3-4 bebek


İnstagramda orijinalanne var biliyormusunuz bilmiyorum. 1'er sene arayla 4 cocuk sahibi olmus. Onun da hayaliymis saniyorum ve halinden cok memnun duruyor. Cocuklarla sık sık paylasim yapiyor. Elbette zorluklari vardir ama cocuklarin beraber oynayarak, paylasimlar yaparak buyumesi de ayri bir kolaylik sagliyor gordugum kadariyla. Takip ederek, danisarak fikir edinebilirsiniz zannimca:)
 
Devamli yardimcin olursa yap gitsin:)) ama cok zor oluyo bi anda tek cocuk rahatligindan 2 taneye gecis insani afallatiyor. O yuzden yardimci hayat kurtarir:) ama tum sartlar olumluyken bi anda zorluk cek ve kurtull . He benimde ilk bebek muthis rahat ve kolaydi. Ikincisi tam bir canavar ve ben ucunciye hamileyim :)) veren allah buyuttururdee zorlugu atlattirirda . Hayirlisi olsun senin icin ama sunu bilki 2. Kolay olmuyo ve psikoljik olarakta ilkine ihanet gibi hissediyosun. Ama yine bil ki hepsi geciyo ve ikisi oynarken gozlerin dolarak onlari izliyosun:).
 
2 seneden önce tekrar hamilelik önerilmiyor. Bence insan biraz kendini de düşünmeli.
 
bu zamanda 3/4 cocuk cok bence. 5 aylik evet cok erken ne bu acele
 
iremveben .!.:
siz şanslıymışsınız. bizimde aynı yaş farkımız ama biz birbirimizii yiyerek büyüdük. güzel geçen bir çocukluğu bilmem gençliğe ise kötü diyebilirim. herkes aynı olmuyor maalesef
Genişletmek için tıkla...
Canım uzuldum senin adına ama bizde bogusuyorduk yani ama hemen barışıyorduk küs kalamıyorduk hala oyle
 
Bekarken bende herzaman en az 4 cocuk derdim rabbim verirse,20 yasinda evlendim 26 yasinda kiizimi dogurdum,ve asla ikinci cocuk gelmiyecek diyordum,okadar rahatima duskundumki tek cocuka bile cok zor geliyordu bana,kizim 2 yasidnayken isteyerek ogluma hamile kaldim.2 cocuk bakan tek cocuga bakiyorum demesin derdim,oda cok zor gelmisti ama sevgileri yetiyordu,sevgileri olmasa bakilmaz zaten,ve ben kesinlikle daha cocuk dusunmuyordum,rabbim
Isteyene versin diyordum heep,taki oglum 6 yasina girene kadar,cocuklarin ikiside okulaa gidiyordu ve ben evde skilmaya baslamistim,1 tane daha bebek olsun diye hep hayal etmeye vbaslamistim,nasil olsa buykler okula gidiyor evde 1 bebekle
Ugrasacam diye dusundum hep.ama 3 numara tek gelmedi ikiziyle beraber geldiAma buyuk kizimdaki enerji ikizlerimden sonra kayboldu,yaslanmisim4 cocuk cok zor,buyudukcr dertlerri buyuyor,ama evlat gibiside yok,iyiki vermis rabbim onlari bana
 
Şu an 2 yaşındaki kızımı uyuttum, 2 aylık bebeğimi ayağımda sallıyorum. Ben yaşım ileri diye acele ettim ama eğer yaşınız müsaitse hiç tavsiye etmem. Hamileliğim sıkıntılı geçmemesine rağmen ister istemez hormonlarım değişti, ağırlaştım, yoruldum, uyku hali oldu ama benden ilgi bekleyen 1 yaşındaki kızımı ihmal edemezdim, kucakta da taşıdım, doğuma girip hatta çıktığımda onu emZirmeye de devam ettim. Dişi çıktı sabahladım, hasta oldu başında bekledim, hamileliğin verdiği sıkıntılara bırakın nazlanmayı of demeye fırsatım olmadı. Kucakta başka bebekle kontrollere gitmek çok zordu, bebek için alışverşe gitmek zorladı. Koca göbekle sürekli kızımın peşinde park bahçe gezmek, sürekli evde tepişip güreşmek epey zorladı.
Doğum sonrasında da kıskançlık oldu, her 2 saatte bir bebeği emzirmeye kalkarken zombi oldum, bebek uyuduğu zaman kızım uyanıktı ve ben hiç dinlenemedim. Bebeği emzirirken kızımın "anne mama" dediği ve benim kucağımda bebek var diye ona yemek hazırlamayı geciktirdiğim an lohusalığın da verdiği duygusallıkla göz yaşlarına boğuldum... ister istemez gürültü yapıyor çocuk bu, bense uykusuz, aç, yorgun. Bu sırada bebek uyanır, gazlanır, benim sinirler tepemde. Malesef kızımı uyardığım, sesimi yükseltip ona yeni kurallar koyduğum zamanlar oldu ki sonra çok ama çok üzüldüm.
Kızım perişan oldu mu, hayır . Uyumadım ona zaman ayırdım ama ister istemez malesef ona ayırdığım 10 birim zaman varsa 7ye düştü, bebeğim sürekli kolumda ya emer ya gazı var ya ağlar, kızıma sürekli "bir dakika", "hemen geliyorum" vs vs... ki dediğim gibi hamileliğim çok rahattı, kızım çok anlayışlı, uysal ve sevgi dolu bir çocuk ve yeni doğanım olabildiğince uysal, uslu bir bebek ama tek olunca malesef her şeye yetişemiyorsunuz.
Çok şükür iki evladımı verene ama şimdi geriye dönecek olsam 2. Bebeği 2 sene falan bekler kızım 4 yaşında falan doğururdum.
 
