Dün 28 oldum hayatımda kimse yok ağlayayım mi?
Evlenemiyorum diye üzüldüğünde evli mutsuzlar ve boşanmış mutsuzlar düşün.Merhaba herkese. Bu aralar üst üste konu açıyorum çünkü biraz bunalmış hissediyorum kendimi. 26 yaşındayım ve hayata geç kalmışım hissi yaşıyorum. İş hayatım eş hayatım hiç biri yolunda değil. Hali hazırda hazırlandığım bir sınav var. Hepiniz "sınava odaklan" diyeceksiniz ki zaten böyle yapıyorum. Ama bazen de kafamda deli sorular oluyor. Hiç evlenemeyecek, iyi, güzel bir işim olmayacak gibi hissediyorum. Öğretmenim. Erkek arkadaşımla ayrıldık. Ortamımda yok. Birini tanıma şansım pek yok. Artık bu saatten sonra pek kimseyi tanıyıp seveceğime de nedense inanmıyorum. Nerden bulucam artık birini diyorum.Hep yalnız kalıp, yalnız ölücekmişim gibi hissediyorum. "Kısmetin seni bulur" gibi şeylere de inancımı yitiriyorum galiba. Bir çok evlenemeyen hayatının insanını bulamayan insan var kısmet bulsa onları da bulurdu diyorum. Çok seçici biriyim. Çok mu abartıyorum sizce , hep böyle mi devam eder
Not : Önce işini eline al diyen arkadaşlara hak veriyorum ama zaten bunun için çabalıyorum sınava hazırlanıyorum. Yalnızca böyle ara ara daralmalarım oluyor ve sizlerle paylaşıp dertleşmek istiyorum.
Donem donem banada olurdu boyle kpss yonunden pes ettıgım Bı donem memurluğu kazandım. Daha gecenlerde buraya başlık actm, baglanamıyorum Dİe ertesi gun biriyle tanıstım.aslında bırseyler ın uzerıne gittikce olmuyor. Zamana bırakmakta elde deıl cunku guzel seyler olsun istiyor ınsan. Sosyal hesaplarımı kapattım herkes mutlu herkes hayatına devam ediyordu. Bnde sende once bu tarz bırsey yapmalısın. Sonra da kendini boşlukta bırakmayacak bır program yap. Yap kı boş ta kalıp boyle seyler dusunme insallah gonlunce olur.
Uc yıldır memurum sırf memurluk vasfıma gelen gorucu ötede kalsin cnm... Adanalı mısın 01memurlugu kazandiysan goruculerin artmistir
Dün 28 oldum hayatımda kimse yok ağlayayım mi?
Benim is de yok yaBu ara ben de öyleyim bulunduğum yere ait değil gibi de hissediyorum işim var ama hayalimdeki değil aşk hayatım zaten bitti 1 yıl evvel kimseyi sevemezmişim gibi artık. Nasıl geçer bilmiyorum konuyu takipteyim
Merhaba herkese. Bu aralar üst üste konu açıyorum çünkü biraz bunalmış hissediyorum kendimi. 26 yaşındayım ve hayata geç kalmışım hissi yaşıyorum. İş hayatım eş hayatım hiç biri yolunda değil. Hali hazırda hazırlandığım bir sınav var. Hepiniz "sınava odaklan" diyeceksiniz ki zaten böyle yapıyorum. Ama bazen de kafamda deli sorular oluyor. Hiç evlenemeyecek, iyi, güzel bir işim olmayacak gibi hissediyorum. Öğretmenim. Erkek arkadaşımla ayrıldık. Ortamımda yok. Birini tanıma şansım pek yok. Artık bu saatten sonra pek kimseyi tanıyıp seveceğime de nedense inanmıyorum. Nerden bulucam artık birini diyorum.Hep yalnız kalıp, yalnız ölücekmişim gibi hissediyorum. "Kısmetin seni bulur" gibi şeylere de inancımı yitiriyorum galiba. Bir çok evlenemeyen hayatının insanını bulamayan insan var kısmet bulsa onları da bulurdu diyorum. Çok seçici biriyim. Çok mu abartıyorum sizce , hep böyle mi devam eder
Not : Önce işini eline al diyen arkadaşlara hak veriyorum ama zaten bunun için çabalıyorum sınava hazırlanıyorum. Yalnızca böyle ara ara daralmalarım oluyor ve sizlerle paylaşıp dertleşmek istiyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?