3 aylık bebeğim ile boşanma

nilay74

Üye
Kayıtlı Üye
7 Şubat 2020
54
25
8
35
Merhabalar. Ben daha önce eşimle aramdaki sorunları çözemiyorum diye başlık açmıştım. 5 yıllık evliyiz 3 aylık dünyalar tatlısı kız bebeğim var. Ben 4 aylık hamile iken eşim mesajlarımı okumuş o mesajların içerisinde ailesi hakkında arkadaşlarım ile yaptığım konuşmaları görmüş. Ne yaptıysam toparlayamadım. Eşim asla konu ile ilgili konuşmadı konuşmak istemedi şimdi boşanma aşamasındayız. Kendimi yalnız hissediyorum. Benzer şeyle yaşayanınız var mı
 
Arkadaşınızla yaptığın konuşmada neler yazıyordu acaba
 
Arkadaşınızla yaptığın konuşmada neler yazıyordu acaba
Hiç bilmiyorum 3 yıllık mesajlarım vardı telefonda kayınvalidem kayınpederim ile ilgili kızdığım şeyleri paylaştım ama ne yazdığımı hatırlamıyorum her gelinin yazabileceği şeylerdi genel olarak
 
Mesajları bulması talihsizlik tabi. Yinede boşanma aşamasına kucağınıza 3 aylık bebeğinizle gelme sebebi değil. Gözden çıkarmış demekki eşiniz bazı şeyleri. Yada burnunuzu sürtmeye çalışıyor.
 
Tutmanız hata o mesajları.. Hadi tatlı masum gıybet edersin her kv kp çekiştirilebilinir de yok eder insan onları yine de.. Eş yerinde siz olsaydınız bir sürü trip, küsme vs.
Amaaaaa bunun için de yuva yıkılır mı? Hem de küçücük bir bebek varken işte o eşin öküzlüğünün de şahı!!
Ağzıyla Simurg yakalasa , af dilese ayağına kapansa hoşşşşttt derdim ben böyle bir adama..
 
E
vet bende böyle düşünüyorum sanki olaylar fazla abartıldı gibi geliyor insan bunun için kavga eder biraz küs kalır sonra herşey yoluna girer falan. Sizde hamilesiniz sanırım hamileliğinizi nasıl geçirdiniz bilmiyorum ama ben 4. Ayımdan itibaren bu sorunlarla uğraştım çok ağladım sızladım sezaryene alındım stresten bebeğim beslememesi küçük kaldı sütüm kesildi doğumdan sonra sanki bu kadarı çok fazla oldu
 
Ben hiçbir zaman telefonumdan mesaj silmeyi düşünmedim çünkü ne ben ne o bir gün bile birbirimizin telefonlarını kurcalayan tipler olmamıştık. Öyle çiftlerden değiliz biz zannederdim. Herkesin bir özel alanı var böyle saçma şey olur mu kafasındaydım ya ki eşim bunu yapana kadar. Ondan bunu hiç beklemezdim. Kendi kendime çok defa keşke silseydim dedim ama sonrasında acaba silseydim eşim bu işi bu noktaya getirdiyse hem de ben hamileyken acaba bu olmasaydı başka bişey sebep olur muydu bitmesinde diye düşündüm.
 
Geri dönse tekrar affeder miyim bilmiyorum öyle büyük bi kırgınlık öfke var ki içimde aynı evde duramadım ailemin yanına geldim bebeğimle birlikte çalışan bir kadınım doğum iznim bitmek üzere. Çalıştığım ile döndüğümde boşanma davasını açıcam sonrasında ailemin ikamet ettiği ile tayin isticem. Ama tüm bu süreçlerin manevi yükü beni çok korkutuyor. Bu duygusal süreçleri kaldırabilir miyim yoksa tahmin ettiğim kadar zor olmaz mı hiç bilemiyorum
 

Hamileliligimin 6. Haftasından beri ailemin evindeyim. Boşanma davamı acalı 2 ay oluyor :) zor günler geçiriyorum, daha zorları kapıda belki. Sizi çok iyi anlıyorum çünkü bende eş kişisinin ailesi sebebiyle (tabi görünen sebep bu) yaşıyorum bu talihsizlikleri.

Görünen sebeplerden ziyade görünmeyen sebeplere odaklanmak gerek. Eminim o mesajları araştırmasının bir sebebi vardır. Yada ona bunu yapmasını öğütleyen birileri. Herşeyden önce sanıyorum kök ailesinden kopamamış belkide sizinle olan yuvasına odaklanmasını güç kılan sebepleri olmalı eşinizin.

