Ah ah bende bunu anlatamıyorum etrafıma ya
Byük şehirlere göre daha az gelişmiş bi yerde yaşıyorum buda etkiliyor tabi
ßen o konuda fikir soyluyemem. Eger cok asik olursan Cine gidersin o ayri. Ama asik olmadan, cehennem gibi gelir sana baska bir memleket.
ama yok ya , ben cok asiktim,gittim parise,arkasindan,ama memleket ozlemi agir bastiyinede , bilemyiorum.
Slm kızlar ben Önlisans makine mezunuyum ancak malesef bir çoğu gibi kendi işimi yapamıyorum
Bir sürücü kursunda çalışıyorum son 1.5 yıldır hayatımda kimse yok zaman zaman çirkin olduğumu da düşünüyorum malesef
ama etrafımdakiler bu konuda benimle
aynı fikirde değil.Nasıl senn gibi bi kızın sevgilisi olmaz nasıl evde kaldın diyenler bile var
Bazı arkadaşlarım evli hatta çocuk sahibi olanlarda var o kadar imreniyorum ki onlara.
Artık hayatıma yön vermek ve değiştirmek istiyorum mutlu olmak istemek çok mu şey ?
Avusturalyadaki dayım gel burada yaşa diye çok ısrar ediyor ama açıkcası korkuyorum yeni bir hayata başlamak ve
3 yıl daha okumak yeni bir dil yeni bir çevre vede dünyanın öbür ucu avustralya sonuçta her istediğim zaman çıkıp gelemem ki
Ve artık ben evlenmek istiyorum yani bir düzenim hayatım olsun istiyorum :2::2:
Ama bu gidişle de kimse olmayacak hayatımda işten eve evden işe olsa olsa görücü usulü olur
Sizce gitmeli miyim Avustralya ya ? Gitmezsem ilerde pişman olur muyum ?
Lütfen yorumlarınızı bekliyorum
teşekkür ederim desteğin için canımbende 26 yaşındayım ama senin gibi düşünmüyorum.. geç kalınmış bir yaş değil... akışına bırak bence hayatı...
geri dönme şansım çok az canımbence git ..baktin olmadi yapamiyosun geri dönersin ..
çok haklısın yarın ne olacağı hiç belli değilbence kesınlıkle gıtmelısın .
monoton hayatına renk katmıs olursun .
suan kaybedecek bırseyın yok .
ama gıdersın belkı kazanacak bırseyın olabılır .
fırsatı degerlendırmenı tavsıye ederım .
canınıda sıkma hersey olacagına var .
umudunu yıtırme hıc bır zaman .
yarın ne olacagımızı nerede olacagımı hıc bırımız bımıyoruz .
Küçük bir ilçede yaşıyordum,benden küçük kız kardeşlerim benden önce evlenmişti.
Evlenmeyi kesinlikle istemiyor ve düşünmüyordum.Ama bahsettiğin çevre baskısını çok iyi biliyorum.
Çok iyi puanlar almama rağmen branşımdan alım az olduğu için atanamıyordum.
Bir gün tv izlerken bir haber gördüm.Bir kurstan bahsediyordu.
Ailemin beni oraya gönderecek maddi durumu bile yoktu.Ama kurs öğrenciye aynı zamanda ücret de
ödüyordu.Ailem de bana üzüldükleri için beni göndermeyi kabul ettiler.
Çok korkuyordum ama bir yandan da bunu yapmam gerektiğini biliyordum.
Büyük bir şehirde yalnız başıma çok az bir ücretle kendi kendimi idare ettim.Kursun 3.ayına doğru atamam oldu.
Yine Türkiye'nin bir ucuna çalışmak için gittim.Orada eşimle tanıştım.
1 sene sonra da evlendim.Bu arada atamam yapıldığında 26 yaşındaydım.
Umutsuzluklar içinde kıvranıp duruyordum.Eğer işim olmasaydı yine de evlenmeyi hiç düşünmüyordum.
Görücü usulü evlilik hiç düşünemiyordum,çok şükür ki aşk evliliği yaptım.
Ben sana derim ki git.İnsanın alışkanlıklarından vazgeçmesi çok zor.
