarıldım. sıcak diye beni iterdi. en son başka bir ülkeye taşınmaya karar verdik. herşey hazırken valizleri topladığımız gün ben tr de 2 ay kalmak istiyorum dedim. hayır tedavi ol gel dedi. bende ısrar ettim. daha önce böyle konuşmadığımızı söyleyince ayır valizini defol git dedi. sonra görüntülü olarak annesini araıyp "ben bunla uğraşamam gönderiyorum başlatın işlemleri" dedi. arkasından " annesine "bunun ne kadınlığı var ne yemeği ne temizliği ne itaati" dedi. üstüne dini zaaflarım yüzümden müslüman bile değilsin dedi. ondan sonrasını kaldıramadım nefesim kesildi zaten. babamı arayp anlattım biletini alacak mıymış edi babam. eşim de sana vereek param yok dedi. babam da aldı biletimi ve geldim. 8 ayda toplasan 1 hafta yüzüm gülmedi. cicim haftası bile yaşamadım. aşağılama eleştirme sürekli memnuniyetsizlik canıma tak etti. buraya geldikten 15 gün sonra yazdı ne zaman geliyosun diye ben de kafamda bitirdiğimi söyledim. ben seni çok seviyorum asla boşamam gibisinden maço laflar etti cevap vermedim. numaramı değiştirdim. ve 15 gün geçti bana bi daha hiç ulaşmaya çalışmadı. ne anesi ne kendisi üstlerine bi kusur kondurmadan yurtdışı zor geldi sizin kız kontes e getirdiler mevzuyu. daha neler neler. bu kısa bir özetti sadece.şu an antidepresan kullanıyorum. mide ve hastasıyım ve inanılmaz zayıfladım. bu haldeyim ablalarım kardeşlerim. siz olsanız napardınız sizin içn çaba bile göstermekten aciz sevgisi sadece dilinde biriyle?


Bosan, ettigi hakaretlere ait deliller varsa kullan mutlaka.

Evlilik sonrasi fiziki halini(zayiflama gibi) ve saglik durumunu(mide sorunu, psikolojik cokus vb) gosteren raporlar almak icinde sevk iste hastaneye.

Kendini uzme daha fazla. Herkes hata yapar, sende bunu hata hakkından say. Oldu bir kere de gec.

Senin inancin, dinin onu ilgilendirmez.

Temizlik, kadinlik konusunda da tek diyeceğim insan sevmediğine ne yapar ki?

Bunları 3. Kisiye dile getirmesi basitlestirmis evliligi.
Yabanci bir ulkede sana hayat arkadasligi yapmamis, uyumuna yardim etmemis..
Evet, kaldi ki sen kontessin, prensessin, hanim agasin ne olmus? Evlendin diye kole mi olmaliydin?

Bosan yani sonucta. Yuklu tazminat talebin olsun mutlaka. Cimrilik neymis gorsun. Hayatta herseyin bedeli var. Odesin. Zaten ulke disinda, maco olsa kac yazar? Burada olsa bile bosanma davasina baslarken uzaklastirma kararını aldir.
 
