- Konu Sahibi aysegul359
-
- #61
24 derken?:26:
Ben 31 yaşımdaydım ona vurulduğumda!!!
Ki asla derken,aman aman aşk bana uzak derken...
Yaşım 25 ve 4 yıldır aşk uğramıyor bana. İnsanın başına gerçekten bir defa gelirmiş demek ki!
yok bende öyle sanıyordum ama değilmiş ilk aşkımdan sonra sevemem sanmışdım 25 yaşımda kocama aşık oldum hemde ne aşk anlatamam büyük sevda bizimkisi şuan 31 yaşındayım hala kocama aşığım.
1,5 ay sonra 24 yasima giriyorum allah nasip ederse asik olabilecegimi düsünmüyorum aslinda ama sorun bende bunuda biliyorum
ölemi canımm ne güzel senin adına sevindim nasıl oldu peki:)gerçekten aşk diyebileceğin bi birliktelikmi
sagol canim benim cok tesekür ederimevet gercekten ask diyebilecegim bir birliktelik ki ben birinden öyle kolay kolay etkilenmem üstelik kimseyide yaklastirmam kendime.
Aslinda 1,5-2 aydir tanisiyoruz o niyetini belli ediyordu ama ben pek umursamadim acikcasi yada kactim diyelim korkularim, endiselerim vardi (bunun sebebi uzun hikaye). Ama arkadasca konusuyorduk tanimaya basladikca sans vermeyi sectim suan cok cok mutluyum. Iyikide hayatima, kalbime, yüregime girmesine izin vermisim diyorum...
Karsindakinden emin olduktan sonra korkularinin üzerine gitmek kendine ve karsidakine bir sans vermek gerekiyormus bunu anladim ama emin olmadan asla adim atmadimbende böyle garip bir kizim iste
hayır canım hiç de garip değilsin bende öleyim birini hayatıma çookkk zor alırım.benim gibi zor karar veren ve doğru karar veren birilerini görmek iyi geliyor.negüzel işte şans vermek önemli olan.ama benimde çokk korkularım var.hatta eski sevgilimin tonlarca eksiği olmasına rağmen eşsizmiş gibi geliyo.ne saçma...inş bizde yakalarız o aşkı.
Cok iyi anliyorum canim seni hemde cok iyi. Benim eski iliskimde hem beraberlik sirasinda hemde ayrildiktan sonra cok zor zamanlar yasadim, zor toparladim kendimi hatta eski konum var orayi okusan anlarsinNeredeyse 1,5 yil olacak ve ben ona sans vermeden evvel hayla bazi sancilarla, acilarla savasiyordum ha bire. Hayal kirikliklarindan sonra özelikle zor bir iliski sonrasinda insan kendini korumaya aliyor ve sürekli karsina cikanda bir kusur ariyor yani ben öyleydi ha üzecek ha üzdü diye hatasini beklerdim. 1,5 yil icinde hayatima girmek isteyen cok kisi oldu ama benimde edindigim aci tecrübeden sonra taviz veremeyecegim seyler olmustu ve asla altan almadim. Hickimse buna uyusmadi. Herseyden önemlisi ona sans vermemin sebebi benim oldugum gibi kabul etmesi ve ilk defa uzun zamandir birinin beni mutlu ve umutlu kilmasi. Ama hayla güven sorunu yasiyorum tabiki
bende 25 e girdim çok üzgünüm bidaga hiç aşık olamıycakmışım gibi geliyor
canım taviz vermeyeceğin şeyler ne mesela??duygularımız çok yakın.benimde hayatıma girmek isteğen insanlar oluyo ama boşversene oda beni deli gibi aklı çıkacak kadar çok seviyordu ne olduuuu en büyük hainlikleri yaptı o okadar severken yaptıda bunlar tabi yapar gibi düşüncelere dalıyorum.ve güven sorunumm çok fazlaaaaa
canım bir an 24-25 yaşlarındaki halim geldi gözümün önüne ve yazmadan geçemedim...
ben ne olursa olsun gerçek aşkı bulmadan evlenmem diye tuturanlardandım yaşım 40 ta olsa aşk evliliği yapacağım derdim...
ama yaş-24-25-26 derken seneler geçiyordu tüm arkadaşlarım evlendi kendimi çok yalnız hissediyordum..görüştüğüm olmadı mı oldu ama içimin aktığı kimse olmadı ama hiç.....tamam artık ben aşık olamam evlenmeyeceğim demeye başlamıştım iyice..tabi bu arada yaş oldu 28...
derken afyonda görev yapıyorum ozaman ailem ankarada..çok samimi bir arkadaşımın doğuya tayini çıktı...orda nişanlandı vede evlendi...beni de bi arkadaşıyla tanıştırmak istedi bende artık kimseyle görüşmek istemiyorum vs derken benim hatrım için bak çok iyi birisi vs vvsvs aileside ankarada dedi...kabul ettim...
ve biz tanıştık 4 mart 2010 da ilk buluşmamızda tamamen nötrdüm...ne pozitife gidebildim ne de negatife....genelde negatifleşirdim ama bu kez olmamıştı..içimden bi ses bir şans daha vermem gerektiğini söylüyordu ertesi gün bir daha görüştük.zaman öyle güzel ve çabuk geçiyordu ki onunlayken.. sanırım 3 buluşmamızdı ben çok fena hoşlanmaya başladım sonrasındada hiç birşeye hayır diyemediğimi farkettim ilk kez olan duygulardı bunlar.. 2010 haziranında nişanlandık..eylülde de evlendik...yani biz 6 ay içinde tanıştık vede evlendik.. umutlarım tükeniyorken yaş 28-29 olmuşken çıktı karşıma eşim..
diycem o ki daha umutsuzluk taşıman için öyle erken ki....elbette bir gün karşına çıkacaktır diğer yarın....
aynen canim gercekten ayni duygular icerisindeyiz mesela ben bugün acayip ters bir günümdeyim karamsar, endiseli, süpheci ve asiri güvensiz. Cektiriyorum sabahtan beri cocugaha elimdede degil cünkü hayatimda güzel seyler olmaya baslayinca ben ister istemez eski yasanmisliklari düsünüyorum o´da böyleydi basta falan gibi. Birde öyle alismisim ki karsimdakinden kötü seyler duymaya görmeye sürekli bir nöbet halindeyim. Bir hata bir yanlis yapmasini bekler gibi... Yani anlayacagin asiri zor ve soguk biriyim ki bunu simdiye kadar suan hayatimdaki insandan haric her girmeye calisan söyledi. Acikcasi ben bile tahamül etmezdim kendime
Taviz vermeyecegim seyler aslinda biraz kisisel diyelim cogu. Ama mesela bana en ufak birseyde bile karismasi, s1kmasina, anlayissiz olmasina, sürekli bosbos konusmasina, olgun olmamasina, ilgisizlige, hasap sormasina bu gibi seyler kesinlikle katlanamam cünkü bu konularda önceden cok ama cok canim yanmisti. Yani eskiden ne icime oturduysa canimi yaktiysa simdi katlanamiyorum. Anlatinca beya abartili geldi bunlar aslinda ama iste malesef kendim gibi hareket edemiyorum icimdeki yarali pamuk_helva hemen geciyor devreye bunlari zamanla güven duymaya basladikca asacagima inaniyorum ee bu sure zarfinda yanimda olursa, katlanmayi basarabilirse o zaman beni hak ediyor demektir... :))
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?