Ama önüne gelen fırsatları da değerlendirmelisin.
Biz uğraşmadıkça,didinmedikçe maalesef kimse bize altın tepside
hayatı sunmuyor.İstediğimiz şeye ancak çok isteyerek ve onun için
birşeylerden vazgeçerek kavuşuyoruz.
Ben olsam asla gitmezdim. Dil bilmeden, yapacağınız belli bir meslek olmadan, çevrenizde kafa dengi birkaç arkadaş olmadan başka bir ülkede hayata sıfırdan başlamak kolay mı sanıyorsunuz?
Bunların hepsi çözülür, dil öğrenilir, meslek edinilir, arkadaş bulunur diye de düşüneblirsiniz. Fakat ana dilinizi konuşan, tüm hayatınızı üzerine inşa ettiğiniz ve sevdiklerinizin yaşadığı bir ülkede dahi yalnızlık çekiyorsanız, dil öğrenene ve insanlarla tanışıncaya kadar 52 yaşındaki dayınızla dünyanın bir ucunda ne yapacaksınız kuzum? Üstelik bunun geri dönüşü olmayacağını, dayınıza borçlu hissetmemek için ne olursa olsun orada kalıp çalışmanız gerektiğini söylüyorsunuz. Ne zorunuz var ki 26 yaşınızda hayatınızı böylesine büyük bir ipotek altına sokuyorsunuz?
Çalışıp çabaladıktan sonra insana her yerde ekmek vardır. Önce kendinizi toparlayın. Evlenmek istiyorum demeden önce memnun olmadığınız mesleğinizi değiştirip gönlünüze göre bir meslek bulmak, arkadaşlar ve hobiler edinmek için çabalayın. Gerekirse üniversiteyi yeniden okuyun, gerekirse hem çalışıp hem okuyun; ama ne kimseye borçlu hissedin, ne de kimsenin üzerinizde hak iddia etmesine izin verin.
Kısmet belki orada belki de buradadır belli olmaz; fakat hayatının tamamını Türkiye'de geçirmiş birinin ne hayatının tamamını Avustralya'da geçirmiş Türklerle ne de anadilini sonradan öğreneceği Avusturyalılarla evlilik çerçevesinde anlaşabileceği fikrini pek gerçekçi bulmuyorum. Zaten evlilikten önce hayatınızda yerine oturtmanız gereken başka şeyler var bana kalırsa. Bunları çözdükten sonra gerisi kendiliğinden gelecektir zaten.
Son olarak, başkalarının ne dediğiyle bu kadar ilgilenmeyin. O başkaları bugün arkadanızdan konuşur, yarın size imrenerek bakar, orası hiç belli olmaz.
26 yaş sendromu diye bişeymi var? o 30 yaş sendromu değilmiydi git gide sendrom yaşı bile geriye gidiyo desene. bende 26 ya az kalmışken bunu duymam iyi olmadı
bende 26 yaşındayımsendromu varsa bu yaşın,bende yaşıyorum o zaman,aynı senin gibi karamsar ve olumsuz bakıyorum hayata,neden böyle bilmiyorum,sen yaşadğın yere göre daha şanslı olabilirsin,ben bir köyde yaşıyorum düşün yani etrafın evlen baskısını bu hiç umrumda değil aslında sadece aşık olasım var.senin yurt dışı gibi bir şansın varsa kesinlikle gitmelisin,sonuçta evlenipte gitmiyorsun ki,ben yapamadım deme şansın var geriye dönmek için
Bence gitmemelisin...
Çünkü sıradan bir şekilde yurtdışına okula gider gibi değil seninki, sorumluluk alacaksın.
Ama şöyle de bir şey var... belki de kısmetin seni orada bekliyordur. :)
Neden olmasın ki...
Ama öyle değilse, memleket hasreti seni daha fena yapar gibi geliyor bana.
Zor bir karar.
bu ergen tribi değil bi yerde de beğenilme arzusudur insanın her dönemde sevgiye ihtiyacı vardır
Karşı cinsin sevgisinede insanın her daim ihtiyacı vardır.
Ha bu olmuyorsa her kadın bence en az 1 defa düşünmüştür yoksa ben çirkinmiyim sorusunu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?