22 yaşındayım 8 aylık evliyim boşanma kararı aldım. eşimle mayısta tanıştım ağustosta evlendim eylülde yurtdışına gittim. ve evliliğimin ilk haftasından itibaren beni çok yalnız bırakmaya başladı. yani orada var olan hayatına devam etti sanki ben yokuşum gibi. bekar gibi. daha sonraları master yapmak ya da çalışmak istediğimi sosyal biri olduğum için evde kala kala delireceğimi söylemeye başladım. bana ne istersen yap dedi ama ne zaman bunun için uğraşsam param yok. orası olmaz. borç alamam. ne gerek var dedi. evin geçimini zor sağlarken daha da kısmamı istedi ama kendi bekarkenki harcamalarıma devam ettti. afedersiniz utanarak söylüyorum ama o sıkıntıya girmesin diye kendime ordan bi iç çamaşırı bile almadım ben. sosyal evde durmayan üniveristede burslu okumuş yurtdışında yaşamış kimseye muhtaç olmamış birinden, evden çıkmayan sürekli yemek temizlik yapan ve bunları beğendiremeyen birine dönüştüm. bunlar tabiki beraberinde depresyonu getirdi. kendimden vazgeçmiştim çünkü. el uyuşmalarım uyku bozukluklarım ve kusmalarım oluyordu. hasta olduğumu en azından ailemi görmek içn tr ye gelmek istediğimi söyledim. bana abarttığımı canım istediğinde gidip gelemeyeceğimi söyledi. tabi bu süreçlerde beni sürekli eleştirmeleri alttan alttan hakaretvari laf sokmaları... hep ben onun elini tuttum hep ben sarıldım. sıcak diye beni iterdi. en son başka bir ülkeye taşınmaya karar verdik. herşey hazırken valizleri topladığımız gün ben tr de 2 ay kalmak istiyorum dedim. hayır tedavi ol gel dedi. bende ısrar ettim. daha önce böyle konuşmadığımızı söyleyince ayır valizini defol git dedi. sonra görüntülü olarak annesini araıyp "ben bunla uğraşamam gönderiyorum başlatın işlemleri" dedi. arkasından " annesine "bunun ne kadınlığı var ne yemeği ne temizliği ne itaati" dedi. üstüne dini zaaflarım yüzümden müslüman bile değilsin dedi. ondan sonrasını kaldıramadım nefesim kesildi zaten. babamı arayp anlattım biletini alacak mıymış edi babam. eşim de sana vereek param yok dedi. babam da aldı biletimi ve geldim. 8 ayda toplasan 1 hafta yüzüm gülmedi. cicim haftası bile yaşamadım. aşağılama eleştirme sürekli memnuniyetsizlik canıma tak etti. buraya geldikten 15 gün sonra yazdı ne zaman geliyosun diye ben de kafamda bitirdiğimi söyledim. ben seni çok seviyorum asla boşamam gibisinden maço laflar etti cevap vermedim. numaramı değiştirdim. ve 15 gün geçti bana bi daha hiç ulaşmaya çalışmadı. ne anesi ne kendisi üstlerine bi kusur kondurmadan yurtdışı zor geldi sizin kız kontes e getirdiler mevzuyu. daha neler neler. bu kısa bir özetti sadece.şu an antidepresan kullanıyorum. mide ve hastasıyım ve inanılmaz zayıfladım. bu haldeyim ablalarım kardeşlerim. siz olsanız napardınız sizin içn çaba bile göstermekten aciz sevgisi sadece dilinde biriyle?
Vallahi pek üzülmesin. Bunun böyle sağlanacağı belliymis. 3-6 ay içinde birbirinizi tanımadan evleniiseniz. Muhtemelen adam hep okuzdu. Birbirinize uygun degilmissiniz. Çocuğunuz olmadığına sükredin. Geriye bakıp üzülmenin size hiç bur faydası yok.kendini toplayip bir an önce is güç bulup boşanmak bu adamdan.
 
Çevrimiçi oldum sizin için . Bence boşanin. Böyle bir ömür geçer mi? Kendinizi degistirmissiniz. Olmak istemediğiniz bir insana donusmussunuz. Aileniz ne diyor bu duruma ? Arkanizdalar mi ?


ailem hep arkamda oldu. hiç müdahil olmadılar ben onlara bişey anlatmıyodum gurbetteyim üzülüyolar diye. ama babam senden sağlığından kıymetli değil. olmadığın biri gibi yaşayamazsın her aradığımda ağlarken görmek istemiyorum seni. kararının hep arkasındayız hayat senin hayatın dedi. çok şükrediiyorum aileme. bi kere bile beni suçlamadılar. olması gerekiyomuş oldu kızım. daha gençsin ömür böyle bitmez dediler..
 
ne güzel hayatın varmış dengin birini bulsaydın ya güzelim..Boşa gitsin insan müsvettesini arkana bile bakma sakın

sevdim abla işte cahillik. ailemde ben de denk olmadığımızı bile bile tamam dedim onlarda ben istiyorum diye razı oldular. ama benden altta olması onda öyle büyük bi aşağılık kompleksi yaptıki sürekli aşağıladı beni....
 
Canmm benimmm ben insanlara genelde boşan ayrıl demeyi seven bir insan değilim asla. Bunun vebalini almak istemem asla hep bir çıkış düşünürüm kafamda ama hiç olmadı be kardeşim.
Daha yeni evliliğini bile rezil etmiş burnundan getirmiş.. Elle tutulur hiç bir yanı yokki bunun.
Daha genceciksin çocuğun yok hayatı zehir etme kendine değişecek mi sanki.
Çok üzüldüm kardeşim senin adına gerçekten. Samimiyetin o kadar geçmiş ki mesajına.
SAna bir soru sormak isterim kardeşim. Bunu ankete dönüştürüp sorduğuna göre acaba mi var senin içinde biraz hala bir şey hissediyor musun?:KK43:

abla acabam yok boşanıcam ama hiçbir tutunacak dalım kalmasın ki pişman olmayayım diye uğraşıyorum. ama adamın umrunda değil ki. bi de sizlerden duymak istedim.
 
Back
X