Açıkçası benim de oglum 4.5 aylik ve senin bebegin gibi uysal mutlu bir bebek ben de ikinciyi istiyorum. Fakat ancak çalışma duzenim oturdugu icin erteliyorum. Kariyer hedefin yoksa benim gibi kesinlikle yap bence. Maddi kaygi kariyer hedefi yoksa aralari 2 yasi geçmesini savunuyorum ben daha arkadas gibi buyuyorlar.
 
Sizin kaynanadan ben istiyorum benimki tam tersi yedi beni sanki dogurunca o bakacak.bebeginiz daha kucuk birakin 3 4 ben ikincisine bile cesaret edemem.
 
Güzel olur kalabalık aile ama diğeri olunca ilgi alaka bölünecek haliyle yani bebeğinizin biraz gelişimi tamamlanana kadar bekleseniz 3 4 yasına gelse hafif aktiviteler yapabilse derdini anlatabilse kendi basına birkaç işini halletse yemek yeme su içme kıyafetlerini giyinme gibi sizin için daha iyi olmaz mı hem yeterli ilgiyle gelişimi desteklersiniz hem diğerine daha iyi zaman ayırabilirsiniz ilk çocuk ikinci olunca biraz karambole gidiyo gibi gelir bana da hep nedense
 
5 ayliķmiş daha...benimki de tam bir melaike idi 8.aya kadar ...:)
Yemesi uykusu hala duzenli (2 YASINA girecek obür ay) ama sinir hucrelerimi zıplatiyor gun icinde cok erken karar verme derim :)
 
Canım sırf bu konu için online oldum, benim 1. 26 aylık iken 2. Yi doğurdum, şimdi ikinci yaşına girecek ilki 3 yaşında ;
Banada peşpeşe doğur birlikte büyürler diyen çok oldu; amma velakin bu bir sene nasıl geçti gelde bana sor; allah sabır veriyor lakin çok zor yardımcı olacak birileri varsa doğur, benim gibi teksen iyi düşün derim , en sağlıklısı ilki 3 yaşına girince hamile kalmak , yani nerden anlatsam ilk zamanlar zaten uyku yok ne zaman bebeğe süte otursam büyük gelir ya çiş ya kaka ya su birşey ister , küçüğü memeden ayır ciyak ciyak ağlar; 1 saat memede kalan bebek öbürü içerde kendi başına perişan tv karşısında , yeri geliyor büyüğüne kızıyorsun sonra pişman oluyorsun ; İnan o el bebek gül bebek ilk çocuk perişan oluyor; şimdi bile ev işi yemek ikisinin kahvaltısı yemeği ayrı yetiş derken küçüğüm yerlerde sürekli , peşimde ağlıyor , doğru dürüst ilgilenemiyorum sadece temel ihtiyaçlarını karşılıyorum , bu yüzdende kucağıma gelmek istiyor hep , buda birde Artık rahat ettiğim zamanlar bir nevi ; evet ilk bebekler sakin oluyor çünkü bütün ilgi onda ama zamanla hırçınlaşıyor çocuk, bir şey isteyince sabretmiyor iki ayak bir pabuç durumu anlayacağın ; bana yap birlikte büyüsünler diyenlere çok söylendim bu arada; evet şükürler olsun çok seviyorum kuzularımı ama gerçekçi olmak lazım , ben çok zorlandım ben hala öyle en temizi 3-4 yaş fark , ha bende buna rağmen kalabalık aile olalım üçüncü olsun diyorum ama kesinlikle 4 -5 sene öngörüyorum şu durumumda; maddiyatı ise dert etme allah veriyor rızkı ; yardım edecek birileri varsa yap yoksa bekle benden tavsiye
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…