Yahu 9 aylık bebeğim için çalışmıyorum derken buraya ev hamımlarını koruyan insanları “senin de kocan kaçıyor, zorla eve geliyor” diye “ev hanımı” olarak görme mantığının yanlış olduğunu belirtmek için yazdım. Yani konu sahibi gibi bir ev hanımı değilim
kocam kaçmadı
eve somurtarak gelmiyor anlamında.
Anneanne/babaanne karıştırmamın nedeni kimi aşağıladığınızı bilin diye bilinç oluşturmak içindi. Eskiden “işbölümü” denilen bir şey yapılırdı yani bu tarihte ilk kez olan bir şey değil. İsteyen hala işbölümü yapar isteyen de evdeki tüm bireyleri çalıştırıp ev işlerini de yarıya böler. İşbölümü yapmak aşağılanacak bir durum falan değil.
Çalışmayan kadının boşanmada etkilenmesi de tercih. Yani kadın çalışmamayı tercih ederek zaten bu riski alıyor. Aynı şey erkek için de geçerli. Benim teyzemin kocası hiç çalışmadı. Ev işi yapıp çocukları büyüttü. Boşandılar. İkisinin de hayat standartı düştü. Biri çocuk nafakası ve yarı zamanlı iş parasıyla geçiniyor (Almanya) biri de çocuk nafakası verdiği için zar zor geçinip bir de ev işi yapmak zorunda kalmaya başladı. Yani ev işlerinin ve çocuk bakımının da bir bedeli var. Çalışan taraf için de konfor kaybı oluyor. Boşanmalar da çoğu insan konforunu genel olarak kaybediyor. Türkiyede bir de işsizlik olduğu için ev hanımlarına çok daha zor. Ama tercih meselesi. Yine tiye alınıp aşağılanacak bir durum yok. Bu işbirliği çok mutlu bir ömür de gidebilir ki istatistiksel olarak 3te 2 si gidiyor.
Ev hanımlarını çok kıskanıyordum çünkü ben hiç çalışmayı seven bir insan değilim. Mecbur olduğumdan çalışıyorum. Mottom çalışmak güzel bir şey olsa üstüne para vermezlerdir :) yani çalışmayı yüceltemem. Tek yararı para kazanmak. Bana işte insanlık için çalış para alma desinler, o gün kaçar giderim. Bazıları çalışmayı sever. Sosyaldir, insan görüyorum der, işini sever vs vs. O yüzden çalışmak zorunda olmayan insanları elbette çok kıskanırdım. 1,5 yıldır onlardanım. Gerçekten de kıskanmakta haklıymışım. Yani demek istediğim neredeyse her konuda çalışmıyor diye aşağıladığınız ev hanımları olunca bir de nefretle saldırınca (yok kocan eve mutsuz gelir, yok kocan kaçmış vs) “buradan kıskanç görünüyorsunuz haberiniz olsun”du. Yapmayın şunu gözünüzü seveyim.
Elbette artık konu sahibi çalışmalı çünkü bizim gibi “mecbur” kategorisine düştü. Maalesef direnmenin anlamı yok nafakası iyi olsa da farketmez. Adamın ölme ihtimali var her şeyden önce. Ama yok sen de yatmışsın yuvarlanmışsın, kocan kaçmış şöyle böyle vs çok ayıp ediyorsunuz.