Üzgünüm. Hiç-bir kadın ve hicbir çocuk bunları yaşamamalı
 
mesajları görmesi talihsizlik olmuş, ama kim yapmıyorki bir iki kavga etse normalde abartmış, eğer burun sürtmeyi bu kadar abartacak hale getirdiyse hiç uğraşmayın boşayın gitsin fenalık geldi bu aile manyağı adamlardan ya
 
Ailesi ile sizinle denge kuramamış eşin birde bunun faturasını size kesiyor daha henüz özgür birey olamamış kişilerde bu vakalar görülüyor ailesini sevmeye bilirsin ama bizde baskı kültürü hakim olunca aileler boşanmaya kadar gidebiliniyor oysaki durum vahim değil bununla yaşanabilinir ama erkek öküz olunca mutlusuzluk belkide ayrılık olabiliyor
 
Öncelikle telefonum hafizasi dolmasin diye surekli mesajlari silerim
Ikincisi basima boyle birsey gelseydi
Esim telefonuma falan da bakar telefonu android deil yani uygulamalara girmek icin alir mesaj falan gelince de okur cok takilmam kendi ailesinin yaptigi seyler yalan deil
Bunu baskasi ile paylasmam da garip deil sonucta insaniz bir yere kadar herseyi icimizde tutabiliyoruz
O donemde ailesi ile fazlaca konusuyor muydu
K ailesi ile hala aranizda sorunlar var miydi
Ne guzel memurmussunuz
Kimseye eyvallahiniz olmasin
Baska birisi var miydi hic suphelendiginiz falan
 
Öyle mi şu an sizinle oturup bir çay içmeyi o kadar istedim ki Allah kolaylık versin zor süreçler göz açıp kapayıncaya kadar geçer umarım hepimiz için.
Bende sizin gibi bunların biraz bahane olduğunu düşünüyorum sanki. Görünen sebep olarak bunu öne sürüyor ama arka planında ne var bilmiyorum konuşan kendisini ifade eden birisi asla değildir bu da büyük sıkıntı ilişkimiz için
 
Ailesine kırılırdım ailesine belli etmezdim eve döndüğümüzde eşime söylerdim konuşurdum o beni dinlerdi iyi insanlar onlar da derdi sadece bunu derdi asla başka yorum yapmazdı ve sıkıntıya girerdi hemen sorunlar karşısında bende ona anlatmayı kestim arkadaşlarımla paylaştım şimdi yine suçlu ben oldum
 
Şöyle garip bişey var ki eş zamanlı olarak ailesi ile de iletişimini azalttı onlarla da bişey paylaşmaz eşim hatta ailesi aramızda olan bu sorunu benden öğrendi ben açık açık sizin hakkınızda konuştum dedim onlar da çok takılmadı buna
Ailesi ile aramda da hiçbir zaman sorun olmadı biliyor musunuz komik olan taraf bu ben ailesine hiçbişey söylemedim hiç gerilmedik sadece evden çıktığımda arkadaşlarım ile paylaşıp rahatlayıp devam ettim yek bir kelime etmedim onlara ayrılık kararı sonrası şok oldular bir ayı geçti hala ağlıyorlar arkamızdan
 
Başka birisinden şüphelenmedim hiç
 

Bu süreçte en iyi gelen anlaşıldığına emin olduğun insanlarla paylaşımda olmak

Belkide daha yere basan adamlarla olmalıydık bilmiyorum. Kendi adıma ben öyle olduğunu sanmistim. Ama şimdi görüyorum ki bir çok şeyi görmemişim ne yazık ki. Üzülüyorum tabi. Bazen kahroluyorum hatta ama geçecek biliyorum.

Ben tukendigim icin daha fazla çaba göstermek istemiyorum. Ama sizin hala gücünüz varsa belki biraz emekle düzelecek şeyler vardır. En azından psikolojik yardim denenebilir. Tabi eşiniz de isterse..
 
valla çok sinirlendim. belki ağır şeyler de söylemiş olabilirsiniz ama karnınızdaki onun bebeği. biraz düşünüp en azından doğuma kadar ılımlı davranması gerekirdi. Doğumdan sonra baktınız toparlanamıyorsunuz gereken yapılırdı. stres yaşatması ve umursamaması hiç doğru olmamış. sizin adınıza çok üzüldüm.... ne desem bilemiyorum ama güçlü olun. her şerde bir hayır var derler. bu şer size inşallah daha güzel kapılar açar <3
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…